- Tytuł:
-
Granice getta na lubelskim Podzamczu
The boundaries of the ghetto at Podzamcze in Lublin - Autorzy:
- Chmielewski, Jakub
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2116878.pdf
- Data publikacji:
- 2016-12-31
- Wydawca:
- Akademia Zamojska
- Tematy:
-
Ernst Zörner
Lublin
Podzamcze
the Lublin ghetto
the Holocaust
getto lubelskie
Holokaust - Opis:
-
Na początku okupacji historyczna dzielnica żydowska na Podzamczu stała się miejscem koncentracji ludności żydowskiej z całego miasta. Na przełomie października/listopada 1939 r. Żydzi zostali wyrzuceni z mieszkań przez władze niemieckie. W maju 1940 r. wysiedlono Żydów z Wieniawy. Tym samym w historycznej dzielnicy żydowskiej musiało zajmować ponad 42.000 osób. Jedno z największych przesiedleń miało miejsce w dniach 10-12 marca 1941 r., kiedy do miast prowincjonalnych dystryktu lubelskiego przesiedlono ponad 10 tys. Żydów. Akcja była przygotowaniem do utworzenia getta, które zorganizował 24 marca 1941 r. gubernator dystryktu lubelskiego Ernst Zörner. Tymczasem oficjalnie w getcie znajdowało się ponad 34 000 osób. Teren getta pokrywał się z historyczną dzielnicą żydowską. Granice getta wyznaczały ulice: Lubartowska, Kowalska, Krawiecka, Sienna oraz część Kalinowszczyzny, Franciszkańskiej i Unickiej. Na przełomie 1941/1942 getto nie było ogrodzone. Do tego czasu Żydzi nie mogli swobodnie opuszczać getta, co wynikało z antysemickiego prawa. Dopiero w trakcie przygotowań do likwidacji getto zostało podzielone na dwie części: „A” i „B”. Prawdopodobnie tylko część „B” była oddzielona drutem kolczastym, gdzie mogli mieszkać uprzywilejowani Żydzi. Granice wyznaczono wzdłuż ulic: Grodzkiej, Rybnej, Kowalskiej oraz częściowo Krawieckiej i Podwale. Na początku akcji likwidacyjnej tylko niewielka część getta „A” była połączona z gettem „B”.
At the beginning of occupation historical Jewish district at Podzamcze became the place of concentration Jewish population from all over the city. At the turn of October/November 1939 Jews were thrown out from their flats by the German authorities. In May 1940 Jews were removed from the Wieniawa district. Thereby in historical Jewish quarter had to occupay more than 42 000 people. One of the biggest resettlement took place between March 10-12, 1941, when more than 10 000 Jews were relocated to provincional towns in the Lublin District. The action was a preparation to set up the ghetto, which was organised on 24 March 1941 by the governor of Lublin District Ernst Zörner. Meanwhile, officially in the ghetto were more than 34 000 people. The area of the ghetto coincided with historical Jewish district. The borders of the ghetto were marked by streets: Lubartowska, Kowalska, Krawiecka, Sienna, and a part of Kalinowszczyzna, Franciszkańska and Unicka. At the turn of 1941/1942 the ghetto wasn’t fenced. Until then Jews couldn’t freely leave the ghetto which resulted from the antisemitic law. Only during the preparations to liquidation the ghetto was divided into two parts: „A” and „B”. Most probably only the part „B” was separated by barbed wire, where privileged Jews could live. The border had been marked along the streets: Grodzka, Rybna, Kowalska and partly Krawiecka and Podwale. At the beginning of liquidation action only a small part of ghetto „A” was connected with ghetto „B”. - Źródło:
-
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 96-114
2083-5574 - Pojawia się w:
- Studia Żydowskie. Almanach
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł