Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ottoman Balkan" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The Concept of the millet in Turkish dictionaries: Its alteration and the impact on Ottoman Macedonia
    Autorzy:
    Pandevska, Maria
    Mitrova, Makedonka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910150.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    słowniki tureckie
    glosariusze tureckie
    Imperium Osmańskie
    millet
    naród
    osmańskie Bałkany
    osmańska Macedonia
    Ottoman Empire
    nation
    Ottoman Balkan
    Ottoman Macedonia
    Turkish dictionaries/glossaries
    Opis:
    In the 19th century the dictionaries/glossaries represent the first brace which connected different cultures and languages, thus also linking the Orient with the Occident and vice versa. In this context the research is focused on the Turkish dictionaries/glossaries, which for a long time actually represented one of the basic media of transmitting the new Western ideas in the East, and in our case, in the Ottoman Empire. Through the short comparative analyses of these dictionaries/glossaries and their authors (from the 19th century and early 20th century) we follow the change of the cognitive concept of the term millet with the term nation. The case study is focused on Ottoman Macedonia and on the political implications caused by this change of the meaning of the Ottoman term millet.
    Znaczenie pojęcia millet w słownikach tureckich: jego zmiana i wpływ na  osmańską Macedonię W XIX wieku słowniki/glosariusze stanowiły pierwszą klamrę, która łączyła różne kultury i języki, łącząc w ten sposób także Orient z Zachodem i vice versa. W tym kontekście badania koncentrują się na tureckich słownikach / glosariuszach, które przez długi czas faktycznie stanowiły jeden z podstawowych środków przekazu nowych zachodnich idei na Wschodzie, a w naszym przypadku w Imperium Osmańskim. Poprzez krótkie analizy porównawcze tych słowników/glosariuszy i ich autorów (z XIX i początku XX wieku) śledzimy przemiany koncepcji znaczeniowej pojęcia millet w kierunku pojęcia naród. Studium przypadku koncentruje się na osmańskiej Macedonii i politycznych implikacjach spowodowanych tą zmianą znaczenia osmańskiego terminu millet. 
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 171-192
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ottoman supremacy and the political independence of the Balkan and Central European states
    Autorzy:
    Czamańska, Ilona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32327993.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ottoman Empire
    Balkan states
    Wallachia
    Moldavia
    Transylvania
    Crimean Khanate
    political subordination
    Opis:
    The article deals with the nature of the political relationship between the Ottoman Empire and the Balkan states. The various forms of dependency led to varied limitations on the functioning of these states, especially in the field of their international politics. The Ottoman Empire's relations with weaker, allied, vassal and subordinate states were shaped by the following factors: the historical period, the political and legal nature of the mutual relations, religion, the current political and military situation. On the basis of analysis of the sources and scientific literature, it has been shown that the Ottoman Empire was unable to prevent more or less official policy by its subordinate centres, as long as they had any state structures (even if they were only of a self-governing nature). In the 14th century, most of the Balkan states found themselves as allies and tributaries of the Ottoman Empire. The alliance with the Ottomans did not limit political relations with countries uncommitted against the Ottomans. In the 15th century there was a process of more and more clearly political subordination of the Balkan states which added two important elements to earlier financial and military obligations - investment and obedience. In the 16th century, it was extremely important to surrender to the King of Hungary John Zápolya under the authority of Sultan Suleiman. It also resulted in the Ottoman Empire taking over direct political control of the Romanian principalities: Wallachia and Moldavia. The Sultan was not able to fully control them, they often carried out independent political activities, connected with the Poland-Lithuanian Commonwealth, the Holy Empire, and Transylvania. In the 18th century the process of building the Balkan nation states launched, albeit very slowly. In the 19th century, any independence, even very limited, was conducive to the rapid formation of their own independent statehood.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 73-90
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Legal and Fiscal Situation of the Serbs in the Patriarchate of Peć during the First Decades of the 18th Century
    Autorzy:
    Kręzel, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234121.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Serbian Orthodox Church
    Serbian millet
    Patriarchate of Peć
    Ottoman Administration
    Balkan Peninsula
    Opis:
    In the early modern era, the Serbs who lived in the Balkan Peninsula under Ottoman rule formed what was known as a millet. From 1557, their leader was the head of the Patriarchate of Peć, whose jurisdiction and scope of territorial powers were constantly determined by an official document issued by the sultan – i.e., a berat. The aim of the article is to characterise the legal situation and fiscal obligations of the Serbian people in the Ottoman Empire in the period between their first (1689/1690) and second (1737–1739) migration. The research focuses on the times of Patriarch Arsenije IV Jovanović Šakabenta (1698–1748) and his methods of obtaining various kinds of tributes (dimica, svadbina) to pay the annual kesim tax to Hazine-i Âmire. The text also analyses the areas where the Patriarchate of Peć held jurisdiction in the first decades of the 18th century.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 651-666
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea bałkańskiej wspólnoty czy konfederacji: realistyczna perspektywa czy utopia?
    Autorzy:
    Papadaki, Polyxeni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687341.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Balkans
    the Ottoman Empire
    the Austro-Hungarian Empire
    the Russian Empire
    Eastern Question
    Balkan Federation/Confederation
    Balkan economic/strategic cooperation
    Bałkany
    Imperium Osmańskie
    Austro-Węgry
    Imperium Rosyjskie
    Kwestia Wschodnia
    bałkańska Federacja/Konfederacja
    bałkańska współpraca ekonomiczna/strategiczna
    Opis:
    For centuries, the Balkan Peninsula has been used as the road connecting Eastern Mediterranean and Europe. It is an area of great strategic, economic and cultural signifiance and a place of common interests for all the nations living there for centuries. After their formation as sovereign states (mainly after the collapse of the Ottoman Empire and recently after the Breakup of Yugoslavia), the new Balkan States try to find their geopolitical position on the European map. There are many questions which arise when one thinks about the current situation of those states. Is it possible for the Balkan states to successfully cooperate on a political, economic and strategic basis? Is it necessary to create a union of partially sovereign states (i.e. a confederation) or a looser structure (i.e. a commonwealth) is enough? And finally, is this a way to strengthen democracy and security and consolidate these states’ positions in international relations?
    Przez wieki Półwysep Bałkański był wykorzystywany jako droga łącząca wschodnią część Morza Śródziemnego i Europę. Jest to obszar o wielkim znaczeniu strategicznym, gospodarczym i kulturalnym, a także miejsce wspólnych interesów dla wszystkich żyjących tam narodów. Po ich utworzeniu, jako suwerenne państwa (głównie po upadku Imperium Osmańskiego, a ostatnio po rozpadzie Jugosławii), nowe państwa bałkańskie próbują znaleźć swoją geopolityczną pozycję na mapie europejskiej. Wiele pytań pojawia się na myśl o obecnej sytuacji tych krajów. Czy państwa bałkańskie mogą skutecznie współpracować na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej i strategicznej? Czy konieczne jest stworzenie unii częściowo suwerennych państw, takich jak konfederacja, czy może wystarczy luźniejsza struktura (tj. wspólnota)? I wreszcie czy jest to sposób na wzmocnienie demokracji i bezpieczeństwa oraz konsolidację pozycji tych państw w stosunkach międzynarodowych?
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2018, 3
    2450-6354
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ḥam Ribi Avram Finci’s Ladino Translation of Selected Texts from the Zohar as a Rare Glimpse into the Methodology of Traditional Bosnian Sephardic Yeshivot (Adult Learning Clubs) and Its Relation to the Local Sufi Islamic Tradition of “Ders”
    Przekład Ḥam Ribi Avrama Finciego wybranych tekstów Zoharu na ladino jako rzadkie spojrzenie w metodologię pracy tradycyjnych bośniacko-sefardyjskich „jeszybot” (klubów edukacyjnych dla dorosłych) oraz jej związek z lokalną, islamsko-suficką tradycją homiletyczną
    Autorzy:
    Papo, Eliezer
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339655.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    studia sefardyjskie
    kultura sefardyjska
    literatura ladino
    Żydzi osmańscy
    Żydzi bośniaccy
    żydowsko-hiszpańska literatura rabiniczna
    homiletyka sefardyjska
    kultura bośniacka
    Żydzi bałkańscy
    Sephardic studies
    Sephardic culture
    Ladino literature
    Ottoman Jews
    Bosnian Jewry
    Rabbinic literature in Judeo-Spanish
    Sephardic Sermon
    Judaism & Sufism
    Balkan Culture
    Balkan Jews
    Opis:
    In traditional Sephardic culture, theoretical Kabbalah was an exclusive patrimony of the rabbinic elite. From the 17th century onward, many Sephardic laymen found even the Hebrew liturgical, and especially speculative, texts to be impenetrable and incomprehensible. Consequently, the rabbinic elite began to translate liturgical texts and halakhic works into popular Judeo-Spanish. However, the Zohar was usually not included in these projects of cultural intermediation. Consequently, a Judeo-Spanish translation of the integral text of the Zohar, or even of one of its volumes, does not exist to this day. At the same time, different Sephardic rabbis translated selected excerpts from the Zohar into the vernacular. This paper analyses one such anthology, Avram ben Moshe Finci’s Leket a-Zoar, published in 5619 (1858/9) in Belgrade. The anthology contains 246 excerpts from the Zohar, 121 of which conclude with Finci’s own reflections and a resumé of the moral of the story. Many of Finci’s discourses are masterpieces of the traditional Judeo-Spanish oral genre of darush. Finci was not interested in explaining theoretical kabbalistic terms and concepts. Rather, he reads the Zohar as if it were a work of Mussar. The traditional learning of Bosnian Sephardim seems to resemble, in both methodology and content, the learning traditions of their Muslim neighbours, showing once again that settled communities such as the Ottoman Sephardim cannot be researched only in the context of their affinity to the Jewish world. It is impossible to understand the way the Ottoman Sephardim developed Jewish concepts, practices and institutes without acknowledging the common Ottoman culture they shared with their Muslim and Christian neighbours.
    W tradycyjnej kulturze sefardyjskiej kabała teoretyczna była dziedzictwem wyłącznie uczonej elity rabinów. Od wieku XVII dla wiernych należących do niewykształconych mas bardziej skomplikowane teksty liturgiczne (nie wspominając o spekulatywnych) były niezrozumiałe, dlatego też elita rabiniczna podjęła się zadania tłumaczenia podstawowych pism liturgicznych i halahicznych na język żydowsko-hiszpański. Ponieważ dzieła Zohar zwykle nie włączano do tego kulturalno-mediacyjnego projektu, do chwili obecnej nie powstał integralny, żydowsko-hiszpański przekład ani jednej z jego ksiąg. Różni rabini sefardyjscy przekładali na żydowsko-hiszpański jedynie własny wybór najbardziej pouczających tekstów pochodzących z tego ogromnego korpusu. Niniejszy artykuł analizuje jeden z takich zbiorów wybranych fragmentów, słynny Leket a-Zoar autorstwa Ḥam Ribi Avrama (syna Mojżesza) Finciego, wydany w Belgradzie w 5619 (1858/9) roku. Antologia Finciego zawiera przekład 246 fragmentów ksiąg Zoharu, z których 121 kończy się własnymi refleksjami i komentarzami Finciego. Wiele z tych wykładów Finciego to arcydzieła tradycyjnego sefardyjskiego gatunku ustnego darush (‘kazanie’). Finci, jako komentator, nie był zainteresowany wyjaśnianiem zagmatwanych kabalistycznych terminów i konceptów. Chętniej czytał i tłumaczył Zohar jak dzieło musar – dzieło żydowskiej etyki. Jak się wydaje, w tym podejściu połączyły się tradycyjny bośniacko-sefardyjski sposób czytania, uczenia i tłumaczenia ksiąg Zoharu oraz lokalna bośniacko-muzułmańska tradycja czytania, uczenia i tłumaczenia klasycznych tekstów sufickich. Dowodzi to faktu, że wspólnoty żydowskie, zakorzenione w określonym kontekście cywilizacyjnym, nie mogą być studiowane jedynie przez pryzmat ich wyjątkowości wobec reszty świata żydowskiego ani przez pryzmat kongruencji z nim. Niemożliwe jest zrozumienie rozwoju sefardyjskich idei, praktyk i instytucji bez brania pod uwagę wspólnej osmańskiej cywilizacji, w tworzeniu i rozwoju której Sefardyjczycy przez prawie 500 lat brali udział razem ze swoimi muzułmańskimi chrześcijańsko-prawosławnymi sąsiadami.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2020, 9; 181-222
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies