Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Eugeniusz Morawski" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Twórczość Eugeniusza Morawskiego w oczach krytyków i kompozytorów
    Eugeniusz Morawski’s output in the eyes of critics and composers
    Autorzy:
    Łapeta, Oskar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514144.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Eugeniusz Morawski
    critics
    Polish press
    Don Quichotte
    Świtezianka
    Miłość
    Nevermore
    Opis:
    The aim of this study is to present and synthesize the image of Eugeniusz Morawski’s output as presented by the Polish press and Polish composers. Morawski is an unknown composer, absent from the concert programs. His works were performed during composer’s lifetime and caused mixed and extreme reactions from the critics. His first successful concert – performance of now lost symphony-poem Vae victis in Salle Gaveau, Paris, was barely noted in Polish press. The first performance of symphonic poem Don Quichotte in 1912 caused vivid, yet mixed reactions. An important review was written by Aleksander Poliński, who criticized Morawski for being stylistically dependent on Richard Strauss’s style. Other reviews, some of them anonymous, were positive. The composer was praised for his talent and he was predicted to become a huge success in the future. Later on, his works were infrequently performed. In 1925, the symphonic poem Nevermore was performed in Warsaw under direction of Grzegorz Fitelberg. The work was very well received by the critic Karol Stromenger. Yet Morawski’s greatest success was his ballet The maid of Świteź, presented in Warsaw’s Great Theatre in May 1931. In 1933 Morawski received for this work the musical prize from the Ministry of Religious Beliefs and Publick Enlightment, winning the competition with Karol Szymanowski’s Symphony no.4. The event was discussed in great detail by the press. Some of the reviewers praised this work as Morawski’s masterpiece, others criticized it as worthless and clumsily written. The ballet was presented again in 1962 under the direction of Bohdan Wodiczko. A critic and a composer Stefan Kisielewski praised the word for its great orchestral effects and eerie climate. The article also uses extracts of letters of a composer Szymon Laks, essays of Stefan Kisielewski, and unpublished material from Polish Composers Union archive – letters of Grażyna Bacewicz and Włodzimierz Sokorski.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 1(24); 4-23
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Język muzyczny Eugeniusza Morawskiego na przykładzie baletów Miłość i Świtezianka1
    The Musical Language of Eugeniusz Morawski as Exemplified by the Ballets Miłość and Świtezianka
    Autorzy:
    Łapeta, Oskar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513920.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Eugeniusz Morawski
    ballet music
    Miłość
    Świtezianka
    Opis:
    Two of Morawski’s preserved complete ballet scores – Miłość (Love) and Świtezianka (The Maid of Lake Świteź), are representing a relatively late stage of his career as a composer, especially compared to his preserved symphonic poems (Don Quichotte, Nevermore and Ulalume). Miłość was written between 1925 and 1928. Libretto was written by the painter, theatre critic and scenic designer Franciszek Siedlecki. It is Morawski’s longest preserved composition – its estimated duration is about 3 hours. It is a score for a large orchestra supported by organ and choir. The work is divided according to the 19th-century ballet-divertissement. It is set in four parts, representing different locations (the world of machines, thesphere of the planets, the world of eternal love and Earth), and each part is divided into scenes and further dance numbers. Miłość was never presented on stage, but some portions of the work were shown at concerts. Świtezianka was written ca 1922. It is a much shorter work – its duration is about 35 minutes. Libretto was written by the composer himself. The plot of the ballet is a love triangle between a girl, a lumberjack and a knight. It is to represent a fantastic vision of pagan Slavic world in which reality and supernatural are mixed together. Świtezianka was staged in 1931 in Warsaw and was the biggest success in Morawski’s career, bringing him the State Prize for Musical Achievements in 1933. Since then it was staged three times – in 1960, 1962 and 2017, each time bringing reviews full of admiration and respect. Both ballets show Morawski as a composer fully aware of the 20th-century trends and techniques. His musical language in these works resembles Bartók, Ravel, Prokofiev and Stravinsky. They are masterly orchestrated with acute sense of orchestral timbre and with extensive use of percussion and brass sections. Morawski uses polytonality and polymetrics, underlines sharp rhythms and uses scales unfamiliar to traditional tonal system – pentatonic scale, whole tone scale and modal scale. These traits show Morawski as one of the most interesting and unjustly neglected Polish composers of the first half of the 20th century.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2019, 1(40); 27-73
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zjawisko muzycznych idées fixes w twórczości kompozytorskiej Eugeniusza Morawskiego: w poszukiwaniu genezy i interpretacji
    The phenomenon of musical 'idées fixes' in Eugeniusz Morawski’s composition works: In search of genesis and interpretation
    Autorzy:
    Łapeta, Oskar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408575.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Eugeniusz Morawski
    idée fixe
    Ulalume
    Nevermore
    Świtezianka
    Lilla Weneda
    Miłość
    Love
    Opis:
    Przedmiotem refleksji w niniejszym studium są dwie myśli muzyczne, obsesyjnie powracające w wielu dziełach Eugeniusza Morawskiego, będące wręcz emblematem jego stylu kompozytorskiego. Pierwszą z nich jest motyw dzwonów (poematy symgoniczne oparte na utworach Edgara Allana Poego, Nevermore i Ulalume, balety Świtezianka i Miłość, muzyka do sztuki Juliusza Słowackiego Lilla Weneda), drugą zaś – temat kojarzony w dziełach programowych kompozytora ze śmiercią kobiety (Nevermore i Świtezianka). Obie myśli powracają stale w poematach symfonicznych, baletach i muzyce scenicznej Morawskiego, uzasadniając tym samym określenie ich mianem idée fixe.
    The article deals with compositions by Eugeniusz Morawski in which the composer uses one of his constantly recurring ideas, or idées fixes. The first of those ideas appears in a letter sent to his closest friend, the Lithuanian painter and composer Mikalojus Konstantinas Čiurlionis, in which Morawski describes a funeral march with the tolling of bells that are used harmonically as a plagal cadence in first inversion with the third of the triad in the bass. This bell motif was used by Morawski in almost all of his most important works, such as the symphonic poems based on verse by Edgar Allan Poe, Nevermore and Ulalume, the two ballets Świtezianka (‘The nymph of Lake Świteź’) and Miłość (‘Love’) and the incidental music to Juliusz Słowacki’s play Lilla Weneda. In all these works, this motif occurs at moments symbolising death and oppression. Sometimes it is even more sinister, because Morawski used it as an accompaniment to themes symbolising hope. The second idée fixe might be called the theme of a woman’s death. It first appears in Nevermore, where it serves as a second theme, played by cor anglais in E minor. It illustrates the protagonist’s deceased beloved, Lenore. This theme appears for a second time at the very beginning of The Nymph of Lake Świteź, where it functions as a kind of motto, anticipating the death of the main female character, Sagna. It is used with an identical purpose in the incidental music for Lilla Weneda. Both themes recur constantly in five important compositions by Morawski, written between around 1911 and 1930. They seem to have had very significant meaning for the composer, although he never wrote about them. They may have represented autobiographical, intimate and obsessive symbols, so the term idée fixe is more than appropriate.
    Źródło:
    Muzyka; 2019, 64, 3; 69-89
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja poematów symfonicznych „Nevermore” i „Ulalume” Eugeniusza Morawskiego w prasie polskiej w latach 1924–1949
    The Reception of Eugeniusz Morawski’s Symphonic Poems 'Nevermore' and 'Ulalume' in the Polish Press between 1924 and 1949
    Autorzy:
    Łapeta, Oskar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328342.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Eugeniusz Morawski
    Nevermore
    Ulalume
    poemat symfoniczny
    recepcja muzyki
    muzyka XX wieku
    muzyka polska
    symphonic poem
    music reception
    20th-century music
    Polish music
    Opis:
    Przedmiotem rozważań jest recepcja dwóch zachowanych poematów symfonicznych Eugeniusza Morawskiego inspirowanych dziełami Edgara Allana Poego – Nevermore i Ulalume. Pierwszy z tych utworów wykonany został w Polsce w latach 1924–1938 co najmniej dziewięć razy, natomiast drugi był w latach 1925–1949 prezentowany co najmniej czterokrotnie. Późniejsze wykonania dzieł tego kompozytora były bardzo rzadkie, a powodem była słaba dostępność partytur i zła sława otaczająca nazwisko Morawskiego ze względu na jego przedwojenne konflikty z Karolem Szymanowskim. Oba dzieła były prezentowane pod batutą czołowych dyrygentów owych lat, m.in. Grzegorza Fitelberga, Emila Młynarskiego, Jaschy Horensteina czy Waleriana Bierdiajewa. Budziły duże zainteresowanie krytyków, którzy na ich podstawie uważali Morawskiego za jednego z najbardziej interesujących kompozytorów działających w owych latach. Chwalono je za siłę ekspresji, błyskotliwą orkiestrację i pełen niesamowitości nastrój, w sugestywny i plastyczny sposób oddający istotę ich literackich pierwowzorów. Okazjonalnie wysuwane zarzuty dotyczyły zależności stylistycznych od twórczości Richarda Wagnera i Richarda Straussa czy faktu korzystania przez kompozytora z medium programowości.
    I discuss the reception of Eugeniusz Morawski’s two surviving symphonic poems inspired by the writings of Edgar Allan Poe, Nevermore and Ulalume. The former was performed in Poland at least nine times in the years 1924–1938, while the latter was presented at least four times between 1925 and 1949. In later years, performances of works by this composer were extremely rare, owing to the poor accessibility of the scores and the composer’s ill repute related to his pre-war conflicts with Karol Szymanowski. In their time, however, both compositions were performed under such leading conductors as Grzegorz Fitelberg, Emil Młynarski, Jascha Horenstein and Walerian Bierdiajew. They attracted much critical interest and earned Morawski a reputation as one of the most interesting active composers. They were praised for their expressive power, brilliant orchestration and uncanny mood, suggestively and vividly conveying the essence of their literary models. The occasional critical remarks concerned their stylistic indebtedness to Richard Wagner and Richard Strauss, and the fact that Morawski had embraced the medium of programme music.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 4; 105-127
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Archives and blank spots: scholarly perspectives for recovering Polish music (1794–1945)
    Autorzy:
    Gmys, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780407.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    blank spot in the history of music
    Polish music in the nineteenth century and in the early twentieth century
    the music of Józef Nowakowski
    Józef Elsner
    Karol Kurpiński
    Ignacy Feliks Dobrzyński
    Stanisław Moniuszko
    Eugeniusz Morawski
    Feliks Nowowiejski
    Adolf Gużewski
    national style in music
    Opis:
    In this article, the author tries to present the issue of blank spots in the history of Polishmusic since 1794 (the world premiere of Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale [The supposedmirtacle, or Cracovians and highlanders] composed by Jan Stefani to the libretto of Wojciech Bogusławski is regarded as a symbolic beginning of national style in Polish music) up to the end of the SecondWorld War. It was a great period in history when Poland twice did not exist as a state (between1795 and 1918 and between 1939 and 1945).At the beginning the attention is drawn to the Polish music in the nineteenth century. Author describes new discoveries such as the Second Piano Quintet in E flat Major (with double bassinstead of second cello) by Józef Nowakowski (Chopin’s friend), and String Quartets op. 1 and monumentaloratorio Passio Domini Nostri Jesu Christi by Józef Elsner who was Chopin’s teacher in the Conservatory of Music in Warsaw (Elsner’s Passio discovered at the end of the twentieth century isregarded now as the most outstanding religious piece in the history of Polish music in the nineteenth century). Among other works author also mentions romantic opera Monbar (1838) by Ignacy Feliks Dobrzyński and first opera of Stanisław Moniuszko Die Schweitzerhütte (about 1839) written to the German libretto during composer’s studies at Singakademie Berlin.  Addressing the issue of Polish music of the first half of the twentieth century author draws attention to the composer Eugeniusz Morawski regarded as the leading Polish author of programme music next to Mieczysław Karłowicz (unfortunately Morawski is still forgotten figure in the Polish musical life).  Among others the importance of symphonic heritage of Feliks Nowowiejski, an author ofextremely popular in Europe during the second decade of twentieth century oratorio Quo vadis, is mentioned. At the end of article, the author takes up the problem of the enigmatic figure of Adolf Gużewski.The whole musical output of Gużewski, whose opera Dziewica lodowców [The Ice Maiden] was applauded in Warsaw and Russian opera houses in the second decade of the twentieth century, is now considered lost.
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2019, 19; 95-105
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Serum concentration of total sialic acids in patients with primary laryngeal carcinoma
    Poziom całkowitego kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z pierwotnym rakiem krtani
    Autorzy:
    Bronikowska, Izabela
    Świętochowska, Elżbieta
    Morawski, Robert
    Ścierski, Wojciech
    Czecior, Eugeniusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27320993.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-23
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    markers in laryngeal cancer
    N-acetyl-5-neuraminic acid
    sialic acids
    squamous cell carcinoma of the larynx
    kwas N-acetylo-5-neuraminowy
    kwas sjalowy
    markery raka krtani
    rak płaskonabłonkowy krtani
    Opis:
    Aim: The aim of the study was to evaluate serum concentrations of total sialic acids (TSA) in patients with squamous cell carcinoma of the larynx preoperatively and 4 years postoperatively and to compare the results with the serum concentration of sialic acids in patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Material and methods: The study comprised 52 patients with squamous cell carcinoma of the larynx and 25 patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Serum TSA concentrations were assessed in all patients preoperatively. 4 years after surgery, serum TSA concentrations were assessed again in 21 patients from the study group in whom recurrence was not detected. Results: Significantly higher serum concentrations of TSA were found in patients with laryngeal cancer compared to the control group (P < 0.05). Changes in TSA concentrations in the study group depended only on cancer grade (G). Significantly higher TSA concentrations were found in G3 patients. Such a relationship was not found for other parameters assessed. Alcohol consumption was the only important factor that affected TSA concentration in the control group. Significantly higher TSA concentrations were found in patients who admitted alcohol abuse. Significantly lower TSA concentrations were observed in patients with laryngeal cancer who were assessed 4 years postoperatively (P < 0.05). Conclusion: Serum concentration of TSA was increased significantly in laryngeal cancer and decreased significantly after several years of successful treatment. Further studies are warranted to assess the possibility of using sialic acids as a marker or target for immunotherapy.
    Cel: Celem pracy była ocena poziomu całkowitego kwasu sjalowego (TSA) w surowicy pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym krtani przed leczeniem operacyjnym oraz 4 lata po leczeniu operacyjnym, a także porównanie uzyskanych wyników z poziomami kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z nienowotworowymi zmianami w obrębie krtani. Materiał i metody: Badaniem objęto 52 pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem krtani oraz 25 chorych z nienowotworowymi zmianami w krtani. U wszystkich pacjentów dokonano pomiaru stężenia TSA w surowicy przed leczeniem chirurgicznym. Po upływie 4 lat od leczenia chirurgicznego dokonano ponownej oceny poziomu TSA w surowicy 21 pacjentów z grupy badanej, u których nie stwierdzono nawrotu choroby. Wyniki: Zaobserwowano istotnie wyższe stężenia TSA w surowicy pacjentów z rakiem krtani, w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (p<0,05). Zmiany w stężeniach TSA w grupie badanej zależały jedynie od stopnia złośliwości nowotworu (G). Istotnie wyższe stężenia TSA odnotowano u pacjentów z nowotworami stopnia G3. Nie stwierdzono jednak podobnej zależności dla pozostałych ocenianych parametrów. Jedynym istotnym czynnikiem wpływającym na stężenie TSA było spożywanie alkoholu. Istotnie wyższe stężenia TSA obserwowano u pacjentów przyznających się do nadużywania alkoholu. U pacjentów z rakiem krtani, badanych 4 lata po leczeniu chirurgicznym, stwierdzono znaczne obniżenie stężeń TSA (p <0,05). Wnioski: Stężenie TSA w surowicy ulega znacznemu zwiększeniu w przebiegu raka krtani i znacznie obniża się w ciągu kilku lat od zastosowania skutecznego leczenia. Ocena możliwości wykorzystywania kwasu sjalowego jako markera lub punktu uchwytu immunoterapii wymaga przeprowadzenia dalszych badań.
    Źródło:
    Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 2; 12-17
    0030-6657
    2300-8423
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Otolaryngology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies