Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Avant-garde theatre" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Meyerhold Bound: Montažstrojs “Vatrotehna (2.0)” and the Barbaric Discipline of the Machine
    Autorzy:
    Rafolt, Leo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508848.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Montažstroj
    re-performability
    physical theatre
    avant-garde theatre
    radical performance
    Opis:
    Meyerhold bBound: Montažstroj's Vatrotehna (2.0) and the Barbaric Discipline of the MachineThe paper deals with Montažstroj’s two versions of Vatrotehna performance, inspired by Aeschylus’ Prometheus Bound and Meyerhold’s tragic execution. Context of both performances is analyzed, especially in the light of re-performability in post-sociorealist and neo-capitalist conditions. Montažstroj’s performances are, hence, seen as radical in situ performance praxis, community oriented, and deeply rooted in traditions of avant-garde theatre. Therefore, questions like iterability, social proxemics and political engagement of the performance arise as most important. Aeschylus’ plot intertekst and Meyerhold’s performative intertext thus function as a platform for re-examining and re-performing in a rigid, utmost barbaric biomechanical mode, furthermore – in totally mediatized and mechanicocentric society. Skok Meyerholda: Vatrotehna (2.0) grupy Montažstroj i barbarzyńska dyscyplina maszynyArtykuł analizuje dwie wersje widowiska Vatrotehna, inspirowanego Prometeuszem skowanym Ajschylosa i tragicznością interpretacji Meyerholda w wykonaniu grupy Montažstroj. Przedstawiony został kontekst obu wykonań, a zwłaszcza perspektywa re-performatywności w warunkach postsocrealistycznych i neokapitalistycznych. Wykonania Montažstroju uznane są za radykalną in situ performatywną praxis, zorientowaną na wspólnotę i głęboko zakorzenioną w tradycjach teatralnej awangardy. W związku z tym kluczowe okazały się takie kwestie jak iteratywność, proksemika społeczna i polityczne zaangażowanie widowiska. Fabularny intertekst Ajschylosa i performatywny intertekst Meyerholda stają się platformą ponownego zbadania i ponownego wykonania w surowym, niemal barbarzyńskim trybie biomechaniki, co więcej – w totalnie zmediatyzowanym i maszynocentrycznym społeczeństwie.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2017, 6
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Attrici d’avanguardia e teatro femminista a Roma negli anni Settanta: nuovi luoghi e linguaggi
    Avant-garde Actresses and Feminist Theatre in Rome in the 1970s: New Stages and New Forms of Expression
    Autorzy:
    Giacobbe Borelli, Maia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/446652.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    avant-garde theatre
    feminism
    New Theatre
    Rome
    1974–1979
    avanguardia teatrale
    femminismo
    Nuovo Teatro
    Roma
    Opis:
    This essay is based on one of the ORMETE (Oralità Memoria Teatro: www.ormete.net) projects: Donne di teatro a Roma ai tempi della mobilitazione femminista (1965–1985). The research shows the inter-relations between the feminist movement and the actresses of the avant-garde scene in Rome. The focus of each of the women’s personal narrations is characterised by its strong and definite feminist or anti-conformist identity and by its determination to channel its own imagery in the experimental scene of the avant-garde. Many of the women gathered in feminist companies or joined collective groups; some ventured the road of dramaturgy, while still others dared more alternative, experimental kinds of solo performances. This text sheds light on a variety of alternative spaces for performances in Rome. It is there where these new forms of theatrical expressions were born.
    L’intervento, che attinge a una ricerca in corso nel quadro di ORMETE (Oralità Memoria Teatro: www.ormete.net) Donne di teatro a Roma ai tempi della mobilitazione femminista (1965– –1985), cerca di mettere a fuoco gli intrecci fra mobilitazioni femministe e protagonismo delle attrici a Roma, fra il 1974 e il 1979. L’affermazione di un’identità femminile forte e anticonformista caratterizza il racconto di tutte queste donne, determinate a trovare la strada per esprimere il proprio immaginario e la propria diversa presenza nel mondo romano della ricerca teatrale. Molte si sono associate in compagnie o collettivi, alcune hanno tentato la strada della drammaturgia, altre hanno scelto la forma della performance più trasgressiva. L’indagine mette l’accento sui molti luoghi di Roma dove i diversi linguaggi scenici hanno trovato la luce.
    Źródło:
    Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 257-273
    2084-4514
    Pojawia się w:
    Italica Wratislaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dramaturg jako archiwista. O stylu montażu dokumentalnego Witolda Wandurskiego i sceny robotniczej
    Playwright as an archivist. About Witold Wandurski’s style of editing a documentary and the Workers’ Stage
    Autorzy:
    Dorak-Wojakowska, Lilianna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521352.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Witold Wandurski
    scena robotnicza
    teatr awangardowy
    montaż
    faktomontaż
    filmowość dramaturgii teatralnej
    Workers’ Stage
    Avant-garde theatre
    editing
    documentary theatre
    film features of theatre drama
    Opis:
    Artykuł opisuje specyfikę sceny robotniczej międzywojennej twórczości teatralnej Witolda Wandurskiego, którego propozycja reformy teatru polskiego wiązała się z projektem połączenia rozwiązań formalnych z reinterpretacją materiału historycznego. Celem rozważań jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób specyfika sceny robotniczej wpłynęła na kształt polskiego teatru awangardowego, zmianę warunków percepcji przedstawienia teatralnego pod wpływem nowych wynalazków technologicznych, których efektem było także zastąpienie dramatopisarza postacią dramaturga jako teatralnego symbolu przemian na polu sztuki nowoczesnej.
    The article describes a unique nature of the Workers’ Stage in the Inter-War period theatre activity of Witold Wandurski, whose proposal for reforming the Polish theatre involved combining formal solutions with a reinterpretation of historical material. The aim of this work is to answer the question how the unique nature of the Workers’ Stage shaped the Polish Avant-garde theatre, as well as how it altered the perception of a theatre performance as a result of introducing new technological inventions, the effect of which was the replacement of a dramatist with a playwright, who then became a theatrical symbol of transformations in modern art.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 2 "Teatr w edukacji, terapii i profilaktyce"; 20-35
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “The Many Languages of the Avant-Garde”: In conversation with Grzegorz Bral of Teatr Pieśń Kozła (Song of the Goat Theatre)
    Autorzy:
    Sakowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648105.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    avant-garde theatre
    intercultural theatre
    Jerzy Grotowski
    Gardzienice
    globalisation
    the global versus the local
    post-colonialism
    Western culture
    montage
    post-dramatic theatre
    utopian primitivism
    intertextuality
    text
    adaptation
    Opis:
    How to theorise and review avant-garde Shakespeare? Which theoretical paradigms should be applied when Shakespearean productions are multicultural and yet come from a specific locale? These and other many questions interrogating the language of performance in global avant-garde Shakespeare productions are put forward to Grzegorz Bral, the director of the Song of the Goat ensemble in the context of their evolving performance of Macbeth (2006/2008) and their Songs of Lear (2012).
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2014, 11; 45-63
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Defining interdisciplinarity and indentifying Research directions in Jani Christou’s Strychnine lady
    Autorzy:
    Yerosimou, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/628044.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    Experimental music theatre, avant garde music, contemporary music, 20th century music, Greek avant garde composer
    Opis:
    Jani Christou was a major Greek composer, whose unusual, yet promising career was brought to an end after his untimely death in 1970 at the age of 44. His challenging and speculative output has intrigued generation of young music scholars; however, J. Christou’s work remains imperfectly and only patchily known and understood, especially outside Greece. This is partly because of the interdisciplinary nature of his late works which reduces the possibility of potential researchers who will academically establish J. Christou’s distinguished output. The aim of the present paper is to present and analyse parts of Strychnine Lady, a work composed in 1967 in order to propose research directions in an effort to confi rm J. Christou’s posthumous reputation.
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2014, 5, 1; 226-241
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Styk dramaturgii z poezją: o poetyce Ry Nikonowej
    Contact between dramaturgy and poetry: about the poetics of Ry Nikonova
    Autorzy:
    Banasiak, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036489.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ry Nikonova
    neo-avant-garde
    “transfurism”
    “Transponance”
    poetry
    theatre art
    syncretism
    Opis:
    Ry Nikonova is a Russian poet, belonging to the so-called “Second culture” of the 20th century, creating in the spirit of neo-avant-garde. Together with her husband, she published in the samizdat magazine “Transponans”, which was formed in the 1970–80s. Her poetic works, stylized as theatrical plays, present the idea of syncretism of art, which according to the artist is theatre. The short, economical poems evoke monumental visions of theatre, where gestures are important – less words, the conflict between actors and spectators, and all the seemingly non-scenic spaces associated with theatre in the reader’s consciousness.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2021, 36; 127-135
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Tam, gdzie dramat się staje” – „Balladyna” Tadeusza Kantora
    ‘Where drama comes to life’ – “Balladyna” directed by Tadeusz Kantor
    Autorzy:
    Skrzypczak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/967311.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Tadeusz Kantor
    Clandestine Independent Theatre
    Juliusz Slowacki
    Balladyna
    Romanticism
    avant-garde
    Opis:
    During World War II, in Cracow, Tadeusz Kantor co-founded the Clandestine Independent Theatre. At the same time, he became a leader of a group of the young artists. Because of Nazi occupation it was a truly harsh time for art. But still artists organised meetings, during which they discussed cultural news, popular ideas, avant-garde art trends etc. Hectic rehearsals took place in private apartments. At that time, Kantor decided to re-read carefully and direct “Balladyna” – a great work of Romanticism written by Juliusz Słowacki. Even though in the 1940s Kantor was under the influence of avant-garde. Abstract art, Russian and German constructivism, Romantic ideas and symbolism were still important for him. Therefore he had to find his own artistic expression and that was the right moment for the challenge – he rediscovered “Balladyna” and regenerated a Romantic essence in the abstract “entourage”.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2015, 27, 1
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Looking Back at the Audience: The RSC & The Wooster Group’s Troilus and Cressida (2012)
    Autorzy:
    Mancewicz, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648103.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    William Shakespeare
    audience
    spectating
    British theatre
    American theatre
    avant-garde
    RSC
    The Wooster Group
    Opis:
    The controversy around the RSC & The Wooster Group’s Troilus and Cressida (Stratford-upon-Avon 2012) among the spectators and critics in Britain revealed significant differences between the UK and the US patterns of staging, spectating, and reviewing Shakespeare. The production has also exposed the gap between mainstream and avant-garde performance practices in terms of artists’ assumptions and audiences’ expectations. Reviews and blog entries written by scholars, critics, practitioners, and anonymous theatre goers were particularly disapproving of The Wooster Group’s experimentation with language, non-psychological acting, the appropriation of Native American customs, and the overall approach to the play and the very process of stage production. These points of criticism have suggested a clear perception of a successful Shakespeare production in the mainstream British theatre: a staging that approaches the text as an autonomous universe guided by realistic rules, psychological principles, and immediate political concerns. If we assume, however, that Troilus and Cressida as a play relies on the dramaturgy of cultural differences and that it consciously reflects on the notion of spectatorship, the production’s transgression of mainstream patterns of staging and spectating brings it surprisingly close to the Shakespearean source.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2014, 11; 65-79
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Płaszczyzny przekraczania. Przegląd strategii eksperymentatorskich we współczesnym teatrze polskim
    Autorzy:
    Tarnowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2045776.pdf
    Data publikacji:
    2015-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    contemporary theatre
    experimental art
    artistic explorations
    theatric avant garde
    theatrical direction
    theatrical praxis
    Opis:
    The article deals with one of the types of the Polish contemporary theatre - the theatre of artistic experiments which, in spite of its niche character, has a fundamental importance for the Polish culture and is one of its major foreign ambassadors. The author has attempted to give an overview of this kind of theatre by classifying different sorts of experimental practices undertaken by Polish theatre artists in their work, including examples from recent productions of the most renowned of them. The diversity of the theatre life in our country coupled with its permanent development as well as the limited size of this article, the methodology adopted and the inevitable subjectivity with regard to the analyzed phenomenon have led to this classification being not entirely complete and absolutely scientifically objective. Instead, it shall be treated merely as a starting point for a comprehensive research in this subject matter.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2015, 1(107); 54-70
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Azorín, traductor del teatro de la modernidad en El doctor Frégoli o la comedia de la felicidad
    Autorzy:
    Vigneron, Denis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1185446.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    Azorín
    Nicolas Evreinov
    teatro español
    vanguardia
    surrealismo
    Nicolai Evreinov
    Spanish theatre
    avant-garde
    surrealism
    Opis:
    La obra El Doctor Frégoli o La comedia de la felicidad que publica Azorín en 1928 es una adaptación (¿libre o fiel?) de una obra rusa de Nicolas Evreinov que, bajo el aspecto anodino de una comedia, contiene toda una reflexión sobre lo propio de la escritura teatral, la construcción de los personajes, la ilusión escénica, el libre albedrío. Divididos entre la mentira halagüeña y la verdad amarga, los personajes –a la manera de los de Pirandello que van construyéndose a medida que se escribe la obra– se refugian en la ilusión de la felicidad. Este artículo se centra en las condiciones de la modernidad y renovación del teatro deseada por el autor español José Martínez Ruiz Azorín entre los años 1926-1930. Respondiendo a un proyecto global que toma en cuenta tanto la escritura teatral como la puesta en escena, el papel de los actores o las luces, la obra El Doctor Frégoli o La comedia de la felicidad constituye un ejemplo, hoy olvidado, de lo que fue el teatro surrealista, mezclando teatro y teatro de la vida, y de su impronta en la creación actual.
    Źródło:
    Itinerarios; 2017, 25; 7-19
    1507-7241
    Pojawia się w:
    Itinerarios
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies