Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Zbrodnia wojenna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Cierń w sercu miasta
Autorzy:
Kopka, Bogusław (1969- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 3, s. 76-80
Data publikacji:
2021
Tematy:
Warschau (niemiecki obóz koncentracyjny)
Prześladowania polityczne
Zbrodnia wojenna
Masowe egzekucje
Getto warszawskie
Powstanie w getcie warszawskim (1943)
Polacy
Żydzi
Trzecia Rzesza (1933-1945)
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł opisuje sytuację panującą w Warszawie w czasie II wojny światowej. Autor omawia, z jakimi formami represji i ataków musieli mierzyć się ówcześnie mieszkańcy Warszawy, zarówno Polacy, jak i Żydzi. Wymienia więzienia i obozy koncentracyjne założone przez okupanta, przedstawia, na jakich zasadach funkcjonowały, opisuje okoliczności masowych aresztowań i egzekucji, omawia też getto warszawskie i powstanie z 1943 roku. Szczegółowo przedstawia założenie i działanie niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego KL Warschau, potocznie nazywanego „Gęsiówka”, który został utworzony na rozkaz Reichsführera-SS Heinricha Himmlera na terenie byłego getta warszawskiego.
Fotografie.
Bibliografia na stronie 80.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wzgórza Wuleckie spłynęły krwią
Autorzy:
Naleźniak, Paweł (1971- ).
Powiązania:
Biuletyn IPN 2021, nr 7/8, s. 92-103
Data publikacji:
2021
Tematy:
II wojna światowa (1939-1945)
Okupacja niemiecka Polski (1939-1945)
Mord profesorów lwowskich (1941)
Zbrodnia wojenna
Ludobójstwo
Profesorowie
Trzecia Rzesza (1933-1945)
Nazizm
Esesmani
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł opisuje zbrodnie popełnione przez Niemców w 1941 roku na przedstawicielach polskiej inteligencji we Lwowie. Po zajęciu miasta 1 lipca 1941 roku Niemcy przystąpili do aresztowań wśród polskiej inteligencji. Aresztowano wówczas m.in. profesora Kazimierza Bartla, Adama Sołowija, Romana Reneckiego, profesora Tadeusza Ostrowskiego, doktora Stanisława Ruffa, a także Tadeusza Boya-Żeleńskiego. W sumie aresztowano 52 osoby, które następnie przewieziono do aresztu w okolicach Wzgórz Wuleckich, gdzie poddawano ich torturom i brutalnym przesłuchaniom. Między 4 a 26 lipca Niemcy zamordowali 45 osób. Autor artykułu wymienia nazwiska członków gestapo, którzy wchodzili w skład niepodlegającego Einsatzgruppe C oddziału operacyjnego Policji Bezpieczeństwa i SD, odpowiedzialnego za ludobójstwo.
Fotografie.
Bibliografia na stronie 103.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Z Flotyllą Pińską do ostatniej chwili
Autorzy:
Michliński, Rafał
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2020, nr 2, s. 90-95
Data publikacji:
2020
Tematy:
Taube, Karol (1888-1940)
Flotylla Rzeczna Marynarki Wojennej (Pińsk)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Obrona Płocka (1920)
Wyprawa Kijowska (1920)
Zbrodnia katyńska (1940)
Marynarka wojenna
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:
Artykuł omawia udział Karola Taube w wojnie polsko-bolszewickiej. Przedstawiono jego szlak bojowy. Był kapitanem Marynarki Wojennej oraz kawalerem Orderu Virtuti Militari. Omówiono bitwę pod Horodyszczem, walki o Kijów i Płock oraz walki Flotylli Pińskiej. Opisano jego służbę w wojsku w II Rzeczpospolitej Polskiej oraz aresztowanie przez NKWD w 1939 roku. W 1940 roku został zamordowany w Kijowie, a jego nazwisko wpisano na tzw. ukraińską listę katyńską.
Bibliografia na stronie 95.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Incydent” w Stopnicy 9 września 1939 roku - między zbrodnią sądową a egzekucją
Autorzy:
Bębnik, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601852.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
wojna obronna 1939 r.
zbrodnia wojenna
Stopnica
Wojsko Polskie
Wehrmacht
płk Stanisław Kalabiński
defensive war of 1939
war crime
Polish Army
Col. Stanisław Kalabiński
Opis:
Artykuł traktuje o jednym z epizodów walk Armii „Kraków” we wrześniu 1939 r. Wojska agresora popełniały na ziemiach polskich liczne zbrodnie wojenne, ale rażącego złamania prawa wojennego dopuściła się także strona polska. Artykuł prezentuje jeden taki dobrze udokumentowany przypadek - małopolskiego miasteczka Stopnica. The article deals with one of the episodes of the fight put up by the „Kraków” Army in September 1939. The German troops committed many war crimes in the Polish lands, but also the Polish side was responsible for gross violations of martial law. The article presents one of such cases - a well-documented case of the town of Stopnica in Little Poland.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2018, 125, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Attacks against cultural objects and the concept of victimhood in international criminal law. A critical analysis
Ataki przeciwko dobrom kultury i koncepcja wiktymności w międzynarodowym prawie karnym. Analiza krytyczna
Autorzy:
Gacka, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499567.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
victim
harm
war crime of attacking cultural objects
ofiara
szkoda
atakowanie dóbr kultury jako zbrodnia wojenna
Opis:
This is a critical study of the relation between the concept of victimhood and the war crime of attacking cultural objects. The article consists of four substantive parts devoted to: the concept of victimhood and harm; the conceptual relations between harm and the principle of legal goods; an analysis of attacks against cultural objects as a war crime; and first and foremost to the determination of who the victims of the attacks against cultural objects are (according to the International Criminal Court) and should be. In the opinion of the author, the International Criminal Court should adopt a narrow understanding of the notion of harm. Instead of espousing a complex perspective of victimhood consisting of those whose harm is identifiable (i.e. psychological harm of natural persons) or even quantifiable (i.e. material harm of legal persons), and those who are harmed only indirectly or remotely (i.e. international community), the Court should limit the attribution of harm and – as a result – the determination of the victim status only to the former group of ‘real victims of international crimes’. Otherwise, if the ICC continues this already applied extensive policy, the concept of victim will remain vague and imprecise to the detriment of those who have genuinely suffered harm.
Artykuł stanowi krytyczną analizę relacji zachodzących pomiędzy koncepcją wiktymności (victimhood) a rodzajem zbrodni wojennej polegającym na atakowaniu dóbr kultury. Artykuł składa się z czterech części merytorycznych poświęconych: koncepcji wiktymności i szkody (krzywdy); relacji pomiędzy szkodą (krzywdą) a koncepcją dobra prawnego; analizie normatywnej ataków przeciwko dobrom kultury jako typu zbrodni wojennej; oraz przede wszystkim określeniu kto jest (de lege lata) oraz kto powinien być (de lege ferenda) kwalifikowany jako ofiara ataków przeciwko dobrom kultury przez Międzynarodowy Trybunał Karny. Zdaniem autora, Międzynarodowy Trybunał Karny powinien przyjąć wąskie rozumienie pojęcia szkody (krzywdy). Zamiast przyjmowania szerokiego rozumienia wiktymności obejmującego tych, których szkoda (krzywda) jest możliwa do zidentyfikowania (np. krzywda psychologiczna osób fizycznych) albo nawet mierzalna (np. szkoda materialna osób prawnych), oraz tych, którzy zostali pokrzywdzenie wyłącznie pośrednio (np. społeczność międzynarodowa), Trybunał powinien ograniczyć przypisywanie szkody (krzywdy), a tym samym przyznawanie statusu ofiary, tylko do pierwszej spośród wskazanych grup, tj. do prawdziwych ofiar zbrodni międzynarodowych. W przeciwnym razie, jeżeli MTK będzie kontynuował tę stosowaną dotychczas ekstensywną strategię, koncepcja ofiary pozostanie nieczytelna i nieprecyzyjna, co będzie działało na szkodę tych, którzy rzeczywiście zostali pokrzywdzeni wskutek popełnienia zbrodni międzynarodowej.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2018, 8; 25-41
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwalifikacja prawna antykurdyjskiej operacji al-Anfal
Legal characterisation of the anti-Kurdish al-Anfal campaign
Autorzy:
Kamiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485579.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Europeistyki
Tematy:
kampania al-Anfal
broń chemiczna
ludobójstwo
zbrodnia wojenna
al-Anfal campaign
chemical weapons
genocide
war crime
Opis:
Acts of mass killing committed against the Kurdish population during the so-called al-Anfal operation in 1988 constituted - even if one assumes the lowest number of estimated victims, i.e. that only 50-100 thousand people were murdered - a case of genocide understood in international law as actions undertaken with the intention to destroy a certain group in its entirety or in part. It was ordered that following interrogations all males at the age ranking between 15 and 70 were to be executed in the al-Anfal operation area. The al-Anfal crimes were deemed an act of genocide at the perpetrators' trials, first of all that of Ali Hassan al-Majid (nicknamed Chemical Ali), and in resolutions as well as declarations adopted in several countries. The use of chemical weaponry against the Kurdish population can be perceived either as an element of the crime of genocide or as an act of war crime. In 1988, Iraq was a stateparty both to the 1925 Protocol for the Prohibition of the Use in War of Asphyxiating, Poisonous or Other Gases, and of Bacteriological Methods of Warfare, and the 1958 Forth Geneva Convention relative to the Protection of Civilian Persons in Time of War. The latter treaty provides for rules applicable to internal arm conflicts (Article 3). But irrespective of the relevant treaty law, the use of chemical weapon was considered, at the time of al-Anfal operation, as contrary to universally binding international customary law. This prohibition applied to armed conflicts of both international and internal character.
Źródło:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego; 2018, 16; 115-129
1730-4504
Pojawia się w:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nasi : podróżując z wrogiem
Journey with an enemy
Autorzy:
Vanagaitė, Rūta (1955- ).
Zuroff, Efraim (1948- ).
Współwytwórcy:
Mazurek, Krzysztof (1956- ). Tłumaczenie
Wydawnictwo Czarna Owca. pbl
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Czarna Owca
Tematy:
Stosunki etniczne
II wojna światowa (1939-1945)
Zbrodnia wojenna
Żydzi
Publicystyka litewska 21 w.
Literatura amerykańska
Publicystyka
Opis:
Na okł.: Wstrząsająca wyprawa w zapomniane miejsca Zagłady Żydów na Litwie.
Bibliogr. s. [327-328].
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
The Holocaust and Hiroshima. Moral otherness and moral failure in war
Autorzy:
Zimmermann, Rolf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431394.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Holocaust
Hiroshima
moral otherness
war crime
political responsibility
Holokaust
zbrodnia wojenna
odpowiedzialność polityczna
Opis:
The 20th century was an age of extremes. In this article I concentrate on two disasters, the Holocaust and Hiroshima, in order to develop a philosophical reading of moral extremes under circumstances of war. My aim is to differentiate between these two events by exposing a normative framework. The significance of the Holocaust points to the phaenomenon of a rupture of species, which stands for a moral transgression never thought of. In analytical terms, this confronts us with the clashing of two normative orders: Firstly, the universal moral respect of every human being; secondly, the radical particularism of Nazism. To denounce the moral otherness of the latter is to highlight the war aims of Nazism: imperial aggression to dominate Europe, and annihilation of the Jews as a world-historical mission. In view of both aims, war against Nazism was just. The moral disaster of Hiroshima, however, stands in marked contrast to this characterization. The political leaders of the US did not intend to annihilate the Japanese people; they thought they would end war by making use of a nuclear weapon. It is, therefore, a misleading metaphor to speak of a “nuclear holocaust”, or to allude to a genocidal action in this case. This does not mean at all that dropping the bomb was justified. Quite contrary to the US official stance, it is important to consider this event in moral terms by relying on precise historical circumstances and well-founded critical analysis. There is strong evidence that it was a moral failure to opt for the bomb. This comes close to the diagnosis of a war crime within a just war framework. Nevertheless, this diagnosis must be kept distinct from the type of crime involved in the Holocaust.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2017, 53, 3; 127-148
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
War and the problem of personal responsibility
Autorzy:
Kumankov, Arseniy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430919.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
war
responsibility
Walzer
Arendt
McMahan
war crime
wojna
odpowiedzialność
zbrodnia wojenna
Opis:
In this article, the author addresses the question whether individual citizens are responsible for the aggressive policy of their national leader by comparing the views of Hannah Arendt, Michael Walzer and Jeff McMahan on the problem of personal responsibility. The author agrees with Arendt and McMahan that responsibility presupposes thinking. Taking into account a number of arguments, the author claims that responsibility should be interpreted as a collective duty. Guilt, however, is found at the individual level. A person may be guilty for his own decisions and be responsible for the decisions of the government, but he could not be condemned for the crimes of the latter. In conclusion, the author claims that this idea applies at the international level as well, because states are collectively responsible for maintaining justice and peace in the world.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2017, 53, 3; 115-126
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies