Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chowaniec, Małgorzata" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Stress as an environmnetal risk factor for autoimmune diseases
Stres jako środowiskowy czynnik ryzyka chorób autoimmunologicznych
Autorzy:
Kawalec, Anna
Chowaniec, Małgorzata
Pawlas, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035352.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"autoimmune diseases"
"psychological stress"
"risk factor"
Opis:
Stress is considered to be both a trigger of autoimmune diseases and a factor which contributes to disease exacerbation. Emotional stress before the disease onset is reported by up to 80% of patients suffering from autoaggressive diseases. A significant increase in the prevalence of autoimmune diseases in recent years and the growing number of stressors in our daily lives, including the work environment, raise a question about a link between psychological stress and autoimmune disorders. Therefore, the objective of this paper is to highlight the potential role of stress in both development and exacerbation of autoimmune diseases. The potential mechanisms by which stress can affect autoimmunity are characterised. In particular, the focus is on rheumatic diseases, autoimmune endocrine disorders, multiple sclerosis, and psoriasis. In addition, the role of post-traumatic stress disorder is underlined, as well as the possible association between stress present in the work environment and the development of autoimmune diseases among employees.
Stres jest uważany zarówno za czynnik spustowy dla chorób autoimmunologicznych jak i przyczyniający się do ich zaostrzenia. Stres emocjonalny, występujący przed pojawieniem się choroby, zgłasza nawet do 80% pacjentów cierpiących na choroby z autoagresji. Znaczący wzrost zachorowalności na choroby autoimmunologiczne oraz rosnąca liczba czynników stresogennych w naszym codziennym życiu, w tym w środowisku pracy, stawia pytanie o związek pomiędzy stresem psychicznym a chorobami autoimmunologicznymi. Dlatego też celem artykułu jest naświetlenie możliwej roli stresu w rozwoju i zaostrzeniach chorób autoimmunologicznych. Scharakteryzowano potencjalne mechanizmy, za pomocą których stres może oddziaływać na autoimmunizację. W szczególności skupiono się na chorobach reumatologicznych, zaburzeniach endokrynologicznych, stwardnieniu rozsianym oraz łuszczycy. Dodatkowo podkreślono rolę stresu pourazowego jak i możliwych związków pomiędzy stresem w środowisku pracy a rozwojem chorób autoimmunologicznych wśród pracowników.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2017, 20, 3; 7-11
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental risk factors in autoimmune diseases: a review of literature
Środowiskowe czynniki ryzyka w chorobach autoimmunologicznych: przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Chowaniec, Małgorzata
Kawalec, Anna
Pawlas, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035353.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
"autoimmune diseases"
"environment"
"risk factors"
Opis:
Autoimmune diseases are a very common group of disorders, with prevalence rate over 5%–8% in the general population. The etiology of autoimmune diseases is very complex. It is considered that they are caused by a combination of several factors, such as pathological response of the immune system, hormones, genetic factors and environmental influence. It is assumed that an increase in the incidence of autoimmune diseases may be associated with growing exposure to environmental factors. Many environmental determinants may play an important role in triggering the autoimmune response. Identification and better knowledge of environmental risk factors could lead to better prevention and control of autoimmune diseases in the future. This paper is a literature overview concerning the role of environmental factors in the development of autoimmune diseases.
Choroby autoimmunologiczne są rozległą grupą schorzeń, z częstością występowania od 5 do 8% w populacji ogólnej. Etiologia chorób autoimmunologicznych jest bardzo złożona. Uważa się, że są one spowodowane kombinacją kilku czynników, takich jak nieprawidłowa odpowiedź układu immunologicznego, hormonów, czynników genetycznych oraz wpływu środowiska. Zakłada się, że wzrost częstości występowania chorób autoimmunologicznych może wiązać się z rosnącym narażeniem na czynniki środowiskowe. Wiele czynników wpływających na środowisko może odgrywać ważną rolę w wywoływaniu odpowiedzi autoimmunologicznej. Identyfikacja i lepsza znajomość środowiskowych czynników ryzyka mogłaby prowadzić do lepszej profilaktyki i kontroli chorób autoimmunologicznych w przyszłości. W pracy przedstawiono przegląd literatury dotyczącej roli czynników środowiskowych w rozwoju chorób autoimmunologicznych.
Źródło:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine; 2017, 20, 3; 12-20
1505-7054
2084-6312
Pojawia się w:
Medycyna Środowiskowa - Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości ustalenia zastosowania pasów bezpieczeństwa podczas wypadków komunikacyjnych w opiniach sądowo-lekarskich sporządzanych na podstawie niepełnej dokumentacji medycznej i technicznej
Possibilities of establishing seat belt usage during road accidents in medico-legal opinions drawn up on basis of incomplete medical and technical documentation
Autorzy:
Wilk, Mateusz
Chowaniec, Czesław
Skowronek, Rafał
Chowaniec, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/765788.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
acceleration-deceleration injuries
automotive industry
biomechanics
biomechanika
collision
kolizja
obrażenia akceleracyjno-deceleracyjne
przemysł motoryzacyjny
Opis:
INTRODUCTION: The aim of the study is to examine the relationship between gaps in post-accident findings, including medical records, and the degree of categoricity of medico-legal opinions, assess the quality and nature of the medical and technical data, and determine the relevant data in the documentation enabling resolution of the opinioned issue. MATERIALS AND METHODS: 33 medical-legal opinions were analysed, including 23 prepared for the needs of civil procedure and 10 prepared in criminal matters – in total, the documentation concerned 52 people. RESULTS: Full medical records were present only in cases of 25% of victims injured in road accidents. Technical documentation from the scene of the accident was included in 60% of the all cases, and information on the prevalence of in-vehicle passive safety systems – only in 20%. CONCLUSIONS: Injuries are often non-specific and very rarely allow one to determine unambiguously whether the seat belts were fastened. Technical and medical documentation is sometimes incomplete or contains irrelevant data useless for medico-legal opinions. The persons responsible for preparing the relevant post-accident documentation and including it in the materials submitted to an expert often fail to carry out their responsibilities. The degree of categori-city of the opinion may be improved by taking more accurate technical and medical records.
WSTĘP: Celem pracy jest zbadanie związku między wadami w obszarze ustaleń powypadkowych, w tym dokumentacji medycznej, a stopniem kategoryczności opinii medyczno-sądowej, ocena jakości i charakteru danych medycznych i technicznych oraz ustalenie istotnych danych w dokumentacji umożliwiających rozstrzygnięcie problemu opiniodawczego. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano 33 opinie sądowo-lekarskie, w tym 23 opracowane na potrzeby postępowania cywilnego oraz 10 opracowanych w sprawach karnych – łącznie dokumentacja dotyczyła 52 osób. WYNIKI: Pełna dokumentacja medyczna występowała w aktach spraw dotyczących zaledwie 25% poszkodowanych rannych w wypadkach drogowych. Dokumentacja techniczna z miejsca zdarzenia była dołączona do akt w 60% spraw, natomiast informacje dotyczące występowania w pojeździe systemów ochrony biernej jedynie w 20% spraw. WNIOSKI: Obrażenia ciała u ofiar wypadków często są niespecyficzne i bardzo rzadko umożliwiają jednoznaczne stwierdzenie, czy pasy bezpieczeństwa były zapięte. Dokumentacja techniczna i medyczna bywa niepełna lub zawiera dane nieprzydatne w opiniowaniu medyczno-sądowym. Osoby odpowiedzialne za sporządzenie właściwej dokumentacji powypadkowej i jej załączenie do materiałów przesyłanych biegłemu często nie wywiązują się należycie ze swoich obowiązków. Stopień kategoryczności opinii można poprawić poprzez dokładniejsze prowadzenie dokumentacji technicznej i medycznej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 280-286
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies