Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Michał Kruszelnicki" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Polemicznie wokół Rousseau. Uwagi obrończe do uwag krytycznych Michała Kruszelnickiego
Polemically around Rousseau. Defensive Remarks to the Critical Remarks of Michał Kruszelnicki
Autorzy:
Pieniążek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40236288.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Rousseau
Michał Kruszelnicki
polemika
eksperyment
emancypacja
indywidualizm
wspólnotowość
porażka
samotność
polemics
experiment
emancipation
individualism
community
failure
solitude
Opis:
Tekst jest polemiką z polemiczno-krytycznymi uwagami Michała Kruszelnickiego do mojej książki pt. Jednostka, zło, historia w myśli Rousseau (Łódź 2022). Dotyczy on kluczowych kwestii i problemów myśli Rousseau, od dawna nękających umysły komentatorów jego dzieła. W swojej dyskusji z Polemistą podtrzymuję główne tezy i rozwiązania interpretacyjne przedstawione w książce, wychodząc z odmiennego widzenia dzieła Rousseau, to znaczy podkreślając jego ewolucję i odrzucając koncyliacyjno-humanistyczną, choć nie zawsze konsekwentną, wykładnię Polemisty, który na ogół usiłuje pogodzić większość wątków myśli Rousseau. Niemniej jednak jego zasadne, ciekawe i niekonwencjonalne a czasami, jak sądzę, nieco prowokacyjne uwagi zmusiły mnie do ponownego podjęcia wysiłku koncepcyjno-interpretacyjnego i, w rezultacie, do rozwinięcia i pogłębienia argumentacji i analiz zawartych w książce, nie zawsze jasnych i mogących rodzić niezrozumienie. Rozwijam więc przede wszystkim rozumienie związku między logiką eksperymentalną i logiką systemową, pokazując ich wspólną, dopełniającą się dynamikę, bronię tezy o porażce dzieła Rousseau usiłującego dokonać syntezy wspólnotowej i indywidualistycznej perspektywy swej myśli, by pokazać porzucenie tych usiłowań w samotniczo-kontemplacyjnych Przechadzkach samotnego marzyciela, i wreszcie uwydatniam argumentacyjnie autorytarne implikacje pomysłów politycznych i pedagogicznych Rousseau.
The text is a polemic against the polemical-critical remarks by Michał Kruszelnicki to my book entitled Individual, evil, history in Rousseau’s thought (Łódź 2022). It deals with key issues and problems in Rousseau’s thought that have long plagued the minds of commentators on his work. In my discussion with the Polemist, I maintain the main theses and interpretative solutions presented in the book, starting from a different view of Rousseau’s work, that is, emphasising its evolution and rejecting the Polemist’s conciliatory-humanist, though not always consistent, interpretation, which generally attempts to reconcile most of the strands of Rousseau’s thought. Nevertheless, his legitimate, interesting and unconventional and sometimes, I think, somewhat provocative remarks have forced me to renew my conceptual and interpretative efforts and, as a result, to develop and deepen the arguments and analyses in the book, which are not always clear and may give rise to misunderstanding. Thus, in particular, I develop my understanding of the relationship between experimental logic and systemic logic, showing their common complementary dynamics, defend the thesis of the failure of Rousseau’s work attempting to synthesise the communitarian and individualist perspectives of his thought to show the abandonment of these attempts in the solitary-contemplative Strolls of a Lonely Dreamer, and, finally, highlight argumentatively the authoritarian implications of Rousseau’s political and pedagogical ideas.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2024, 62, 1; 70-102
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramat Smierdiakowa
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605138.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
This paper offers an interpretation of the figure of Pawel Fyodorovitch Smerdyakov- the fourth of the Karamazov brothers, parricide featured in the last great novel byFyodor Dostoevsky. The analysis of existing criticism on Smerdyakov, which is mypoint of departure, invites an assertion that this figure tends to be regarded in almostexclusively negative terms. Looking for answers to the question whence comes thisunequivocal evaluation of Smerdyakov, I focus on plot resolutions, the way narrationis led, and on the poetics of Smerdyakov’s depictions in the The Brothers Karamazov.I establish that their aim is to fashion from the outset a much revolting imageof this particular protagonist. This perspective allows me to state a thesis that iscontrary to that of Michail Bakhtin who claimed that the polyphony of Dostoevsky’soeuvre renders each protagonist’s worldview fully individual and equally valuableand that access to their personalities is granted to us only in so far as they speak ofthemselves. In a critical discussion with Bakhtin I argue that Smerdyakov functionsas an example of an anti-dialogical, that is obscuring the protagonist’s individuality,specifically authorial take aiming to arrest his personality within a predetermined,monological interpretive regime. I then offer a meditation on the ethical messageof The Brothers Karamazov which rests on the notion of “the responsibility of everyonefor everyone” and I reflect on the reasons why this formula does not apply tothe figure of Smerdyakov who, surprisingly, is not treated as a “brother” by anyonein the novel, let alone a human being.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2016, 1
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjski Nietzsche
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18105184.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2021, 52, 1; 86-95
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LABIRYNTY MYSZKINA (PODRÓŻ SZESTOWOWSKA)
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603863.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Opis:
The aim of the paper is to present prince Myshkin’s highly complex, almost labyrinthinepersonality. Reading addresses and undermines all the homogenizing interpretations(e.g. Lev Shestov’s notoriously malevolent reading of Myshkin) that aimat discovering “one” truth about this character, be it positive or negative, and thusfail to acknowledge its contradictory elements. I also intend to show that the princecan be seen as much more of a “Shestovian,” tragic and divided figure as one couldinitially think. Shestov’s philosophical thought inspires the investigations, first asa starting point for the analysis of Myshkin criticisms in scholarly literature, then asa polemical reference, and finally as a basis for formulating a lead thesis. I am ledto conclude that building Myshkin’s character, being as it is, largely inconsistent,insecure, and errant in his moral evaluations of other people, Dostoevsky opposedany attempts at exhausting, finalizing the identity of the other human being in theabstract net of rational interpretations. At the same time Dostoevsky most powerfullybrought to light that which is most fragile, intimate and therefore prone to misunderstandingor a hasty critique - the tragedy of an individual life.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2017, 1
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Heideggerian Reading of Knut Hamsun’s Growth of the Soil
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600427.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The article proposes a reading of Knut Hamsun’s Nobel Prize winning novel Growth of the Soil that will simultaneously follow the interpretive inspirations provided for it by the philosophical thought of Martin Heidegger. The “eco-critical” reading of Hamsun with Heidegger is encouraged by some intriguing similarities to be found between Heidegger’s and Hamsun’s perspectives of seeing the world and the relations human beings enter with it. It is argued that both Heidegger and Hamsun hoped for an existence that would be sensitive to the significance of the everydayness (both to the things created by man, and those brought forth by nature), but also open to receiving the world as a mysterious and extraordinary gift which exceeds human comprehension. I believe Hamsun’s famous novel provides the reader with a fine model of a “poetic dwelling” – the paramount idea late Heidegger was trying to illuminate.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2012, 17
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Georges Bataille – wypowiedzieć Niemożliwe
Georges Bataille – Expressing the Impossible
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038673.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Georges Bataille
the Impossible
inner experience
language
Derrida
Blanchot
Opis:
The paper discusses Georges Bataille’s endeavor to express “the Impossible” by means of specific language employed first and foremost in his works of literary fiction (L’Histoire de l’oeil (Story of the Eye), Madame Edwarda, Le bleu du ciel (Blue of Noon). This is carried out by first providing a general outline of Bataille’s philosophical thought with due attention drawn to the aporias that open up before all projects of heterology inasmuch as they seek to both approximate and communicate the experiences that elude rational thought and language which traditionally works at its service. What follows is a description and explication of the literary and performative means which Bataille employs in his fiction in order to authenticate his depictions of the “inner experience” and the figure of “the Impossible”. Several of the most prominent theoretical approaches to the specificity of Bataille’s transgresssive écriture are referred to and further contrasted with the philosopher’s consistent dissatisfaction with the limitations that language and rational, sense-oriented thought poses to the task of voicing the essence of the “inner experience”. The article concludes with the argument that even literature cannot free itself from pragmatic utility resulting from the structural limitations of language. What literature can achieve, however, is to point to the Impossible and inexpressible, and endlessly invoke and respond to it. Regarded in this way, Bataille’s revelatory language can be considered in a wider, French poststructuralist context, which emphasises the position of Heidegger as a reference point for Derrida and Blanchot.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 59-84
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbrodnia Raskolnikowa – wieczna zagadka
Raskolnikov’s Crime: An Eternal Mystery
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635928.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Raskolnikov
crime
Crime and Punishment
interpretations
mystery
puzzle
polyphony
interpretive openness
Opis:
The article focuses on one of the major mysteries concealed in Fyodor Dostoevsky’s oeuvre up to the present day, namely the main cause of a double murder committed by Raskolnikov in Crime and Punishment. I present selected scholarly interpretations of Raskolnikov’s deed, some of them being already classical and ever inspiring for subsequent readings of the novel, some using extremely persuasive argumentation on one of Raskolnikov’s possible motives. Each of these readings becomes an object of my commentary and critical assessment as I indicate those fragments in Dostoevsky’s novel which undermine their claim to provide an ultimate solution of Raskolnikov’s reason for crime. This presentation leads to the conclusion that Crime and Punishment is unusually open for interpretations, which probably have more to say about the philosophical identity of their authors rather than about Dostoevsky’s intentions in creating his famous protagonists. Eventually I claim that the novel’s main secret – Raskolnikov’s motive for murder – is never to find its one, satisfactory explanation and that this is what makes a literary work a true, immortal masterpiece.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 13
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Erotyzm – zło – intensywność: Dostojewski i Bataille
Eroticism – Evil – Intensity: Dostoevsky and Bataille
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517821.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
Dostojewski
Bataille
erotyzm
zło
intensywność
autentyczność
Dostoevsky
eroticism
evil
intensity
authenticity
Opis:
W niniejszym tekście podejmuję się analizy literackich i filozoficznych podobieństw, jakie występują pomiędzy dwoma z pozoru całkowicie różnymi pisarzami: Fiodorem Dostojewskim i Georges’em Bataille’em. Badam przede wszystkim związki między transgresją normatywnych kodów kulturowych a poczuciem spełnienia i autentyczności egzystencji, której poszukują tzw. negatywni bohaterowie Dostojewskiego i które można problematyzować w kontekście filozofii Georges’a Bataille’a. Wszystkie śledzone przeze mnie wątki z Dostojewskiego odnajdują się na osi kategorii: erotyzm-zło-intensywność (autentyczność) i wpisują w problem mrocznej satysfakcji, jakiej doznaje jednostka w aktach przemocy i okrucieństwa wobec innych, samozatraty, doświadczenia wyniszczającej miłości, konfrontacji z ekstremalnym ryzykiem oraz samo-upodlenia i duchowej ruiny, którą waloryzuje się wyżej od harmonijnego i spokojnego życia. Moje dociekania sytuują się na pograniczu literaturoznawstwa i filozofii, chociaż to właśnie filozoficzna bliskość Dostojewskiego i Bataille’a interesuje mnie najbardziej. Z tego powodu umieszczam na marginesie ideologiczne i literackie konteksty stojące za kreacjami rosyjskiego pisarza, skupiając się bardziej na egzystencjalno-psychologicznym wymiarze jego dzieła, który Lew Szestow określił swego czasu mianem „filozofii podziemia” – filozofii tragedii i beznadziei w obliczu paradoksalnej natury człowieka. Ostatecznie, moje analizy mają w zamierzeniu pokazać Dostojewskiego jako wielkiego „nieobecnego” Batraille’owskiej „filozofii bliskości”.
The following paper is an attempt at a comprehensive analysis of literary and philosophical congruences between seemingly distant writers: Fyodor Dostoevsky and Georges Bataille. I want to investigate here the question considered in both of the authors’ works, and concerning the relation between transgression of normative cultural codes and the sense of fulfillment and authenticity of existence. I discuss numerous ideas, motives and imageries essential in Dostoevsky in order then to problematize them from the perspective of Bataille’s philosophy. The article builds on the axis of categories such as eroticism – evil – intensity (authenticity) and extracts from the works of Dostoevsky and Bataille the idea of an eerie satisfaction awaken in man by acts of violence and cruelty; loss of self, ruination in love, confrontation with deadly risk, self-depreciation, and spiritual laceration preferred over a life in harmony. The study is situated at the crossroads of literary studies and philosophy, nevertheless it is the philosophical proximity of these two figures that interests me the most. Therefore I am less interested in purely Russian, historical, ideological and literary contexts that stand behind Dostoevsky’s literary creations than the existential and psychological aspect of his oeuvre which Lev Shestov characterized as a “philosophy of the underground” – philosophy of tragedy and hopelessness in the face of human paradoxical nature. In the final instance, my investigation is expected to present Bataille as a figure essentially lacking, or rather never sufficiently admitted, within Bataille’s philosophical thought.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 7-38
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura (nie)odzyskana. Pan Knuta Hamsuna
Nature (un)regained. Knut Hamsun’s Pan
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391489.pdf
Data publikacji:
2018-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Knut Hamsun
Pan
Thomas Glahn
nature
Rousseau
modernity
reflectivity
nearness of being
Opis:
The Norwegian novelist Knut Hamsun’s outstanding early novel Pan. From Lieutenant Thomas Glahn’s Papers (1894) is often acknowledged as a manifestation of the specificity and profundity of Hamsun’s perception of nature. Contrary to the prevailing opinion, I argue that the novel’s main protagonist cannot be simply seen as the happily fulfilled “man of nature” for whom he wishes to pass. In a critical dialogue with the post-Romantic interpretations of Pan and drawing on some classic philosophical traditions (i.e. Rousseau, Schiller) as well as the modern Norwegian scholarship, I explore the psychological dimension of Hamsun’s masterpiece and present Glahn as an individual who attempts to erase or at least mystify within a personalized narrative the conflict between the objective world and his subjective perception of reality. This predicament seems essential to understanding Glahn’s character and ipso facto Hamsun’s less obvious position in the philosophical debate on the essence of modernity conceived as “Disenchantment”. By carefully following Glahn’s narratives centered on his experience of nature, I reveal their artificial and simulating character. Such a reading allows me to argue that Hamsun’s Pan concurs in a subtler language of literature with the philosophical acknowledgement, dating back to Rousseau, of the impossibility of the individual’s return to the pre-modern time, as if to the realm of original, transcendental sense and immediacy of our experience of the world. The horizons of the modern – perhaps suffice to say: mature? – historicized and highly reflexive consciousness cannot be transgressed; the Romantic sensitivity, in its naïve search for the authentic experience of nature as a source of the self and the sense, can only regain it in discourse, which amounts to positing nature as a beautiful appearance and thus compensating for one’s dramatic feeling of alienation from nature and being conceived of as a metaphysical “wholeness”.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2017, 28; 239-256
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć i (wieczny) powrót Zaratustry
The Death and the (Eternal) Return of Nietzsche’s Zarathustra
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Nietzsche
Zarathustra
death
the eternal return of the same
interpretation
difference
selection
Opis:
The paper argues that F. Nietzsche’s magnum opus Thus Spoke Zarathustra can be looked upon as a narrative about the protagonist’s maturation to understand, articulate and accept the thought of the eternal return which is tantamount to accepting the prospect of his own imminent death and the enigma of afterlife. I seek to prove that Zarathustra purposely defers systematic and coherent explanation of his deepest thought, as well as he dismisses its interpretations proposed by his animals, disciples, and by his main enemy – the dwarf. The thought of the eternal return can only be revealed, enacted. For this purpose, Zarathustra must actually die and return and by so doing bestow on the next generations the gift of his secret intuition. It can be argued convincingly that the last two chapters of part IV of Thus Spoke Zarathustra are conceived as a powerful performative reenactment of the thought of the eternal return as a selective force. The force, however, which does not bring a different (resp. “better”, “stronger”…) existence, as Gilles Deleuze would want it, but the very same, identical life.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2018, 43, 4; 1-15
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak czytać i interpretować Dostojewskiego dzisiaj? Uwagi metodologiczne i warsztatowe
How to Read and Interpret Dostoevsky Today? Some Methodological and Technical Remarks
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032276.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Dostoevsky
text
methodology
reading
interpretation
originality
Źródło:
Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 1; 7-29
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cierpienie, rozdarcie, niespełnienie: destrukcyjny Eros w dziele F. Dostojewskiego
Suffering, anuish, distress: the destructive Eros in the work of Fyodor Dostoevsky
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18692373.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Fyodor Dostoevsky
eroticism
destructive Eros
death
suffering
distress
spirituality
Georges Bataille
Opis:
My paper discusses the idea of destructive eroticism in the work of Fyodor Dostoevsky. Eros is posited here as manifesting in two, opposite forms: the Christian virtue of agape consisting in a humble service to a beloved person, and the Greek eros which in Dostoevsky is transformed into destructive love, one steeped in egoism and sadistic-masochistic impulses. I want to argue that destructive eroticism is for Dostoevsky of greatest interest, while love conceived as agape serves in his work only as a minor, normative projection, a tribute paid to the Russian Orthodox worldview. In my analysis I refer to Georges Bataille’s philosophical thought to combine the pattern of unfulfilled and ruinous love in Dostoevsky with his conviction that irrational aspects of man, his penchant to evil and transgression can be seen as a measure of the intensity and authenticity of one’s spiritual life. Contrary to religious interpretations of Dostoevsky, I argue that the author of Crime and Punishment prefers to cast his protagonists into the limbo of suffering, anguish and distress and therefore he ultimately rejects the possibility that human beings can content themselves with a mediocre life in which existential complacency is bought at a price of resignation from dangerous passions of which one could say that were “worth a life”.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2015, 28, 1; 12-44
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka, opór, nadzieja. Wokół publicystyki zaangażowanej Henry’ego A. Giroux
Critique, Resistance, Hope: On Henry A. Giroux’s Political Journalism
Autorzy:
Kruszelnicki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1808264.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Henry Giroux
krytyka
opór
neoliberalizm
nauczyciele akademiccy
nadzieja
critique
resistance
neoliberalism
academic teachers
hope
Opis:
W artykule ustosunkowuję się do Henry’ego A. Giroux postulatu myślenia o nauczycielach akademickich jako publicznych i transformatywnych intelektualistach oraz do jego twierdzenia o konieczności politycznego zaangażowania humanistyki, zwłaszcza pedagogiki. Wskazuję różne czynniki zagrażające realizacji tych zadań, takie jak: dominacja ideologii neoliberalnej, ofensywa rynkowego fundamentalizmu, nieselektywny nabór kandydatów na studia przez uczelnie i wydziały humanistyczne. Za Giroux podkreślam rolę dyskursu nadziei i możliwości jako koniecznego uzupełnienia krytyki pojętej jako demaskowanie „fałszywej świadomości”, chociaż stronię od nadmiernego w moim uznaniu optymizmu amerykańskiego pedagoga i jego wiary w krytyczny potencjał i obywatelską sprawczość współczesnej młodzieży oraz w możliwość przejęcia przez nauczycieli akademickich kontroli nad warunkami swojej pracy.
The article discusses and problematizes Henry Giroux’s postulate to construe academic teachers as public and transformative intellectuals along with his claim that both humanities and social sciences, notably pedagogy, ought to be thought of as politically engaged. The author of the article indicates different factors thwarting  the implementation of those postulates, such as: the dominance of neoliberal ideology, the onslaught of market fundamentalism, and an unselective manner in which students are enrolled into universities, in particular humenities’ departments. Following in Giroux’s footsteps, the author undescores the role played by the discourse of possibility and hope, as a necessary complement to the criticism conceived of as stripping away the “false consciousness,” yet – at the same time –  he steers clear of the over-optimitic belief espoused by Giroux about the contemporary young people’s critical potential and civic agency, as well as the feasibility of reclaiming power over the conditions of their work by academicians.
Źródło:
Chowanna; 2020, 1(54); 1-11
0137-706X
2353-9682
Pojawia się w:
Chowanna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies