Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "God’s presence" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Contemporary Dedication to Awareness as Compared to the Legacy of St. Ignatius Examen
    Współczesna fascynacja świadomością w porównaniu z dziedzictwem egzaminu św. Ignacego
    Autorzy:
    Svetelj, Tone
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1872561.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-16
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    awareness
    mindfulness
    Ignatian examen
    God’s presence
    świadomość,
    uważność
    rachunek ignacjański
    obecność Boża
    Opis:
    The rising interest in awareness is a modern phenomenon which can be interpreted as an attempt to reconstruct, what seems to be an extremely important but still missing aspect in our lives in a secular society. True awareness is a rare quality which goes beyond simple self-awareness and growth in attentiveness. True awareness allows us to become aware of our own strengths and weaknesses, become less judgmental, more proactive, emotionally more mature and open to a metareality: love, compassion, creativity, personal evolution. This modern interest in awareness in many ways overlaps with the Ignatian examen as a way of finding God and God’s blessings in our daily life. The focus of the examen is much more than awareness of past events; it is the moment of deep connection with God in the present moment.
    Rosnące zainteresowanie świadomością jest zjawiskiem współczesnym, które można interpretować jako próbę rekonstrukcji tego, co wydaje się niezwykle ważnym, ale wciąż brakującym aspektem naszegożycia w świeckim społeczeństwie. Prawdziwa świadomość to rzadka cecha, która wykracza poza zwykłą samoświadomość i wzrost uwagi. Prawdziwa świadomość pozwala nam uświadomić sobie własne mocne i słabe strony, stać się mniej krytycznymi, bardziej proaktywnymi, bardziej dojrzałymi emocjonalnie i otwartymi na metarzeczywistość: miłość, współczucie, kreatywność, rozwój osobisty. To współczesne zainteresowanie świadomością pod wieloma względami pokrywa się z egzaminem ignacjańskim jako sposobem na znalezienie Boga i Bożych błogosławieństw w naszym codziennym życiu. Przedmiotem badania jest coś znacznie więcej niż świadomość przeszłych wydarzeń; jest to moment głębokiego połączenia z Bogiem w chwili obecnej.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2021, 48; 121-131
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag na temat różnych koncepcji świątyni w Starym i Nowym Testamencie
    Some remarks on the different concepts of the temple in the Old and New Testaments
    Einige Kommentare zu den verschiedenen Konzepten des Tempels im Alten und Neuen Testament
    Autorzy:
    Lemański, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/570676.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
    Tematy:
    Świątynia
    świętość
    obecność Boga
    Namiot Spotkania
    świątynia ciała
    Temple
    holiness
    God’s presence
    Encounter Tent
    temple of the body
    Opis:
    W artykule podjęta jest kwestia sposobów, w jakie patrzono na świątynię na przestrzeni czasów biblijnych. Najpierw analizowana jest starożytna, bliskowschodnia koncepcja świątyni jako góry Boga; miejsca łączącego niebo i ziemię oraz spinającego cały porządek stworzenia i jego powiązania z osobą króla. Następnie wykazane są podobieństwa i różnice pomiędzy tą koncepcją i starotestamentalnym sposobem postrzegania tzw. Pierwszej Świątyni zbudowanej przez Salomona. W dalszej części omówiona jest nowa koncepcja tzw. Drugiej Świątyni odbudowanej po wygnaniu babilońskim, której ideową reminiscencją jest opis namiotu–świątyni (Księga Wyjścia) oraz przepisów dotyczących sprawowanego w niej kultu i osób biorących w niej udział (Księga Kapłańska). Nowa koncepcja postrzega przede wszystkim sanktuarium jako rzeczywistość „w drodze”, niezwiązaną z konkretnym miejscem geograficznym ani tym bardziej jakimkolwiek królem. Istotą tak rozumianej świątyni jest zabezpieczenie obecnego w niej sacrum i umożliwienie jego emanacji na uczestników kultu. Ta swoista „inkarnacja” sacrum znajduje swoje odzwierciedlenie także w tekstach Nowego Testamentu, gdzie ukazuje się Jezusa Chrystusa jako nową świątynię, której zwieńczeniem jest świątynia niebiańska i pełny w niej udział wszystkich wiernych.
    The article deals with the ways in which the temple was viewed over Biblical times. First, the ancient, Middle Eastern concept of the temple as the mountain of God is analyzed; a place connecting heaven and earth, and also connecting the entire order of creation, and its connection with the person of the king. Next, similarities and differences between this concept and Old Testament’s perception of the so-called First Temple built by Salomon. Next, a new concept of the so-called The second Temple rebuilt after the Babylonian exile, whose ideological reminicescence is the description of the tent–temple (Book of Exodus) and the regulations regarding the worship and people participating in it (Leviticus). The new concept sees above all the sanctuary as a reality “on the road”, not related to a particular geographical location, much less any king. The essence of the temple understood in this way is to secure the sacred present in it and to enable its emanation on worshipers. This specific “incarnation” of the sacred is also reflected in the texts of the New Testament, where Jesus Christ appears as a new temple, culminating in the heavenly temple and the full participation of all the faithful.
    Źródło:
    Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 13-35
    2300-8296
    Pojawia się w:
    Rocznik Skrzatuski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W kręgu mistyki. Relacje bóg – człowiek w ujęciu ks. Janusza Stanisława Pasierba
    In the field of mystique. Man – God relationship depicted by Janusz Stanislaw Pasierb
    Autorzy:
    Koprowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/626955.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Bóg - człowiek
    historia spotkań
    odejścia
    powroty
    Boża obecność
    doświadczenie mistyczne
    człowiek
    świat
    przestrzeń kontaktu
    transcendentny Stwórca
    Man – God
    the history of meetings
    leaving,
    coming back
    God’s presence
    mystic experience
    a man
    the world
    space of contact
    transcendental Creator
    Opis:
    W artykule przedstawiono refleksje i przemyślenia współczesnego polskiego teologa, historyka sztuki i poety Janusza Stanisława Pasierba (1929–1993), poświęcone relacjom Bóg-człowiek. Rejestrowaną przez Pasierba na kartach swoich dzieł, zwłaszcza poetyckich, historię spotkań Boga z jednostką ludzką, odejść, powrotów, nawiedzeń, nagłych rewelacji i iście medytacyjnych skupień można postrzegać w kategoriach mistyki, eksponującej „przedzieranie się” człowieka ku światłu Bożej obecności. W myśli pelplińskiego kapłana intelektualisty człowiek, a także – przynajmniej w pewnym stopniu – świat, rzeczywistość zdają się być zakorzenione w doświadczeniu mistycznym, odkryte jako uświęcona przestrzeń potencjalnego kontaktu z transcendentnym Stwórcą.
    The article presents some reflections and thoughts of a contemporary Polish theologian, art historian and poet Janusz Stanislaw Pasierb (1929–1993), concerning Man-God relationship. On the pages of his masterpieces, especially the poetic ones, the author registers the history of meetings between God and human beings; the history of leaving, coming back, visitations, sudden revelations, and indeed meditative concentration. It can be all perceived – and so it has been done – in the categories of mystique which features man’s „breaking through” into the light of God’s presence. In the view of the priest – intellectual from Pelplin, a man, as well as the world and the reality – at least in some degree – seem to be rooted in mystic experience, discovered as sanctifield space of a potential contact with transcendental Creator.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2014, 9, 1; 135-152
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kategoria obecności w kontekście religii
    Autorzy:
    Klimowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/667947.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Presence
    secrecy
    God present
    God’s hidden
    encounter
    revelation
    God’s closeness
    homo religious
    capax Dei
    the persuit of God
    the silence of God
    Gabriel Marcel
    Martin Heidegger
    Abraham Joshua Heschel
    Hans Jonas
    Augustine of Hippo
    Opis:
    The article is an analysis of the cathegory of Presence in the context of religion. The scope is to show the phenominon of presence as a fundamental cathegory in the aspect of religious existence. Article mentions definitions of presense known in both classical and modern philosophy. Especially interesting for the work is the concept of God’s presence through: the word, the Providence, the world and the mystical experience. The matter of God’s presence is complemented by analisys of God’s secrecy often discussed in the religious literature, especially in the theologhy of spirituality. The text is featuring reciprocal correlation, dialectics of both terms and the consequences for the spiritual life. There are mentioned antropological conditions of the posibility for religious relationship, especailly relationship in which the essence is the presence – that are: capax Dei (man’s ability (and need) to relate to the Divine) and quaerere Deum (man’s ability (and need) to seak for Divine).
    Źródło:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2015, 5
    2391-6540
    2083-9952
    Pojawia się w:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce świadectwa w przepowiadaniu homilijnym
    The Place of Testimony when Preaching a Homily
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621660.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Homilia
    świadectwo
    obecność Chrystusa
    słowo Boże
    liturgia
    życie wierzących
    historia zbawienia
    homily
    witness
    testimony
    Christ’s presence
    Word of God
    the liturgy
    life of believers
    salvation history
    Opis:
    Homilia jest naturalnym jest miejscem chrześcijańskiego świadectwa. Objawienie Boże, którego kontynuacją jest przepowiadanie słowa Bożego, ma bowiem charakter dialogiczny. Bóg udzielając siebie samego w głoszeniu Słowa daje świadectwo o sobie oraz oczekuje na odpowiedź człowieka, która rodzi się z doświadczenia osobowego spotkania z Nim. Odpowiedź ta przyjmuje zatem charakter świadectwa o spotkaniu człowieka z Bogiem. Świadectwo chrześcijańskiego życia jest potwierdzeniem mocy słowa Bożego, jego weryfikacją i ilustracją. W przepowiadaniu homilijnym świadectwo wiary może dojść do głosu w różny sposób, zawsze jednak z ust homilisty. Głosiciel słowa Bożego może w sposób pośredni przekazać doświadczenie Boga kogoś z wierzących lub swoje własne. Homilista ma zaświadczyć o tym, że „widział i słyszał” (doświadczył) Boga w słowie Boże, w liturgii i w życiu wiernych. Homilia jest bowiem słuchaniem Chrystusa obecnego w Piśmie Świętym, oglądaniem Go w ramach liturgii oraz zaświadczaniem o Jego działaniu w życiu wierzących.
    The homily is a natural place to give Christian witness. God’s self-revelation – the continuation of which is found in the preaching of God’s Word – is characterized by dialogue. God, in giving Himself through the preaching of the Word, witnesses about Himself and waits for man’s reply, which is born from man’s personal experience of meeting God. This response then takes on the character of man’s own witness about meeting God. The witness of a Christian’s life is the confirmation of the power of God’s Word, it’s verification and illustration. When preaching a homily, witnessing to the faith can be voiced in different ways, but is always to be proclaimed by the homilist. The preacher of God's Word can indirectly deliver experiencing God through one of the believers, or in his own words. The homilist is to witness that he "saw and heard" (experienced) God – in the Word of God, in the liturgy, and the lives of believers. Thus, the homily is listening to Christ who is present in Sacred Scripture, perceiving Him in the framework of the liturgy, and giving witness about His work in the life of the believer.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2015, 28; 401-422
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies