Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "huty miedzi" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Bioakumulacja mikroelementow w grochu siewnym uprawianym w rejonie zanieczyszczonym przez hutnictwo miedzi
Autorzy:
Straczynski, S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799736.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
groch siewny
mikroelementy
bioakumulacja
huty miedzi
zanieczyszczenia srodowiska
Opis:
W latach 1994 - 1998 podjęto badania, których celem była modyfikacja produkcji rolniczej na terenach już zanieczyszczonych lub zagrożonych emisjami metali ciężkich przez huty miedzi zlokalizowane w Głogowie. Założono, że racjonalny system uprawy roślin na tym terenie powinien minimalizować ryzyko wchodzenia metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wymagania te mogłaby spełniać uprawa roślin niekonsumpcyjnych, a wśród nich groch siewny. Podstawowym wskaźnikiem stanu zanieczyszczenia i przeznaczenia użytkowego uprawianych roślin była zawartość w nich pierwiastków śladowych. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że spośród analizowanych mikroelementów z reguły tylko miedź gromadziła się w znaczących ilościach, a zawartość cynku i niklu nie odbiegała od poziomu spotykanego w roślinach z rejonów niezanieczyszczonych. Najwyższe zawartości miedzi, cynku i niklu stwierdzano w roślinach uprawianych na glebach średnio i silnie zanieczyszczonych. Stężenie pierwiastków w roślinach było zróżnicowane i zależało od stopnia zanieczyszczenia gleby i części rośliny. Najwyższy wskaźnik bioakumulacji obliczono dla Zn i Ni w nasionach, a indeks koncentracji dla miedzi w słomie, strąkach i nasionach grochu. Uprawa tej rośliny w rejonach zanieczyszczonych może przyczynić się do optymalizacji regionalnej struktury zasiewów.
The studies were carried out within 1994 - 1998 to modify the profile of agricultural production on the areas already contaminated or threatened by heavy metal emissions from the coppersmelters located near Głogów. It was assumed that the rational system of crop cultivation should ensure that the risk of heavy metal entering into food chain must be reduced to minimum. This requirement could be fulfilled by cultivation of non-nonconsumable crops such as peas. Trace element contents in test plants was the basic indicator of crops contamination state and thereby their usability appropriation. The experiments proved that from among the elements under investigation, as a rule only copper was accumulated in plants in considerable amounts. Content of the remaining elements (Zn, Ni) stuck to the level of frequent occurrence in plants from unpolluted areas. The highest contents of copper, zinc and nickel were found in plants cultivated on medium and heavy polluted soils. Concentration of the elements in plants was differentiated depending on pollution grade as well according to the species and plant parts. The highest microelement bioaccumulation index was calculated for Zn and Ni in seeds while concentration index for copper in straw, pods, seeds of peas. Cultivation of these plants on and areas contaminated with copper may contribute to optimization of regional cropping pattern.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 987-994
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstepna ocena mozliwosci zastosowania fitoekstrakcji do rekultywacji gleb stref ochronnych hut miedzi
Autorzy:
Karczewska, A
Panczuk, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/801876.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ochrona srodowiska
gleby
rekultywacja gleb
huty miedzi
fitoekstrakcja
strefa ochronna
Opis:
Przeprowadzono badania efektów indukowanej fitoekstrakcji miedzi z zastosowaniem kwasu cytrynowego i EDTA jako metody rekultywacji gleb zanieczyszczonych emisjami hut miedzi w warunkach doświadczenia wazonowego. Doświadczenie prowadzono na 2 różnych glebach wytworzonych z piasku gliniastego lekkiego i pyłu ilastego, z zastosowaniem 3 gatunków roślin: gorczycy sarepskiej, wyki siewnej oraz kukurydzy. Roztwór 0,05 mol·dm⁻³ EDTA w dawce 66 cm³·kg⁻¹ gleby spowodował wzrost rozpuszczalności i fitoprzyswajalności Cu w obu glebach. Pobranie Cu przez rośliny wzrosło od 2 do 14-krotnie w porównaniu z próbami kontrolnymi, ale maksymalna zawartość Cu w biomasie wyniosła tylko 338 mg·kg⁻¹ (dla kukurydzy) i była daleka od zawartości odpowiadających hiperakumulacji. Jednocześnie wprowadzenie EDTA spowodowało intensywne wymywanie Cu z gleb, a koncentracje Cu w przesączach z wazonów, do których zastosowano ten odczynnik, mieściły się w zakresie: 40-540 mg·dm⁻³. Wyniki potwierdzają celowość kontynuowania prac nad zastosowaniem indukowanej hiperakumulacji do oczyszczania gleb z Cu. Uwagę należy zwrócić na optymalizację dawki i rodzaju substancji kompleksujących oraz efekty uboczne wzrostu rozpuszczalności metali w glebie i ich wymywania.
A pot experiment was carried out to determine the results of copper phytoextraction from soils as induced by citric acid and EDTA, to clean soils polluted with emissions from copper smelters. Two soils were used in the experiment: sand and silty loam, on which three plant species were grown: Indian mustard, common vetch, and maize. Application of 0.05 mol·dm⁻³ EDTA, at the rate of 66 cm³·kg⁻¹, increased Cu phytoavailability and solubility in both soils. Cu uptake by plants increased by 2-14-fold in comparison with control pots. However, the highest Cu concentration in biomass (338 mg·kg⁻¹ in maize), remained far below those considered as typical for hyperaccumulation. EDTA caused intensive Cu leaching from soils, and Cu concentrations in leachates from those pots where EDTA was applied ranged within 40-540 mg·dm⁻³. The results proved that the research on induced hyperaccumulation, as a method of Cu removal from soils, should be continued. Special attention should be paid to optimize the kind and doze of chelating agent, and to control the efTects of increased metals solubility and their leaching from soil.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 839-846
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies