Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "docile bodies" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Society of control. Discursive practices in ‘Discipline and Punish’ by Michel Foucault
    Autorzy:
    Kłos-Czerwińska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2016241.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    subject
    discipline
    punishment
    control
    docile bodies
    Opis:
    According to Michel Foucault cultural patterns in discursive practices differ and reflect the discursive apriori, or episteme, of a given epoch. Episteme is a notion introduced by Foucault in order to explain changing systems of thought, it indicates “the underlying orders, or ‘conditions of possibility’ which regulate the emergence of various scientific or pre-scientific forms of knowledge during specific periods of history. These ‘epistemological fields’ give rise to ‘diverse forms of empirical science’” (Foucault 2009: 168). The work titled “Discipline and Punish” is the example of such an empirical approach to history, where all the rules, scientific or pre-scientific forms of knowledge are revealed. The book written by Foucault is a systematic and specific analysis of discursive practices that work in societies of control. Foucault analyzes many such practices starting from severe punishment of the convicted Damiens in 1757, through the hierarchic supervision and normative sanction at the turn of XVIII and XIX century, and ending with the explanations of the workings of contemporary discipline societies with its oppressive rigor in schools, hospitals and prisons.In my presentation I would like to describe these different discursive formations and practices that have been in use in the past or present societies and to present them as certain cultural patterns characteristic to various cultures and societies on different levels of development.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2019, 8; 117-127
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gender, Embodiment, and Self-Regulation: Surveillance in Canadian Intercollegiate Women’s Distance Running
    Autorzy:
    Carey, Christine
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2106846.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Gender
    Running
    Surveillance
    Embodiment
    Foucault
    Docile Bodies
    Agency
    Opis:
    This article draws on data collected through semi-structured interviews with intercollegiate cross country and track athletes to investigate how female distance runners experience their sport concerning gender and embodiment. The runners identified gender as affecting their sport by way of shorter distances for women’s races, heightened involvement of coaches in corporeal matters such as diet and weight, as well as sex verification policies. Distance running was also specifically identified as a sport that intensifies societal pressures for women to be thin. Drawing on Foucault’s theory of disciplinary power, this paper explores how dominant discourses on gender and the body are reproduced within distance running through a combination of structural and cultural practices. However, the paper also highlights resistance to cultural ideals among female runners, calling for a more dynamic understanding of disciplinary power that accounts for individual agency.
    Źródło:
    Qualitative Sociology Review; 2022, 18, 2; 28-47
    1733-8077
    Pojawia się w:
    Qualitative Sociology Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Visual Culture of the Selfie from the Perspective of ‘Visual Identity’. The Issues of the Selfie within Contemporary Art
    Kultura wizualna selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”. Problematyka selfie w sztuce współczesnej
    Autorzy:
    Chmielecki, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37262194.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    kultura wizualna
    sztuka współczesna
    selfie
    tożsamość wizualna
    koncepcja biowładzy
    potulne ciała
    obraz
    ORLAN
    visual culture
    contemporary art
    the selfie
    visual identity
    the biopower concept
    the docile bodies
    an image
    Opis:
    The essay attempts to outline the issues of the visual culture of the selfie from the perspective of “visual identity” that has referred to contemporary art. In this paper, I analyze examples of the following artworks: The Reincarnation of Saint ORLAN by the French artist ORLAN, the Bodies© INCorporated website, designed by Victoria Vesna, The Little Revenge from the Periphery by José Bedia Valdés, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists and Autoportraits by Samuel Fosso. In addition, this paper is focused on an analysis of the “biopower” concept which refers to Michel Foucault’s “docile bodies.” This concept is based on the neoliberal power process over the production of living beings and exercising control over them is an updating of the development of political, democratic, and economic institutions, as well as information and biocybernetic technologies. The “docile bodies” concept strengthens the conviction of the bodies must become the object of biopower interventions for the “perfect body” concept to act upon the strictly defined appearance of the body consistent with the standards and norms of “beauty” adopted by visual culture. In this situation, the selfie and photographic images produce homogeneous images, which function as “ideological texts” making our “visual identity” and self-image. This concept is given a lot of considerable space in this paper because the selfie can be regarded as an “personality identity” shaping the visual appearance of our bodies. In the essay’s conclusion, I claim that the visual culture of the selfie seems to be an aesthetic phenomenon shaped by a visual medium such as digital photography. However, photography does not is the key medium of the selfie. My analyses were aimed at showing that this role plays an “image,” no matter how it can be understood.
    Esej jest próbą nakreślenia problematyki kultury wizualnej selfie z perspektywy „tożsamości wizualnej”, która odnosi się do sztuki współczesnej. W niniejszym artykule analizuję przykłady następujących dzieł sztuki: The Reincarnation of Saint ORLAN francuskiej artystki ORLAN, strona internetowa Bodies© INCorporated, zaprojektowana przez Victorię Vesna, The Little Revenge from the Periphery José Bedia Valdésa, The Chief: He Who Sold Africa to the Colonists i Autoportraits Samuela Fosso. Ponadto niniejszy artykuł koncentruje się na analizie koncepcji „biowładzy”, która odnosi się do „podatnych ciał” Michela Foucaulta. Koncepcja ta opiera się na neoliberalnym procesie władzy nad produkcją istot żywych i sprawowaniem nad nimi kontroli. Jest aktualizacją rozwoju instytucji politycznych, demokratycznych i ekonomicznych, a także technologii informacyjnych i bio-cybernetycznych. Koncepcja „podatnych ciał” wzmacnia przekonanie, że ciała muszą się stać przedmiotem interwencji biowładzy, aby koncepcja „ciała idealnego” oddziaływała na ściśle określony wygląd ciała zgodny z przyjętymi przez kulturę wizualną standardami i normami „piękna”. W tej sytuacji media i obrazy fotograficzne wytwarzają jednorodne obrazy, które funkcjonują jako „teksty ideologiczne” tworzące naszą „tożsamość wizualną” i obraz siebie. Koncepcji tej poświęcono w tym artykule bardzo dużo miejsca, ponieważ selfie można traktować jako „tożsamość osobistą”, kształtującą wizualny wygląd naszych ciał. W podsumowaniu eseju twierdzę, że kultura wizualna selfie wydaje się zjawiskiem estetycznym ukształtowanym przez medium wizualne, jakim jest fotografia cyfrowa. Fotografia nie jest jednak kluczowym medium selfie. Moje analizy miały na celu pokazanie, że funkcję tę pełni „obraz”, bez względu na to, jak może być rozumiany.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 201-226
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies