Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "1920s" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Jazzowe infiltracje w literaturze czeskiej w latach 20. XX wieku
Jazz infiltrations in Czech literature in the 1920s of the 20th century
Autorzy:
Novak, Radomil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650089.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
czech literature
analysis
musical inspiration
jazz
1920s
Opis:
The article is concentrated on jazz inspiration in the Czech culture of the 1920s, espe-cially its infiltration to the Czech poetry. Contemporary manifests, anthologies, essays and critics has been researched so as to detect the influence of this new musical phe-nomenon over the Czech avant-garde art. The inspiration by jazz music then have been discovered in concrete books of poetry by E. F. Burian, V. Nezval, J. Seifert, J. Voskovec and J. Werich. The jazz motives as ‘jazz-band, black, saxophone etc.’ as well as imitation of a blues form were found there. In conclusion, the author points to the fact that the jazz music has become the symbol of the new revolutionary art, identified with the left-wing avant-garde, and it has brought a new view of reality, methods and functions of art.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 16, 2; 54-67
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architect Hans Poelzig: a project for Ukraine
Autorzy:
Smolenska, Svitlana
Nägelke, Hans-Dieter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314402.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
Hans Poelzig’s project
international architectural competitions
modernism of the 1920s-1930s
Ukraine
theatre buildings
Opis:
The paper examines one of the fragments of the creative heritage of the famous German architect Hans Poelzig: his competition project of the State Ukrainian Theatre of Mass Musical Action for 4000 seats for Kharkiv. The project is viewed through the prism of little-known competitive events of 1930, which makes it possible to decipher its architectural, compositional, urbanistic and functional ideas, to reveal its symbolism. The study is based on the architect’s original drawings preserved in the archive, primary sources of the early 1930s, biographical and critical works of other authors dedicated to the nominees of the Kharkiv competition, as well as on a comparative and meaningful analysis of architectural graphics and textual documentation.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2023, 22, 3; 59--72
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Electoral Law in the 1920s in the Light of the Hungarian Period Literature and Electoral Law. A Comparative Historical Study
Polskie prawo wyborcze z 1920 roku w świetle węgierskiej literatury i prawa wyborczego. Studium porównawcze
Autorzy:
Hollósi, Gábor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524748.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish electoral law, Hungarian electoral law, Hungarian electoral law period
literature, 1920s.
Opis:
Based on Hungarian period literature, the study presents the main features of 1920s Polish electoral law, while comparing it to the Hungarian electoral law of the same period. Those elements of Polish electoral law are highlighted that the interwar Hungarian literature covers. Likewise, the study outlines the two differing directions which – already apparent in the first decades following the world war – the development of Polish and Hungarian electoral law had taken, despite starting out on a similar footing in the wake of independent statehood. Before drawing conclusions – with a consideration of their impact on political life – the study touches upon, in both states, the structure of the legislature, the electoral system and the distribution of seats, the conditions of active and passive suffrage law and the questions surrounding the nomination process. While in Poland “politics was shaped by electoral law’s chronic state of crisis”, in Hungary the admittedly manipulated electoral law ensured governability.
Tekst stanowi analizę mającą na celu zestawienie głównych zasad polskiego prawa wyborczego z 1920 r. oraz węgierskiego prawa wyborczego, przeprowadzoną na podstawie literatury węgierskiej tego okresu. Artykuł przedstawia, widoczne już w pierwszych latach po I wojnie światowej, dwa odmienne kierunki ewolucji węgierskiego i polskiego prawa wyborczego, różne, pomimo rozwoju dokonującego się w oparciu o podobne zasady, a także w rezultacie powstania suwerennego państwa. Analiza obejmuje strukturę władzy, system wyborczy i zasady podziału miejsc w parlamencie, warunki czynnego i biernego prawa wyborczego, praw wyborczych kobiet, a także kwestii dotyczących procedury wyborczej. Podczas gdy w Polsce „polityka została ukształtowana przez prawo wyborcze w przewlekłym stanie kryzysu”, na Węgrzech starano sie kształtować prawo wyborcze, w celu zagwarantowania praworządności.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 6 (28); 125-139
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Styk trzech dzielnic Warszawy: Śródmieścia, Mokotowa i Ochoty w okresie międzywojennym – wpływ podziału własnościowego (państwo, wojsko, miasto) na typ realizowanej architektury
Point of contact of three Warsaw Districts: Śródmieście, Mokotów and Ochota in the interwar period – impact of ownership related division upon the type of implemented architecture
Autorzy:
Wagner, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145919.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Warszawa
Pole Mokotowskie
architektura dwudziestolecia międzywojennego
modernizm
Warsaw
architecture of 1920s
modernism
Opis:
Inkorporacja przedmieść Warszawy w 1916 roku oraz odzyskanie niepodległości w 1918 r., a co za tym idzie przywrócenie miastu stołecznej rangi wraz ze wszystkimi jego potrzebami, zaowocowało dynamicznymi przeobrażeniami miasta. W artykule autorka zajmuje się analizą obszaru na styku trzech warszawskich dzielnic: Śródmieścia, Mokotowa i Ochoty, przede wszystkim w oparciu o kryterium własności gruntów, rodzaju użytkownika i typu realizowanej architektury. Prześledzenie przemian i procesów, jakie kształtowały ten rejon, pozwalają na sformułowanie wniosku, iż zasadniczy podział własnościowy na grunty państwowe i miejskie łączy się z rodzajem powstałej zabudowy. Na gruntach miejskich wznoszono przede wszystkim zabudowę mieszkaniową najczęściej w ramach spółdzielni budowlano-mieszkaniowych. Na gruntach należących do Skarbu Państwa - gmachy użyteczności publicznej, zwłaszcza o charakterze naukowym, zgodnie z wytycznymi urbanistycznymi, według których na Polu Mokotowskim planowano stworzenie Dzielnicy Nauki. Z gruntów państwowych należy wyodrębnić obszary należące do wojska, na których powstały zarówno obiekty użyteczności publicznej, jak i mieszkalne w ramach Funduszu Kwaterunku Wojskowego (FKW). Od strony architektonicznej, zrealizowane zespoły i poszczególne gmachy stanowią charakterystyczne, często wybitne przykłady zmian zachodzących w architekturze polskiej na przestrzeni trzech dekad (lata 20., 30. i 40.) Od form, projektowanych w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości, nawiązujących do polskiej architektury historycznej, poprzez upraszczanie, modernizowanie klasycznych kompozycji, aż po nowatorskie, modernistyczne projekty wywiedzione ze strukturalno-funkcjonalnych przesłanek, opartych na nowoczesnych rozwiązaniach materiałowo-konstrukcyjnych i kompozycyjnych. Należy podkreślić, że inwestor, jakim było wojsko, angażował wybitnych architektów, często związanych z Wydziałem Architektury PW, tworzących dzieła nowatorskie w skali architektury Warszawy i kraju.
The incorporation of Warsaw suburbs in 1916 and the resumption of independence in 1918, and therefore the restitution of its capital status together with the related requirements, resulted in dynamic changes of the city. In this article, the author analyses the area being te point of contact of three districts of Warsaw: Śródmieście, Mokotów and Ochota, primarily based on the ownership criterion of the land, types of land use and implemented architecture. Tracking back changes and processes that influenced this region allows the author to conclude that the fundamental ownership division into state and city land is linked with the type of erected developments. The urban land was dominated by residential developments, primarily in the form of housing cooperatives. The land owned by the State Treasury hosted public utility buildings, in particular of scientific character, in line with town planning guidelines that provided for the development of the Science District by Pole Mokotowskie. From state land one should distinguish the areas belonging to the army, where both public utility and residential buildings were erected within the Army Quartering Fund (AQF). From the architecture point of view the erected complexes, as well as individual buildings, represent characteristic, frequently outstanding, examples of changes taking place in Polish architecture during thirty years (twenties, thirties and forties). This covers forms designed in the first years after resumption of independence, referring to Polish historic architecture, simplification and modernisation of classic composition and innovative modernistic designs deriving from structural and functional circumstances, based on modern material, construction and composition solutions. It should be emphasised that the army as an investor involved outstanding architects, frequently connected with the Architecture Faculty of the Warsaw University of Technology, creating innovative works in Warsaw and Polish architecture.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 3; 61-92
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Willa Lubomirskich przy ulicy Narbutta w Warszawie. Dzieje projektu i budowli
Lubomirski family villa at Narbutta street in Warsaw. History of the design and the building
Autorzy:
Chodyko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145921.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Warszawa
architektura willowa
architektura dwudziestolecia międzywojennego
Warsaw
villa architecture
architecture of 1920s
Opis:
Willa Lubomirskich należy do obiektów, które powstawały równolegle z kształtowaniem się planu urbanistycznego Mokotowa. Pierwszy projekt budynku autorstwa Teodora Łapińskiego powstał w 1922 r. Jego formę architektoniczną cechuje tradycjonalizm, nawiązujący do klasycyzmu francuskiego. W kolejnym projekcie z 1924 r. klasyczny detal architektoniczny budowli został poddany wpływom modernistycznym. Zmiany widoczne są w ujednoliceniu szerokości okien obu kondygnacji, zastąpieniu naczółków okiennych purystyczną dekoracją w kształcie zgeometryzowanych klińców, umieszczeniu uproszczonych pilastrów na narożach. W elewacja frontowa została wypełniona płycinami. Ich górną partię wypełniły reliefy o tematyce mitologicznej. Nacechowana subtelnym erotyzmem tematyka reliefów umieszczonych w wersji projektu z 1924, a także aluzyjna, lecz jednak rozpoznawalna reminiscencja architektoniczna siedziby Petit Trianon - w sposób jednoznaczny określa ją jako rezydencję kobiecą. W momencie realizacji projektu budynek faktycznie należał do kolejnych właścicielek: Marii Dunin-Markiweicz von Wiesenbach, a następnie księżnej Teresy Lubomirskiej. Ostateczny projekt Adolfa Buraczewskiego z 1928 nie wniósł większych zmian oprócz dyspozycji kilku pomieszczeń. Budowla ma charakter miejskiej "willi z ogrodem". Jej tradycja w Warszawie ukształtowała się w XIX w. i utrzymywała się w ekskluzywnych rezydencjach warszawskich dwudziestolecia międzywojennego. Dyspozycja wnętrza opiera się na rozwiązaniu w postaci dwupoziomowego hallu z otwartymi schodami i obiegającymi ściany galeriami. Element ten obecny w willach warszawskich końca XIX w., przejęty został z rozwiązań XIX wiecznego domu angielskiego a swą genezą sięga willi palladiańskiej. Forma budowli pozostała niejako ponadczasowa, a zarazem elitarna, w której pamięć "belle epoque" swobodnie wiąże się ze współczesnością, a forma budowli jest wyrazem ciągłości idei określonego sposobu i standardu życia. Wnętrze budynku uległo wypaleniu w akcji systematycznego niszczenia miasta po upadku powstania warszawskiego w 1944 r. Remont zniszczeń wojennych nastąpił w 1946. W 1948 r. posesję otoczono od strony ulicy Narbutta ogrodzeniem z regularnie powtarzającym się murowanym łącznikiem w kształcie fragmentu belkowania dźwiganego przez parę kolumn toskańskich. Po wojnie budynek był rezydencją prymasa Augusta Hlonda, a w 1949 stał się siedzibą parafii pod zarządem zakonu jezuitów. Zmiana właściciela i związane z tym utworzenie parafii wpłynęło na istotne przekształcenia budynku do celów religijnych i kultowych. Mimo pełnionych funkcji zewnętrzny wygląd budynku nie uległ zmianie, zachowując wygląd architektury luksusowej dwudziestolecia międzywojennego.
The Prince Lubomirski Villa at 21 Narbutta Street, Warsaw was built after WW I, at the time when the whole area of the city's Southern suburb of Mokotów was taking its urban shape. The first design of the villa was drawn by Teodor Łapiński in 1922 in the traditional French classicism manner. In the subsequent design, of 1924, classical details of the building were modified leaning to the modernist fashion. The changes can be traced in compositional patterns such as unification of window widths at two levels of the façade, the replacement of windows pediments with purist decoration of geometric arch stones, and simplified corner pilasters. The front elevation was filled with panels decorated at their upper parts with mythological theme reliefs. The subtle erotic decoration of this design, as well as some noticeable architectural reminiscence with the Petit Trianon - "defines" the building as a feminine residence. In fact the villa at the time of its construction was owned by Marie Dunin-Markiewicz von Wiesenbach, and then by Princess Teresa Lubomirska. The latest version of the villa design, by Adolf Buraczewski, dated 1928, did not actually differ from the previous ones, apart from some simplifications referring to the shape of inner spaces, including the main lobby and stairs. The type of building can be counted among urban villas - as "a villa with a garden". The tradition of such a building pattern evolved in Warsaw in the 19th century and continued through the whole inter-war period (1918 - 1939), as a type of "prestigious urban residence". The interior space of that type of building was designed around a double volume central lobby with open stairs and surrounding galleries. This was a rule in the majority of 19th century Warsaw villas. The concept followed 19th century English houses, but its "genesis" is earlier and can be found in Palladian models of 16th century Italian villas. The spatial pattern of the villa is in a way "timeless", and "elite". In its concept a memory of the "belle époque" easily corresponds with modernity and the form of the building is an expression of the continuity of a certain style and living standard. The interior of the villa was burned by German Nazis in a planned action of annihilation of the city heritage after the fall of Warsaw Rising of 1944. Reconstruction started in 1946. In 1948 the site of the villa from the North (along Narbutta street) was fenced with a metal grill divided vertically with a rhythm of double Tuscan columns covered with architraves. After WW II the villa became a seat of the Cardinal August Hlond - Primate of Poland. Since 1949 it has belonged to the local Roman Catholic Parish and is administered by the Jesuits. The change of ownership and adjustments of the building to religious purposes caused substantial inner modifications. But the external appearance of the building has not changed so its appearance can still be an illustration of luxurious Warsaw architecture of the interwar period.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 3; 93-103
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rossica w listach Jarosława Iwaszkiewicza do żony z lat 1922–1926
Rossica in Jaroslaw Iwaszkiewicz’s letters of 1922–1926 to his wife
Autorzy:
Bielniak, Nel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481721.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Jaroslaw Iwaszkiewicz
rossica
correspondence
cultural life in Warsaw and Paris of the 1920s
emigration
Opis:
This article describes parts of extensive correspondence between Jaroslaw Iwaszkiewicz and his wife, Anna, exchanged from 1922 to 1926. The letters present the initial period of their marriage and log Iwaszkiewicz’s musical, literary and philosophical interests inspired by Russian culture (S. Prokofiev, A. Scriabin, N. Nabokov, I. Stravinsky, F. Dostoyevsky, A. Pushkin, I. Turgenev, N. Berdyaev and others) and connections with Russian émigrés, whom the poet met in both Warsaw (e.g. A. Wertynsky) and Paris (e.g. N. Nabokov). There are also memoirs concerning acquaintances made in Elizavetgrad and Kiev.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2019, 4, XXIV; 103-114
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witkacy, Cocteau i inni. Amatorskie filmy Augusta Zamoyskiego
Witkacy, Cocteau and others. The amateur films of August Zamoyski
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921332.pdf
Data publikacji:
2017-08-17
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Hélène Peltier-Zamoyska
August Zamoyski
Stanisław Ignacy Witkiewicz
artistic avanguard of 1920s
amateur film
Opis:
The article analyses the contents of a collection of more than one hundred amateur films made by the famed Polish sculptor August Zamoyski. This unique collection of 9.5 mm films of great archival value was recently transferred to Poland and is now held by the National Audiovisual Institute.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 20, 29; 5-14
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język rosyjski przełomu lat 20. i 30. XX wieku w krzywym zwierciadle trzech słowników przekładowych
Autorzy:
Mędelska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676543.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
the Russian language of the 1920s and 1930s
entry words in translational dictionaries: Russian-German, Russian-Polish, Russian-Lithuanian
Opis:
The Russian Language of the 1920s and 1930s in the Distorting Mirror of the Three Translational DictionariesThe author compares key word entries of three translational dictionaries: Russian-German, Russian-Polish, and Russian-Lithuanian. These are moderately-sized dictionaries published about 1930. For their respective authors (a German, a Pole, and a Lithuanian), Russian was not their native language, and yet they each mastered it wonderfully, having spent part of their lives in the Russian Empire and in the USSR.The dictionaries studied were compiled in a period of unprecedented growth in new Russian lexis. Lexical resources expanded rapidly due to violent socio-political changes and the new phenomena they brought about that needed to be named, as well as the concomitant, equally dynamic scientific and technical advances, which also caused a substantial increase in new lexis. The level of difficulty in constructing a list of key words was increased by the lack of current Russian definition dictionaries at the time.The author has shown that the editors of the Russian-German and the Russian-Polish dictionaries, that appeared in Moscow, included abundant neologisms: the most variegated Sovietisms (e.g., агитпункт, cоциал-предатель), scientific and technical vocabulary (авиация, автомобиль), acronyms (нэп, Главрепертком), as well as borrowings from the national languages of the USSR (арык, аул). At the same time, the Russian-Lithuanian dictionary published in Kovno (Kaunas) does not include a single Sovieticism, no acronyms, no “Soviet” orientalism, even a suprisingly modest showing of scientific and technical lexis (merely a few percent of the resources included in the Moscow dictionaries). This dictionary includes numerous archaic and regional vocabulary units (e.g., чаемый, чапыжник), omitted in the remaining dictionaries.These dictionaries present a false picture of the Russian vocabulary of the 1920s and 1930s. Whereas the Kovno (Kaunas) lexicographer reflected lexis that was to a large degree anachronic, belonging to another, irrevocably past era, the Moscow lexicographers were overzealous in the inclusion of political neologisms, often quite fresh, impermanent, even “for a day,” overloading the list with the code of the new authorities disproportionately. Język rosyjski przełomu lat 20. i 30. XX wieku w krzywym zwierciadle trzech słowników przekładowychAutorka porównuje siatki haseł trzech słowników przekładowych: rosyjsko-niemieckiego, rosyjsko-polskiego i rosyjsko-litewskiego. Są to słowniki średniej wielkości, opublikowane na przełomie lat 20. i 30. XX w. Dla ich autorów (Niemiec, Polak, Litwin) rosyjski nie był językiem ojczystym, opanowali go jednak doskonale, spędziwszy część życia w Imperium Rosyjskim i ZSRR.Badane słowniki powstawały w okresie niebywałego przyrostu nowej leksyki rosyjskiej. Zasoby słownikowe powiększały się szybko z powodu gwałtownych przemian społeczno-politycznych i wywołanych przez nie nowych zjawisk, które należało nazwać, oraz ze względu na towarzyszący im równie dynamiczny postęp naukowo-techniczny, także powodujący znaczny przyrost nowej leksyki. Skalę trudności w konstruowaniu siatek haseł powiększał brak w owym czasie aktualnych słowników definicyjnych języka rosyjskiego. Autorka wykazała, że redaktorzy słownika rosyjsko-niemieckiego i rosyjsko-polskiego, które ukazały się w Moskwie, obficie włączali leksykę neologiczną: najrozmaitsze sowietyzmy (np. агитпункт, cоциал‑предатель), słownictwo naukowo-techniczne (авиация, автомобиль), skrótowce (нэп, Главрепертком), a także pożyczki z języków narodów ZSRR (арык, аул). Tymczasem w słowniku rosyjsko-litewskim wydanym w Kownie nie ma żadnego sowietyzmu, żadnego skrótowca, żadnego „radzieckiego” orientalizmu, zaskakująco skromnie jest w nim reprezentowana leksyka naukowo-techniczna (zaledwie kilka procent zasobów umieszczonych w słownikach moskiewskich). Słownik ten zawiera bardzo dużo słownictwa przestarzałego i regionalnego (np. чаемый, чапыжник), z którego pozostali słownikarze słusznie zrezygnowali.Badane słowniki prezentują fałszywy obraz słownictwa rosyjskiego lat 20. i 30. XX w. Leksykograf kowieński odzwierciedlił leksykę w znacznym stopniu anachroniczną, przebrzmiałą, z innej, bezpowrotnie minionej epoki, słownikarze moskiewscy zaś nadgorliwie wprowadzali polityczną leksykę neologiczną, nierzadko bardzo świeżą, nieutrwaloną, „jednodniową”, przeciążając siatki kodem nowej władzy i naruszając proporcje.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2016, 40
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O stylu przemówień sądowych Eugeniusza Śmiarowskiego z lat 1920–1925
Autorzy:
Wojciechowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52072795.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Eugeniusz Śmiarowski
judicial speeches
genre
the autor's style
the 1920s of the 20th century
Opis:
The research explores the speeches by Eugeniusz Śmiarowski published in 1926 entitled, “Defence Speeches” (1920-1925). The texts under investigation follow a genre pattern of a court speech. The analysis focuses on the stylistic aspect of the genre pattern and is based on the assumption that the language choices of the subject of the statement, predicted within the genre, depend on various aspects. The article aim is to show the factors affecting the style of E. Śmiarowski’s speeches. Findings prove that the author’s linguistic choices were influenced by the historical, social, and biographical contexts. The stylistic shape of his speeches is fundamentally consistent with the art of judicial eloquence. Distinguishing features should be associated with the situation (the beginnings of Polish independence), the topic of the case, and the subject’s attitude towards the world, and with the structure of speech. Mainly in its framework parts (in the introduction and conclusion), one can see the subjectivity, the privacy of the subject of the statement, and the means of emotionalising the utterance. The research fills in a gap in the literature since Śmiarowski’s speeches have not been examined before. It would be interesting to compare the texts with the speeches of other prominent court speakers from a century ago.
Źródło:
Stylistyka; 2023, 32; 187-205
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różne drogi do Ameryki. Próba nowego spojrzenia na emigrację żydowską z Polski do USA w latach dwudziestych XX w.
Different roads to America. An attempt of a fresh look at the Jewish emigration from Poland to the United States in the 1920s
Autorzy:
Pauliuchuk, Vadzim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951412.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
emigration to the USA
emigration to Cuba
emigration to Mexico
Jewish emigration
illegal emigration
the 1920s
Opis:
In the article the genesis of illegal Jewish emigration from the Second Polish Republic to the USA in 1918–29 is examined in terms of the so-called pushing-and-attracting-migratory-movement factors. The bad economic situation of the Jewish population in Poland and the antisemitism – constantly rising in the country due to political events – meant that for many Jews an overseas trip became the only chance for improvement of the life. Yet, trips planed by Polish Jews were curbed by emigration requirements securing the interest of the reborn Polish state. The attempts to circumvent these restrictions contributed to the first cases of illegal entering the United States through Cuba, Mexico or Canada. After the introduction of statutory emigration restrictions in the United States in 1921 and 1924, Polish Jews travelled more frequently to the countries adjacent to the US, which still remained their final destination. The descriptions of the fate of Polish Jews on emigration that were included in this article are among the most dramatic episodes in the history of overseas emigration from Poland in the interwar period.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2016, 14
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane obiekty architektury nowoczesnej w Śródborowie
Unknown buildings of modern architecture of the 1920s and 1930s in Śródborów
Autorzy:
Chmielarska-Łoś, B.
Popławska-Bukało, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145907.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura XX w. lata 20. i 30.
modernizm
Śródborów
miasto-ogród
willa
architecture of 1920s and 1930s
modernism
garden city
villas
Opis:
Budynki, o których mowa w artykule, to nieznane dotąd dzieła architektury nowoczesnej z lat 20. i 30. XX w., z których trzy są dziełem wybitnych awangardowych architektów warszawskich: Szymona Syrkusa, Jerzego Gelbarda i Romana Sigalina oraz Lucjana Korngolda i Jerzego Bluma. Projektowali je dla zamożnej inteligencji warszawskiej wznoszącej domy pod Warszawą, w Śródborowie mieście - ogrodzie, nieopodal Otwocka. Korzystając z wcześniejszej popularności tego rejonu jako letniska i uzdrowiskowych zalet klimatu, na początku lat 20. XX w. rozpoczęto realizować plan utworzenia miasta - ogrodu. Nie udało się zrealizować tego planu, ale na parcelach kupionych przez lekarzy, finansistów, prawników, ludzi wolnych zawodów z Warszawy zbudowano wiele pensjonatów i kilka willi w formach nawiązujących do modernistycznych kierunków architektury lat 20. I 30. XX w., do form Bauhausu, "stylu międzynarodowego" i streamline'u. Na skutek II wojny światowej i eksterminacji ludności żydowskiej stanowiącej znaczny procent mieszkańców tego rejonu skończyły się czasy prosperity, a domy popadły w zapomnienie. Nieznane literaturze dzieła widoczne są na współczesnych fotografiach i reprodukcjach oryginalnych projektów i planów. Autorski artykuł identyfikuje ich twórców, zleceniodawców, czas powstania i adresy oraz opisuje je na podstawie badań archiwalnych i terenowych.
The buildings referred to in the articles are till now unknown structures of modern architecture dating back to the twenties and thirties of the 20th century, of which three were built based on the designs of famous Warsaw architects: Szymon Syrkus, Jerzy Gelbard and Roman Sigalin, and Lucjan Korngold and Jerzy Blum. The architects designed them for wealthy Warsaw intellectuals erecting houses in the suburbs of Warsaw, in Śródborw garden city, in the neighbourhood of Otwock. Taking advantage of the earlier popularity of this region as a summer resort and its climate, the plan to develop a garden city started to be executed at the beginning of the 1920s. This plan was not been fulfilled however many guest-houses and several villas were built on plots bought by doctors, financiers, lawyers and freelancers from Warsaw. These building referred to modernistic directions of architecture in the 1920s and 1930s, the forms of Bauhaus, "international style" and streamlining. Due to the second world war and the extermination of the Jewish community, which represented a decided percentage of citizens of this region, the time of prosperity was over and the houses fell into oblivion. These masterpieces, unknown in literature, are visible on contemporary photos and reproductions of original designs and plans. The authors of the article identify their creators, clients, time of erection, and addresses, and describe them base on archive and in-field research.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 1; 82-101
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Romantyczne” podróże Augusta Bielowskiego
August Bielowski’s “romantic” travels
Autorzy:
Kawalec, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546926.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Lwów
Galicja w latach 20. i 30. XIX w. literatura
ludoznawstwo
romantyzm
Lviv
Galicia in the 1920s and 1930s literature
ethnic studies
romanticism
Opis:
W drugiej połowie lat 20. oraz w latach 30. XIX wieku Lwów miał coraz więcej do zaoferowania młodym ludziom. Reaktywowany w 1817 r. i dość prężnie rozwijający się uniwersytet przyciągał młodzież galicyjską pragnącą zdobyć wykształcenie akademickie, by w przyszłości zapewnić sobie stabilną egzystencję. I choć wszechnica lwowska, w pełni zgermanizowana, daleka była od krzewienia postaw narodowych, to za sprawą kilku profesorów nieśmiało, ale dość skutecznie rozbudzała głęboko uśpione pragnienia. Pierwsze pisma literackie publikowane przez braci Chłędowskich, teatr lwowski kierowany przez Jana Nepomucena Kamińskiego, twórczość Aleksandra Fredry – wszystko to budowało atmosferę sprzyjającą samokształceniu oraz pierwszym samodzielnym próbom literackim studentów. Wśród nich zaczęli pojawiać się liderzy, którzy potrafili skupić wokół siebie grono przyjaciół i motywować ich do wzmożonej pracy na polu literatury i przeszłości dziejowej. Jednym z takich organizatorów życia literackiego we Lwowie był August Bielowski, wokół którego powstała grupa literacka nazwana po latach „Ziewonią”. Niniejszy tekst poświęcony został początkowemu okresowi działalności literackiej Bielowskiego, który wraz z przyjaciółmi szukał nowych, oryginalnych źródeł literatury narodowej. Dostrzegał je w twórczości ludowej i słowiańskiej. Opisywane w tekście podróże Augusta Bielowskiego po Galicji miały na celu uzasadnić słuszność stawianej tezy. Służyły zebraniu materiału źródłowego (pieśni, opowieści ludowych, wierzeń, zwyczajów przechowujących pielęgnowane przez wieki tradycje, sięgające niekiedy do czasów pogańskich), który służył za kanwę późniejszej twórczości poetów. Opisy podróży oddają atmosferę, charakter i warunki, w jakich się odbywały. Ukazują dziewiczą przyrodę, obfitują w poetyckie opisy krajobrazów, wskazują na niekłamaną fascynację ludowością, odsłaniają również początki formowania się profesjonalnych badań etnograficznych, archeologicznych i historycznych.
In the second half of the 1920s and in the 1930s Lviv had more and more to offer for young people. The buoyantly developing university, reactivated in 1817, attracted Galician youth, wanting to obtain academic education in order to have a stable existence in the future. Although the fully Germanised Lviv university was far from cultivating patriotic attitudes, thanks to several professors, gradually but efficiently, the deeply hidden desires were awaken. The first literary journals published by the Chłędowski brothers, the Lviv theatre managed by Jan Nepomucen Kamiński, the works by Aleksander Fredro – all of this created an atmosphere which fostered self-education and the first independent literary attempts made by students among whom leaders emerged, able to gather a group of friends and to motivate them to work in the field of literature and historic past. August Bielowski was one of such organisers of cultural life in Lviv and, consequently, the literary group in later years called “Ziewonia” was created around his figure. The present study is dedicated to the initial period of Bielowski’s literary activity, who, along with his friends, looked for new and original sources of national literature. He noticed them in folk and Slavic works. The study describes Bielowski’s travels in Galicia, the aim of which was to prove the validity of his thesis and to gather source materials (songs, folk stories, beliefs, customs which preserved traditions cultivated throughout centuries, sometimes even from pagan times). Subsequently, they were used as the basis for the poets’ literary activity. The descriptions of travels reflect the atmosphere, character and conditions in which they took place. They show virgin nature, abound in poetic depictions of landscapes, show genuine fascination of folklore and reveal the beginnings of the formation of professional ethnographic, archaeological and historic research.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2020, 15, 2; 38-55
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Зинаида Гиппиус о польской эпопее 1920 года
Zinaida Gippius on the Polish History of the 1920
Zinaida Gippius o polskiej epopei 1920 roku
Autorzy:
Woźniak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933384.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zinaida Gippius
Warszawa
Polska 1920 r.
wspomnienia
obraz Polski i Polaków
Warsaw
Poland of the 1920s
memoirs
portrait of Poland and Poles
Opis:
W artykule analizuje się sytuację emigrantów rosyjskich w Polsce w latach 1919-1920, tworzących diasporę rosyjską (liczebność jej w latach 20. i 30. jest szacowana różnie, od 10 tys. do 140 tys. Rosjan łącznie z mniejszością rosyjską). Na przykładzie wspomnień Zinaidy Gippius, która wraz z mężem, Dymitrem Mierieżkowskim przebywała w Bobrujsku, Mińsku i Wilnie, wówczas polskich miastach, oraz w Warszawie, od końca grudnia 1919 do października 1920 roku, przytacza się w artykule obraz ówczesnej Warszawy, polskich elit, pozytywny portret Polaków (L. Żelichowski, J. Czapski, M. Zdziechowski), wreszcie atmosferę wojny polsko-sowieckiej w subiektywnym ujęciu pisarki. Materiał wspomnieniowy, budowany na podstawie Dziennika Warszawskiego oraz notatek Polska 1920, układa się w swoisty paradygmat świadectwa i osobistego zapisu Gippius, ukazuje nie tylko sytuację politycznych planów emigrantów rosyjskich (walka z bolszewizmem przy pomocy J. Piłsudskiego), ale równocześnie odsłania indywidualne doświadczenie i intymne przeżycia pisarki. Z. Gippius zaprezentowała w swych wspomnieniowych notatkach ewoluujący stosunek do Polski i Polaków, od podziwu i związanych z Polską nadziei na wyzwolenie Rosji spod władzy bolszewików, do totalnego i surowego potępienia Polski zdrajczyni za podpisanie pokoju z sowietami. Warszawska epopeja przerodziła się w refleksji Gippius zarazem w jej osobistą porażkę po rozstaniu z przyjacielem D. Fiłosofowem, który na zawsze pozostał w Warszawie.
This paper is an analysis of the status quo of Russian emigrants to Poland in the years 1919-1920. The Russian diaspora in Poland was calculated at 10 up to 140 thousand in the years 1920s and 1930s – the Russian minority in Poland included. A positive portrait of the inter-war Warsaw, and the selected representatives of the Polish intellectual elites (L. Żelichowski, J. Czapski, M. Zdziechowski) depicted in the memoirs of Zinaida Gippius are presented in the paper. Gippius, accompanied by her husband Dymitr Merezkhovski, lived in Bobruysk, Minsk and Vilnius – cities that were Polish at that time. She also stayed in Warsaw between late December 1919 until October 1920. The memoirs also contain Gippius’s personal view of the atmosphere of the Polish-Soviet armed conflict. Her memoirs are based on the journalist texts from Dziennik Warszawski (Warsaw Daily) and her own notes in Polska 1920, giving a personal insight into historical facts. The memoirs disclose the political plans of the Russian emigration to Poland (struggle against Bolshevism with the help of J. Pilsudski), but they also present a rich personal plane of the author’s own intimate life and experiences. Z. Gippius's attitude towards Poland, as seen in her work, evolved from admiration and hopefulness for successful liberation of Russia from the Bolshevist rule towards a total and severe condemnation of Poland on its signing a peace treaty with the Soviets. The Warsaw war epos of the 1920 was also marked with Gippius’s personal loss. She left Warsaw leaving behind a friend, D. Filosofov, who decided on a permanent stay in Poland.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 5-23
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transport rowerowy w Niemczech w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku
Bicycle transport in Germany in the 1920s and 1930s
Autorzy:
Mielcarek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407381.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej
Tematy:
transport rowerowy
Niemcy w latach 20 i 30
ruch rowerowy
drogi dla rowerów
bicycle transport
Germany in the 1920s and 1930s
cycling
cycle paths
Opis:
W Niemczech rowery były najbardziej rozpowszechnionym środkiem transportu indywidualnego codziennego użytku. Służyły m.in. dojazdom do pracy i szkół. W latach 20. co piąty, a pod koniec lat 30. co trzeci mieszkaniec Niemiec był użytkownikiem roweru. Wobec rozwoju motoryzacji nastąpił konflikt między ruchem samochodowym i rowerowym. Rozwiązać go miała budowa dróg dla rowerów. W pierwszej części artykułu pokazano wyniki badań ruchu rowerowego w dni robocze i niedziele (latem) w latach 1936–1937. Badania przeprowadzono w związku z programem budowy dróg dla rowerów w miastach i poza nimi. Następnie przedstawiono dane o długości dróg rowerowych w Niemczech i we wschodnich prowincjach Niemiec, a także charakterystykę dróg rowerowych wybranych gmin miejskich wschodnich prowincji.
In Germany, bicycles were the most widespread means of individual daily transport, i.e. commuting to work, schools etc. In the 1920s one in five and by the end of the 1930s one in three Germans was a bicycle user. The development of automobile transport led to a conflict between car traffic and cyclists. It was to be solved by the construction of cycle paths. The first part of the article shows the results of a study on cycling traffic on (summer) weekdays and Sundays in the years 1936-37. The study was carried out in connection with a programme for the construction of cycle paths in and outside cities. This is followed by data on the length of cycle routes in Germany and the eastern provinces of Germany, as well as the characteristics of cycle routes in selected urban municipalities of the eastern provinces.
Źródło:
Transport Miejski i Regionalny; 2023, 4; 23--27
1732-5153
Pojawia się w:
Transport Miejski i Regionalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Към въпроса за стила „Pодно изкуство” в аспекта на българския авангард през 20-те години на ХХ век
On the Guestion of the “Native Art” [Rodno izkustvo] Style in the Aspect of Bulgarian Avant-garde in the 1920s
Autorzy:
Simeonova-Konach, Galia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636090.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bulgarian avant-garde of the 1920s
artistic style;
Native Art movement (Rodno izkustvo)
expressionism
Čavdar Mutafov
Ivan Milev
Dimitâr Avramov
Opis:
The article presents the selected aspects of the Bulgarian avant-garde movement called “Native Art” (Rodno izkustvo) which developed in art (painting of Ivan Milev and others) and literature (the so-called decorative prose, ars decorum) in the 1920s. An aesthetical object of the then creators was searching for spirituality of the community expressed through a synthesis of such form of cultural heritage as symbolism, secession, Old Bulgarian and Byzantine iconography, rituals and folklore embroideries, ancient mosaic. For the constitution of the style “Rodno izkustvo”, the aesthetics of Bulgarian expressionism along with its artistic forms of rhythm and motion had a special significance. The analysis focuses on the theoretical writings by the most important representatives of Bulgarian avant-garde, namely, Čavdar Mutafov, Geo Milev, Nikolai Rainov, Sirak Skitnik and others whose attitude towards the problems of the style highlighted the process of it arising from individual acts to artistic syntheses. In the article, there are also references to the works of the contemporary art historian Dimitâr Avramov. The interdisciplinary research perspective of the article allows the author to indicate the distinctive properties of the avant-garde style of the Native Art, but also to illuminate the intellectual turn in Bulgarian art at the beginning of the 20th century.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2020, 18; 209-222
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies