Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Vincent Granat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Teologiczna myśl ks. Wincentego Granata w pracach dyplomowych z lat 1972-2016
    The Theological thought of Fr. Vincent Granata in academic theses from 1972-2016
    Autorzy:
    Szumił, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560630.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    ks. Wincenty Granat
    teologia dogmatyczna
    Katolicki Uniwersytet Lubelski
    Fr. Vincent Granat
    dogmatic theology
    the Catholic University of Lubelski
    Opis:
    Sługa Boży ks. prof. Wincenty Granat był wybitnym teologiem. Nie może więc dziwić, iż do jego myśli teologicznej nawiązywały liczne osoby, pisząc swoje prace dyplomowe. Niniejszy spis prezentuje tego typu rozprawy, co może stać się ułatwieniem dla kolejnych badaczy pracy naukowej ks. prof. Wincentego Granata.
    The servant of God, professor Fr. Vincent Granat was a outstanding theologian. There-fore, it is not surprising that many people have referred to his theological thought when writing their theses. This list presents this type of dissertation, which may help facilitate further scholarship in the academic work of the professor Fr. Vincent Granat.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2017, 24; 315-330
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charyzmatyczna struktura Kościoła. Wybrane elementy eklezjologii ks. Wincentego Granata
    The Actualization of the Teaching of Reverend Vincent Granat, Connected with the Charismatic Organization of the Church
    Autorzy:
    Duda, Kordian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234147.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    charyzmatyczna struktura Kościoła
    eklezjologia ks. Wincentego Granata
    charismatic structure of the Church
    Rev. Vincent Granat’s ecclesiology
    Opis:
    The Holy Spirit lead the way for the Church in every epoch and equipped believers with multiple spiritual faculties. Owing to the Holy Spirit, the Demos of God is still preserved in the aspic of His juvenescent viability. Nowadays, charismas and charismatic movement are often spoken about. Coming up to the history of the Church, one should mention that the faith of the Christians, who lived in the first centuries, was marked with the great  experience of the Holy Spirit as the Power, through whom the risen Christ is present in the history of the world. This fact was the cause that they were comprehending the Church as a real and spiritually-charismatic world. Unfortunately, the strict connection between the Holy Spirit and the Church was forsaken for plenty of centuries. This question started experiencing its second juvenility after the Vatican Council II. John Paul II emphasized that there is neither such a contrast in the Church, nor a variance between the institutional and charismatic aspects. Both aspects are equally significant elements in the organization of the Church. The paper presents the topicality of the teaching of Rev. Vincent Granat, which is connected with the charismatic organization of the Church. The exposition of the professor from Lublin is mainly based on St. Paul’s texts, but it also refers to the teaching of the Vatican Council II. The Council pictured in its documents all good theological tendencies with regard to the question concerning charismas, which are one of a few manifestations of the redemptive presence of the Holy Spirit in the Church of Christ.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2013, 5; 205-221
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského
    Gracein Vincent Granats theology in the context of the philosophy os St. Thomas
    Łaska w teologii Wincentego Granata w kontekście filozofii Tomasza z Akwinu
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/452615.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    Tomáš Akvinsky
    Wincent Granat
    Boža milosť
    Boža láska
    Krist Vykupiteľ
    charitológia
    dary Ducha Svätého
    Thomas Aquinas
    Vincent Granat
    God’s grace
    God’s love
    Christ the Redeemer
    „charytology“ (theological doctrine of grace)
    the gifts of the Holy Spirit
    Tomasz z Akwinu
    Wincenty Granat
    łaska Boża
    Boża miłość
    Chrystus Odkupiciel
    charytologia (teologiczna nauka o łasce)
    dary Ducha Świętego
    Opis:
    Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
    Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 49-63
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies