Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "democratic revolution" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Rewolucja, status quo czy chaos – społeczeństwa wybranych krajów arabskich cztery lata po Arabskiej Wiośnie
    Revolutionary, stagnant or chaotic? Societies of selected Arab states four years after the Arab Spring.
    Autorzy:
    Guzik, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/447758.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Arabska Wiosna
    Bliski Wschód
    rewolucja demokratyczna
    społeczeństwo arabskie
    magazyn „Time”
    Arab Spring
    Middle East
    democratic revolution
    Arab society
    “Time”
    Opis:
    Powstania arabskie zwane Arabską Wiosną były z początku odbierane jako wydarzenia niosące nadzieję na trwałe demokratyczne zmiany na Bliskim Wschodzie. Pokojowe protesty przyniosły w styczniu i lutym 2011 roku szybkie i bezkrwawe obalenie prezydenta Tunezji Zine El Abedine Ben Alego i wieloletniego autokratycznego przywódcy Egiptu – Hosniego Mubaraka. Pod koniec roku dzięki pomocy amerykańskiego lotnictwa kolejny dyktator – Muammar Kadafi – stracił władzę w Libii. Zmiany społeczne rozpoczęły się niemal natychmiast – zniesienie cenzury, wolność słowa i wolne wybory były ich najwyraźniejszymi sygnałami. W 2012 roku wszystkie trzy kraje miały nowe parlamenty i prezydentów. Szybko okazało się jednak, że demokracja jest dla wszystkich – także dla fundamentalnych ruchów islamskich, które w ciemiężonych wcześniej społeczeństwach zdobyły pełnię władzy. Zamiast stabilizacji przyszedł chaos i kolejny bunt – liberalni aktywiści, którzy doprowadzili do rewolucji, rozpoczęli ponownie walkę – tym razem o to, by ich kraje nie przerodziły się z autokracji w teokrację. W 2014 roku do władzy w Egipcie ponownie doszli przedstawiciele obalonej w 2011 roku armii, w Tunezji morduje się liderów opozycji demokratycznej a w Libii obowiązuje islamskie prawo szariatu. Świat obserwuje zaś, czy „Klasa 2011”, która rozpoczęła falę powstań na Bliskim Wschodzie, rzeczywiście zmieni kraje regionu i ostatecznie odniesie sukces w kreowaniu społeczeństwa obywatelskiego. Artykuł analizuje zmiany zachodzące w społeczeństwach Bliskiego Wschodu w latach 2011–2013. Badania oparte są na analizie zawartości mediów – amerykańskiego wydania magazynu „Time”.
    The Spring of 2011 in the Arab world and its blooming revolutions were hopeful and precious. The whole world watched as angry masses of young Arabs toppled the regimes, ousting first Tunisia’s Zine El Abedine Ben Ali and then Egypt’s Hosni Mubarak. By the end of the year, with the help of American jetfighters, another bloody dictator was gone – Muamar Kaddafi no longer endangered the people of Libya. Social change was on the way – freedom of speech and freedom to vote were only among other prerogatives of the young civil societies. In 2012 all of those states had new governments and presidents. But something started to go wrong – in democratic elections islamists took over, not only destabilizing the countries, but fermenting newly born civil societies. In 2014, when the old power is back in Egypt, opposition leaders are being killed in Tunisia and Libya indicated sharia law, the world watches how “the class of 2011” – educated young Arabs that started the revolutions of 2011, will handle the changes. The article analyses changes observed within Arab societies in Egypt, Tunisia and Libya from December 2010 till December 2013. Analyses is based on „Time” magazine articles written about the Arab Spring Countries in the above dates.
    Źródło:
    Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 2(11); 61-83
    2080-6604
    Pojawia się w:
    Studia Socialia Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyfrowy świat na nowo zdefiniowanego bezpieczeństwa. Prywatność jako ofiara rewolucji informacyjnej
    Autorzy:
    Porębski, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158531.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
    Tematy:
    privacy
    security
    liberal democracy
    democratic values
    information revolution
    ICT
    social media
    Opis:
    Privacy has been one of the major democratic values since the origin of liberal democracy. The information revolution and rapid increase of accessible information resulted in the necessity of redefinition of the privacy concept. Privacy has lost its status of the guarantee of personal liberty and turned out to be the secondary value, often regarded as commodity. Various forms of privacy intrusion (watching, intercepting, reading, interpreting) are highly accepted as the cost of being the part the digital world. It implied also the emergence of the new model of personal security. We no longer need privacy to feel secure. Consumption-oriented identity within which everything is public and common seems to overshadow perception of self as autonomous – self-dependent and sometimes solitary – citizen.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2018, 2(29); 65-75
    1898-0171
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Contemporary History Discourses in Hungary after 1989
    Autorzy:
    Rainer, Janos
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956426.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Hungary
    communism
    democratic transition
    politics of memory
    1956 revolution
    József Antall
    Victor Orbán
    Opis:
    The article discusses the current position of Hungarian historiography towards the role of recent history in the Hungarian identity and its relationship to domestic policy. The democratic transition after 1989 contributed to a substantial change in historical scholarship through the dismissal of censorship, the opening of archives and the lifting of the ideological pressure on research. However, the change of the historical self-portrayal of Hungary after the fall of the communist regime was an element of the democratic transition. The author describes the process of the use of historical arguments in forming national attitudes and self-identity by several political circles in Hungary over the last three decades, with special attention paid to the activities and ideas of József Antall and Victor Orbán. The experiences of the 1956 revolution were initially focused on as an anchoring point for national identity after the fall of communism. In the course of these years, the centre of political attention shifted to the proposed anti-communist and anti-left wing interpretation of Hungarian history from March 1944 to May 1990, and, as author points out, it is aligned with the attitude of the ruling circles. The author notes the substantial state’s initiatives in the field of the politics of memory in recent years, especially in the early formation of the 1956 Institute (est. 1991), then the Institute of the 20th Century (XX. Század Intézet, est. 1999), the House of Terror Museum (Terror Háza Múzeum, est. 2002), the Institute for the Research on Communism (Kommunizmuskutató Intézet, est. 2011), the Research Institute and Archives for the History of Regime Change (Rendszerváltás Történetét Kutató Intézet és Archívum, RETÖRKI, est. 2013), the VERITAS Research Institute for History (VERITAS Történetkutató Intézet, est. 2013), the Committee of National Remembrance (Nemzeti Emlékezet Bizottsága, NEB, est. 2013), and the Institute of National Heritage (Nemzeti Örökség Intézete, NÖRI, est. 2013).
    Źródło:
    Institute of National Remembrance Review; 2020, 2; 263-283
    2658-1566
    Pojawia się w:
    Institute of National Remembrance Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Еволюційні тенденції у діяльності ліворадикальних організацій Західної Європи (Італія, Іспанія, Франція, Німеччина)
    Evolutional Tendencies in the Activity of the Left Radical Organizations in Western Europe (Italy, Spain, France and Germany)
    Autorzy:
    Рева, Тетяна
    Вільчинська, Ірина
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489537.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
    Tematy:
    left radicalism
    far left political parties
    Western Europe
    anti-capitalism
    revolution
    «society of justice»
    democratic centralism
    terrorism
    Opis:
    The main evolution tendencies of the radical left organizations of the largest counties of Western Europe (Italy, Spain, France and Germany) are researched in the article. It consists of the analysis of their origins, development and modern condition. The actuality of the article is the necessity of the political historical analysis of forms and manifestations of the phenomenon. It is also important to study such its features as variety, ideological transformations and dynamic processes. The researching of the new tendencies of left-wing political parties and movements in the well-developed European countries is very useful for Ukraine in the context of the decommunization process. The term «radicalism» ( from Latin, radix – root) is used to characterize the extreme-orientated organizations, parties, movements and groups which show their inclination to the radical reformation of the modern social political institutions to solve different social problems. Left radicalism is the social political phenomenon, based on the aspiration of political active groups of some people for destruction of the existed system of the state authority to put in practice the ideas of the «society of justice» and communist conceptions of ХІХ-ХХ centuries. The main tendencies of the modern leftwing groups are: 1) Revolutionary idea. They support the idea of the transformation and the elimination of the existed social regime by the upheaval; 2) Anti-capitalism. Left radicals rudely criticize the world economic system as the form of the slavery of the end of XX century – the beginning of XXI century. It is characterized by the domination of the great corporations’ interests; 3) Democratic centralism. A man has the right of choice in the different fields of social life. Only one political party or group gets the state power; 4) Strategy of protest. Left radicals take part in single terroristic acts or organisations and various movements of protests. 5) Armed struggle. Using of the violence is one of the main methods to influence the community. For example in the second half of XX century, many powerful extreme-left terroristic groups acted in Western Europe. They are «RAF» (Germany), «Red Brigades» (Italy), «GRAPO» Spain, «Action Directe» (France). The fundamental principles of the left radicalism are the idea of the society of justice and critical analysis of state imperialist policy. Left radicals call for the elimination of the capitalist system and building of the socialism by the revolutionary-armed fight. The most part of the left movements and political parties are anti-American. They fight against the political influence of the USA as the centre of world imperialism and call states for leaving such imperialistic organisation as the NATO. There is the ideological regionalism of the political radicalism in Europe. Its various kinds dominate in the different parts of the country. These ideological orientations depend on many social economic and historical factors. For example, we can see the ideological regionalism in Italy between North (right wing radicalism) and South (left wing radicalism) and in Germany between West (far left) and East (far right). In general, in the modern Europe comparing extreme right and extreme left, we can see the decadence of the far left and the activation of the far right political tendencies. The main reason of extreme right success is the modern migrant crisis in European countries. Left radicals are popular only in the countries with political economic crisis and associated with populism. The researchers of left radicalism distinguish three potential electoral groups of far left political parties and movements: 1) Extreme left subcultures. They are groups or people who have taken part in the various demonstrations and have been a member of the far left political party for a long time; 2) Left centrists. They have neutral political position and prefer vote for “green” parties; 3) Protesters. They are groups of young people who support the populist tactics and join different demonstrations against globalization and the EU. In the second half of the XX century left radicalism was more aggressive then the right one in the biggest countries of Europe. The most powerful terroristic organisations of this period were left wing. They are «Red Brigades», «RAF», «GRAPO» and «ETA». The scientists connect the “revival” of left ideologies in Western Europe after the Second World War with the spreading of anti-fascist ideas in the former fascist and national-socialist countries (Italy, Germany, Spain, Romania, Hungary and Portugal etc.). Today political radicals actively influence the internal and external policy of the European Union. The main vectors of their activity are the fight against the EU enlargement, the limitation of immigration, the revision of the social guarantees for migrants and their families and the state control in all spheres of a society. All these issues were manifested in the attempt to stop the temporary regime of the implementation of the EU-Ukraine Association Agreement in September 2014. The activity of the Eurosceptics led to the enlargement of the number ( 99 up to 124) of the representatives of right and left out-system organisations in the European parliament in 2014. The European left parties even established political block, called «European United Left – Nordic Green Left (GUE-NGL)».
    Źródło:
    Studia Politologica Ucraino-Polona; 2016, 6; 169-178
    2312-8933
    Pojawia się w:
    Studia Politologica Ucraino-Polona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Hungarian Revolution of 1956: Causes, Effects and Lessons (Part 2).
    УГОРСЬКА РЕВОЛЮЦІЯ 1956 РОКУ: ПРИЧИНИ, РЕЗУЛЬТАТИ ТА УРОКИ (ЧАСТИНА 2)
    Autorzy:
    Derzhaliuk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894279.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    Hungary, personality cult, dictatorship, National Revolution, counterrevolution, occupation, invasion, popular uprising, socialism and reformation, democratic system
    Угорщина, культ особи, диктатура, національна революція, контрреволюція, окупація, народне повстання, соціалізм і реформація, демократичний устрій
    Opis:
    Висвітлюються об’єктивні й суб’єктивні, внутрішні та міжнародні причини Угорської революції 1956 р., її основні рушійні сили та наслідки. Звертається увага на те, що її головною метою було не повалення, а удосконалення соціалістичного устрою, подолання культу особи М. Ракоші, виправлення помилок, притягнення до відповідальності злочинців. Показано, що демократичні сили Угорщини у мирний спосіб започаткували демонтаж сталінської моделі державного устрою, формування демократичного соціалізму з національними особливостями. Зазначається, що провокації та військове втручання СРСР у внутрішні справи Угорщини були основними причинами масового збройного повстання з боку цивільного населення. Наголошується на тому, що лідери Революції рахувалися з інтересами СРСР, постійно перебували з радянським керівництвом у переговорному процесі, запобігли втягненню силових структур країни (армії, поліції, органів державної безпеки), за виключенням окремих керівників та підрозділів, до бойових дій проти окупації Угорщини. Зауважується, що жодна країна світу не виступила на захист та підтримку Угорщини. Підкреслюється, що ідеї Революції 1956 р. були втілені в життя еволюційним шляхом упродовж 70-80-х рр. ХХ ст.
    Objective and subjective, interior and international causes of the Hungarian Revolution of 1956, its drivers and consequences are highlighted in the article. The author pays attention to the fact that the major goal of the uprising was not to overthrow, but to improve the socialist order, turn down Matyas Rakosi’s personality cult, correct hard mistakes and bring perpetrators to justice. The article shows that democratic forces of Hungary gave rise to peaceful removal of Stalin’s state structure and to formation of the democratic socialism with national features. The author states that provocations and military interference of the USSR into home affairs of Hungary were the principal cause of mass uprising of civil population. He also underlines that the Revolution leaders took into account interests of the USSR, they were constantly holding talks with Soviet management, and avoided involving power structures (army, police, security forces), except some certain commanders and units into combat actions against occupation of Hungary. The author points out that not a single country in the world stood up to defend and support Hungary, and stresses that the Revolution ideas were put into practice in evolution way during 70-80s of the XX century.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2017, 4; 110-137
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Hungarian Revolution of 1956: Causes, Effects and Lessons (Part 1)
    УГОРСЬКА РЕВОЛЮЦІЯ 1956 РОКУ: ПРИЧИНИ, РЕЗУЛЬТАТИ ТА УРОКИ (ЧАСТИНА 1)
    Autorzy:
    Derzhaliuk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/894471.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
    Tematy:
    Hungary, personality cult, dictatorship, National Revolution, counterrevolution, occupation, invasion, popular uprising, socialism and reformation, democratic system
    Угорщина, культ особи, диктатура, національна революція, контрреволюція, окупація, народне повстання, соціалізм і реформація, демократичний устрій
    Opis:
    Висвітлюються об’єктивні й суб’єктивні, внутрішні та міжнародні причини Угорської революції 1956 р., її основні рушійні сили та наслідки. Звертається увага на те, що її головною метою було не повалення, а удосконалення соціалістичного устрою, подолання культу особи М. Ракоші, виправлення помилок, притягнення до відповідальності злочинців. Показано, що демократичні сили Угорщини у мирний спосіб започаткували демонтаж сталінської моделі державного устрою, формування демократичного соціалізму з національними особливостями. Зазначається, що провокації та військове втручання СРСР у внутрішні справи Угорщини були основними причинами масового збройного повстання з боку цивільного населення. Наголошується на тому, що лідери Революції рахувалися з інтересами СРСР, постійно перебували з радянським керівництвом у переговорному процесі, запобігли втягненню силових структур країни (армії, поліції, органів державної безпеки), за виключенням окремих керівників та підрозділів, до бойових дій проти окупації Угорщини. Зауважується, що жодна країна світу не виступила на захист та підтримку Угорщини. Підкреслюється, що ідеї Революції 1956 р. були втілені в життя еволюційним шляхом упродовж 70-80-х рр. ХХ ст.
    Objective and subjective, interior and international causes of the Hungarian Revolution of 1956, its drivers and consequences are highlighted in the article. The author pays attention to the fact that the major goal of the uprising was not to overthrow, but to improve the socialist order, turn down Matyas Rakosi’s personality cult, correct hard mistakes and bring perpetrators to justice. The article shows that democratic forces of Hungary gave rise to peaceful removal of Stalin’s state structure and to formation of the democratic socialism with national features. The author states that provocations and military interference of the USSR into home affairs of Hungary were the principal cause of mass uprising of civil population. He also underlines that the Revolution leaders took into account interests of the USSR, they were constantly holding talks with Soviet management, and avoided involving power structures (army, police, security forces), except some certain commanders and units into combat actions against occupation of Hungary. The author points out that not a single country in the world stood up to defend and support Hungary, and stresses that the Revolution ideas were put into practice in evolution way during 70-80s of the XX century.
    Źródło:
    Проблеми всесвітньої історії; 2017, 3; 109-139
    2707-6776
    Pojawia się w:
    Проблеми всесвітньої історії
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Are Defenders of Liberal Democracy Its Gravediggers?
    Autorzy:
    Kamiński, Antoni Z.
    Kamiński, Bartłomiej K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781995.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    liberal democracy
    illiberal democracy
    populism
    authoritarian populism
    libertarian populism
    cultural silent revolution
    citizenship
    democratic backsliding
    primaries
    nation state
    nationalism
    patriotism
    the rule of law
    immigration
    open borders
    globalization
    modernism
    post-materialism
    radical egalitarianism
    competitive individualism
    metropolitan elitism
    EUI Democracy Index
    Opis:
    Recent years have witnessed the publication of a number of research papers and books seeking to assess threats of electoral victories of anti-establishment politicians and political parties, described as authoritarian populists. This essay focuses on three books directly addressing the origins and threats of authoritarian populism to democracy. It consists of six sections and the conclusion. The first section presents findings (Norris and Inglehart) based on surveys of values of voters of various age cohorts concluding that authoritarian populism is a temporary backlash provoked by the post-materialist perspective. The second section examines the contention, spelled out in Levitsky and Ziblatt, that increase in openness of American political system produced,  unintentionally, a degradation of the American political system. The third section continues brief presentations focusing on to the causes and implications of “illiberal democracy,” and “undemocratic liberalism” (Mounk). The fourth section examines developments in the quality of democracy in the world showing that despite the decline in Democracy Indices, overall there was no slide towards non-democratic forms of government in 2006–2019. The next two sections deal with dimensions missing in reviewed books; the notion of nation-state, international environment, civic culture and, in particular, dangers of radical egalitarianism to democracy. The last section concludes with regrets that the authors ignored rich literature on fragility of democracy and failed to incorporate in their analyses deeper structural factors eroding democracy: by the same token, return to the pre-populist shock trajectory is unlikely to assure survival of liberal democracy.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2019, 63, 4; 151-176
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies