Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szamocki, Grzegorz" wg kryterium: Autor


Tytuł:
Joachim J. Krause, Exodus und Eisodus. Komposition und Theologie von Josua 1–5 (Supplements to Vetus Testamentum 161; Leiden – Boston: Brill 2014)
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053590.pdf
Data publikacji:
2016-01-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Opis:
Book Review: Exodus und Eisodus. Komposition und Theologie von Josua 1–5 (Supplements to Vetus Testamentum 161; Leiden – Boston: Brill 2014). Pp. XVIII+488. €126,00. $ 163,00. ISBN 9789004267787.
Źródło:
The Biblical Annals; 2016, 6, 1; 151-157
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg Izraela – wojownik czy miłośnik pokoju?
God of Israel – Warrior or the Lover of Peace?
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621508.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
JHWH wojownik
święta wojna
wojna JHWH
pokój
historiografia biblijna
Biblia Hebrajska
YHWH warrior
holy war
YHWH war
peace
biblical historiography
Hebrew Bible
Opis:
Literackie ujęcie teologicznej refleksji nad dawnymi dziejami świata i Izraela, zaprezentowane w starotestamentowej historiografii, przedstawia obraz Boga opierając się często na wyobrażeniach i określeniach znanych potencjalnym adresatom biblijnych wypowiedzi. Dla dzisiejszego czytelnika Biblii niektóre z nich mogą być jednak trudne do zrozumienia i wzajemnego uzgodnienia. Niniejszy artykuł próbuje rozwiązać problem pogodzenia obrazu Boga JHWH jako wojownika z Jego przedstawieniem jako miłośnika i dawcy pokoju. Analizy zostały przeprowadzone zasadniczo w dwóch etapach, z których pierwszy skupia się na interpretacji określenia „JHWH wojownik”, a drugi na zrozumieniu wyrażenia „JHWH pokój”. Ich rezultatem jest konkluzja, że ów obraz „JHWH wojownika” jest literackim środkiem w teologicznym przesłaniu o obecności Boga JHWH w życiu człowieka, Jego wszechmocy i wierności. Jako taki jest on jednak podporządkowany koncepcji Boga miłującego pokój i pragnącego obdarzać tym pokojem swój lud.
Old Testament historiography represents theological reflections upon the ancient history of the world and of Israel. These literary expressions  draw a certain picture of God  based upon – and coherent with – conceptions and definitions well known to the intended audience of that day. For today's reader of the Bible, however, some of these seemingly divergent depictions can be most difficult to understand and to harmonize with each other. Thus, this article attempts to address  the problem of reconciling the image of YHWH-God as warrior with his presentation as a lover and a giver of peace. Analysis was carried out in essentially two stages, the first focusing on interpretation of the term „YHWH warrior” and the second on a proper understanding of the phrase „YHWH peace”. The result is the conclusion that the image of "YHWH warrior" is a literary way of projecting the theological message of the presence of YHWH-God in human life, of His omnipotence and faithfulness. As such, however, it is subordinate to the concept of a God who loves peace and desires to bestow peace upon his people.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 30; 17-41
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Boże umiłowanie Izraela (Pwt 7,7-10)
Gods Love for Israel (Deut 7:7-10)
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622044.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Powtórzonego Prawa
przymierze
miłość Boża
naród wybrany
Book of Deuteronomy
covenant
God's love
Chosen People
Opis:
According to Deut 7:7-10, love is at the root of the relationship of God Jahweh with Israel. Mutual love is inscribed in the covenant between Jahweh and his people. Jahwe’s love for Israel and its characteristics can only be explained by the nature of God. Faithful to the promises given to the fathers of Israel, God shows love to Israel. In the name of that love He chooses Israel from other nations and accompanies him in his history. Out of love He performs great works for Israel and demonstrates His power in the destruction of the enemies who hate Him. The inhabitants of the Persian province of Yehud should be considered as the first recipients of the parenesis of Deut 7:7-10. For them, the reminder of the essence of Jahweh’s love, its constancy and consequences, constituted guidance  and instruction in the effort of religious-national postexilic revival and restoration. In addition, the lesson of Deut 7:7-10, according to its place in the structure of the Book of Deuteronomy, provided the basis and motivation for remaining faithful to Jahweh. It encouraged to love Him “with all your heart, with all your soul and with all your strength” (Deut 6:5).
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 23; 17-39
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rachab i Rut. Wiara dwu kobiet z rodowodu Jezusa
Rahab and Ruth. Faith of Two Women from the Genealogy of Jesus
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425452.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Old Testament
history of Israel
faith
woman
identity
Opis:
In the genealogy of Jesus at the beginning of the Gospel according to St. Matthew four women are listed. Two of them - Rahab and Ruth - connect the public profession of faith in God YHWH and the corresponding conduct. This article approaches the story of these women described in the Bible and against that background shows the value of that confession of faith, together with its importance and consequences for the future life of both heroins. Rahab and Ruth - two non-Israelites who profess faith in YHWH, and take action dictated by this faith became collaborators with God in the execution of His program of blessing of the peoples of the Earth. They were also accepted into the religious and national community of Israel. For the first recipients of the written story of the two women, that is for the members of the postexilic community of the province of Yehud, the story of Rehab and Ruth could provide a valuable lesson on the collective identity of the people of YHWH.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2013, 7; 296-308
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język integracji narodowej w Joz 24,1–24
The language of national integration in Josh 24:1‒24
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558550.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
historia biblijna
Izrael
Stary Testament
teologi biblijna
tożsamość
biblical history
biblical theology
identity
Old Testament
Opis:
Tekst Joz 24,1‒24 przedstawia mowę Jozuego do ludu i jego rozmowę z ludem. Literackie i historyczno-krytyczne badania tego tekstu pozwalają na umiejscowienie jego powstania w okresie powygnaniowym, a pierwszych jego adresatów widzieć wśród mieszkańców perskiej prowincji Jehud. Z pomocą prorockiej formuły przedstawione jest najpierw orędzie Boga JHWH. Jego treścią jest historia Izraela, w której sam JHWH jest protagonistą. Ta historia odzwierciedla Bożą naturę. Jako taka miała być motywem do zaufania w teraźniejszości z myślą również o przyszłości. Dla mieszkańców judzkiej prowincji epoki powygnaniowej takie słowa pomagały w uświadomieniu własnej, religijnej i narodowej tożsamości. Budziły poczucie więzów krwi i wiary. Służyły budowaniu pomyślnej przyszłości w Ziemi Obiecanej.
The text of Josh 24:1‒24 presents Joshua’s to the people and his conversation with them. Literary and historio-critical examination of this text allows us to date its origins to the post-exilic period and to see its rst addressees as belonging to the inhabitants of the Persian province of Jehud. The message of God, YHWH, is rst presented by means of the prophetic formula. Its content is the history of Israel, in which YHWH himself is the protagonist. this history mirrors the Divine nature. As such it was intended to be a motive for trust in the present, with thought of the future also. For the inhabitants of the province of Jehud, such words were a help in realising their own religious and national identity. They aroused a feeling of the bonds of blood and faith. They also contributed to the building of a successful future in the Promised Land.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2012, 31; 15-26
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielkoizraelska perspektywa tożsamości Judy w Pwt 11,29-30
The Greater-Israel Perspective of Judah’s Identity in Deut. 11,29-30
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558591.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Stary Testament
Księga Powtórzonego Prawa
redakcja tekstu biblijnego
tożsamość
Old Testament
Deuteronomy
redaction of the biblical text
identity
Opis:
Pwt 11,29-30 jest przykładem biblijnego tekstu, który intryguje interpretatorów ze względu na swoje miejsce w kontekście i treść. Polecenie sprawowania rytuału błogosławieństwa i przekleństwa na górach Samarii oraz powiązanie tych gór z terenem Araby, z Gilgal, i równocześnie z dębami More, rodzi problem w zrozumieniu biblijnego przekazu. W podejmowaniu próby jego rozwiązaniu konieczne jest uwzględnienie historycznego stawania się aktualnego tekstu Księgi Powtórzonego Prawa. Badania egzegetyczne nad Pwt 11,29-30 pozwalają wnioskować, że tekst ten jest owocem pracy redakcyjnej, prowokowanej przez troskę o narodowo-religijną tożsamość Judejczyków okresu powygnaniowego. W podejmowanych w tym kontekście opracowaniach biblijnego tekstu znalazła swoje odzwierciedlenie konfrontacja pomiędzy żywymi wówczas koncepcjami postrzegania i wyrażania przynależności mieszkańców Judy do jednego narodu i do ludu JHWH.
Deut. 11, 29-30 is an example of a biblical text that intrigues interpreters because of its place in context and content. The command to perform the ritual of blessing and cursing on the mountains of Samaria and the connection of these mountains with the territory of Arabah, with Gilgal, and simultaneously with the oaks of More, raises a problem in understanding the biblical message. In its solution, it is necessary to take into account the historical becoming of the current text of the Book of Deuteronomy. Exegetical examinations of Deut. 11,29-30 allow us to conclude that this text is the fruit of editorial work, provoked by concern for the national-religious identity of the Judean people in the post-exilic period. In editorial revisions of biblical texts undertaken in this context, the confrontation between the diferent vivid concepts of perceiving and expressing the belonging of the inhabitants of Judah to one nation and to the people of JHWH was reflected.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 41; 17-25
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika ołtarza w Joz 22,9-34
The Symbolism of the Altar in Joshua 22:9-34
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558752.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Księga Jozuego
Izrael
ołtarz
wierność
tożsamość
the Book of Joshua
Israel
altar
loyalty
identity
Opis:
Według tradycji biblijnej związanej z osiedleniem się Izraela w Kanaanie, potomkowie Gada i Rubena oraz połowa plemienia Manassesa otrzymali na zamieszkanie ziemię na wschód od Jordanu. Tekst Joz 22 podaje, że ci Izraelici udzielili pomocy rodakom w zajmowaniu przyznanej im ziemi zachodniojordańskiej, a następnie wyruszyli, aby zamieszkać na swoim terytorium. Po drodze, nad Jordanem, zbudowali ołtarz. Lud pozostający po stronie zachodniej uznał ten ołtarz za nielegalny oraz za znak buntu i niewierności wobec JHWH, które na wszystkich ściągną gniew i karę Boga. W rzeczywistości ołtarz nad Jordanem odpowiadał przepisom o ołtarzu dla JHWH. Nie był konkurencją dla ołtarza w centralnym sanktuarium w Szilo. Nie służył do składania ofiar ani żadnego kultu bałwochwalczego. Jako kopia ołtarza w Szilo otrzymał funkcję świadectwa. Miał świadczyć o przynależności plemion zajordańskich do ludu przymierza i o ich lojalności wobec JHWH. Był wyrazem ich troski o narodową i religijną więź i tożsamość.
According to the biblical tradition of the settlement of Israel in the land of Canaan, the sons of Gad and Reuben and half the tribe of Manasseh received for residence the land east of the Jordan. The text of Joshua 22 says that those Israelites provided assistance to their countrymen in taking possession of the land assigned to them in West Jordan, and then went on to settle their own territory. On their way they built an altar by the Jordan River. The people remaining on the west side found this altar to be illegal and deemed it a sign of rebellion and infidelity to the LORD that would bring the wrath and punishment of God on all the tribes. In fact, the altar by the Jordan River was in keeping with the law on the altar of the LORD. It was not a rival to the altar of the central sanctuary at Shiloh. It did not function as an altar of sacrifice or any kind of idolatrous worship. As a copy of the altar at Shiloh it had a witnessing function. It was intended to testify to the belonging of the East Jordan tribes to the covenant people and to their loyalty to the LORD. It was an expression of their concern for national and religious ties and identity.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 37; 19-35
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CHRZEŚCIJAŃSKIE WCHODZENIE DO KRÓLESTWA NIEBIESKIEGO NA PODSTAWIE JEZUSOWEGO WEZWANIA „WCHODŹCIE PRZEZ CIASNĄ BRAMĘ!... (MT 7,13-14)
Autorzy:
SZAMOCKI, GRZEGORZ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558880.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Opis:
The logion of Mt 7,13-14 is one of the finał exhortations in the Sermon on the Mount, where Jesus teaches what performing of the will of God consists in. After giving all the particular norms, Jesus exhorts his listeners to practice them so that they may enter the kingdom of heaven (cf. 7,21). The activity of entering the kingdom of heaven is described as entering through the narrow gate. The exhortation to pass through it (7,13a), which is the principal part of the logion, is given force by two pictures: the wide gate and the broad way (7,13bcd), and the narrow gate and constricted way (7,14). In each of these pictures the way runs through the gate, so that the activities of passing through the gate and passing along the way are one and the same. The function of the gate and that of the way complement each other. The fact that two gates and two ways exist forces one to choose. The wide gate and the broad way enjoy the greater popularity because passing through/along them is easy. That choice has, however, tragic conseąuences - total destruction. The choice of the narrow gate and the constricted way, and passing through/along them, guarantees that one will find true life. But this choice is not popular. It is the choice of a life that is faithful to the teaching of Jesus, a life in which there may be some difficulties and afflictions because of one's union with Christ. Such a way of life involves following Jesus and being his disciple. It is to such a life that Jesus exhorts in the words: „Enter through the narrow gate". The narrowness of the gate may discourage one from deciding to pass through it, but on this decision depends the eschatological futurę of those who have been called.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2001, 14; 99-129
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadomość grzechu oraz etyczna i religijna odpowiedzialność młodych w Starym Testamencie
The Consciousness of Sin and the Ethical and Religious Responsibility of Young People in the Old Testament
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558898.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
młodzież
grzech
odpowiedzialność
Stary Testament
youth
sin
responsibility
Old Testament
Opis:
Grzech i odpowiedzialność za niego jest jednym z ważnych tematów Biblii. Teksty Starego Testamentu wzmiankują o grzechach ludzi dorosłych, ale także i o grzechach dzieci i młodzieży. Młody wiek nie zwalnia z odpowiedzialności za wykroczenia i braki, zwłaszcza w sferze życia religijnego. Również młodzi ściągają na siebie Boże sankcje, jeżeli zaniedbują się w poznawaniu Boga i w konsekwencji w niewłaściwy sposób mówią o Bogu; jeżeli negują plan i projekt działania Boga dla ludzi i przez ludzi, albo zbyt swobodnie obchodzą się z tym co święte. Stary Testament radzi więc młodzieży, aby w imię poczucia religijnej i etycznej odpowiedzialności, miała respekt przed tym, co Boże i święte, zachowywała umiar w korzystaniu z życia i jego dobrodziejstw oraz nie zapominała o Bożym sądzie.
Sin and responsibility for it is one of the important themes of the Bible. The texts of the Old Testament mention sins of adults, but also sins of children and young people. Youth does not exempt from responsibility for violations and deficiencies, particularly in the sphere of religious life. Young people also incur God’s sanctions if they neglect the knowledge of God and, consequently, speak in a wrong way about God; if they deny the plan and design of the action of God for people and by people, or too loosely handle what is holy. The Old Testament advises young people that in the name of religious and ethical responsibility, they should respect the things of God and the holy, observe moderation in the use of life and its benefits, and not forget about God’s judgement.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 36; 43-53
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Palec to Boży” (Wj 8,15ab). Dlaczego palec a nie ręka?
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558937.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Opis:
This paper presents an interpretation of the statement of the Egyptian magicians, often neglected in standard commentaries: «This is the finger of God» (Ex 8,15). This comes after the third plague (gnats), and after the magicians' failed attempt to copy it. The expression «finger of God» describes the situation which has come about. «Finger» is used rather than «hand», the latter term denoting generał instrumentality, as opposed to detailed and direct activity, especially in reference to God. The term „finger" in the mouth of the magicians indicates that a concrete situation is in view, a situation caused through the direct activity of a god, and that the situation has an instructive function. The instruction is addressed to Pharaoh. He has to understand that Moses is sent by the God YHWH who is present in Egypt, and that there is no one like Him.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2002-2003, 15-16; 5-17
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oko za oko, ząb za ząb. Formuła talionu w biblijnym prawie Izraela
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559202.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Opis:
This paper presents an interpretative study of the talion formula: eye for eye, tooth for tooth, occurring in three law codes of the Old Testament, shown against a background of history, function and meaning of this principle in the oldoriental law, particularly in the Code of Hammurabi, as well as in fundamental rules of the oldtestamental law. The research has showed that the famous formula of the Bible should be understood in the meaning of a rule, which confirms the legislators intention to protect a human life, especially in the dimension of the social human relations. The expression eye for eye, tooth for tooth, stated in the context of a concrete law regulation cannot be understood as a calling to retaliate, revenge, but as an order to rightly pay for harms and give equivalents. Such form of satisfaction should also be an external sign of conciliation between an offender and their victim, what would make possible a new common life in peace.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2004, 17; 37-56
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
T. Veijola, Moses Erben. Studien zum Dekalog, zum Deuteronomisimus und zum Schriftgelehrtentum (Beitrage zur Wissenschaft vom Alten und Neuen Testament, 149), Kohlhammer, Stutlgart 2000, ss. 284.
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943685.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Źródło:
Studia Gdańskie; 2002-2003, 15-16; 204-207
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Holy Seed" in Isaiah 6:13: Echo of an Exclusive Concept of Israel’s Identity
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158365.pdf
Data publikacji:
2022-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Holy seed
Isaiah
Zadokites
identity
exclusivism
Opis:
The last phrase in Isa 6:1–13, in which critical exegesis sees an element of a post-exilic suplement to an existing text, communicates the thought of surviving the announced destruction of the little remainder referred to as the “holy seed.” The problem considered in the presented study is the meaning of the term “holy seed” in Isa 6:13bβ, the possible context and the historical motive for inserting this phrase into the text of Isa 6, as well as the place of this complementary interference in the historical process of formation of Isa 6. The article presents literary and historical-critical analyses of the terms “seed” and “holy people” relating to the people of God and Israel, especially the expression “holy seed,” which in the Old Testament, apart from Isa 6:13bβ, occurs only in Ezra 9:2, while it appears more often in the Book of Jubilees and in the Aramaic Levi Document. The results of the research lead to the thesis that the supplement in Isa 6:13bβ is a testimony to the last interferences in the composition of Isaiah, behind which stood literati from the Zadokite circles of the Hasmonean period. The prophetic statement in Isa 6:13bβ redefines Israel as God’s people, separate from other nations. For this people there is hope for survival in a small remnant that remains aware of its election and holiness, and faithful to the covenant. This remnant of the people will prove to be the holy seed.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 4; 1055-1074
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwa oburzonego proroka (Jon 4,2−3)
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44894271.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
prophecy
prayer
mercy
Jonah
Book of Jonah
Opis:
The article presents a study of the literary prophecy expressed in the words of Jonah’s second prayer (Jon 4:2−3). The purpose is to interpret the record of the prayer, which explains Jonah’s attitude towards God, especially his anger over God’s mercy on the Ninevites. After providing information about the literary and theological peculiarities of the book and the time of its composition, the place of the prayer in the content structure of the book and the structure of the prayer itself are discussed. The subject of analysis is the intertextual relations of the words and expressions of Jonah’s prayer with other statements and passages of the Old Testament. The study culminates in an attempt to read the message expressed in the text of the prayer. The analyses show that the first addressees of the record of Jonah’s prayer, who were the Judeans of the 3rd century B.C., received in this text an actualization of the truth about the graciousness and mercy of God YHWH and their calling to participate in God’s work of showing kindness also to strangers and even enemies.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 3/289; 127-137
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętowanie niedzieli znakiem rozpoznawczym chrześcijan w perspektywie biblijnej teologii szabatu
The Celebration of Sunday as a Distinguishing Mark of Christians in the Perspective of Biblical Theology of the Sabbath
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558495.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Szabat
Dekalog
przykazanie
niedziela
zmartwychwstanie
odpoczynek
Shabbat
Decalogue
commandment
Sunday
resurrection
rest
Opis:
Niedziela jest cotygodniowym świętem chrześcijan dla wspominania i celebracji zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jako dzień wolny od pracy stanowi okazję do odpoczynku, spotkań rodzinnych i zgromadzeń liturgicznych. Celem niedzieli jest przede wszystkim ożywianie i umacnianie opartej na wierze relacji z Bogiem i przenikanie nią codziennego życia. Chrześcijańskie świętowanie niedzieli bazuje na starotestamentowej teologii szabatu w interpretacji Jezusa. W myśl tej nauki niedziela urzeczywistnia szabat, wyrażając jego pełnię w perspektywie historii zbawienia zwieńczonej przez Jezusa Chrystusa i Jego dzieło. Jako taka niedziela jest dniem Boga i dniem dla człowieka. W tym dniu człowiek otwiera się na Boga i Jego działanie oraz na innych ludzi i ich potrzeby. Bóg dopełnia i błogosławi wówczas ludzkie dzieła. W niedzielę człowiek ma możliwość odpoczynku i radowania się z owoców swojej pracy oraz wyrażenia wiary, że wszystko kim jest i co ma, zawdzięcza Bogu.
Sunday is the weekly feast of Christians, in which the resurrection of Jesus Christ is remembered and celebrated. As a holiday, it is an opportunity for rest, family gatherings and liturgical assemblies. The aim of Sunday is primarily to enliven and strengthen a relationship with God based on faith and to help that relationship to penetrate into everyday life. Christian celebration of Sunday is based on the Old Testament theology of the Sabbath as interpreted by Jesus. According to this teaching, Sunday fulils the Sabbath, expressing its fullness in the perspective of salvation history, crowned by Jesus Christ and His work. As such, Sunday is both God’s day and man’s, a day on which human beings open themselves to God and His work, and to other people and their needs. God completes and blesses human work. On Sunday, Christians have the opportunity torest and rejoice in the fruits of their work and to express their faith that all of who they are and what they have, they owe to God.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 51-63
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies