Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Duma, Tomasz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
PROBLEM PRAWDY W FILOZOFII ARYSTOTELESA
THE PROBLEM OF TRUTH IN THE PHILOSOPHY OF ARISTOTLE
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488525.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Arystoteles
prawda
prawda w rozumieniu logicznym
pozalogiczne aspekty prawdy
poznanie dyskursywne (episteme)
mądrość teoretyczna (sophia)
mądrość praktyczna (phronesis)
pragnienie (orexis)
sztuka (techne)
Aristotle
truth
truth in logical understanding
extra-logical aspects of truth
discursive knowledge (episteme)
theoretical wisdom (sophia)
practical wisdom (phronesis)
desire (orexis)
art (techne)
Opis:
The article deals with the problem of truth by Aristotle. The study begins a presentation of the main cognitive dispositions, mentioned in Book VI of Nicomachean Ethics, by which man achieve the truth. A next object of analysis is the truth in logical understanding. Its “place” is the intellect performing acts of judgment, standing at the basis of discursive knowledge. Having in mind that the determinants of so understood truth are things, further investigations are focused on except logical aspects of truth. Aristotle defines them, as in the case of logical truth, on the base of human cognitive dispositions, which–apart from discursive knowledge (episteme) — include theoretical wisdom (sophia), practical wisdom (phronesis), desire (orexis), and art (techne). The actions emerging from these dispositions are also a form of cognitive agreement with reality, and consequently can be considered as a kind of truth. Despite that here as well, the truth is connected with the cognitive functions, its determinants are also real things. This leads to a crucial question of the presented article which concerns the truth of things themselves. According to Author, Aristotle does not give a directly answer, although his certain remarks touch this problem. Their examination allows better to understand the later conceptions of truth.
Artykuł poświęcony jest problemowi prawdy u Arystotelesa. Rozważania rozpoczyna przedstawienie najważniejszych dyspozycji poznawczych, za pomocą których człowiek ujmuje prawdę, wymienionych w VI ks. „Etyki Nikomachejskiej”. Kolejnym przedmiotem analiz jest prawda w rozumieniu logicznym, której „miejscem” jest intelekt, dokonujący czynności sądzenia, stojącej u podstaw poznania dyskursywnego. Mając na uwadze to, że wyznacznikiem tak pojętej prawdy są rzeczy, dalsze dociekania skupiają się na pozalogicznych aspektach prawdy. Arystoteles określa je, podobnie jak w przypadku prawdy logicznej, na podstawie dyspozycji poznawczych człowieka, do których – obok poznania dyskursywnego (episteme) – zalicza mądrość teoretyczną (sofia), mądrość praktyczną (phronesis), pragnienie (oreksis) oraz sztukę (techne). Wyłaniane przez te dyspozycje działania są także formą poznawczego uzgadniania się z rzeczywistością, wskutek czego mogą być uznane za pewien rodzaj prawdy. Mimo że i tu prawda związana jest z czynnościami poznawczymi, jej wyznacznikiem są również rzeczy. Prowadzi to do kluczowego pytania artykułu o prawdę samych rzeczy. Według Autora, Arystoteles wprost nie udziela na nie odpowiedzi, choć pewne jego stwierdzenia poruszają ten problem. Przyjrzenie się im pozwala lepiej zrozumieć późniejsze koncepcje prawdy.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 2; 5-25
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem prawdy w myśli Platona
The Problem of Truth in the Thought of Plato
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512472.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
truth
Plato
philosophy
cognition
Opis:
The undertaken considerations seek for revealing that in the thought of Plato there are few different approaches to the problem of truth. They start with the epistemological aspect which was inherited by Plato from Parmenides according to which truth is a constitutive element of human cognition and knowledge, an element that is conditioned by precisely determined indicators such as universality, necessity and invariability. The important contribution of Plato in explaining the problem of truth is where he underlines its meaning in the accomplishment of human being. The natural ability for knowing truth is the most crucial expression of humanity that is why more he draws on truth more he exists.
Źródło:
Studia Ełckie; 2011, 13; 7-30
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalism in the Lublin School of Philosophy (Card. Karol Wojtyła, Fr. Mieczysław A. Krąpiec)
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507334.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Lublin School of Philosophy
Karol Wojtyła
Mieczysław Krąpiec
personalism
philosophy
metaphysics
person
man
experience
nature
culture
Opis:
The article presents the conception of personalism and the understanding of human person developed by two Polish philosophers: Karol Wojtyła and Mieczysław A. Krąpiec, the framers and the main representatives of the Lublin School of Philosophy. The author comes to the following conclusions: (1) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of personalism comes from experience and seeks verification in experience; it does not accept any a priori explanations or theses, though it does not shy away from drawing upon different branches of knowledge in its attempts to broaden experience, being aware that not everything is given to immediate experiential perception; (2) Wojtyła’s and Krąpiec’s personalism wants to draw on the whole philosophical tradition, taking into account, at the same time, the findings of different sciences of man or humanities which broaden the experience of man or contribute something to the interpretation of experience; (3) bringing together genetic empiricism and methodical rationalism, Wojtyła and Krąpiec are able to avoid radicalism in the explanation of man, making a successful attempt to join in a complementary way these aspects of personal human being which carry some opposition; (4) Wojtyła’s and Krąpiec’s conception of person does not bear any traces of antagonism since it is not directed against anyone; in the light of this conception every human person has a character of the honest good which is the unconditional good, that is the highest and the ultimate good not competing with the value of anything else; (5) Wojtyła and Krąpiec prove that the conception of human person lies at the basis of understanding society, culture, ethics, law, politics, economy, art, and even religion.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 2; 365-390
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TO KNOW OR TO THINK—THE CONTROVERSY OVER THE UNDERSTANDING OF PHILOSOPHICAL KNOWLEDGE IN THE LIGHT OF THE STUDIES OF MIECZYSŁAW A. KRĄPIEC
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507566.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
thinking
cognition
philosophy
knowledge
reality
abstract
sign
understanding
metaphysics
realism
Mieczysław A. Krąpiec
Opis:
The article concentrates on the specificity of philosophical cognition. Referring to Mieczysław A. Krąpiec’s study, the author proves that the process of thinking is not to be necessarily identified with the process of cognition, as in fact the former is merely a secondary phase of the latter. When identified with thinking, the philosophical cognition would undermine the very sense of cognition, which means the understanding of reality. When based on thinking alone, philosophy does not grasp real things, but operates with abstracts of being and being’s representations (concepts). As for the correctness of philosophical thinking the laws of logic, with ensuring non-contradictory operations, are sufficient enough. However, any knowledge that aspires to be philosophical has to start from really existing beings. In the next phases of cognition, such beings are grasped more and more particularly and precisely—starting from their transcendental properties and principles, then their structure and categorial properties, and finally their individual characteristics and actions. The very first act of cognition is directed to real beings, which are immediately grasped in respect of their existence and real essence. The second act of cognition deals with signs. The precedence of being in human cognition makes the philosophy charged not with a task of thinking about the world, but with the task of knowing and understanding it within possible and verifiable limits. Therefore, according to Krapiec, the very first philosophical discipline is metaphysics, which has real beings as its object. Thus, philosophical cognition should preserve its objective character, as this is the only way to guarantee its realism.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2014, 3; 277-299
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola istnienia (bytu) w metafizycznym wyjaśnianiu rzeczywistości
The role of existence (of being) in the metaphysical explanation of reality
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057887.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
byt
filozofia
istnienie
metafizyka
poznanie
rzeczywistość
being
philosophy
existence
metaphysics
cognition
reality
Opis:
In the article, the author shows the le¬gitimacy of the maximalist approach in the philosophical explanation of reality. He refers to the existential aspect of be¬ing which, in his opinion, defines the right direction of searching for the ulti¬mate foundations of reality itself and hu¬man cognition. Of course, it is not about the ultimacy in the sense of unequivo¬cally pointing to the „substrate” of real¬ity, but more about the cognitive ap¬proach itself, which opens the philosopher to what reality is as fully as possible. He begins his considerations with an outline of a contemporary view of reality and then takes up the problem of the philosophical explanation of real¬ity, the philosophy of being, and the metaphysics of existence. In conclusion, he notes the main elements of a realistic interpretation of reality. The proposed elucidations are very general, but they point to those dimensions of reality, without which the understanding of the latter becomes a pure hypothesis.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 95-113
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Foundations of the Human Person’s Dynamism in Karol Wojtyła’s Anthropology. A Study in Light of “The Acting Person”
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043674.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
człowiek
czyn
dynamizm
działanie
Karol Wojtyła
osoba
action
dynamism
man
person
Opis:
In traditional anthropology, the problem of the dynamism of the human being was explained by means of human faculties that were seen as distinct from one another on the basis of the activities of man. Having accepted that the traditional approach is well-known and thoroughly elaborated, Karol Wojtyła proposed a complementary approach,  enhancing the classical explanation of human dynamism by following the basic intuition of the person who reveals himself in action. In this article, through several steps, the author presents the framework of the basic thesis of Karol Wojtyła's anthropology, which claims that the action performed by man includes the truth about not only his personal dynamism, but also the very subject of that dynamism itself, that is, the human person. The author shows Wojtyła's stance beginning with the distinction of personal action made against the background of other forms of human dynamism. Then, he describes Wojtyła’s methods of explanation in reference to the Aristotelian theory of act and potency. Continuing, he analyzes the problem of causativeness of action, which will turn out to be crucial for understanding man as a person. Finally, he sketches Wojtyla's conception of the fulfillment of man through his action.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 2; 441-456
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metaphysik heute. Metaphysics today. T. Guz, E. Szczurko, L. Bruśniak. (Hg.). Frankfurt am Main–Berlin–Bern–Bruxelles–New York–Oxford–Wien: Peter Lang Internationaler Verlag der Wissenschaft 2009
Autorzy:
Duma, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807448.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 239-244
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies