Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jews, Germans" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Punkt zwrotny w pamięci Żydów z Europy Środkowej i Wschodniej: Znaczenie pogromów 1918/1919 dla pamięci o I wojnie światowej
    Autorzy:
    Schuster, Frank M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560521.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Pogroms
    Jews, Germans
    Austrians
    Russians
    Poles
    Remembering
    Remembrance
    Memory
    World War I
    World War II
    Pogromy
    Żydzi
    Niemcy
    Austriacy
    , Rosjanie
    Polacy
    Pamięci
    Pamięć
    I wojna światowa
    II wojna światowa
    Opis:
    The focus of this article lies on the importance of the pogroms of 1918-1919 for the memory of Central and Eastern European Jewry of the First World War and the retrospective perception of the various occupying powers. Exemplarily, the pogroms of Krakow, Lemberg and Pinsk are discussed. An outlook is also given about the mutual perception of Jews and Germans during the Second World War, which was changed by these experiences.
    Tematem artykułu jest znaczenie pogromów z lat 1918-1919 dla pamięci Żydów Europy Środkowej i Wschodniej z I wojny światowej oraz retrospekcyjnego postrzegania różnych mocarstw okupacyjnych. Przykładem są pogromy w Krakowie, Lemberg i Pińsku. Jeden z poglądów dotyczy również wzajemnego postrzegania Żydów i Niemców w czasie II wojny światowej, które zostały zmienione przez te doświadczenia.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2018, 24, 2
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielokulturowe dziedzictwo materialne Katowic
    Multicultural heritage of Katowice
    Autorzy:
    Chmielewska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/965631.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Jews
    Germans
    cultural heritage
    Katowice
    Żydzi
    Niemcy
    dziedzictwo kulturowe
    Opis:
    The paper applies to the city of Katowice, which in the past was a multicultural town, inhabited by Silesians, Germans, Jews and Poles at the same time, and which is today a city of one nation, inhabited by Poles. The aim of the paper was to characterize the cultural heritage left in Katowice by the former German and Jewish inhabitants. The article outlines the history of the development of the city with emphasis on the impact of people representing different cultures on the character of Katowice, presents elements of the cultural heritage left by Germans and by Jews, and discusses the value of this heritage to later generations of inhabitants of Katowice.
    Katowice, które w przeszłości były ośrodkiem wielokulturowym, zamieszkanym jednocześnie przez Ślązaków, Niemców, Żydów i Polaków, dziś są miastem jednonarodowym, a Polacy stanowią ponad 90% jego mieszkańców. Celem artykułu jest charakterystyka dziedzictwa materialnego pozostawionego w Katowicach przez ich dawnych mieszkańców pochodzenia niemieckiego i żydowskiego. W artykule nakreślono historię rozwoju miasta z uwypukleniem wpływu społeczności poszczególnych kultur na ówczesny charakter Katowic, przedstawiono wybrane elementy poniemieckiego i pożydowskiego dziedzictwa materialnego oraz omówiono stosunek do tego dziedzictwa późniejszych pokoleń katowiczan.
    Źródło:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2013, 2; 47-62
    2300-0562
    2450-0127
    Pojawia się w:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdzisław Zmigryder Konopka – ancient militaty historian, classical philologist, historian of roman law and teacher
    Autorzy:
    Ciesielski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/15996806.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Zmigryder-Konopka
    Germans
    Roman law
    Arminius
    Caesarism
    Jews
    Latin
    Teutoburg Forest
    Opis:
    Zdzisław Zmigryder-Konopka, Warsaw philologist, historian of the antique military, Roman law and teacher, engaged with antiquity in many ways during his scholarly and teaching career. Above all, however, he was trained as a philologist and for a certain period (when not employed at the university) he was even a teacher of Latin and Greek in secondary schools, where he enjoyed recognition among pupils and students. In his research work – interrupted by his untimely passing – he focused on Roman history, but his studies spanned a broad chronological timeframe and diverse range of topics, namely Roman law (social and constitutional) and military history. He was a man utterly fascinated by his field and working with young people, not to mention his public activism. He was the type of true humanist whose values, formed and embraced during university studies, shaped and permanently influenced his attitude to life. In the final period of his life, with the rise of anti-Semitism and growing threat of war, Zdzisław Zmigryder-Konopka became a member of the National Committee for Aid to Jewish Refugees from Germany. In addition, he became involved with the Social Committee for the Defence of the State as part of the Jewish Community in Warsaw. After the outbreak of the war, he volunteered to fight in the September campaign, and after it ended he arrived in Lwów to become a lecturer at the Jan Kazimierz University. Though affected by poor health and chronic illness, his death on 4 November 1939 still came as a surprise. Discussed more broadly in this paper, Zmigryder-Konopka’s “Battle in the Teutoburg Forest” relied on an analysis of source text to deliver a substantive response to the assertions published in German scholarly literature of the 1930s, which eulogized Germanic past in European history following Germany’s defeat in the Great War of 1914-1918 and Adolf Hitler’s rise to power.
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2022, 24; 153-164
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Everyday Lives in Occupied Poland. Some Ideas for a (Slightly) Different View
    Autorzy:
    Kochanowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2121546.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-08
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Polska
    the Second World War
    occupation
    everyday life
    city
    countryside
    Poles
    Germans
    Jews
    Opis:
    This article (or rather this essay) demonstrates several possibilities for a slightly different perspective on not so much everyday life during the occupation but on everyday lives. Only within the framework of the German occupation, which from the summer of 1941 covered almost the entire pre-war territory of Poland, the range of differences, both between administrative units (e.g., the General Government, the Wartheland or the Eastern Borderlands) as well as within them, between city and countryside, between individual social, professional, ethnic and age groups, was vast. The occupation was not a static and homogeneous phenomenon but a diverse and dynamic one, full of complex interactions. This text, based variously on the subject literature, published and archival sources (Polish and German), clandestine and official press, focuses on the following phenomena: the situation of Polish officials working for the occupation administration, mobility (both spatial and social – horizontal and vertical), relations between the city and the countryside, the breakdown of social norms, the wartime economy (with a greater than usually considered subjectivity of Polish actors) or the process of ‘taming’ the occupation (including terror), both materially and psychologically. The text may be treated as encouragement and invitation to interdisciplinary, methodologically innovative, cross-sectional research on Polish society during the Second World War.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2022, 125; 49-74
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prześladowania Żydów na prowincji Kreishauptmannschaft Kielce w latach 1939–1941
    Persecution of Jews in the Province of the Kreishauptmannschaft Kielce in 1939–1941
    Autorzy:
    Domański, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33770819.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Germans
    Jews in Poland
    holocaust
    Kreis Kielce
    gendarmerie
    Niemcy
    Żydzi w Polsce
    holokaust
    żandarmeria
    Opis:
    Problematyka Holokaustu dokonanego przez państwo niemieckie na Żydach podczas II wojny światowej posiada już swoją bogatą literaturę. Jednym z mniej rozpoznanych badawczo zagadnień jest okres pierwszej fazy Holokaustu na obszarach prowincjonalnych (wieś i małe getta). W przedstawionym tekście omówiono proces gettoizacji, Zagłady pośredniej (eksploatacja, głód, choroby, uwięzienie w getcie) oraz zbrodni bezpośrednich dokonanych na Żydach na obszarach prowincjonalnych kieleckiego starostwa okupacyjnego – Kreishauptmannschaft Kielce. Wyniki badań wskazują, że przebieg pierwszej fazy Holokaustu na tym obszarze nie odbiegał od zjawisk opisanych w literaturze odnoszącej się do innych obszarów Generalnego Gubernatorstwa. Drastyczne pogorszenie warunków bytowych nastąpiło od połowy 1941 r. w związku z tworzeniem gett, deportowaniem do małych dotychczas skupisk żydowskich tysięcy Żydów z terenów wcielonych do III Rzeszy oraz stosowaniem w praktyce III rozporządzenia o ograniczeniu prawa pobytu w Generalnym Gubernatorstwie z 15 października 1941 r. I to los przesiedleńców okazywał się najtrudniejszy (wysoka śmiertelność). Poza tym ustalono, że co najmniej 98 Żydów zamieszkujących prowincję Kreis Kielce represjonowano w niemieckim więzieniu w Kielcach. Władzom niemieckim nie udało się natomiast przerwać kontaktów między Żydami uwięzionymi w gettach, a ludnością polską.
    The subject of the Holocaust perpetrated by the German state against the Jews during World War II already has a rich literature. One of the less researched issues is the period of the first phase of the Holocaust in the provincial areas (villages and small ghettos). The presented text discusses the process of ghettoization, indirect extermination (exploitation, starvation, diseases, imprisonment in the ghetto) and direct crimes against Jews in the provincial areas of the occupying county of Kielce – Kreishauptmannschaft Kielce. The results of the research indicate that the course of the first phase of the Holocaust in this area did not differ from the phenomena described in the literature with reference to other areas of the General Government. A drastic deterioration of living conditions took place from the middle of 1941, in connection with the creation of ghettos, the deportation of thousands of Jews from the territories incorporated into the Third Reich to previously small Jewish centres, and the application in practice of the Third Decree on the restriction of the right of residence in the General Government of 15 October 1941. Besides, it was established that at least 98 Jews living in the Kreis Kielce province were repressed in the German prison in Kielce. However, the German authorities did not succeed in breaking contact between Jews imprisoned in the ghettos and the Polish population.
    Źródło:
    Res Historica; 2022, 54; 481-532
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żydzi i Niemcy w Poznaniu – (nie)pamięć w krajobrazie miejskim. Analiza korpusu prasowego i wywiadów grupowych
    Jews and Germans in Poznań – (Non)Memory in the Urban Landscape. An Analysis of a Newspaper Corpus and Focus Groups Interviews
    Autorzy:
    Fabiszak, Małgorzata
    Brzezińska, Anna Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427392.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    pamięć społeczna
    miasto
    Poznań
    Żydzi
    Niemcy
    wywiady grupowe
    collective memory
    city
    Jews
    Germans
    focus groups
    Opis:
    Celem artykułu jest opisanie interakcji między zmieniającym się krajobrazem miejskim Poznania, zwłaszcza jego cmentarzy i terenów pocmentarnych, a (nie)pamięcią współczesnych poznaniaków dotyczącą dawnych jego mieszkańców. Badania ilościowe i jakościowe przeprowadzono w dwóch etapach. W pierwszym, opierającym się na metodzie wypracowanej na gruncie językoznawstwa, poddano analizie artykuły prasowe z „Głosu Wielkopolskiego” i lokalnego dodatku do „Gazety Wyborczej”, obejmujące lata 1990–2014. Na ich podstawie wyłoniono zagadnienia szczegółowe do wywiadów grupowych wśród czterech pokoleń poznaniaków. Tym sposobem możliwe było zbadanie pamięci o poznańskich Niemcach i Żydach funkcjonującej zarówno w dyskursie publicznym, jak i w nieoficjalnych rozmowach zwykłych mieszkańców miasta.
    The aim of the article is to describe the interaction between the changing urban landscape of the city of Poznań and the (non)memory of the city inhabitants about its multi-ethnic heritage. The focus is on the cemeteries past and present, some of which were transformed into spaces with new functionalities. The quantitative and qualitative research was conducted in two stages. First, drawing on corpus linguistic methods, articles from two dailies: „Głos Wielkopolski” and „Gazeta Wyborcza” – the local supplement, covering 1990–2014 were analysed. This analysis led to the formulation of topics for the focus group interviews conducted among the four generations of Poznań inhabitants. In this way the collective memory about Poznan Jews and Germans could be investigated in its two dimensions: the public discourse of mass media as well as the semi-private discourses of communicated memory.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2016, 2(221); 217-241
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poznańscy Żydzi – szkic do dziejów: rabini, synagogi, szkoły talmudyczne, zapomniane cmentarze…
    The short history of Jews in Poznań: rabbis, synagogues, Talmudic schools, and forgotten cemeteries…
    Autorzy:
    Jedlińska, Eleonora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1197951.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Żydzi
    Poznań
    Polacy
    Niemcy
    historia
    synagogi
    cmentarze
    rabini
    Jews
    Poles
    Germans
    history
    synagogues
    cemeteries
    rabbis
    Opis:
    Pierwsi żydowscy osadnicy pojawili się w Poznaniu już w początkach istnienia miasta. Pierwszy polski książę Bolesław Pobożny, idąc za przykładem cesarza Fryderyka II, który w 1283 roku nadał Żydom w Wiedniu przywileje, uczynił to samo w Poznaniu. Wraz z rozwojem miasta stopniowo zwiększała się w nim liczebność ludności żydowskiej. Na początku XV wieku co czwarty budynek przy ulicy Sukienniczej był zajmowany przez Żydów. Ulica niebawem zyskała nazwę ulicy Żydowskiej. Z przeprowadzonego w 1507 roku spisu powszechnego wynika, że Poznań był jedną z największych gmin żydowskich w Polsce. Pierwszy cmentarz żydowski został założony w XV wieku na Złotej Górze, w pobliżu obecnego kościoła oo. Jezuitów, później przeniesiony został na teren zwany Muszą Górą, po zachodniej stronie miasta. Pod koniec XVIII wieku gmina żydowska stanowiła jedną czwartą mieszkańców. W 1793 roku Poznań przeszedł pod władanie pruskie. Podczas pożaru w 1803 roku spłonęły trzy z sześciu synagog. Działania urbanistyczne podjęte przez władze pruskie nie objęły odbudowy dzielnicy żydowskiej. Cmentarz na Muszej Górze został zlikwidowany w 1804 roku, a gmina żydowska otrzymała grunt pod nowe miejsce pochówku przy ul. Głogowskiej. Historia poznańskich Żydów jest przypowieścią o nieistniejącym miejscu, zagubionym między dziewiętnastowiecznymi kamienicami a podwórkami dzielnicy nazwanej Łazarz. Niegdyś znacząca społeczność żydowska w Poznaniu zniknęła. Najnowszy cmentarz został założony w latach 30. XX wieku przy ul. Szamarzewskiego. On również już nie istnieje – obecnie znajdują się tam ogrody działkowe.
    The presence of the Jews in Poznań dates back to the early years of the city. The first Polish prince Bolesław the Pious, following the example of Emperor Frederic II who in 1283 granted privileges to the Jews in Vienna, has done the same in Poznań. As Poznań grew, the population of Jews in the city has been gradually growing. In 1507, based on the census conducted in that year, it appears that Poznań, at the time, was one of the largest Jewish communities in Poland. The first Jewish cemetery recorded in the town’s documents was established in the 15th century in a place called Złota Góra (Goldenberg), then it was moved to the western side to a hill called Musza Góra. At the end of the 18th century, the Jewish community made up almost a quarter of the inhabitants of Poznań. In 1793 the city came under the Prussian rule. During the fire in 1803 which devastated the northeastern part of the Old Town and the Jewish quarter. An urban planning-action undertaken by the Prussian authorities didn’t include reconstruction of the Jewish quarter. The Jewish cemetery on Musza Góra existed until 1804 when the Jews were forced to leave. The Jewish community was given land for a new cemetery on Głogowska Street. The history of Poznań’s Jews is a parable of a non-existent place, lost between the tenement houses and the backyard of Lazarus district (Łazarz). Once intellectually and the quantitatively significant Jewish community has disappeared. The latest Jewish cemetery in Poznań has been established in the 1930s on Szamarzewskiego Street. In the documents of the Municipal Executive Board in Poznań, it is called: Jewish Cemetery. Nowadays it’s nonexistent, as it was turned into gardens.
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2019, 4; 119-136
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność społeczno-kulturalna mniejszości narodowych i religijnych w przestrzeni miejskiej Pabianic do drugiej wojny światowej
    Socio-cultural activities of national and religious minorities in the city of Pabianice before World War II
    Autorzy:
    Rykała, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/965604.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    socio-cultural activity
    national minority
    religious minority
    Jews
    Germans
    Pabianice
    działalność społeczno-kulturalna
    mniejszość narodowa
    mniejszość religijna
    Niemcy
    Żydzi
    Opis:
    National minorities, i.e. Jewish and German, constituting distinct (almost completely – as the followers of Judaism, or largely – as Evangelical Christians) religious groups, had considerable influence not only on the development of Pabianice's economic life, but also on the shaping of the social and cultural space of the city. Initiatives taken by their representatives were directed, on the one hand (and predominantly), to their own national or religious communities, which was mostly characteristic for the Jewish and, to a lesser extent, German minorities and, on the other, to a wider group of residents, which mostly applied to the Evangelicals. The dominant contribution to the development of socio-cultural sphere of the city, especially philanthropy, was made by religious communities. Providing assistance to the poor and needy was regarded a religious duty. The positive public perception was also meant to increase the number of followers in the Evangelical Church. The creators of the social and cultural life of the city also included entrepreneurs belonging to those communities. They contributed to the formation of numerous social (charity organisations, sports clubs) and cultural (musical societies) initiatives not only due to their accumulated wealth, but also due to the need to help others, take on different challenges and keep up the positively perceived image of a benefactor. They included almost all residents of the city interested in such forms of activity or support. The socio-cultural activities of minority communities have left their mark on the city, giving it a form of organisation. It became apparent primarily in the development of different parts of the space by each of the most active communities (Germans and Jews). The German minority, responsible for the creation and development of Pabianice industry, located their social and cultural institutions in the so-called New Town. This part of Pabianice was inhabited and developed “industrial” immigrants, many of whom were of German origin. As a minority not participating in the development of local industry to such an extent, Jews were socially and culturally active in the part of Pabianice known as New Town, especially in the initial phase. It was an area of concentration of both the first Jewish settlers and the later ones, that came during the economic prosperity.
    Mniejszości narodowe (głównie żydowska i niemiecka), tożsame na ogół z mniejszościowymi wspólnotami religijnymi, wniosły wymierny wkład w rozwój zarówno gospodarczy, jak i spo- łeczno-kulturalny Pabianic. Głównym celem artykułu jest określenie charakteru i form organizowania w przestrzeni miejskiej aktywności społeczno-kulturalnej przez wymienione grupy.
    Źródło:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2013, 2; 263-302
    2300-0562
    2450-0127
    Pojawia się w:
    Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Manipulacje Jana Tomasza Grossa na temat relacji polsko-żydowskich
    Autorzy:
    Składowski, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2007382.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Jan Tomasz Gross
    „Die Welt”
    Deutschlandfunk
    Polish-Jewish relations
    Holocaust
    Polish-German relations
    the Jews
    the Germans
    the Polish
    Muslim refugees
    Opis:
    Jan Tomasz Gross in the article published on the German „Die Welt” daily’s website and also in the interview he gave in February 2016 for the German broadcast station Deutschlandfunk (DLF), stated that during WW2 the Polish killed between 25.000 – 30.000 Germans and many times more Jews, since only 40.000 survived on the Polish territory. Gross is not a historian, but a sociologist, he writes his own historic essays instead of dissertations based on documents. Hence, he airs erroneous information. The scientific studies show, that during WW2 the Polish killed between 60 to 80 thousand German soldiers, police officers and officials who had exerted terror and repression. On the other hand, about 100 thousand Jews survived Holocaust on the territory of Poland only thanks to the aid of the people. In the historic evaluation of Polish-Jewish relations, Jan Tomasz Gross by airing erroneous information went beyond a border of confabulation. Such actions performed by Gross can only be compared to the ahistorical and false terms “Polish death camps”, which have been used in the German press and other mass media, and Gross “conformed” to the German model of evaluation of the Polish nation. But the WW2 executioner, that is Germany, are not entitled to use such a term towards their victim, that is Poland. Therefore, the Germans, having murdered about 6 million Polish citizens, are the last ones who should instruct us on the issue of accepting Muslim refugees, as they have no moral right to it.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2016, 21; 107-121
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obozy w Działdowie w latach II wojny światowej
    Camps in Działdowo during World War II
    Autorzy:
    Orski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559182.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Działdowo
    eksterminacja
    Niemcy
    obóz jeniecki
    obóz pracy
    obóz przejściowy
    Polacy
    Soldau
    zbrodnie
    Żydzi
    crime
    extermination
    Germans
    Jews
    labour camp
    Poles
    POW camp
    temporary camp
    Opis:
    Po rozpoczęciu II wojny światowej w Działdowie (niem. Soldau) urządzono obóz, w którym przetrzymywano nie tylko jeńców wojennych, lecz także ludność cywilną, w tym Polaków i Żydów. Aresztowanych torturowano i zabijano. Od grudnia 1939 r. w obozie przetrzymywano przedstawicieli lokalnych elit, w tym działaczy politycznych, duchownych, nauczycieli i urzędników państwowych. Szacuje się, że do kwietnia 1940 r. w obozie zabito ok. 15 tys. osób. Pomimo że obóz funkcjonował później jako obóz pracy przymusowej a następnie jako obóz karny, to w swoim charakterze nie odbiegał od obozów koncentracyjnych. Z tego powodu byli więźniowie obozu w Działdowie są traktowani tak samo jak więźniowie obozów koncentracyjnych.
    This paper covers events connected with the occupation and creation of camps and other sites of internment of the Polish and the Jews in Działdowo during 1939‒1945. On the first of September 1939 the town was attacked by German soldiers who gained control of the positions in the market square without a single gunshot. During the war in the area of the town and in the vicinity sites for internment of POW’s were organized, the civilian population of Polish and Jewish nationality. Arrested persons were tortured and killed in rooms of the house. Since December 1939 the Gestapo arrest was moved to the barracks where the activity of the transitory camp for the Polish began. Among them were priests, teachers, clerks, diplomats. In fact, this camp served as a place of extermination for all categories of prisoners, Polish political activists, displaced persons and Jews. The inhabitants of Działdowo and neighbouring localities were unintentional witnesses of these crimes. Due to lack of documents one can assess the number of victims at about 15 thousands victims. This action ended in the middle of April. The camp has been transformed into the camp of educational labour for persons refusing to work. Soon the camp changed its character as a penalty camp. Taking into consideration life and labour difficult conditions of this camp and high number of its victims, this camp has been treated on a par with the concentration camps. Therefore the former prisoners of complex camp in Działdowo have received identical benefits.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2010, 27; 245-263
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlaczego nie doszło do Unii, której nie było?
    Why the Union That Wasn’t Actually Failed?
    Autorzy:
    Gierowska-Kałłaur, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/901734.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    wielka wojna
    lata 1915–1921
    Ober-Ost
    Wilno
    Litwa
    Niemcy
    Polacy
    Litwini
    Białorusini
    Żydzi
    polityka specjalna
    unia
    federacja
    Józef Piłsudski
    Great War
    1915–1921
    Vilnius
    Lithuania
    Germans
    Poles
    Lithuanians
    Belarusians
    Jews
    special policy
    union
    federation
    Opis:
    Tekst jest próbą odpowiedzi na pytanie, dlaczego Wilno zachowało daleko posuniętą rezerwę wobec propozycji reaktywacji unii przedstawionej przez Józefa Piłsudskiego w Odezwie do mieszkańców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego (22 kwietnia 1919 r.) w oswobodzonym od bolszewików mieście. W czasie wojny polsko-sowieckiej J. Piłsudski podejmował liczne działania w celu doprowadzenia do odrodzenia unii lubelskiej w nowoczesnym, XX-wiecznym kształcie. Na niepowodzenie tej polityki federacyjnej miały głównie wpływ konsekwencje niemieckiej polityki specjalnej prowadzonej w latach 1915–1918 na terenie niemieckiej okupacji części ziem byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego, tzw. Ober-Ost. Polityka Niemców mająca na celu osiągnięcie własnej dominacji politycznej i gospodarczej na okupowanym terytorium wykorzystywała ambicje polityczne innych niż polska narodowości, starała się o antagonizowanie przedstawicieli różnych grup narodowych z najsilniejszą i najniebezpieczniejszą dla niemieckich interesów na terytorium byłej Rzeczpospolitej Obojga Narodów grupą polską. W tej sytuacji liderzy litewscy i białoruscy pozostający pod okupacją niemiecką nie widzieli korzyści płynących z ewentualnego sojuszu z Polakami, a posunięcia mające wymowę antypolską przynosiły im konkretne dotacje ze strony niemieckich okupacyjnych władz wojskowych. Próby porozumienia się polityków polskich, litewskich i białoruskich kończyły się zatem niepowodzeniem, zwiększały się natomiast sprzeczności interesów spadkobierców byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego (16 lutego 1918 r. Litwini ogłosili po raz drugi niepodległość, 25 marca 1918 r. liderzy BRL wydali III Hramotę, 11 listopada 1918 r. proklamowano powstanie pierwszego litewskiego rządu, 11 grudnia 1918 r. członkowie żydowskiej starszyzny weszli do litewskiej Taryby). Wejście bolszewików do Wilna dodatkowo zantagonizowało Polaków i Żydów. Niezależnie od narodowości mieszkańcy Wilna odnieśli się więc nieufnie do idei federacji. Nie była zatem możliwa realizacja projektu systemu (ew. unii) państw buforowych, oddzielających Polskę od Rosji. W wyniku politycznej klęski polityki federacyjnej po podpisaniu traktatu ryskiego na terenie b. Rzeczypospolitej Obojga Narodów nie było już silnego związku narodów mogącego skutecznie stawić opór różnego rodzaju ekspansji – czy to ze wschodu, czy z zachodu.
    The present study is an attempt to answer the question as to why the residents of Vilnius displayed such reluctance towards the idea of reactivating an international union, put forth by Józef Piłsudski in his “Proclamation to the inhabitants of the former Grand Duchy of Lithuania” (22 April 1919) in this city recently liberated from the Bolsheviks. During the Polish-Soviet War, Piłsudski undertook extensive efforts aimed at reviving the Union of Lublin in a modern, 20th-century form. The failure of the federalist concept resulted primarily from the consequences of the German special policy conducted in the years 1915–1918 in the German-occupied portion of the lands of the former Grand Duchy of Lithuania, known as Ober-Ost. The German strategy, aimed at achieving political and economic domination in the occupied territories, exploited the political ambitions of all national circles other than Polish by antagonizing the representatives of various ethnic groups with the strongest and most dangerous group within the former Polish-Lithuanian Commonwealth, i.e. the Poles. In this situation, Lithuanian and Belarusian leaders under German occupation saw no benefi t in a possible alliance with Poles, especially that anti-Polish measures were rewarded with subsidies from the German occupation military authorities. All attempts at a compromise made by Polish, Lithuanian and Belarusian politicians proved unsuccessful, while confl icts of interest between the successors of the former Grand Duchy of Lithuania grew (on 16 February 1918, the Lithuanian side declared independence for the second time; on 25 March 1918 the leaders of the BNR issued their Third Charter; on 11 November 1918 the formation of the fi rst Lithuanian government was proclaimed, and on 11 December 1918 the Jewish elders joined the Lithuanian Taryba). The Bolsheviks’ entry into Vilnius antagonised the Polish and Jewish populations even further. In summary, the citizens of Vilnius were sceptical of the federalist concept regardless of their nationality. Implementing a system (or union) of buffer states separating Poland from Russia was therefore out of the question. Due to the ultimate failure of the federalist policy sealed by the signing of the Peace of Riga, no powerful multinational union would emerge in the territories of the former Polish-Lithuanian Commonwealth to effectively put a halt to any later expansionist attempts, either from the East or from the West.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Polityka; 2019, 3(60); 75-88
    1733-8050
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies