Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "film science fiction" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Filmowość literackiego cyberpunku na przykładzie powieści Neuromancer Williama Gibsona
The Cinematicity of Literary Cyberpunk on the Example of Neuromancer by William Gibson
Autorzy:
Prusinowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395613.pdf
Data publikacji:
2021-07-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cyberpunk
science fiction literature
science fiction film
literatura science fiction
film science fiction
Opis:
Neuromancer (1984) Williama Gibsona uważany jest za pierwszą powieść reprezentującą podgatunek literatury fantastycznonaukowej zwany cyberpunkiem. Charakterystyczna dla tego nurtu wizja świata niedalekiej przyszłości, zmodernizowanego, a zarazem zdegradowanego przez technologię, znalazła odbicie w licznych filmach. Warto jednak pamiętać również o tym, jak istotną rolę samo kino odegrało w kształtowaniu się estetyki cyberpunkowej prozy. Przykład Neuromancera pokazuje, że ten wpływ nie ograniczał się do inspiracji wątkami fabularnymi z takich obrazów jak Ucieczka z Nowego Jorku (Escape from New York, 1981) Johna Carpentera, lecz przede wszystkim dawał o sobie znać w specyficznie „filmowej” wizualności języka literackiego, którym posługiwał się Gibson.
Neuromancer (1984) by William Gibson is considered the first novel representing cyberpunk, a sub-genre of science fiction literature. A vision of a world from some near future, modernized, and at the same time degraded by technology, has been reflected in numerous films. The importance of the role that the cinema itself played in the shaping of the aesthetics of the cyberpunk prose should also be remembered. The example of Neuromancer shows that this influence was not limited to inspirations with plots of such films as Escape from New York (1981) by John Carpenter, but that – most importantly – it manifested itself in the specifically “cinematic” visuality of Gibson’s literary language.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 23; 162-173
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Female Cyborgs, Gender Performance, and Utopian Gaze in Alex Garland’s Ex Machina
Autorzy:
Georgi, Sonja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971252.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
science fiction film
female cyborg
homework economy
Donna Haraway
Ex Machina
Opis:
The cyborg as a metaphor for cultural encodings of the interaction between humans and technology has been an accepted trope since the publication of Donna Haraway’s “Cyborg Manifesto.” Alex Garland’s 2015 film Ex Machina shares many of its key themes and motifs with earlier science fiction films, from Fritz Lang’s Metropolis to Ridley Scott’s Blade Runner. A first viewing of the film thus suggests an interpretation that focuses on the film’s portrayal of its female cyborgs Ava and Kyoko as another version of the “pleasure model” in the mode of Lang’s Maria or Scott’s Pris. However, it is the tension between Ava’s intelligence and visual attractiveness and her performance of a female gender identity that invites a closer investigation of the film’s visual encoding of the female cyborg. As the film shifts its focus from the young male programmer Caleb and his encounter with his employer Nathan and the cyborg Ava to Ava’s self-portrait, this chapter will take a closer look at the embodiment of cyborg identity.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2020, 63, 1; 39-49
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoxes of Transrobotism: an Anti-Transhumanist Reading of Chris Columbus’s Bicentennial Man
Autorzy:
Kowalczyk, Andrzej Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804525.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
transhumanizm — krytyka; android; Chris Columbus; Człowiek przyszłości; adaptacja filmowa; kino science-fiction
transhumanism—criticism; androids; Chris Columbus; Bicentennial Man; film adaptation; science-fiction cinema
Opis:
Paradoksy transrobotyzmu: Anty-transhumanistyczne odczytanie człowieka przyszłości Chrisa Columbusa Artykuł proponuje odczytanie filmu Chrisa Columbusa Człowiek przyszłości (Bicentennial Man) (1999) jako krytykę transhumanizmu. Rozpatrując głównego bohatera — androida znanego jako Andrew Martin — jako metaforę człowieka, artykuł postuluje spojrzenie na modyfikacje, które przechodzi tytułowy bio-mechaniczny „człowiek przyszłości” w kontekście „odwrócenia” transformacji opisywanych w Deklaracji Transhumanistycznej oraz w słynnym „Liście z Utopii” Nicka Bostroma — jednego z czołowych przedstawicieli transhumanizmu. Przyjęte założenia pozwalają na „konserwatywne” odczytanie Człowieka przyszłości, jako swoistej afirmacji człowieczeństwa.
This essay proposes a re-reading of Chris Columbus’s film Bicentennial Man (1999) as a critique of transhumanism. Construing the robot protagonist, Andrew Martin, as a metaphor of the human being, the essay argues that the series of modifications he undergoes is a reversed version, as it were, of transformations postulated in Nick Bostrom’s “Letter from Utopia” and the Transhumanist Declaration—the famous manifestos of transhumanism. Consequently, the film is interpreted as an affirmation of humanity defined by conservative opponents of transhumanism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11 Special Issue; 137-150
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanistyczne echa, apokaliptyczne tony i zwierzęce odgłosy w filmach Bonga Joon-ho
Posthuman echoes, apocalyptic tones and animal noises in Bong Joon-ho’s films
Autorzy:
Loska, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047443.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
posthumanism
science fiction film
Bong Joon-ho
animal studies
biopolitics
apocalyptic narratives
ecological catastrophes
Opis:
The subject of the analysis in this article are three films by Bong Joon-ho: The Host (2006), Snowpiercer (2013) and Okja (2017), considered from the posthumanist perspective. A starting point is Donna Haraway’s suggestion that science-fiction stories should be treated as a tool for speculative thinking. Then, I point to the way the Korean film director demonstrates his critical reflection on the effects of climate change, deepening economic inequalities, the impact of global capitalism and the biopolitical model of the governance. The main aim is to seek out the possible strategies of resistance which enable humans to change their attitude to other species (Okja) and to ask a question about the scope of human freedom, the effects of our interference in the functioning of the biosphere (Snowpiercer) and the results of genetic modifications of animals.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 28, 37; 151-166
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czechosłowackie podróże w czasie – od filmowej lekcji przyrody do normalizacyjnej zwariowanej komedii
Czechoslovakian time travel – from a filmed nature lesson to the normalization of crazy comedy
Autorzy:
Guzek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047438.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czechoslovakian film
science fiction
time travel
crazy comedies
normalization
Opis:
Czechoslovakian film fantasy has its own canon comprised of various works, the successes of which were recorded by press industries around the world. They picked up various threads, but the most interesting one seems to be the theme of time travel, as represented by three films: A Journey to the Beginning of Time (1955), I Killed Einstein, Gentlemen (1969) and Tomorrow I’ll Wake Up and Scald Myself with Tea (1977). They were produced in different production conditions and placed in different genre assumptions, and they referred to the tradition of science fiction developed by popular literature in different ways. The text tries to define their status as part of the achievements of national cinematography, indicate structural components, and briefly discuss their reception, both critical and audience.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 28, 37; 61-76
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elektroniczny łowca: postać cyborga w kinie science fiction głównego nurtu
Electronic hunter: the cyborg in mainstream science fiction films
Autorzy:
Kamrowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047426.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
science fiction
cyborg
mainstream cinema,
Terminator film series
RoboCop film series
technophobia
Opis:
The aim of this text is to analyze the cyborg motif in mainstream American science fiction films, as represented by the Terminator and RoboCop film series. The cyborg characters presented in these films are focused mainly on violence and destruction, which emphasizes the technophobic attitude of the culture within which these films were made. The only redemption of their otherness is showing their humanity. For a cyborg, its technological provenance is a burden and results in its sense of guilt. In this manner, American science fiction films support anthropocentrism and the conservative status quo.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 28, 37; 21-34
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fantastyka naukowa w polskim piśmiennictwie krytycznofilmowym przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku
Science fiction in Polish film journalism at the turn of the 1950s and 1960s
Autorzy:
Dudziński, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047440.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
science fiction
Polish People’s Republic
film criticism
reception
Opis:
The article is devoted to the Polish reception of science-fiction cinema; the statements of film critics from 1956–1965 were analysed. During this period, science fiction, previously absent from the screens of Polish cinemas for ideological and censorship reasons, returned to the repertoire and became the subject of press discussions and reviews. The analysis of articles devoted to this genre and published at the time allows reconstruction of the cultural context in which science-fiction productions operated. The article consists of three main parts. In the first of these, the author describes which science fiction films were present in Polish cinemas at the turn of the 1950s and 1960s. In the second part, he analyses press statements devoted to the history and aesthetics of the genre. The subject under consideration in the third part is the reception of two productions, which at the time enjoyed the greatest interest from contemporary critics: Godzilla (Gojira, 1954, dir. Ishirō Honda) and The Silent Star (Der schweigende Stern 1960, dir. Kurt Maetzig).
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 28, 37; 99-125
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
No Figures in the Landscape: Post-Anthropocentric Typologies of Architectural Settings in Science-Fiction Films
Krajobraz bez postaci. Postantropocentryczne typologie architektoniczne w kinie fantastyczno-naukowym
Autorzy:
Stasiowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341705.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
architektura
typologia
film
science fiction
postantropocen
architecture
typology
post-Anthropocene
Opis:
In the ascending age of automation factories, storage facilities, and server farms, intelligent buildings are becoming less dependent on human maintenance. These new and updated architectural forms do not comply with traditional typologies. From the Vitruvian Man to Modulor, our bodies were the measure of most constructions. Yet automation renders new constructions incompatible with patterns of human habitation. This article focuses on the iconography of buildings designed to operate with little to none human interaction, providing an insight into how such settings influenced recent (last decade) science-fiction films like Blade Runner 2049 (dir. Denis Villeneuve, 2017), Captive State (dir. Rupert Wyatt, 2019), I Am Mother (dir. Grant Sputore, 2019), or Transcendence (dir. Wally Pfister, 2014). In each of them, artificial intelligence is an intrinsic composite of the environment, terraforming a post-anthropocentric reality of data centres, automated warehouses and drosscapes.
Fabryki, zautomatyzowane magazyny, elektrownie oraz centra danych już dziś funkcjonują najlepiej przy minimalnej ingerencji. Co istotniejsze, przestrzenie tego typu wymykają się tradycyjnym typologiom, także dlatego, że swoją skalą i przeznaczeniem zrywają z antropocentrycznym charakterem architektury. Od człowieka witruwiańskiego po modulor Le Corbusiera ciało ludzkie stanowiło miarę budowli. Co jednak w przypadku konstrukcji przeznaczonych na magazyny, centra logistyczne, farmy serwerów obsługiwanych przez maszyny bądź których automatyzacja gwałtownie postępuje? Na to pytanie ma odpowiedzieć niniejszy artykuł. Autor analizuje w nim ikonografię przestrzeni projektowanych niejako na erę mającą nadejść „po człowieku” przez pryzmat fantastyki naukowej, a więc filmów, w których sztuczna inteligencja jest integralnym komponentem środowiska, takich jak: Blade Runner 2049 (reż. Denis Villeneuve, 2017), Rebelia (reż. Rupert Wyatt, 2019), Jestem matką (reż. Grant Sputore, 2019) czy Transcendencja (reż. Wally Pfister, 2014).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 24-45
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brzmienie „Blade Runnera 2049”. O przenikaniu się muzyki i obrazu w filmie science fiction
The Sound of „Blade Runner 2049”. On the Interfusion of Image and Music in a Science Fiction Movie
Autorzy:
Brodowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520007.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
science fiction
science fiction cinema
Blade Runner 2049
Vangelis
Hans Zimmer
Benjamin Wallfisch
Blade Runner
film music
diegetic music
Opis:
The article addresses the subject of coexistence of music and image in a movie with particular emphasis on science fiction aesthetics. It points out the important form-generating role of music in the visions of the future created within this genre. The key issue here is the use of electronic music, considered to be the most adequate for illustrating futuristic worlds. Based on the research of musicologists, the most representative examples of a combination of electronic and avant-garde music with a picture in science fiction cinema are chronologically discussed. The starting point for these considerations is the characteristic universe and ambient sounds of Blade Runner. However, the analysis focuses mainly on the music from the sequel, Blade Runner 2049, in which the style initiated by Vangelis is continued by Hans Zimmer and Benjamin Wallfisch. The main part of the article is a discussion of non-diegetic and diegetic music in Blade Runner 2049. It emphasizes its unique correlation with the visual layer of the film and an its important role in shaping the Bladerunner’s world. This example raises a broader subject of the importance of electronic music for future-oriented science fiction movies.
Źródło:
Creatio Fantastica; 2018, 2(59); 123-142
2300-2514
Pojawia się w:
Creatio Fantastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesuwając granice – utopia i odmienność w świecie Star Treka
Autorzy:
Bartłomiej, Kozek,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897194.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Star Trek
Science Fiction
SF
fantastyka naukowa
różnice
utopia
film
seriale
Opis:
The article shows on the examples of two last TV series from this universe the world created in them, its rules and the problem with their application when confronted with new phenomena, such as the question of the humanity of a hologram or a person liberated from a Borg collective. Comparing Voyager and Enterprise TV series with each other, the author of the article shows a huge role of utopia in creating an attractive vision of the future for the fans of Star Trek, and what happens when this utopia is being questioned in the Enterprise series.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(3 (450)); 135-143
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Как создается „качественное время” в современной массовой культуре
Autorzy:
Dzhydzhora, Yevgen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46138856.pdf
Data publikacji:
2022-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
author
recipient
interactive story
video games
game film
dystopia
science fiction
futurology
Opis:
The article deals with the phenomenon of “quality time” in the modern mass culture at the beginning of the 21st century. One of the most notable trends is the use of interactivity in creating cinematic works and computer games. Interactive storytelling allows the spectator/player to choose options for the development of the action and thus independently build the plot of the game film. Such involvement in creating a work of mass culture is an exciting new way to occupy the recipient’s time qualitatively. The variability and artistic potential of interactive cinema are discussed based on the example of one of the most popular computer games of recent years – “Detroit: Become Human” (2018) from the French studio “Quantic Dream”.
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2022, 15; 161-173
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorzy versus zdrowi. Metafory AIDS a apokalipsa zombie w World War Z
The AIDS epidemic and the zombie apocalypse in contemporary American cinema
Autorzy:
Zięba, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/458990.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
HIV
AIDS
choroba
metafora
zombie
science-fiction
horror
kino
film
disease
metaphor
cinema
Opis:
Susan Sontag w swoich esejach z końca lat 70. I 80. ubiegłego wieku pisała m.in. O metaforycznych zna-czeniach, jakie przypisano chorobom, w tym AIDS, o ich wpływie na ludzką świadomość, o powszechnym utożsamianiu ich z karą i obcością. W roku 2000 Kylo-Patrick R. Hart zauważył, że w filmach fabularnych poruszających tematykę HIV/AIDS, wykorzystywane są konwencje z klasycznego kina hollywoodzkiego. Choć filmowcy amerykańscy sięgają po tę tematykę, to ukazują ją jako moment historyczny z dwóch ostatnich dekad XX wieku. Co więcej, trudno znaleźć aktualne ujęcia jakiejkolwiek z chorób zakaźnych poza takimi, które realnie nie istnieją. W tym artykule zestawiam i uzupełniam teorie Sontag i Harta, by wykazać że popularna figura zombie ukazana w World War Z (reż. Marc Forster, 2013) powiela negatywne stereotypy wobec niektórych grup społecznych, jakie im przypisano w związku z epidemią HIV/AIDS.
In her 1970s and 1980s essays, Susan Sontag wrote about the metaphorical meanings associated with diseases, including AIDS, their influence on human consciousness, and the fact that they are commonly identified with punishment and otherness. Kylo Patrick R. Hart observed in 2000 that classic Hollywood conventions have been used in feature films dealing with HIV/AIDS. Although cinematographers exploit this theme, they present it as a historical moment associated with the last two decades of the 20th century. Furthermore, it is virtually impossible to find actual depictions of any infectious diseases apart from those which are not real. In this article, I am combining and complementing Sontag's and Hart's theories to show that the popular figure of zombie depicted in World War Z (dir. Marc Forster, 2013) copies negative stereotypes about certain communities associated to them in connection with the HIV/AIDS epidemic.
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11b; 8 - 19
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Męskie niepokoje, kobiece miraże. O post(?)ludzkich miłościach do maszyn w Creative Control i Konsultantce
Male Anxieties, Female Mirages. About Post(?)human Love for Machines in Creative Control and Operator
Autorzy:
Łapińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912514.pdf
Data publikacji:
2021-09-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Creative Control
Konsultantka
postludzka miłość
kino Trzeciej Kultury
miłość w filmie science fiction
związki człowieka i maszyny
sztuczna kobieta w kulturze
Operator
post-human love
Third Culture cinema
love in science fiction film
human and machine relationship
artificial woman in culture
Opis:
Artykuł analizuje przedstawienia ludzko-nie-ludzkich związków miłosnych ukazanych w dwóch amerykańskich filmach science fiction z nurtu kina Trzeciej Kultury, Creative Control (2015) Benjamina Dickinsona i Konsultantce (2016) Logan Kibens, w kontekście wybranych teorii posthumanizmu krytycznego, proponowanych przez Rosi Braidotti, Katherine Hayles, Anne Balsamo i Kim Toffoletti, dotyczących płciowości w postludzkiej rzeczywistości. Proponuje się tu ujęcie seksualności jako złożonej siły mającej moc przekraczania binarnych opozycji ludzkiej gender (Braidotti) oraz cielesności jako zawsze naznaczonej płcią (Hayles, Balsamo). Wskazuje się też na moc posthumanistycznych obrazów w kontekście celebracji złożoności postludzkiego doświadczenia (Toffoletti). Analizy filmowych intymnych relacji, zawiązywanych między mężczyznami a kobietami przez nich zbudowanymi, zostają też umieszczone w kontekście “paradygmatu kobiety idealnej” (Julie Wosk), obecnego w licznych tekstach kultury, w którym sztuczne istoty budowano w celach określonych przez mężczyzn, dla zaspokojenia ich potrzeb. W szkicu poszukuje się odpowiedzi na pytanie, czy miłość człowieka i maszyny, ukazana w nowym kinie science fiction, jest wyrazem “posthumanistycznego momentu” w tekście kultury, jak definiują go Stefan Herbrechter i Ivan Callus, a którego celem jest naruszenie spójności i integralności ludzkiego doświadczenia, a także podważenie istnienia “esencji” człowieczeństwa.
The article analyzes human-non-human love relationships shown in two American science fiction films representing the Third Culture cinema: Benjamin Dickinson’s Creative Control (2015) and Logan Kibens’s Operator (2016) in the context of critical theory of posthumanism by Rosi Braidotti, Katherine Hayles, Anne Balsamo and Kim Toffoletti with regard to the sexuality in a posthuman reality. Sexuality is understood here as a complex force with the power to transcend binary oppositions of human sex (Braidotti) and corporality as always marked by gender (Hayles, Balsamo). The power of posthuman images is also pointed out in the context of the celebration of the complexity of posthuman experience (Toffoletti). The analyses of intimate relationships between men and women depicted in the films are also placed in the context of the “ideal woman paradigm” (Julie Wosk), present in numerous cultural texts in which artificial creatures were built for the purposes set by men to meet their needs. The essay seeks to answer the question of whether love of man and machine, as shown in the new science fiction cinema, is an expression of the “posthuman moment” in the text of culture, as defined by Stefan Herbrechter and Ivan Callus, whose purpose is to violate the coherence and integrity of human experience and to undermine the existence of the “essence” of humanness.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 179-195
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wim Wenders’ Most Ambitious Film
Najambitniejszy film Wima Wendersa
Autorzy:
Waniek, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407450.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
film drogi
flaneryzm
otwarte zakończenie
science fiction
marzenia
road movie
flaneurism
open ending
dreams
Opis:
Until the End of the World by Wim Wenders was a large project. This essay discusses the slow process of the film’s creation, its distribution, its content and critical response, in order to point at failure as the question key to each of those topics. Purpose, success, resolution, ending, the end of the world – those notions appear either irrelevant or impossible in the context of this film. The research material consists mainly of reviews and director’s comments. Content analysis displays many references to classic film genres, references which, however, prove dysfunctional. An important theme of the movie is wandering. This is a recurring motif in Wenders’s work, which some interpretations derive from the identity-seeking typical of his generation. In his case, this search is often expressed by crossing state borders. Central Europe is nevertheless poorly represented in his work.
Aż na koniec świata w reżyserii Wima Wendersa to wielkie filmowe przedsięwzięcie. Tekst omawia powolny proces powstawania filmu, historię jego dystrybucji, treść i recepcję, by wskazać na niepowodzenie jako kwestię kluczową dla każdej z tych sfer. Celowość, sukces, rozwiązanie akcji, zakończenie, koniec świata – te pojęcia w kontekście omawianego filmu jawią się jako nieistotne lub niemożliwe. Główny materiał badawczy stanowią recenzje oraz wypowiedzi reżysera. Analiza treści wykazuje obecność licznych odniesień do klasycznych gatunków filmowych, które jednak okazują się dysfunkcyjne. Ważnym tematem filmu jest błądzenie, tułaczka. To motywy powracające w twórczości Wendersa, co czasem interpretuje się jako efekt poszukiwań tożsamości właściwych jego pokoleniu. W przypadku reżysera poszukiwania te wiążą się z częstym przekraczaniem państwowych granic. Nieliczne są jednak w jego twórczości i refleksji odniesienia do Europy Środkowej.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2020, 9; 1-13 (eng); 1-13 (pol)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cult ural Legacy of Mary Shelley’s Frankenstein
Dziedzictwo kulturowe powieści Mary Shelley Frankenstein
Autorzy:
Weseliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509032.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Frankenstein
Frankenstein Unbound
Gothic fiction
horror films
Mary Shelley
science fiction
stage adaptations
adaptacje sceniczne
film grozy
Frankenstein wyzwolony
powieść gotycka
Opis:
Shortly after the publication of Mary Shelley’s novel, its eponymous character, Victor Frankenstein, and the unnamed creature, often referred to as “Frankenstein”, gained iconic status. Initially, the Creature and his Creator became thriving figures of popular culture through the many theatrical versions produced in the 19th century. The advent of film in the 20th century contributed enormously to the circulation of Frankenstein as a cultural icon, in general, and the dissemination of the myth of a mad scientist, in particular. The aim of this paper is to explore the many representative manifestations and the development of one of the enduring icons of modern culture.
Tytułowa postać powieści Mary Shelley – Wiktor Frankenstein – oraz postać bezimiennego potwora, określanego w potocznym obiegu również jako „Frankenstein”, uzyskały status ikony kulturowej wkrótce po ukazaniu się powieści drukiem (1818). Początkowo, obydwie postaci zdobyły popularność dzięki dziewiętnastowiecznym adaptacjom teatralnym. W XX wieku, liczne ekranizacje powieści przyczyniły się do rozpowszechnienia mitu Frankensteina jako szaleńca-naukowca. Celem artykułu jest zbadanie kulturowej spuścizny powieści i funkcjonowanie mitu kulturowego Frankensteina we współczesnym świecie.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2018, 58(1) Filologia; 5-17
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies