Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "female space" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Liminal Spaces in The Ancrene Wisse
Autorzy:
Hernández Pérez, María Beatriz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791063.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
anchorhold
Ancrene Wisse
kobieca przestrzeń
średniowiecze
female space
Middle Ages
Opis:
Przestrzenie graniczne w The Ancrene Wisse Historyczne studia nad kobietami żyjącymi w małych, odizolowanych wspólnotach w czasach pełnego średniowiecza wzbudziły zainteresowanie literaturą formacyjną powstałą w tym okresie. Trzynastowieczny tekst Ancrene Wisse, opisując kobiecą potrzebę odosobnienia, jednocześnie poświęca dużo uwagi służącym, które towarzyszyły swoim paniom w ich religijnej izolacji, pozostając ogniwem łączącym je ze światem zewnętrznym. Niniejszy esej omawia sposób, w jaki Ancrene Wisse, ustanawiając reguły izolacji religijnych kobiet, jednocześnie wykazuje dużą wyrozumiałość względem obecności służby. Ta dwoistość czyni z niego osobliwy tekst dialogiczny.
The historical approach to the situation of female recluses who lived in small communities in the High Middle Ages has fostered the interest in the literature of formation produced at the time for such groups. While referring to the female need to remain in seclusion, one of these pieces, the early 13th-century Ancrene Wisse, also shows a profound concern over those servants who, following their ladies into their religious retirement, still belonged to the world and served as a link with the outer sphere. This work will analyze how Ancrene Wisse, while still dictating and enacting the discourse of enclosure for religious women, also permits a more lenient treatment on the issue of the presence of servants, a duality that renders the piece as a peculiar dialogic one.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 111-125
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reclaiming the feminine in cities at war: female agency, spatial subversion, and linguistic resistance in women-authored literature
Восстановление женственности в городах, подвергшихся воздействию войны: женская активность, пространственнaя субверсия и лингвистическое сопротивление в литературе, созданной авторами-женщинами
Autorzy:
Seidel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52677248.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
femininity in literature
urban war narratives
linguistic phallogocentrism
female agency
literary space
Opis:
This article examines the staging and coding of femininity in literary works focused on cities during wartime, authored by women. Drawing on Judith Butler’s reading of Luce Irigaray and Henri Lefebvre’s The production of space, the analysis centers on the works of Lidiya Ginzburg (Zapiski blokadnogo čeloveka, 1984), Anna Świrszczyńska (Budowałam barykadę, 1974), Zlata Filipović (Le journal de Zlata, 1993), and Yevgenia Belorusets (Anfang des Krieges, 2022). The article argues that these texts challenge abstracting, phallogocentric systems of meaning on two distinct planes. First, they subvert abstract spatial structures forced on urban space by masculine power dynamics, accomplishing this through a perspective that emphasizes the city ‘from below’ and underscores the private, as opposed to the institutional, dimension of urban life. Second, they contest the erasure of the feminine in linguistic structures, shedding light on the oppression experienced by women during war and showcasing narrative and linguistic practices that reclaim agency. The article contends that these four texts not only represent deviations from conventional war narratives but also stage their own female authorship as an appeal against phallogocentric linguistic, spatial, and narrative structures. Consequently, they provide a means to articulate the precarity and marginalization of the feminine within both cities during war and economies of significance wherein the female is subjected to obliteration.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2024, 49, 1; 241-257
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le Entre réclusion et délivrance : poétique de l’espace dans Le corps de ma mère de Faouzia Zouari
Between reclusion and deliverance: poetic of space in Le corps de ma mère of Faouzia Zouari
Autorzy:
Herzi, Sabrine
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142085.pdf
Data publikacji:
2022-10-13
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
borders
environment
animal
man
history
Tunisia
urban space
rural space
female body
seclusion
deliverance
modernization
Tunisie
espace urbain
espace rural
corps féminin
réclusion
délivrance
modernisation
Opis:
Étant considérée par les critiques comme un art essentiellement temporel, la littérature se caractérise aussi par une ‘spatialité’, comme le souligne d’ailleurs Genette dans sa Figure II. En effet, le temps, les personnages et l’espace sont des composantes à pied d’égalité. Ceci dit, que l’espace est « une composante essentielle de la machine narrative » (Mitterand, 1980, pp. 211-212), qui détermine les relations entre les personnages et influe, d’une façon ou d’une autre, sur leurs actions. De fait, l’espace n’est pas un simple élément scénique, il établit des liens complexes avec les autres éléments du récit (temps, personnages et péripéties). L’analyse de ces liens et des significations de ces éléments révèle la façon dont le cadre spatial est perçu ou conçu. Dans Le corps de ma mère de Faouzia Zouari, la narratrice évoque la vie des femmes bédouines de Tunisie, et celle de sa mère, en particulier. Elle relate l’influence de l’espace dans laquelle cette dernière évolue, comment celle-ci est parvenue à se libérer d’une longue tradition ancestrale particulièrement contraignante pour les femmes, et décrit les mutations survenues avec la révolution du Jasmin. Le livre se compose de trois parties, et chacune d’elle se caractérise par son cadre spatial spécifique. Celui qui domine la première et la troisième partie, ‘le corps de ma mère’ et ‘l’exil de ma mère’, est Tunis (la capitale) et ses ‘cités de béton’. La romancière nous livre, dans ces deux chapitres, le récit familial extraordinaire de Yamna, sa mère qui a vécu dans un petit village de Tunisie, recluse pendant cinquante ans dans sa maison. Puis, malade, la vieille femme s’est trouvée déracinée à Tunis, où ses enfants insistaient pour qu’elle se fasse soignée. A l’hôpital moderne où elle va mourir, elle est accompagnée par ses filles, pour faire des confessions qui laissent transparaitre une perception de l’espace qui repose sur l’ambivalence entre réclusion et délivrance. La deuxième partie décrit le fossé entre campagne et grande ville en Tunisie, entre cultures traditionnelles, religion, superstition, djinns, coutumes ancestrales, contes et modernisation. L’opposition entre l’espace urbain et l’espace rural, en particulier le réquisitoire dressé contre la capitale, puis le corps féminin comme espace idéologique feront les objets de notre présente étude.
Considered a geographical concept par excellence, space has invested the literary field, to underline the importance of its role in the configuration of a text, both in terms of decor, characters and plot. Much more than a simple scenic element, space crystallizes a set of data, the meanings of which reveal the way it is perceived or designed. In Le corps de ma mère the narrator evokes her mother and, through her, the life of Bedouin women in Tunisia. She recounts how she managed to free herself from a long ancestral tradition that is particularly restrictive for women and describes the changes that occurred with the Jasmine Revolution. The book shows a gap between the countryside and a big city in Tunisia, between traditional culture, religion, superstition, demons, ancestral customs, tales and modernization. In fact, the novelist gives us the extraordinary family story of Yamna, her mother, who lived in a small village in Tunisia, secluded for fifty years in her house. Then, ill, she found herself uprooted in Tunis, where her children insisted that she should be cared for. At the modern hospital where she is going to die, she is accompanied by her daughters to make confessions that reveal a perception of space that is based on the ambivalence between confinement and deliverance. The opposition between urban space and rural space, in particular the indictment drawn up against the capital, as well as the female body as an ideological space will be the objects of this study.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2022, 10; 108-117
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„[…] mała apologia pro domo sua […]”. O Domu na Rozdrożu Ewy Bieńkowskiej
“[…] a little apology pro domo sua [ ]”. Of Dom na Rozdrożu [House on the Crossroads] by Ewa Bieńkowska
Autorzy:
Grzemska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375061.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
contemporary female autobiography
family narration
autobiographical essay
family in social-political and private space
współczesna kobieca autobiografia
narracja rodzinna
esej autobiograficzny
rodzina w przestrzeni społeczno-politycznej i prywatnej
Opis:
Artykuł jest poświęcony książce Ewy Bieńkowskiej Dom na Rozdrożu i dotyczy problematyki współczesnej kobiecej autobiografii pisanej „w rodzinie”. W interpretacji tej narracji wspomnieniowej, która jest właściwie esejem autobiograficznym, autorka artykułu podejmuje przede wszystkim takie kwestie, jak relacje rodzinne – ze szczególnym uwzględnieniem kulturowych i społecznych dyskursów dotyczących kobiecych rodzinnych więzi – a także indywidualizm, podmiotowość, emancypacja oraz wiążące się z nimi doświadczenia funkcjonowania członków rodziny zarówno w przestrzeni społeczno-politycznej, jak i prywatnej.
The article is about Dom na Rozdrożu by Ewa Bieńkowska and concerns problems with contemporary female autobiography written ‘inside family.’ The author of the article interprets this flashback narration, which is actually autobiographical essay, by posing questions about such issues as: family relations – especially cultural and social discourses of female family connections – also individualism, subjectivity, emancipation and experiences of performing family members as well as in private space.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2013, 1, 1; 151-159
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies