Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "preservation of architectural heritage" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Дожинки и архитектурное наследие: Возможности и испытания для беларусских городов
Autorzy:
Stureyka, Stiapan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644595.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Dazhynki
Belarus
revitalization
preservation of architectural heritage
urban planning
Opis:
Belarusian harvest holiday "Dozhinki" is held annually since 1996. 15 regional centers already became its "capitals". The main feature of the preparations for this festival is a large-scale renovation of the city centers. Rebuilding can be compared to the transformation of the Belarusian cities after the Magdeburg Law adaptation in XV-XVI ct. or by post-war reconstruction. Transformations includes changes in the traces of central streets, building of the major sporting infrastructure and of course renovation of architectural heritage (demolition of buildings – nearly 2-3 monuments in every city; renaming streets; alterations to historic neighborhoods and reconstruction of the iconic monuments; revitalization of central streets, etc.). The result of transformation was the serious changing of the cultural landscapes of these cities, disappearing of conventional spaces of memory and artificially implantation of the outside ones. The article highlights the question of how these changes reflect the views of local communities on the semantic filling of the local cultural landscape. How the cultural landscape changes affect the traditions of memory, do they really increase prestige of the cities and the quality of life as it is stated in the official media?
Źródło:
Prace Etnograficzne; 2013, 41, 2; 91-112
0083-4327
2299-9558
Pojawia się w:
Prace Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studia podyplomowe jako forma nauczania ochrony dziedzictwa architektonicznego na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej
Postgraduate studies as a form of teaching preservation of architectural heritage at the Faculty of Architecture of the Wrocław University of Science and Technology
Autorzy:
Łużyniecka, Ewa
Rusnak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206315.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
edukacja architektoniczno-konserwatorska
Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej
studia podyplomowe
architectural education
preservation of historic monuments
Faculty of Architecture
Wrocław University of Science and Technology
postgraduate studies
Opis:
W artykule opisano długoletnią tradycję edukacji z zakresu ochrony zabytków architektonicznych, prowadzoną na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej. Scharakteryzowano zarówno dawne, trwające od 1945 r., jak i aktualnie działania. Szczególną uwagę zwrócono na najnowszą inicjatywę dydaktyczną – studia podyplomowe „Badania i konserwacja dziedzictwa architektonicznego”. Studia te stanowią trzeci stopień edukacji, mogący uzupełnić program studiów inżynierskich oraz magisterskich i są kierowane do absolwentów studiów II stopnia.
The paper depicts the long tradition of university education in the field of preservation of historic monuments provided by the Faculty of Architecture at the Wrocław University of Science and Technology. It describes both current and past activities, reaching as back as to the year 1945. Much of attention is paid to the newest initiative of the Faculty – the postgraduate studies named Research and Preservation of Architectural Heritage. These studies offer a considerable extension to the curriculum of both the BS and MS studies in architecture and therefore constitute an unofficial third level of university education. They are targeted on holders of the Master’s degree.
Źródło:
Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 230-243
9788374939805
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regeneration as a method of protection and preservation of architectural-urban heritage on the example of historical seventeenth and eighteenth-century cities of Western Ukraine
Regeneracja jako sposób ochrony i konserwacji dziedzictwa architektonicznego i urbanistycznego na przykładzie miast historycznych Ukrainy Zachodniej z XVII i XVIII wieku
Autorzy:
Lukomska, Zoryana
Lukomska, Halyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171879.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
urban heritage
historical cities
valuable historical urban structures
Western Ukraine
preservation
restoration
reproduction
symbolic designation
dziedzictwo urbanistyczne
miasta historyczne
historycznie cenne obiekty urbanistyczne
Zachodnia Ukraina
konserwacja
restauracja
reprodukcja
oznaczenie symboliczne
Opis:
This paper discusses the valuable historical urban planning structures of Western Ukraine, which arose in the seventeenth and eighteenth centuries and were residence cities. At present, valuable castle, castle-palace, palace-residential, religious, landscape complexes of the mentioned period often play the role of dominants in the historical cities of Western Ukraine, but the state of preservation of these elements is often unsatisfactory and they need protection and preservation. Most of these structures are more or less significantly damaged, while others were destroyed and are in need of complete regeneration. This study offers a solution to preserving the structures of urban heritage from the seventeenth and eighteenth centuries via measures aimed at regenerating the historic environment of valuable urban structures. The paper examines the historical-architectural development of historical cities (Mykulyntsi, Stanislaviv, Lyashky Murovani). On the example of these cities, we proposed four levels of the implementation of a complex of measures aimed at the regeneration of valuable urban structures.
W artykule omówiono cenne historycznie obiekty urbanistyczne Ukrainy Zachodniej, które powstały w XVII–XVIII wieku i były miastami-rezydencjami. Dziś rolę dominant w miastach często odgrywają cenne zespoły zamkowe, zamkowo-pałacowe, pałacowo-rezydencjonalne, sakralne czy krajobrazowe z tego okresu, jednak stan zachowania tych elementów jest często niezadowalający i wymaga ochrony oraz konserwacji. Większość obiektów nosi ślady większych lub większych szkód, a niektóre są całkowicie zniszczone i wymagają pełnej regeneracji. W pracy zaproponowano rozwiązanie problemu zachowania obiektów dziedzictwa urbanistycznego z XVII–XVIII wieku poprzez opracowanie zestawu działań mających na celu rewitalizację środowiska historycznego cennych zabytków miejskich. Szczegółowo omówiono architektoniczny rozwój ośrodków historycznych (Mykułynci, Stanisławów, Laszki Murowane). Na przykładzie wymienionych miast zaproponowano cztery poziomy realizacji zestawu działań mających na celu rewitalizację cennych obiektów miejskich.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 70; 7--16
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WĘZŁOWE PROBLEMY XX-WIECZNEGO KONSERWATORSTWA
THE KEY ISSUES OF THE 20TH CENTURY ARCHITECTURAL CONSERVATION
Autorzy:
Nakonieczna, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441713.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
konserwatorstwo
ochrona zabytków
dziedzictwo architektoniczne
zabytki architektury
autentyczność
architectural conservation
architectural preservation
architectural heritage
authenticity
Opis:
Z wielu względów XX wiek można uważać za przełomowy w ewolucji konserwatorstwa. W tym czasie doszło do pierwszych sformułowań teorii konserwatorskiej, obecnie uznawanej już za „klasyczną” lub „tradycyjną”. W drugiej połowie XX wieku pojawiła się także nowa, nie wymagająca refleksji teoretycznej tendencja konserwatorska określana jako scientific conservation, w której kluczową rolę odgrywają nauki ścisłe (matematyczno-przyrodnicze). Upowszechnienie zastosowania nauki w praktyce konserwatorskiej, jeżeli nie zakończyło, to w znacznym stopniu osłabiło teoretyczną debatę konserwatorską. Wraz z przyjęciem w 1964 roku Karty Weneckiej, w szeroko rozumianej konserwacji rozpoczął się okres doktrynalny, charakteryzujący się „masową produkcją” różnorodnych dokumentów doktrynalnych. Począwszy od lat 80. XX wieku w konserwatorstwie zaczęły pojawiać się także nowe trendy ideowe, alternatywne wobec dotychczasowych osiągnięć myśli konserwatorskiej lub wobec niej krytyczne. Ich charakter jest na ogół bardzo rozproszony i fragmentaryczny. Niektórzy stawiają nawet odważną tezę o istnieniu wynikającej z tego nowego obrazu konserwatorstwa „współczesnej” teorii konserwacji. Dokonana próba scharakteryzowania całokształtu XX-wiecznego konserwatorstwa, poparta analizą merytoryczną wybranych tekstów teoretycznych („klasycznych” i „współczesnych”) oraz dokumentów doktrynalnych, pozwoliła na wyodrębnienie i określenie następujących najistotniejszych problemów konserwatorskich formułowanych w odniesieniu do zabytków architektury: autentyczność, odtwarzalność, odwracalność zabiegu a ograniczenie interwencji do minimum, akceptacja społeczna.
In many respects the 20th century can be regarded as a breakthrough in terms of the evolution of architectural conservation. It is during that period that the theory of architectural conservation had been formulated for the first time, the theory which nowadays is already considered as “classical” or “traditional”. In the second half of the 20th century there appeared a new tendency in architectural conservation which did not require theoretical reflection. This tendency is referred to as “scientific conservation“ and its key factors are exact sciences (mathematics and natural science). The dissemination of science applied in conservation practice has to a great extent weakened, if not put a stop to, the theoretical architectural conservation debate. The Venice Charter of 1964 brought about a doctrinal period in terms of architectural conservation in its broadest sense, characterised by the “mass production” of various doctrinal documents. Starting from the 80’s new ideological trends also began to appear in the architectural conservation, either alternative to its previous achievements, or critical of it. Their nature is in general rather dispersed and fragmentary. Some even daringly argue that this new image of architectural conservation has resulted in a “contemporary” conservation theory. This attempt to characterize the 20th century architectural conservation in its entirety backed up by a content analysis of theoretical texts (both “classical” and “contemporary”) and doctrinal documents has allowed to separate and determine the following conservation issues which have been formulated with regard to architectural heritage: authenticity, reproducibility, reversibility versus minimum intervention, social acceptance.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2017, 11/I; 33-48
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zabytki modernizmu jako zdefiniowany zasób dziedzictwa architektonicznego w kontekście ochrony konserwatorskiej obiektów powojennych
Monuments of modernism as a defined resource of architectural heritage in the context of post-war facilities protection
Autorzy:
Czarnecki, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/114008.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
architektura
modernizm
dziedzictwo
zabytki
ochrona
architecture
modernism
heritage
monuments
preservation
Opis:
Współczesny ruch w architekturze XX wieku prezentuje zróżnicowany pod względem trendów i tendencji, a także spójny pod względem cech i kryteriów oceny obraz. Założenie to ma na celu: - Rozdzielenie głównych kierunków modernizmu z naciskiem na różnorodność form i układów przestrzennych, - Zademonstrowanie wspólnych cech ideologicznych, artystycznych, stylowych - pozwalających na całościowe traktowanie modernizmu jako ruchu o cechach stylu architektonicznego. Założenia te należy uznać za kluczowe dla perspektyw ochrony powojennej architektury modernistycznej. Wiele przedwojennych budynków wymienionych w rejestrze zabytków oraz opracowań dotyczących międzywojennego modernizmu ułatwia ocenę wartości, określenie charakterystyk i przywrócenie tej architektury. Większość realizacji będących przykładem powojennego modernizmu nie jest chroniona, funkcjonuje w zbiorowej świadomości jako przedmiot zbyt współczesny, by traktować je jako zabytki historyczne. Ich cechy ideologiczne, forma, funkcja i technologia rzadko znajdują miejsce w dotychczasowych klasyfikacjach, tym samym nie podlegając ochronie. Artykuł stanowi próbę podsumowania obiektów oraz cech typowych dla architektury okresu modernizmu i ma na celu udowodnienie, iż modernizm jest ruchem, który należy traktować należycie ze względu na swoją spójność stylistyczną, będącą czasowo ograniczoną do okresu architektury XX wieku.
Modern movement in architecture of the twentieth century image diverse in terms of trends and tendencies and also consistent in terms of characteristics and evaluation criteria. So assumption is aimed at: – Separation of the main directions of modernism with an emphasis on diversity of forms and spatial systems; – Demonstrate common features ideological, artistic, stylish – allow for a holistic treatment of Modernism as a movement with the characteristics of the architectural style. These assumptions should be regarded as crucial to the prospects for the protection of post-war modernist architecture. Many pre-war buildings listed in the register of monuments and in the municipal records for. Numerous studies over the interwar modernism facilitate assessment of the value, to determine the characteristics and restoration of this architecture. Most of the realization of being an example of post-war modernism is not protected, functioning in the collective consciousness as objects too contemporary to treat them as historical monuments. Their ideological characteristics, formal, functional and technological – are not often used in so far classification and valuation of objects recommended for protection. The article is an attempt to summarize the objects typical of selected trends of the inter-war period realizations depicting post-war trends of modern architecture in order to show that modernism was a movement that should be treated holistically as stylistically consistent, time-limited period of twentieth century architecture.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2017, 3; 179-186
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The methodology for determining conditions for architectural interventions in heritage-rich environment
Metodyka określania warunków brzegowych dla interwencji architektonicznej w środowisku nasyconym obiektami zabytkowymi
Autorzy:
Barełkowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370228.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architectural heritage preservation
monuments protection
methods of analysis
surroundings of the monument
interventions in historical surroundings
ochrona dziedzictwa architektonicznego
ochrona zabytków
metody analiz
otoczenie zabytku
interwencje w otoczeniu zabytkowym
Opis:
The paper explores the possibility of carrying out architectural interventions in the urban environment rich with architectural heritage. The work attempts to determine basic elements of the Hev method used to evaluate the monuments and monumental sites. It allows to formulate possible guidelines for the subsequent design of a new facility or an extension of existing one. It describes the implementation of this methodology including the analysis and the evaluation of urban environment, which illustrates the elements of the method and resultant conduct of the evaluation procedure. The examples used in this publication are the gardens of the Metropolitan Seminar Complex in Warsaw.
W opracowaniu podjęto wątek rozpoznania możliwości prowadzenia interwencji architektonicznej w otoczeniu urbanistycznym silnie nasyconym zabytkami. Praca formułuje zasadnicze elementy metody Hev, służącej do przeprowadzania oceny zabytków oraz otoczenia, co pozwala na sformułowanie możliwości i ewentualnych wytycznych dla wykonywanego później projektu nowego obiektu lub rozbudowy istniejącego. Propozycja metodyki w zakresie analizy i oceny środowiska urbanistycznego poddana zostaje wdrożeniu, które służy do ilustrowania elementów metody i potencjalnego prowadzenia procedury ewaluacyjnej. Przykładem użytym w niniejszej publikacji są ogrody kompleksu seminaryjnego w Warszawie.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2017, 31; 9-46
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradicii gradostroitel’stva i usloviâ sohraneniâ pamâtnikov arhitektury v istoričeskih gorodah Kitaâ
Traditions of urban planning and conditions of preservation of architectural monuments in the historical cities of China
Autorzy:
Pin, C.
Kazhar, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2067785.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
historical heritage
urban traditions of China
canon of Kao-Gong-Ji
protection of architectural monuments
historia architektury
architektura chińska
ochrona zabytków architektury
Opis:
V dni prazdnovaniâ 70-letiâ Kitajskoj Narodnoj Respubliki (1.10.2019) neodnokratno podčerkivalis’ uspehi vo vseh oblastâh žizni naroda i èkonomiki strany, dostignutye za gody narodnoj vlasti. Otmečalos stremlenie kitajskogo obŝestva sohranât’ bogatuû kul’turu i istoriko-arhitekturnoe nasledie drevnej strany. Stat’â posvâŝena analizu roli tradicij vrazvitii kitajskogo gradostroitel’stva (izložennyh v traktate Kao-Gun-Czi) i sovremennogo opyta ohrany pamâtnikov arhitektury (na primere gorodov provincii Hènan’ - Čžènčžou, Kajfyn, Dènfèn).
During the celebrations of the 70th anniversary of the People’s Republic of China (October 1, 2019) the successes, achieved in the years of people’s power, in all areas of the people’s life and economy were repeatedly emphasized. The desire of Chinese society to preserve the rich culture, historical and architectural heritage of the ancient country was noted. The article is devoted to the analysis of the role of traditions (described in the canon of Kao-Gong-Ji) in the development of Chinese urban planning and modern experience in the protection of architectural monuments (using the example of Zhengzhou, Kaifeng and Dengfeng cities in Henan province).
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo; 2019, 25 (175); 193-201
0860-7214
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Budownictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Польська архітектурна спадщина XVIII-XIX століття на Київщині
Polish architectural heritage of the XVIII-XIX centuries in Kyiv region
Polska spuścizna architektoniczna XVIII-XIX wieku w obwodzie kijowskim
Autorzy:
Sałata, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048666.pdf
Data publikacji:
2019-12-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
польська історико-архітектурна спадщина
Київщина
збереження пам’яток польської культури
магнати
шляхта
польсько-українська співпраця
polska spuścizna historyczno-architektoniczna
zachowanie zabytków kultury polskiej
magnaci
szlachta
współpraca polsko-ukraińska
Polish historical and architectural heritage
Kyiv region
preservation of the monuments of Polish culture
magnates
gentry
Polish-Ukrainian cooperation
Opis:
Стаття розкриває проблеми збереження архітектурної спадщини ХVІІІ-ХІХ століть на Київщині, акцентує увагу на тому, що завдяки вивченню і збереженню маєтностей польських магнатів і шляхтичів можна прослідкувати істотні риси соціального устрою цього регіону у ХVІІІ – ХІХ століттях. Як приклад, представлено історико-культурні ресурси українсько-польської спадщини Київщини, де вагоме місце займають садиби польських магнатів Браницьких, панів Червінських, Підгірських та Залєських, Тарновських. Увагу акцентовано на важливій проблемі співпраці українських фахівців у сфері збереження культурно-історичної спадщини та польськими центрами охорони і наукових досліджень польської культурної спадщини, меценатів.
Niniejszy artykuł poświęcono problematyce zachowania polskiej spuścizny architektonicznej ХVІІІ-ХІХ w. na Kijowszczyźnie. Autorka podkreśla, że dzięki należytemu zbadaniu oraz zachowaniu dóbr polskiej szlachty i polskich magnatów można będzie prześledzić i uwodocznić istotne cechy struktury społecznej tego regionu na przestrzeni ХVІІІ-ХІХ w. Za przykład posłużyły Autorce elementy ukraińsko-polskiego dziedzictwa historyczno-kulturowego na Kijowszczyźnie, gdzie znaczące miejsce zajmują dwory polskich magnatów i szlachty należących do takich rodów, jak Braniccy, Czerwińscy, Podgórscy, Zalescy czy Tarnowscy W trakcie przeprowadzania analiz Autorka przyjrzała się także niezwykle istotnym zagadnieniom w zakresie współpracy ukraińskich ekspertów zajmujących się ochroną dziedzictwa kulturowego i historycznego oraz polskich centrów badań i ochrony polskiego dziedzictwa kulturowego.
In the article is revealed the problem of preserving the architectural heritage of the XVIII-XIX centuries in Kyiv region, emphasized the fact that due to the investigation and preservation of Polish magnates and noblemen estates, it is became possible to trace peculiarities of the social structure of this region in the XVIII-XIX centuries. As an example, the historical and cultural sources of the Ukrainian-Polish heritage of Kyiv region are presented, and pointed out the importance of the mansions of the Polish magnates Branicki, representatives of Chervinsky, Podgorsky and Zaleski, and Tarnovsky noble families. It is underlined the issue of cooperation of Ukrainian specialists in the field of preservation of cultural-historical heritage and Polish centers of protection and scientific research of the Polish cultural heritage, patrons.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2018, 5, 13; 223-233
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola „Karty ewidencji obiektu nieruchomego” w systemie ochrony konserwatorskiej dziedzictwa architektonicznego 2 połowy XX wieku
The role of the “Records card of immovable propertis” in the protection and conservation of architectural heritage 2nd half of the 20th century
Autorzy:
Włodarczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113885.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
record cards of immovable properties
historic preservation
architecture of the second half of the 20th century
contemporary cultural properties
karty ewidencyjne nieruchomości
zachowanie historyczne
architektura drugiej połowy XX w.
współczesne dobra kultury
Opis:
„Record cards of immovable properties” may be used for holding information about specific assets. This tool is of utmost importance for protecting and preserving architectural heritage assets built after the second World War in the second half of the 20th century. It allows for recognising a property in advance, defining the scope of protection (whether the entire property should be protected or only its particular elements), and specifying types of works which can be carried out to the property in question. This tool turns out to be particularly important in the event of changing ownership, carrying out renovation works or any other works pertaining to redevelopment, development, adaptation, etc. Additionally, it may be used for developing historic preservation guidelines for architectural designs and the areas they affect and, at the same time, preserving their initial form. Moreover, the tool in question allows historic preservation services to carry out such works to historic monuments and sites that will not only respect their cultural values but also „give them a new lease of life.” Furthermore, it may be used not only in scientific or academic works but also in works aimed at general public. In the current body of law, there are two types of „record cards of immovable properties.” The first one contains information on assets listed in the national register of historic monuments and sites. The second one provides data on assets not listed in this register - in this case, specific merit-related and graphical information is required. Its broader use by historic preservation service may result in increased effectiveness in preserving architectural heritage of the second half of the 20th century.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 1; 129-133
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies