Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sosnowska, Renata." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Fluorogenic peptide substrates for carboxydipeptidase activity of cathepsin B.
    Autorzy:
    Stachowiak, Krystyna
    Tokmina, Monika
    Karpińska, Anna
    Sosnowska, Renata
    Wiczk, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043322.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    fluorogenic substrate
    cathepsin B
    cystatins
    Opis:
    Cathepsin B is a lysosomal cysteine protease exhibiting mainly dipeptidyl carboxypeptidase activity, which decreases dramatically above pH 5.5, when the enzyme starts acting as an endopeptidase. Since the common cathepsin B assays are performed at pH 6 and do not distinguish between these activities, we synthesized a series of peptide substrates specifically designed for the carboxydipeptidase activity of cathepsin B. The amino-acid sequences of the P5-P1 part of these substrates were based on the binding fragments of cystatin C and cystatin SA, the natural reversible inhibitors of papain-like cysteine protease. The sequences of the P'1-P'2 dipeptide fragments of the substrates were chosen on the basis of the specificity of the S'1-S'2 sites of the cathepsin B catalytic cleft. The rates of hydrolysis by cathepsin B and papain, the archetypal cysteine protease, were monitored by a continuous fluorescence assay based on internal resonance energy transfer from an Edans to a Dabcyl group. The fluorescence energy donor and acceptor were attached to the C- and the N-terminal amino-acid residues, respectively. The kinetics of hydrolysis followed the Michaelis-Menten model. Out of all the examined peptides Dabcyl-R-L-V-G-F- E(Edans) turned out to be a very good substrate for both papain and cathepsin B at both pH 6 and pH 5. The replacement of Glu by Asp turned this peptide into an exclusive substrate for cathepsin B not hydrolyzed by papain. The substitution of Phe by Nal in the original substrate caused an increase of the specificity constant for cathepsin B at pH 5, and a significant decrease at pH 6. The results of kinetic studies also suggest that Arg in position P4 is not important for the exopeptidase activity of cathepsin B, and that introducing Glu in place of Val in position P2 causes an increase of the substrate preference towards this activity.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2004, 51, 1; 81-92
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of antisense peptide binding on the dimerization of human cystatin C - gel electrophoresis and molecular modeling studies.
    Autorzy:
    Stachowiak, Krystyna
    Rodziewicz-Motowidło, Sylwia
    Sosnowska, Renata
    Kasprzykowski, Franciszek
    Łankiewicz, Leszek
    Grubb, Anders
    Grzonka, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043334.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    dimerization
    antisense peptides
    human cystatin C
    molecular dynamics
    Opis:
    Human cystatin C (HCC) shows a tendency to dimerize. This process is particularly easy in the case of the L68Q HCC mutant and might lead to formation of amyloid deposits in brain arteries of young adults. Our purpose was to find ligands of monomeric HCC that can prevent its dimerization. Eleven antisense peptide ligands of monomeric HCC were designed and synthesized. The influence of these ligands on HCC dimerization was studied using gel electrophoresis and molecular modeling methods. The results suggest that all the designed peptides interact with monomeric HCC facilitating its dimerization rather than preventing it.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2004, 51, 1; 153-160
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Attitudes of psychotherapists towards pharmacotherapy in the course of psychotherapy
    Nastawienia psychoterapeutów do leczenia farmakologicznego pacjentów w trakcie psychoterapii
    Autorzy:
    Murawiec, Sławomir
    Jabłoński, Marcin Jacek
    Sosnowska, Krystyna
    Datka, Wojciech
    Król-Kuczkowska, Anna
    Moraczewska, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941271.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    attitudes of psychotherapists
    pharmacotherapy
    psychotherapy
    Opis:
    Background: In contrast to the reality of clinical practice, in which psychotherapy and pharmacotherapy are frequently combined, the attitudes of psychotherapists towards the use of pharmacotherapy in conjunction with psychotherapy have to date been rarely studied. Method: A special questionnaire was designed for the purpose of the study. An electronic format allowing for anonymous online responses was sent to psychotherapists from two selected mental health institutions in Warsaw. The results were analysed statistically. Results: One hundred six psychotherapists returned a completed questionnaire. They were classified into three groups depending on the length of psychotherapeutic practice as well as into groups of  cognitive-behavioural, psychodynamic/psychoanalytic and  systemic/integrative psychotherapists. Although cognitive-behavioural therapists do not treat more patients than therapists of other modalities, they encounter significantly more patients who receive medications (p = 0.001) and the number of their patients receiving combined treatment is  increasing during psychotherapy. The  highest knowledge of  drug names was reported in  the group of psychodynamic/psychoanalytic therapists. Integrative and systemic therapists more often declared their positive attitude towards combining psychotherapy with pharmacotherapy (Chi-squared test, χ2 ; p = 0.04). Psychotherapists declaring a neutral attitude towards pharmacotherapy – regardless of the therapeutic modality – had generally more patients in therapy than therapists by whom the use of drugs in the course of psychotherapy was perceived positively or negatively (p < 0.05). Conclusions: The use of medications in the course of psychotherapy is a result of an interplay between many factors, including patients’ preferences, psychotherapeutic modality and the age of a psychotherapist.
    Cel pracy: Poznanie nastawienia psychoterapeutów pracujących w różnych modalnościach terapeutycznych do skojarzonego stosowania psychoterapii i farmakoterapii. Metoda: Na potrzeby badania stworzono autorski kwestionariusz i przesłano go w formie elektronicznej do psychoterapeutów zatrudnionych w dwóch wybranych ośrodkach psychoterapeutycznych w Warszawie, co pozwoliło na uzyskanie anonimowych odpowiedzi online. Wyniki opracowano statystycznie. Wyniki: Odpowiedzi otrzymano od 106 psychoterapeutów. Do porównania wyodrębniono trzy grupy w zależności od modalności terapeutycznej: grupę poznawczo-behawioralną, grupę psychodynamiczno-psychoanalityczną oraz wspólną grupę terapeutów pracujących w modalnościach systemowej i zintegrowanej. Mimo że terapeuci poznawczo-behawioralni nie leczą większej liczby pacjentów niż ci pracujący w pozostałych modalnościach, trafia do nich istotnie statystycznie więcej osób przyjmujących leki (p = 0,001). Znajomość nazw leków była najwyższa w grupie psychodynamiczno-psychoanalitycznej. Terapeuci systemowi i zintegrowani częściej niż pozostali deklarowali pozytywne nastawienie do łączenia psychoterapii z farmakoterapią (test chi-kwadrat; p = 0,04). Terapeuci pracujący w modalnościach zintegrowanej i systemowej deklarowali największą akceptację wobec skojarzenia psychoterapii z farmakoterapią (p = 0,04). Psychoterapeuci deklarujący postawę neutralną wobec leków – niezależnie od modalności terapeutycznej – mieli więcej pacjentów w terapii niż ci, dla których stosowanie leków w trakcie psychoterapii miało jakiekolwiek znaczenie, i to zarówno pozytywne, jak i negatywne (p < 0,05). Wnioski: Stosowanie leku podczas psychoterapii jest wynikiem wzajemnego oddziaływania wielu czynników, w tym preferencji pacjentów, modalności psychoterapii i stażu pracy terapeuty.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2017, 17, 2; 93-103
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies