Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Muzeum Budownictwa Ludowego" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Problemy badawcze i konserwatorskie budownictwa drewnianego - sympozjum naukowe PKZ, Jarosław 7-8 czerwca 1972
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535661.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku
budownictwo drewniane
sympozjum naukowe PKZ 1972
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1972, 4; 298-301
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z posiedzenia Rady Muzealnej Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku w dniach 24-25 maja 1968 r. (fragmenty)
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Kisielewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537046.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
posiedzenie Rady Muzealnej Muzeum Budownictwa w Sanoku
zagospodarowanie przestrzenne parku krajobrazowego MBL
Muzeum Budownictwa Ludowego
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1968, 4; 58-60
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogólnopolska konferencja poświęcona muzeom na wolnym powietrzu
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537222.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
konferencja Sanok 1969
muzea na wolnym powietrzu
Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku
parki etnograficzne
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1970, 1; 61-64
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeniesienie do skansenu w Sanoku i konserwacja zabytkowej cerkwi drewnianej z Rosolina
Autorzy:
Politowska, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536330.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
skansen w Sanoku
Sanok
cerkiew w Rosolinie
przeniesienie cerkwi rosolińskiej
Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku
konserwacja rosolińskiej cerkwi
rekonstrukcja cerkwi z Rosolina
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1963, 4; 45-54
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea na wolnym powietrzu - ogólonopolska konferencja w Sanoku
Autorzy:
Czajkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538066.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
muzea na wolnym powietrzu
konferencja w Sanoku
Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku
rozwój muzealnictwa skansenowskiego w Polsce
Ekonomiczne przesłanki działalności muzeów skansenowskich
analiza działalności finansowej skansenów
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1982, 1-2; 128-130
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zabytków w Norwegii
THE PRESERVATION OF HISTORICAL MONUMENTS IN NORWAY
Autorzy:
Majka, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535671.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
ochrona zabytków w Norwegii
Johann Christian Dahl
kościoły typu „stav”
„stavkirke"
kościół Heddal
Norsk Folkemuseum
ogólnonorweskie Muzeum Budownictwa Ludowego
Towarzystwo Opieki nad Norweskimi Zabytkami Przeszłości (Foreningentil Norske Fortidsminnesmerkers Bevaring)
Państwowy Urząd do Spraw Zabytków (Riksantikvaren)
Zagroda Rygnestad w dolinie Setesdal
Rosesmügrenden w Bergen
górnicze miasteczko Røros
Roros
Opis:
In order to trace the beginnings of interest for historical monuments in Norway we have to go back to the late XVIII century and to link it with subject matter of the romantic works of native artists, first of all painters, who „discovered” and popularized by means of their paintings the beauty of Norvegian nature, landscape and relics of national art and architecture. Special attention has been given to objects dating back to the early medieval period of Norvegian political and economic grandeur and wooden „stavechurches” recognized as best examples of Norvegian architecture, representing the most important features of the national art. The preservation of „stavechurches” has become the matter of greatest concern for art lovers and cultural monuments curators. Also comparatively early the variety of architectural and ornamental forms in the folk architecture of wooden peasants’ farms has been noticed, which has always had the prevailing place in the architecture of the whole country. The museum preservation of the most precious monumental objects was initiated by the Swedish-Norvegian King Oscar II who organized his so called „collection” of wooden buildings at the peninsula Bydgoy in Oslo in the eighties of XIX century. That „collection” started the later Norks Folkemuseum established in 1894 by Hans Aal. In the same year Anders Sandvig opened in Lillehammer the Museum of Folk Architecture of the Valley of Gudbrandsdalen. The legal basis for preservation of the national monuments in Norway is guaranteed under the Act of 29, June 1951 enclosing and extending all previous laws in that field which had been issued since 1897. The Association for Preservation of the Ancient Monuments of Norway (Foreningen til Norske Fortidsminnesmerkers Bevaring), founded in 1844, is the oldest existing body dealing with maintenance and popularization of the social care for relics of the past. In 1912 a special Office for the Monuments of Culture was established — Rikvantikvaren — having on behalf of the state under its protection ancient monuments of the country, supervising their maintenance, needs and preservation works carried out. The Conservator Offices (Fylkeskonservator) for 18 counties and two provincial capitals, which have been founded gradually since 1962, are aimed at providing local museums of all grades and types with every possible help and assistance. As regards the preservation of the cultural monuments the conservators play the part of district informers and consultants for the Riksantikvaren. It has been thanks to the first move of the Association for the Preservation of Ancient Monuments and Riksantikvaren that the works on the recording of ancient monuments were launched aimed at producing the catalogue and the detailed file of all the architectural objects existing beyond the limits of the open-air museums. The repair works and preservation of the monuments of culture are financed mainly from the state funds and from the donations of county and local authorities but to the remarkable extent from funds delivered for that purpose by private persons and private institutions. The monumental objects transfered to skansen museums are transmitted free of charge mostly and their equipment and furnishing is exclusively transfered by donations and grants. The preservation of the cultural monuments „in situ” is considered to be the best form of preservation and in that direction turn the efforts of curators and managers of local museums. Aside from the preservation of separate objects or groupings of rural dwellinghouses (exemplified by theXVI-th century farm Rygnestad in Setesdal valley or the hamlets of Havrotunet and Agatunet in Hordaland) there is no effort spared to preserve and protect „in situ” the objects and groupings of monumental town architecture when adjusted to new conditions and needs. The ideal solution seems to be to preserve these monumental complexes in the state of „living” town districts, opened to public and constantly inhabited; as for example district Rosesmligrenden in Bergen, Gamle Stavanger, or Bryggen — street of granaries at the landing-pier of Bergen which after restoration supply room for tourist agencies and commercial offices. Another example is provided by Frysja Center in Oslo, a group of XIX century covered markets and plants forseen after restoration to serve for studios and ateliers to young artists. In view of the quickly spreading reurbanization of small towns and hamlets the preservation of the most precious monumental objects in the open-air museums becomes a problem of great importance. Open-air museums, called in Norway Folk Museums (Folkmuseer) amount at present to the total of 120. They make up almost 70°/o of the total number of all museums associated in the Norvegian Association of Museums which follow the main division into the central, province, county, district and local museums. Norsk Folkemuseum in Oslo being the most important museum and scientific center acts as sort of central museum for all open-air museums in Norway. The dynamic development of local museums, which has been going on in our century, deserves special attention as it bears evidence of the constant increase of social awareness and interest for the preservation of the most precious relics of the cultural heritage.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1972, 2; 86-100
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zabytków kultury ludowej a skanseny : Muzeum Wsi w Bukareszcie
LA PROTECTION DES MONUMENTS DE LA CULTURE POPULAIRE ET LES SKANSENS. MUSÉE DE LA CAMPAGNE A BUCAREST
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538408.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Muzeum Wsi w Bukareszcie
obiekty w skansenie w Bukareszcie
polskie skanseny na tle skansenu w Bukareszcie
ochrona reliktów budownictwa ludowego
Opis:
Le rythme accéléré du processus de la modernisation de la construction rura le en Pologne met en lumière le problème de la protection et de l’inventaire des monuments de l’architecture populaire, en même temps que des objets d’a rt afférents et de la culture matérielle. Il semble bien que la sauvegarde de ces vestiges ne peut être pleinement réalisée que par la mise sur pied des skansens. La conception du skansen, musée en plein air, prit naissance en Suède au début du dernier q u art du siècle écoulé. On a commencé à le réaliser en Pologne dans les premières années du siècle courant, mais son développement était alors entravé par le manque de vie indépendante de l’Etat. Actuellement en Pologne il y a plus de dix postes muséologiques du type „skansen” représentant diverses formes d’organisation et de programme. Filiales des musées de la. région, les skansens se limitent parfois à un seul monument „in situ”. D’autres constituent des centres muséologiques indépendants, des réserves — ensembles de monuments actuellement utilisés, et enfin de grands parcs ethnographiques — les skansens proprement dits. A quel point le problème des skansens est considéré comme important, le fait en témoigne de la constitution par l’UNESCO en 1957, de ПСОМ i(Conseil International des Musées). En Pologne, le Conseil des Parcs Ethnographiques et de l’Architecture en Bois près de la Direction des Musées et de la Protection des Monuments déploie son activité dans ce domaine. A l’heure actuelle dans le monde entier il existe environ 60 musées du type skansen entièrement mis au point et env. 15 en voie d’organisation. Au premier rang se place entre autres le musée- -skansen de Bucarest qui constitue le centre des skansens roumains. Son organisation fut entreprise en 1925 et l’ouverture officielle a eu lieu en 1936. Après sa réorganisation en 1948 il prit le nom du Musée de la Campagne. Sur 10 ha de superficie 59 ensembles historiques comprenant au total 291 monuments de la construction populaire, à grande et petite échelle, représentent 16 sur 17 circonscriptions administratives de la Roumanie. Une maison paysanne d ’un seul tenant constitue le plus ancien de ces monuments. Elle se trouve dans la région de Jassy et provient du XVIIe siècle. Parmi les autres il y en a 10 qui relèvent du XVIIIe s., 40 du XIXe s. et 8 du premier quart du XXe s. Le skansen comprend 23 habitations paysannes, 17 maisons villageoises, bâtisses, moulins à roue et moulins à vent, forges, ateliers d’artisanat villageois, abris de pêcheurs, et de nombreuses petites constructions telles que les dépôts en bois, les portes cochères et les clôtures, les meules, les puits et les grues, les niches etc. qui, avec les monuments du premier rang, constituent le chiffre importan t de 291 monuments-immeubles y compris les monuments de culte tels que les trois églises orthodoxes et les nombreuses croix richement ornées, élevées au bord des routes et sur le terrain des cimetières.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1967, 4; 39-46
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  • odwiedzone
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies