Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dialogika" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
„Jest tam, gdzie go wpuścimy!” Kilka uwag o transcendencji i immanencji Boga w nawiązaniu do klasycznej metafizyki i Buberowskiej dialogiki
„He is Where We Will Let Him in!” Some Remarks about Transcendence and Immanence of God in Relation to Classical Metaphysics and Bubers Dialogic Ontology
Autorzy:
Szczyrba, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502854.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Martin Buber
dialogika Bubera
Bóg
transcendencja i immanencja Boga
metafizyka klasyczna
antropomorfizm
Opis:
A famous Rabbi of Kotzk surprised his guests with a question “Where is God’s dwell-ing?”. When their thoughts started to wander off towards too speculative and abstract formula of God’s “dwelling place”, the Rabbi surprised them for the second time, giving the answer himself, the answer which is generally well known to us: “God dwells where man lets Him in”. Avoiding the answer which would be situated in a spatial paradigm, the hero of Buber’s existential treaty about a dialogic nature of human existence in the world (The Way of Man According to the Teaching of Hasidim) skillfully shifted the focus on anthropological dimen-sion of the issue of God’s transcendence and immanence. Perhaps prima facie well practiced and subject-oriented metaphysical reflection is not our primary necessity, but that does not mean that it is totally redundant and that it is enough to pause on a certain surface of witty retorts. It is worth noting that metaphysical assumptions are hiding behind existentially compelling retorts. The author in his article, starting from the above mentioned controversy, wants to point out several issues: paradoxicalness of God’s presence in the world, possibility of ideologizing the category “transcendence – immanence” in relation to God and neo-anthropomorphism in statements about God.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2013, 22; 193-208
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Platona do Rosenzweiga. O zapoznanej roli dialogu w strukturze filozofii
From Plato to Rosenzweig: On the Relinquished Role of Dialogue in the Structure of Philosophy
Autorzy:
Bardel, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013941.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog
filozofia dialogu
dialogika
rozmowa
Platon
Rosenzweig
dialogue
philosophy of dialogue
conversation
Plato
Opis:
The main purpose of the article is to compare the originally Greek, Plato’s concept of dialogue and its function in the procedure of philosophying to the one developed by the 20- century “philosophy of dialogue” (F. Rosenzweig, M. Buber, F. Ebner, E. Levinas). It seems quite astounding that philosophy of dialogue, a trend which consistently and persistently defends the privileged position of dialogue in the structure of reality and uses it as an essential factor in the understanding of the relation between God and Man, has not developed any solid methodological perspective. What is even worse, it failed to observe its presence in the very core of philosophical thinking, i.e. in Plato’s thought. We are capable of reconstructing Plato’s modus philosophandi with its essential conditions: the philosopher must not only ‘see’ the truth (the noetical function), but must also tell it to the others, choose the partners of the dialogue and defend his logos if necessary (the apophantical function). The article consists of two complementary analyses: the first one is devoted to the presentation of the dialogical factor in Plato’s noetics and apophantics, and the second one focuses on Rosenzweig’s criticism of the whole European philosophy. The author tries to indicate its doubtful moments by putting forward the question  whether Plato’s philosophy may be justly ascribed to the tradition under Rosenzweig’s criticism, and if so, to what extent.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 5-26
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między idealizacją a mistyfikacją – pedagogiczny casus dialogicznego zagadywania i odpowiadania
Between Idealization and Mystification: a Pedagogical Case of Dialogical Questions and Answers
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550002.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
filozofia dialogu; filozofia wychowania; dialogika wychowania; dialog jako spotkanie; relacja pedagogiczna; negatywne stany rzeczy
philosophy of dialogue; philosophy of education; dialogics of education; dialogue as a meeting; pedagogical relations; negative states of things
Opis:
The problem discussed in this article is presented in the context of five basic ways in which the issue of dialogue is perceived. According to the adopted model, dialogue is an act of meeting, and its key medium of interpersonal relations, including pedagogical relations, is the phenomenon of initiating and responding. Dialogue understood in this way arises from specific assumptions about the man himself. According to them, man as an individual is not only a separate world, but also creates separate worlds. Therefore, dialogue becomes possible only between subjects who mutually recognise their distinctiveness and make a genuine effort to go beyond the other person. Real dialogue must also be clearly distinguished from various negative states of affairs, which are the anti-patterns of dialogical initiating and responding. That is why, the inclusion of arguments and attitudes contrary to the arguments and attitudes of dialogue allows for a better understanding of the constructive meaning and uncommonness of the phenomenon of dialogue.
Tytułowy problem ujęty został w kontekście odróżnienia od siebie pięciu podstawowych sposobów rozumienia dialogu. Zgodnie z przyjętym modelem dialogu, jako aktu spotkania, kluczowym medium relacji międzyludzkiej, w tym relacji pedagogicznej, jest fenomen zagadywania i odpowiadania.Tak rozumiany dialog wyrasta z określonych założeń, co do rozumienia samego człowieka, zgodnie z którymi człowiek jako jednostka nie tylko jest odrębnym światem, lecz także tworzy odrębne światy. Dialog staje się zatem możliwy tylko między podmiotami, które wzajemnie uznają swą odrębność oraz podejmują autentyczny wysiłek wykraczania ku innemu człowiekowi. Rzeczywisty dialog należy również zdecydowanie odróżnić od różnych negatywnych stanów rzeczy, które są antywzorcami dialogicznego zagadywania i odpowiadania. Dlatego też ujęcie racji i nastawień sprzecznych z racjami i nastawieniami dialogu pozwala lepiej zrozumieć konstruktywny sens oraz niecodzienność fenomenu dialogu.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/2; 61-76
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies