Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "confessional policy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Polityka wyznaniowa. Zakres zjawiska
Autorzy:
Michalak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647645.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
confessional policy, religious policy, political science of religion, politology of religion, confessional policy of the concession, confessional policy of rationalizing, confessional policy of liquidation
polityka wyznaniowa, polityka religijna, politologia religii, polityka wyznaniowa koncesji, polityka wyznaniowa reglamentacji, polityka wyznaniowa likwidacji
Opis:
Confessional policy is primarily a specific kind of public policy of the state, focused on the activity of religious organizations (religious or confessional associations), that is, communities whose purpose is to confess and spread religious faith (within the meaning of each religion), having their own hierarchy, doctrine and worship. The essence of politics is then shaping the relationship of the state with individual religious relationships, but also influencing the relations between them. The religious policy of the state includes activities of a conceptual, program, operational and executive nature, implemented by specialized entities of state power towards religious entities. Under the conditions of a democratic state, they are administrative institutions (independent, e.g. in the form of an office or ministry, or being part of a wider structure, e.g. a department within the ministry) and special services (e.g. monitoring the activities of religious fundamentalists or destructive sects). In authoritarian and totalitarian countries, the subject pursuing denominational policy may be more complex (e.g., apart from state structures, party structures have a decisive status, and extended special services also play a greater role). Confessional policy is conditioned by a number factors, among which the following can be distinguished: internal (e.g. the specificity and the religious and confessional structure of the state, the political system, the ideology prevailing in the state, the pragmatics of political struggle, the legal and systemic religious model of the state, the relationships between the ethno-cultural and religious identifications) and external (e.g., state security considerations, the nature of confessional policy within the international environment, geopolitical conditions, international legal norms in which the said state participates, the scale and nature of international "networking" of a given religious community). Among the varieties of confessional policy the following can be distinguished: the confessional policy of the concession (practically unrestricted, with the activities of a religious association state-supported or  at least approved), the confessional policy of rationalizing (consent of the state to the basic activity of religious associations, directed mainly at the faithful of their own community and consent to limited external activity) and the confessional policy of liquidation (counteracting the negatively evaluated tendencies and phenomena occurring in the activities of a religious organization, or even attempts at its delegalisation and complete eradication). The confessional policy of the state is most often considered as a component of internal policy, however, it may also be an important component of foreign policy.
Celem artykułu jest zdefiniowanie polityki wyznaniowej oraz ustalenie zakresu występowania tego zjawiska. Towarzyszy temu prezentacja najważniejszych uwarunkowań (wewnętrznych i zewnętrznych), profilów polityki wyznaniowej (koncesja, reglamentacja i likwidacja) oraz prawidłowości w jej obszarze. Poza podmiotowością państwa – jako głównego twórcy i realizatora polityki wyznaniowej – w takiej roli można odnaleźć także: organizacje międzynarodowe, podmioty samorządowe, związki religijne oraz podmioty wewnątrzkonfesyjne (frakcje, grupy interesu). W artykule podjęto również próbę zarysowania najważniejszych zależności między polityką wyznaniową państwa, jego strukturą religijną oraz zróżnicowanym podłożem systemowym i ustrojowym. Rozważania umiejscowiono w kontekście refleksji naukowej na gruncie politologii religii.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2019, 26, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niektóre działania władz Polski Ludowej przeciwko szpitalom zakonnym w latach 1949-1958
Some Operations of the Authorities of Polish People’s Republic Targeting Monastic Hospitals in the Years 1949-1958
Autorzy:
Szymański, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38909455.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polityka wyznaniowa
szpitale wyznaniowe
Kościół katolicki
confessional policy
confessional hospitals
Catholic Church
Opis:
In all analyzed cases emphasis is laid on the instrumental treatment of the law by Polish Communist authorities. They made and interpreted legal acts according to self-assumed goals, therefore the law was perceived as an ‘extremely efficient instrument of policymaking’. Confessional policy of the State was characterized by pursuance of possibly quick secularization of society by methodological limitation of the Catholic Church’s law (as well as other confessional associations) in fulfilling its mission in society. The justification of such a policy was based on that the Communists keenly realized the doctrine of separation of the Church from State, and, what is more, an atheistic ideology according to which confessional associations were treated as competitors on the political and ideological ground.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2007, 3, 1; 115-141
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Importance of the Autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine for the Confessional Policy of the Russian Federation in Central and Eastern Europe
Autorzy:
Orzechowski, Marcin
Wejman, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076652.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Autocephaly
Orthodox Church of Ukraine
Russian Orthodox Church
confessional
policy
Eastern Europe
Opis:
The subject of the article is an analysis of the impact of the Orthodox Church of Ukraine's autocephaly process on Ukraine's relations with the Russian Federation. Orthodoxy, understood as both a religious institution and a denomination, has been a constant and most important component of Russia's identity since the very beginning of its existence. It remains the dominant religion in the Russian Federation, despite the religious diversity resulting from the multi-ethnic nature of the state. The aim of the article is to analyze the role of the Orthodox Church in the internal and foreign policy of the Russian Federation. In Russian-Ukrainian relations, it played an important role in supporting activities such as the annexation of Crimea or support for pro-Russian separatists in the Donbas. The position of the Russian Orthodox Church in contemporary Russia is also associated with a specific type (model) of the policy pursued by that state, referred to as "confessional policy (diplomacy)", integrally connected with the issues of religious security of the country. The analysis of the content of the program documents of the state institutions of the Russian Federation and internal organizations of the Russian Orthodox Church allows to distinguish the so-called differentia specifica, characterizing the community of assumptions and the identity of actions undertaken by state and church institutions in Russia. Church institutions are perceived as the so-called The "national" church of the Russian Federation. This results in the Church becoming entangled in various parapolitical affiliations, which in turn has specific implications in the political and interfaith sphere. The authors, on the basis of the conducted analysis, conclude that the autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine is essential for the country's independence from Russia – it strengthens the Ukrainian national identity and limits Russian influence in this country.
Tematem artykułu jest analiza wpływu procesu autokefalii Prawosławnego Kościoła Ukrainy na stosunki Ukrainy z Federacją Rosyjską. Prawosławie, rozumiane zarówno jako instytucja religijna, jak i wyznanie, jest stałym i najważniejszym elementem tożsamości Rosji od samego początku jej istnienia. Pozostaje religią dominującą w Federacji Rosyjskiej, pomimo zróżnicowania religijnego wynikającego z wieloetnicznego charakteru państwa. Celem badawczym artykułu jest analiza roli Cerkwi w polityce wewnętrznej i zagranicznej Federacji Rosyjskiej. W stosunkach rosyjsko-ukraińskich odgrywał ważną rolę we wspieraniu działań takich jak aneksja Krymu czy wspieranie prorosyjskich separatystów w Donbasie. Pozycja Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej we współczesnej Rosji wiąże się także ze specyficznym typem (modelem) prowadzonej przez to państwo polityki, określanej mianem „polityki wyznaniowej (dyplomacji)”, integralnie związanej z kwestiami bezpieczeństwa religijnego państwa. Analiza treści dokumentów programowych instytucji państwowych Federacji Rosyjskiej i organizacji wewnętrznych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej pozwala na wyodrębnienie tzw. différentia specifica, charakteryzującej wspólnotę założeń i tożsamość działań podejmowanych przez państwo i cerkiew instytucje w Rosji. Instytucje kościelne postrzegane są jako tzw. Kościół „narodowy” Federacji Rosyjskiej. Powoduje to uwikłanie Kościoła w różne afiliacje parapolityczne, co z kolei ma określone implikacje w sferze politycznej i międzywyznaniowej. Na podstawie przeprowadzonej analizy autorzy dochodzą do wniosku, że autokefalia Prawosławnego Kościoła Ukrainy jest niezbędna dla niezależności tego kraju od Rosji – wzmacnia narodową tożsamość Ukrainy i ogranicza rosyjskie wpływy w tym kraju.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 133-147
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies