- Tytuł:
-
Holocen history of vegetation at “Uroczysko Mokradła” (SW Poland) - paleobotanical research
Holoceńska historia roślinności "Uroczyska Mokradła" (południowo-zachodnia Polska) - badania paleobotaniczne - Autorzy:
-
Tomaszewska, K.
Malkiewicz, M.
Podlaska, M. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/28136.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Opis:
-
Two peat bogs were studied in the Bory Dolnośląskie, the forest complex in Lower
Silesia (Poland). An Instorf drill was used to collect two peat profiles from the
deepest places. The macroremains analysis showed that after the initiation of
peat-forming processes phytocoenoses responsible for the deposition of transition
sphagnum peat were developed at both locations. Later on, the development
of both peat bogs differed. The smaller peat bog continued to develop, whereas
the big bog was shifted to ombrotrophic water regime. Therefore, phytocoenoses
accumulated 1.3 m of Sphagnum peat. The peat-forming process was initiated at
different times in both sites. For the smaller peat bog, it took place during the
Atlantic period, while in the case of the larger peat bog – several thousand years
later. The first identified forest phytocoenoses in the Atlantic period are mesophilic
multi-species deciduous forests. Dry coniferous forests and mixed birch-pine forests
grew in dry habitats. Riparian forests occupied lower grounds. In the Subboreal
period, the oak–hazel communities initially developed and mixed coniferous
forests were partially replaced by light oak forests. The encroachment of spruce, fir,
hornbeam, and beech resulted in the development of dry ground forests, including
beech–fir woods. The importance of riparian forests increased, whereas in dry
grounds pine and mixed coniferous forests continued to occur. In the Subatlantic
period, the transformations in forest communities were associated with the spread
of hornbeam, beech, and fir and thereby vast fertile habitats were colonized by dry
ground communities and beech woods. Pine and mixed forests as well as riparian
forests were of lesser importance. Pollen records from the last 500 years showed
the clear presence of humans. It was evident from the presence of cereal and weed
pollen and from the disturbances in the pollen records caused by peat extraction
in the Middle Ages.
Badano dwa torfowiska, wchodzące w skład „Uroczyska Mokradła” znajdującego się w Polsce, w Borach Dolnośląskich. Z najgłębszych miejsc obu obiektów pobrano świdrem Instorfu po dwa profile. W ich spągu był piasek. Pobrany torf poddano badaniom makroszczątków oraz badaniom palinologicznym. Analizy makroszczątków wykazały, że po zainicjowaniu procesu torfotwórczego w obu obiektach rozwijały się fitocenozy odpowiedzialne za odłożenie torfu przejściowego. Później drogi rozwoju w każdym obiekcie przebiegały inaczej. W przypadku torfowiska mniejszego utrzymany został ten sam kierunek rozwoju (torfowisko przejściowe), natomiast torfowisko większe przeszło na ombrotorficzną gospodarkę i fitocenozy odłożyły 1.3 m torfu wysokiego. Proces torfotwórczy obu obiektów został zainicjowany w różnym czasie. W przypadku torfowiska mniejszego – w okresie atlantyckim (9000–5800 lat kalendarzowych), natomiast większe rozpoczęło rozwój kilka tysięcy lat później. Pierwsze rozpoznane fitocenozy leśne w okresie atlantyckim to mezofilne wielogtunkowe lasy liściaste z udziałem dębu, lipy, klonu i topoli oraz z leszczyną, kaliną i kruszyną w warstwie podszytu. Na siedliskach suchych występowały bory suche i mieszane sosnowo-brzozowe z dębem i świerkiem. W obniżeniach terenu rosły lasy łęgowe. W okresie subborealnym zaznaczyło się powolne ustępowanie wiązu, lipy, jesionu i sosny, w związku z czym rozwinęły się zbiorowiska dębowo-leszczynowe, a bory mieszane częściowo zastąpione zostały przez widne lasy dębowe. Dodatkowo wkraczanie świerku, jodły, grabu i buka spowodowało rozwój lasów w typie grądów, m.in. bukowo-jodłowych. Wzrosło znaczenia lasów łęgowych, ale na terenach suchych wciąż występowały bory sosnowe i mieszane. W okresie subatlantyckim odnotowano rozprzestrzenienie się graba, buka i jodły, w związku z czym rozległe, żyzne siedliska opanowane zostały przez zbiorowiska grądowe i buczyny. Zdecydowanie mniejsze znaczenie miały bory sosnowe i mieszane oraz lasy łęgowe. W zapisie pyłkowym ostatnich 500 lat zaznaczyła się wyraźnie obecność człowieka. Świadczy o tym obecność pyłku zbóż, chwastów pól i łąk oraz zaburzenia w zapisie pyłkowym spowodowane wydobyciem torfu w okresie średniowiecza. - Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 3
0065-0951
2300-357X - Pojawia się w:
- Acta Agrobotanica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł