Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Łyko, A" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Postrzeganie przez pracowników produkcyjnych i administracyjnych przydatności zasad zarządzania jakością w przedsiębiorstwie przemysłowym
Perception by production and administration employees of the usefulness of quality management principles in an industrial enterprise
Autorzy:
Łyko, A.
Szewczyk, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/322846.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
system zarządzania jakością
ISO 9001
przedsiębiorstwo produkcyjne
quality management system
industrial enterprise
Opis:
W artykule opisano ocenę wykorzystania ośmiu zasad zarządzania jakością przez pracowników administracyjnych i produkcyjnych w firmie mającej wdrożony System Zarządzania Jakością według normy ISO 9001. Przedsiębiorstwo zajmuje się produkcją elementów elektronicznych. Oceny dokonało 20 pracowników administracyjnych i 30 pracowników produkcyjnych. Za pomocą odpowiedniej ankiety przypisywali oni każdej z ośmiu zasad wartości od 1 do 10, adekwatnie do stopnia jej wykorzystywania w swojej działalności zawodowej. Wyniki ankiet wykazały istnienie istotnych różnic w postrzeganiu przydatności zasad zarządzania jakością przez pracowników administracyjnych i produkcyjnych.
Usefulness of the eight principles of quality management were evaluated by production and administration employees of an enterprise which has implemented the Quality Management System according to the ISO 9001 standard. The enterprise produces electronic elements. Evaluation was made by randomly chosen groups of production and administration employees applying a questionnaire in which numbers from 1 to 10 could be assigned individually to each of the 8 principles according to the extent of their use in the professional activity. Results of the questionnaires demonstrated the existence of essential differences in the perception of usefulness of the quality management principles by the production and administration employees
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2012, z. 63a; 313-325
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uboczne nieorganiczne produkty dezynfekcji wody. Problemy i wyzwania
Inorganic water disinfection by-products. Problems and challenges
Autorzy:
Michalski, R
Łyko, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296901.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
chlorany(III)
chlorany(V)
bromiany(V)
chromatografia jonowa
woda do spożycia
dezynfekcja wody
chlorite
chlorate
bromate
ion chromatography
drinking water
water disinfection
Opis:
Uzdatnianie wody w procesach dezynfekcji jest uważane za główne osiągnięcie w zakresie zdrowia publicznego w XX wieku. W latach 1970 stwierdzono, że chlorowanie wody do spożycia powoduje wytwarzanie niebezpiecznych dla zdrowia związków organicznych, takich jak trihalometany. Później stwierdzono obecność w chlorowanej wodzie ponad 500 takich ubocznych produktów dezynfekcji. Wkrótce rozpoczęto poszukiwanie alternatywnych do chlorowania metod dezynfekcji wody przeznaczonej do spożycia. Interesującą alternatywą okazało się być zastosowanie ozonu i ditlenku chloru. Niestety metody te poza wieloma zaletami charakteryzują się powstawaniem nieorganicznych produktów ubocznych, takich jak chlorany(III), chlorany(V) i bromiany(V). Ozonowanie wody zawierającej bromki powoduje powstawanie rakotwórczych bromianów(V). Z kolei chlorany(III) i chlorany(V) powstają, gdy stosuje się ditlenek chloru. Najpopularniejszą instrumentalną metodą oznaczania jonów jest chromatografia jonowa, która zastąpiła większość dotychczas stosowanych metod mokrych. Metody oznaczania jonów ClO2-, ClO3- i BrO3- oparte na chromatografii jonowej można podzielić na metody bezpośrednie, pośrednie oraz techniki łączone. Wybór odpowiedniej metody zależy od oczekiwanych granic oznaczalności, możliwości technicznych laboratorium oraz liczby i rodzaju próbek do analizy. W pracy przedstawiono warunki tworzenia się poszczególnych nieorganicznych produktów dezynfekcji wody, metody ich oznaczania oraz regulacje prawne związane z ich obecnością w wodach.
Water treatment by disinfection processes is considered a major public health achievement of the twentieth century. In the 1970s, it was discovered that chlorination of drinking water produces carcinogens, such as trihalomethanes. Since 1974, the presence of more than 500 disinfection by-products has been determined in drinking water. Since that time, environmental regulatory agencies as well as drinking water treatment technologists have been carrying out extensive research for alternative disinfection methods that minimize the generation of byproducts posing significant health risks. Another disinfection process which has emerged as the most promising alternative to chlorination technique is using of ozone or chlorine dioxide. In spite of undeniable advantages, there are certain undefined hazards resulting from this method of water treatment. Main hazardous inorganic oxyhalide disinfection by-products are: bromate, chlorite and chlorate. The ozonation of water containing bromide can cause the formation of bromate. Chlorite is formed when chlorine dioxide is used, whereas chlorate is formed when chlorine, chlorine dioxide, hypochlorite or chloramine is used to disinfect raw water. Bromate has been identified as animal and possible human carcinogen. International Agency for Research on Cancer (IARC) classified bromate into group B-2 as the agent is possibly carcinogenic to humans. The United States Environmental Protection Agency, as well as the Commission of the European Communities have issued rules that require public water supplies to control previously unregulated microorganisms and cancer-causing disinfection by-products in finally treated drinking water. According to these regulations Maximum Admissible Level (MAL) is 10 μg/dm3 for bromate and 1000 μg/dm3 for chlorite. Recently the commonly used analytical method for the determination of inorganic anions and cations is ion chromatography, which has almost replaced most of the wet chemical methods used in water and waste water analyses. The methods of chlorite, chlorate and bromate determination employing ion chromatography can be generally divided into: 1. Direct methods (suppressed conductivity detection). 2. Indirect methods (UV/Vis detection after post-column derivatization). 3. Hyphenated techniques (ICP-MS and MS detection). All the three groups of recently developed ion chromatography methods yield comparable results and comply with the requirements of the international directives concerning inorganic oxyhalide by-products in drinking water. The future application and choice of a method will depend on the equipment available in laboratories, as well as the number and kinds of samples to be analyzed. The paper presents the formation, determination and legal regulation of these inorganic oxyhalides disinfection by-products in drinking water.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2012, 15, 4; 353-364
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie krzemionki metodą chromatografii jonowej
Autorzy:
Łyko, A.
Michalski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/274238.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Roble
Tematy:
chromatografia jonowa
krzemionka
oznaczanie krzemionki
ion chromatography
silica
silica determination
Opis:
Chromatografia jonowa to najważniejsza instrumentalna metoda oznaczania podstawowych jonów. W minionych latach dokonano ogromnego postępu związanego z jej zastosowaniem zdecydowanie wykraczającym poza standardowe analizy kationów i anionów w wodach i ściekach. Dotyczy to oznaczania różnych form jonowych tego samego pierwiastka, zjonizowanych substancji organicznych, a substancji które jeszcze do niedawna nie były w ogóle brane pod uwagę jako możliwe do oznaczania tą techniką analityczną, takich jak krzemionka. W pracy opisano metodę oznaczania SiO2 w próbkach o nieskomplikowanej matrycy jaką jest woda przeznaczona do spożycia oraz woda z jezior. Przedstawiono również parametry walidacyjne oraz badanie odzysku wzorca.
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2012, 17, 5; 18-19
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie jonów w chłodziwach, kąpielach myjących oraz emulsjach
Autorzy:
Łyko, A.
Michalski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/274387.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Roble
Tematy:
emulsje wodne
chromatografia jonowa
aqueous emulsions
ion chromatography
Opis:
Chromatografia jonowa wykorzystywana jest przede wszystkim do oznaczania głównych nieorganicznych anionów i kationów w wodach do spożycia. Postęp w metodach przygotowania próbek do analizy, wprowadzanie nowych wypełnień do kolumn analitycznych oraz nowych metod detekcji spowodował, że zakres jej zastosowań znacznie się rozszerzył na nowe analizy oraz rodzaje matryc. W artykule przedstawiono zastosowania chromatografii jonowej do oznaczania wybranych nieorganicznych anionów oraz kationów w emulsjach wodnych i chłodziwach, które z powodu swojego składu oraz sposobów utylizacji stanowią poważne zagrożenie środowiskowe.
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2010, 15, 1; 36-38
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zastosowania chromatografii jonowej do oznaczania amin
Selected applications of ion chromatography for the determination of amines
Autorzy:
Michalski, R.
Łyko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270512.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
chromatografia jonowa
aminy
ion chromatography
amines
Opis:
Chromatografia jonowa jako odmiana wysokosprawnej chromatografii cieczowej od ponad 35 lat jest wykorzystywana przede wszystkim do oznaczania nieorganicznych anionów i kationów w wodach i ściekach. Jednakże w minionych latach zakres jej zastosowań znacznie się rozszerzył na nowe anality oraz rodzaje matryc. Ważną grupą związków stosowanych w różnych gałęziach przemysłu, jak i obecnych w napojach i żywności są aminy alifatyczne oraz aromatyczne. W pracy przedstawiono wybrane zastosowania chromatografii jonowej do oznaczania amin m.in. w ściekach przemysłowych oraz próbkach napojów i żywności.
Ion chromatography as a kind of high performance liquid chromatography is used for the determination of inorganic anions and cations in water and wastewater since over 35 years. However, nowadays its application is broaden and concerns new analytes and types of sample matrix. An important group of compounds use in different branches of industry, as well as present in beverages and food are aliphatic and aromatic amines. The work presents a selected application of ion chromatography for the determination of amines in e.g. industrial wastewater, and in beverages and food.
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2011, 16, 1; 71-77
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zastosowania chromatografii jonowej w badaniach jakości produktów spożywczych
Selected applications of ion chromatography in food quality control
Autorzy:
Michalski, R.
Łyko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/270619.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Aparatury Badawczej i Dydaktycznej, COBRABiD
Tematy:
chromatografia jonowa
jakość
produkty spożywcze
ion chromatography
quality
food products
Opis:
Chromatografia jonowa jest odmianą chromatografii cieczowej stosowaną przede wszystkim do oznaczania nieorganicznych anionów i kationów w wodach i ściekach. Obecnie jej zastosowania rozszerzają się na nowe anality, jak i rodzaje matryc. W pracy przedstawiono wybrane zastosowania chromatografii jonowej do kontroli jakości różnego rodzaju próbek żywności i napojów. Przestawiono przykłady not aplikacyjnych oraz chromatogramy wraz z warunkami rozdzielania uzyskane metodą chromatografii jonowej dla wybranych próbek spożywczych.
Ion chromatography is a form of liquid chromatography that is mainly used to determination of common inorganic anions and cations in water and waste water. Recently their applications is expanded on new analytes as well as new sample matrixes. The article described the selected applications of ion chromatography in quality control of different kinds of food and beverages. An examples of application notes and chromatograms including separation conditions obtained for selected food samples by using ion chromatography are given.
Źródło:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna; 2010, 15, 3; 105-111
2392-1765
Pojawia się w:
Aparatura Badawcza i Dydaktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie anionów i kationów w roztworach wody morskiej stosowanych do higieny jam nosowych
Autorzy:
Kernert, J.
Łyko, A.
Michalski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/274177.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Roble
Tematy:
higiena jamy nosowej
roztwór wody morskiej
chromatografia jonowa
oznaczanie pierwiastków
nasal hygiene
sea water spray
ion chromatography
determination of elements
Opis:
Chromatografia jonowa coraz częściej wykorzystywana jest do analiz próbek innych niż woda do spożycia i ścieki. Przykładem może być przemysł farmaceutyczny, gdzie chromatografia jonowa stanowi szybką oraz wiarygodną metodę sprawdzania m.in. czystości farmaceutyków. W niniejszej pracy do badania zawartości podstawowych nieorganicznych jonów w próbkach preparatów stosowanych do higieny jam nosowych czyli popularnych "wód morskich" zastosowano metodę chromatografii jonowej. Analizie poddano 10 próbek wybranych roztworów dostępnych na polskim rynku. Różniły się one sposobem dozowania, jak i deklarowanym pochodzeniem (3 naturalne wody morskie, 2 oceaniczne, 2 uzdrowiskowe i 3 otrzymane syntetycznie).
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2012, 17, 6; 12-14
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie wanadu(IV) i wanadu(V) w roztworach Benfielda
Autorzy:
Michalski, R.
Kondrat, A.
Syrek, M.
Łyko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/273963.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Roble
Tematy:
wanad
specjacja wandu
oznaczanie wanadu
proces Benfielda
vanadium
vanadium speciation
vanadium determination
Benfield process
Opis:
W pracy opisano metody oznaczania jonów wanadu(IV) i wanadu(V) za pomocą chromatografii jonowej. Specjacja wanadu jest istotna miedzy innymi podczas usuwania CO 2 metodą Benfielda w procesie wytwarzania amoniaku, w której nieorganiczne jony wanadu pełnią istotną rolę inhibitora korozji.
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2015, 20, 4; 16-18
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analityka specjacyjna wybranych metali i metaloidów - arsen
Autorzy:
Michalski, R.
Szopa, S.
Jabłońska, M.
Łyko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/273732.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Roble
Tematy:
arsen
techniki łączone
analityka specjacyjna
arsenic
hyphenated techniques
speciation analysis
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2012, 17, 2; 6-14
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analityka specjacyjna wybranych metali i metaloidów - antymon i tal
Autorzy:
Michalski, R.
Szopa, S.
Jabłońska, M.
Łyko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/273919.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Roble
Tematy:
antymon
tal
analiza specjacyjna
techniki łączone
antimony
thallium
speciation analysis
hyphenated techniques
Źródło:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania; 2012, 17, 3; 26-33
1427-5619
Pojawia się w:
LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specjacja nieorganicznych form arsenu i chromu w wybranych zbiornikach zaporowych Górnego Śląska
Speciation of inorganic arsenic and chromium forms in selected water reservoirs of Upper Silesia
Autorzy:
Jabłońska, M.
Kostecki, M.
Szopa, S.
Łyko, A.
Michalski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236931.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
analityka specjacyjna
HPLC-ICP-MS
arsen
chrom
zbiornik zaporowy
species analytics
arsenic
chromium
dam reservoirs
Opis:
Oznaczono zawartość wybranych nieorganicznych jonów arsenu i chromu w wodzie i osadach dennych trzech zbiorników zaporowych na Górnym Śląsku (Jezioro Pławniowickie, Jezioro Rybnickie, Jezioro Goczałkowickie). Akweny te pełnią różną rolę i charakteryzują się zróżnicowanym stopniem antropopresji. Do badań specjacji arsenu i chromu wykorzystano chromatograf HPLC połączony z detektorem ICP-MS. Uzyskane wyniki ilościowej i jakościowej analizy specjacyjnej nieorganicznych form arsenu i chromu w wodzie i osadach dennych wykazały istotne różnice w zawartości tych analitów na różnych stopniach utlenienia. Zakres oznaczonych zawartości form arsenu i chromu mieścił się w przedziale od granic wykrywalności do kilkudziesięciu mg/m3. Wyniki badań wskazują na silnie zróżnicowanie zawartości oznaczonych form arsenu i chromu w wodzie i osadach dennych, w zależności od pory roku, stopnia natlenienia i charakteru danego zbiornika zaporowego.
Determined were the concentrations of selected inorganic arsenic and chromium ions in the water and bottom sediments of three Upper-Silesian dam reservoirs (Lake Plawniowickie, Lake Rybnickie and Lake Goczalkowickie). The lakes perform diverse functions and are characterized by a different degree of anthropogenic pressure. Speciation of arsenic and chromium was carried out using an HPLC chromatograph coupled with an ICP-MS detector. Quantitative and qualitative analyses of the speciation of inorganic chromium and arsenic forms in lake water and bottom sediments detected significant differences in the concentrations of these analytes at various states of oxidation. The concentrations of arsenic and chromium forms were found to range from limits of detection up to several tens mg/m3. The results of the study have revealed marked differences in the content of these forms of chromium and arsenic between the water samples and the bottom sediment samples, depending on the season of the year, extent of oxygenation and nature of the reservoir.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2012, 34, 3; 25-32
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Waste from the cement industry – a component of sealing grouts
Odpady z przemysłu cementowego – składnik zaczynów iniekcyjnych
Autorzy:
Uliasz-Bocheńczyk, A.
Łyko, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216954.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
zaczyn iniekcyjny
pył cementowy
produkcja cementu
popiół fluidalny
sealing grout
dust
cement production
fluidized bed
fly ash
Opis:
Cement kiln dust is a waste product of the cement production process. Part of the dust generated during the burning of Portland cement clinker may be reused in the process, provided it does not contain components that might reduce the quality of the final product. Given the large proportion of calcium oxide, the dust can also be used for purposes of environmental protection in neutralization of acid wastewater, stabilization and fertilization of soil, or disposal of sewage sludge. One of the methods of the economic utilization of this type of waste is its use as a grout additive. This paper presents the preliminary results of research into fresh and hardened grouts made on the basis of cement kiln dust – as well as ash from fluidized bed combustion of hard coal – used as a material for the preparation of sealing grouts. The grouts prepared from fluidized bed fly ash and cement kiln dust, in the proportions of 25, 50, and 57%, were examined. The introduction of cement kiln dust into grouts prepared from fluidized bed fly ashes affected the grouts’ basic technological parameters, increasing their fluidity, lengthening the setting time, and increasing their strength. The studied grouts are characterized by similar phase compositions; however, the addition of dust has resulted in the formation of the 3CaO, Al2O3, CaCl2, 10H2O phase – Friedel’s salt, and sylvite – KCl. A leachability determination has shown that the tested grouts do not meet the requirements of the Polish standard PN G-11011:1998 Mining – Materials for Backfilling and Caulking of Cavings – Requirements and Tests regarding the requirements for pH and chloride content after adding 50 and 75% dust content.
Pył cementowy jest odpadem z procesu produkcji cementu. Część powstałych w trakcie produkcji cementu pyłów trafia do powtórnego wykorzystania w procesie, jednak pod warunkiem, że nie zawierają one składników mogących obniżyć jakość końcowego produktu. Z uwagi na znaczny udział tlenku wapnia, pyły mogą być stosowane także w ochronie środowiska do: neutralizacji kwaśnych ścieków, stabilizacji i nawożenia gleb czy do unieszkodliwiania osadów ściekowych. Jednym z kierunków gospodarczego wykorzystania tego typu odpadów jest stosowanie ich jako dodatków do zaczynów iniekcyjnych. W pracy przedstawiono wyniki wstępnych badań świeżych i stwardniałych zawiesin wykonanych na bazie pyłu cementowego oraz popiołu fluidalnego ze spalania węgla kamiennego w aspekcie zastosowania ich jako materiału do sporządzania zaczynów iniekcyjnych. Badaniom poddano zaczyny sporządzone z popiołów fluidalnych z wprowadzonymi pyłami cementowymi w ilości: 25, 50 i 57%. Wprowadzenie pyłów cementowych do zaczynów sporządzonych z popiołów fluidalnych wpłynęło na ich podstawowe parametry technologiczne poprzez: wzrost rozlewności, wydłużenie początku i końca czasu wiązania oraz wzrost wytrzymałości. Badane zaczyny charakteryzują się podobnymi składami fazowymi, jednak dodatek pyłów spowodował pojawienie się fazy 3CaO, Al2O3, CaCl2, 10H2O oraz KCl. Przeprowadzone oznaczanie wymywalności wykazało, że badane zaczyny nie spełniają wymagań normy PN-G-11011:1998 Górnictwo - Materiały do podsadzki zestalanej i doszczelniania zrobów – Wymagania i badania w zakresie wymagań dla pH oraz zawartości chlorków po dodaniu 50 i 75% pyłów.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2014, 30, 4; 65-77
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rheological properties of slime waste from hard coal processing
Właściwości reologiczne mułu odpadowego z przeróbki węgla
Autorzy:
Pomykała, R.
Stempkowska, A.
Łyko, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348561.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
odpad mułowy
zawiesina
przeróbka węgla kamiennego
reologia
granica płynięcia
slime waste
suspension
coal processing
rheology
yield point
Opis:
Slime waste arises in water-sludge circuit as a suspension of fine-grained coal waste with solids content of from 200 to 450 g/dm3. It is secreted in hydrocyclones and Dorr thickeners. Depending on the feed and the treatment process, slime waste may be even more than 30% of the total waste generated. The article presents the results of measurements of the rheological properties of suspensions of solid waste and water, using three different viscometers, based on different measurement systems. Research results are presented in the form of flow curves and viscosity curves, and adjusted them to the three most common rheological models. Identify the key factors influencing the measurement results. Solid content is in suspension of solid waste is the most important of them. It determines not only the shear stress values for a specific shear rate, but also the behavior and properties of such liquids. The best fit of flow curves corresponds to different rheological models also depending on this factor.
Odpad mułowy powstaje w zakładach przeróbki węgla kamiennego, jako zawiesina wodna o zawartości części stałych od 200 do 450 g/dm3, frakcji 0-0,3 mm. Wydzielany jest on w hydrocyklonach i zagęszczaczach Dorra. W zależności od właściwości nadawy oraz samego procesu przeróbki, odpad mułowy może stanowić nawet ponad 30% całości wytwarzanych odpadów. W artykule przedstawiono wyniki pomiarów właściwości reologicznych zawiesin odpadu mułowego o różnej zawartości części stałych z wykorzystaniem trzech różnych lepkościomierzy, bazujących na różnych systemach pomiarowych. Rezultaty badań przedstawiono w postaci krzywych płynięcia oraz krzywych lepkości, a także dopasowano je do trzech najpopularniejszych modeli reologicznych. Wskazano najważniejsze czynniki wpływające na wyniki pomiarów. Do najważniejszych z nich należy zawartość części stałych w zawiesinach odpadu mułowego. Decyduje ona jednak nie tylko o wartościach naprężeń stycznych dla określonych prędkości ścinania, ale również o zachowaniu i właściwościach takich cieczy. W zależności od zawartości części stałych najlepsze dopasowanie przebiegu krzywych płynięcia odpowiada różnym modelom reologicznym.
Źródło:
AGH Journal of Mining and Geoengineering; 2012, 36, 4; 149-158
1732-6702
Pojawia się w:
AGH Journal of Mining and Geoengineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The temperature influence on the properties of the fine - grained suspension used in underground workings
Wpływ temperatury na właściwości płynnych zawiesin drobnoziarnistych stosowanych w wyrobiskach podziemnych
Autorzy:
Pomykała, R.
Kępys, W.
Piotrowski, Z.
Łyko, P.
Grzywa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/219249.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
fly ash
suspension
underground fire hazard
rheology
popiół lotny
zagrożenie pożarowe
reologia
Opis:
Underground hard coal exploitation is often done under conditions of spontaneous fire hazard. The primary way to combat this threat is advanced, active or passive fire prevention. An important activity is the isolation of gobs using aqueous suspensions of fly ash as well as mineral binders. Therefore, the fine-grained suspension are often used in conditions of elevated temperature. The paper presents results of research on the effect of temperature (up to 80°C) on the properties of suspensions in a liquid state, including their rheological parameters and setting time. Suspensions prepared using the ashes from the hard coal combustion in fluidized bed boilers, and with the addition of Portland cement CEM I 42.5. During the research it was noted that the increased temperature significantly affect the acceleration of solidification processes of suspensions. In the case of rheological properties, the effect of temperature is ambiguous, among others, due to the phenomenon of sedimentation. However, in most cases, particularly for suspensions of higher solids content a marked increase in shear stress and viscosity of the suspensions with increasing temperature were observed.
Eksploatacja węgla kamiennego w Polsce, odbywa się często w warunkach zagrożenia pożarami endogenicznymi, których źródła należy upatrywać w naturalnych skłonnościach niektórych węgli do samozapalenia. Obecnie podstawowym sposobem walki z tym zagrożeniem jest zaawansowana, czynna lub bierna profilaktyka pożarowa. Ważnym jej kierunkiem jest izolacja zrobów w celu uniemożliwienia lub ograniczenia wymiany gazowej pomiędzy gruzowiskiem zawałowym a przestrzenią roboczą uzyskiwana za pomocą zawiesin materiałów drobnoziarnistych – najczęściej zawiesin popiołowo-wodnych oraz spoiw mineralnych. Zawiesiny i spoiwa są niejednokrotnie stosowane w warunkach podwyższonej temperatury wynikającej zarówno z rozpoczęcia procesów samozagrzewania węgla jak i z samej temperatury górotworu. Podwyższanie temperatury zawiesin i spoiw może mieć miejsce już na etapie transportu rurociągiem (w fazie płynnej), ale przede wszystkim podczas podawania do zrobów, gdzie temperatura jest niemal zawsze wyższa niż w części roboczej ścian. W artykule przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie w jaki sposób podwyższona temperatura w zakresie do ok. 80°C, wpływa na właściwości zawiesin w stanie płynnym oraz na czas ich wiązania. Do przygotowywania zawiesin wykorzystywano popioły lotne pochodzące ze spalania węgla kamiennego w kotłach fluidalnych a także cement portlandzki CEM I 42,5. Sporządzanie zawiesin oraz badania prowadzono w oparciu o normę PN-G-11011:1998 „Materiały do podsadzki zestalanej i doszczelniania zrobów. Wymagania i badania.” Badanie czasu wiązania zawiesin prowadzono zgodnie z wymogami normy PN-EN 196-3+A1:2009 „Metody badania cementu – Część 3: Oznaczanie czasów wiązania i stałości objętości”. Próbki zawiesin umieszczano w komorach klimatycznych, w których panowała zadana temperatura (40, 60 i 80°C) oraz wilgotność (100%). Pomiaru czasu wiązania dokonywano w odstępach czasowych od 30’ do 6 h. Badania wpływu temperatury na właściwości reologiczne zawiesin realizowano na stanowisku laboratoryjnym składającym się z reometru RN 4.1 firmy Rheotest (Rys. 1.) wyposażonym w układ grzewczy. Badania prowadzono w dwóch schematach pomiarowych: oznaczonych jako „test standardowy” oraz „test długi”. W pierwszym, pomiaru dokonywano podczas zmiany prędkości obrotowej rotora od 0 do 1000 obr/min oraz od 1000 obr/min do 0, co odpowiadało szybkości ścinania w zakresie 0÷435 [1/s]. Każdy etap trwał 60s. W ten sposób uzyskiwano możliwość wykreślenia krzywych płynięcia przy prędkości rosnącej oraz malejącej, co dobrze oddaje cechy tego typu mieszanin transportowanych grawitacyjnie, rurociągami. W schemacie drugim podstawowym celem było określenie wpływu czynnika czasu na właściwości reologiczne zawiesin, w nawiązaniu do etapu transportu zawiesin rurociągami oraz wypływu i penetracji zrobów. W tym celu prowadzono pomiary naprężeń stycznych podczas ruchu obrotowego ze stałą prędkością obrotową 500 obr/min (prędkość ścinania ok. 220 [1/s]), przez okres 10 minut, a następnie z prędkością 100 obr/min (ok. 44 [1/s]) przez 5 minut. Składy sporządzonych zawiesin oraz podstawowe ich właściwości (gęstość, rozlewność oraz ilość wody nadosadowej) zestawiono w tabeli 1 oraz na rysunkach 2÷3. Sporządzone zawiesiny charakteryzowały się gęstością w zakresie od 1,288 do 1,458 g/cm3, w zależności od zawartości popiołu w zawiesinie oraz dodatku cementu. Jednym z podstawowych badań kontrolnych konsystencji zawiesin jest określenie ich rozlewności. Zwiększenie ilości popiołu wpływało na zmniejszanie się rozlewności zawiesin, a zastępowanie części popiołu cementem powodowało sytuację odwrotną, wynikającą z różnic w wodożądności tych składników. Z tego powodu wraz ze zwiększaniem się gęstości zawiesin ze wzrostem ilości cementu (o takim samych stosunku części stałych do wody – s/w), ich rozlewność zwiększała się. Np. zawartość cementu w ilości 20% w zawiesinach spowodował wzrost rozlewności w stosunku do zawiesin bez cementu od 35 mm do 90 mm. Ilość wody nadosadowej zawiesin ulegała zmniejszeniu wraz ze wzrostem udziału popiołu w stosunku do wody. Natomiast obecność cementu powodowała jej. Sezonowanie zawiesinie w temperaturach w zakresie od 40 do 80°C wpływało na ograniczenie ilości wody nadosadowej. Czas wiązania dla zawiesin o takim samym udziale części stałych do wody wyraźnie zmieniał się w zależności do temperatury, w której sezonowano próbki (Rys. 4÷7). We wszystkich przypadkach wraz ze wzrostem temperatury następowało przyspieszenie początku jak i skrócenie czasu wiązania zawiesin. Zawartość cementu jeszcze bardziej potęgowała to zjawisko ¾ czas wiązania zawiesin w temperaturze 60 czy 80°C skracał się nawet poniżej 10 godzin od sporządzenia zawiesiny. Wyniki badań właściwości reologicznych omówiono na przykładzie zawiesin sporządzonych na bazie popiołów fluidalnych bez dodatku cementu. Wyniki badań „testów standardowych” przedstawiono na rysunkach 8÷13, w postaci krzywych płynięcia i krzywych lepkości, a dla pomiarów czasowych – w postaci krzywych obrazujących zmianę naprężeń stycznych w czasie, na rysunkach 14÷18. Podczas ogrzewania zawiesin, szczególnie do temperatury ok. 40°C, a także w krótkim okresie czasu, obserwowano zmniejszanie się naprężeń stycznych, co w przypadku transportu hydraulicznego rurociągami przekładać się może na obniżenie oporów przepływu. W wyższych temperaturach sytuacja była bardziej zróżnicowana i zależna zarówno od pierwotnej konsystencji zawiesin jak i od rodzaju popiołu. Dla ogrzewanych do temperatury 60°C zawiesin o niskiej zawartości części stałych, oraz przy niższych prędkościach obrotowych, obserwowano stopniowe zwiększanie wartości naprężeń stycznych wraz z upływem czasu pomiaru. Rozpatrując uzyskane wyniki w kontekście zastosowania w praktyce, można przyjąć, że niewielkie podniesienie temperatury zawiesin podczas ich transportu nie powinno znacząco wpływać na parametry przepływu rurociągami. Jednak w przypadku transportu zawiesin o dobrych właściwościach wiążących, na długich trasach przez wyrobiska o wyższej temperaturze skał może dochodzić do przyspieszania procesów hydratacji oraz osadzania się zawiesin na ściankach rurociągów. Zawiesiny deponowane w zrobach, w których panuje wysoka temperatura w krótkim czasie ulegną zestaleniu ograniczając m.in. możliwość przepływu powietrza oraz innych gazów. Jednocześnie jednak lokowanie zawiesin w zrobach, w których panuje wyraźnie wyższa temperatura, np. w przypadku zaawansowanych procesów samozagrzewania, może przyczyniać się do zmniejszania zdolności penetracji gruzowiska oraz powodować szybsze zatykanie wylotu rurociągu.
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2015, 60, 4; 1053-1070
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies