Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sentymentalizm" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Życie jest cudowne” Franka Capry – paradoksy odczytań
Frank Capra’s “It’s a Wonderful Life” – the Paradoxes of Interpretations
Autorzy:
Durys, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342018.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Frank Capra
kino amerykańskie
sentymentalizm
American cinema
sentimentalism
Opis:
Życie jest cudowne (1946) jest obecnie filmem bodaj najbardziej znanym i niezwykle często przywoływanym w obszarze popkultury amerykańskiej. Określane jako populistyczne i sentymentalne, dzieło Franka Capry cieszy się niezwykłym zainteresowaniem wśród badaczy zarówno z obszaru szeroko rozumianych studiów kulturowych, jak i historyków oraz politologów. Celem artykułu jest wskazanie wybranych interpretacji filmu, często rozbieżnych pod względem wymowy. Przedstawienie ich ma służyć wydobyciu niuansów i odcieni znaczeniowych obrazu Życie jest cudowne, często niedostrzeganych ze względu na afektywny wymiar filmu.
It’s a Wonderful Life (1946) is perhaps the most famous and frequently cited film in the area of American pop culture. Described as populist and sentimental, the work of Frank Capra is of great interest to researchers both from the broadly defined cultural studies, as well as historians and political scientists. The aim of the article is to point out some, often divergent, interpretations of the film. Their presentation points to the nuances and shades of meaning of It’s a Wonderful Life, which often remain unseen due to the affective dimension of the film.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 6-20
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wśród gruzów
Autorzy:
Pytel, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645974.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
trzęsienie ziemi
Włochy
sentymentalizm
katastrofy naturalne
stosunki polsko-włoskie
Opis:
Among the rubble Abstract Terremoto is a literary documentary devoted to earthquakes that have struck Italy in recentyears. The author mixes accounts from travels to places affected by the disaster, interviewswith experts on various aspects of the phenomenon and thought on cultural methods oftaming the constant threat. One of the main characters of the text is Luca Cari, a spokespersonfor Italian fire department and civil-protection services who accompanies the author in histravels Mikołajewski’s book is one of the very few Polish publications that do not replicatethe stereotypical view on the Italians. It is also an important base for a discussion on therelationship of Poles towards the Mediterranean culture. Keywords: earthquake, Italy, sentimentalism, natural disasters, Polish-Italian relations
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2017, 17; 257-260
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Argumenty oskarżenia i obrony sentymentalizmu religijnego i estetycznego w dobie kryzysu
Arguments for the prosecution and defense of religious and aesthetic sentimentality in times of crisis
Autorzy:
Winnicka-Gburek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546307.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
sentymentalizm religijny
sentymentalizm w sztuce
krytyka i obrona sentymentalności
neo-sentymentalności
religious sentimentality,
sentimentalism in art
criticism and defense of sentimentality
neo-sentimentality
Opis:
We can observe today the widespread neo-Thomistic criticism of religious sentimentality and contemporary criticism of aesthetic sentimentality. It seems that aversion to sentimentality is today the only thing which connects critics of religion and critics of contemporary art. The aesthetic degradation of the concept of sentimentality began with a determined, rationalist criticism made by Kant. Since then, sentimentality has been a determinant of bad taste and a paradigm of bad art. In the 1920s, Polish theologian O. Jacek Woroniecki proposed a decisive criticism of religious sentimentality. In his opinion, religious sentimentality is harmful due to the specific features of feelings, such as subjectivism, egoism, passivity and individualism. The article presents the above-mentioned and other selected positions of critics, as well as a few defenders, of sentimentality. I analyze the social consequences of such attitudes and ask about the possibility of rehabilitation of a sentimental attitude in contemporary art and religion. In view of the broadly understood crisis of culture, which manifests itself, inter alia, through difficulties in mutual communication and understanding – a reinterpretation of delicate feelings such as pity, compassion and empathy could become deeply meaningful.
Wśród przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych dominuje pogląd, że nie można prowadzić żadnych poszukiwań na tym terenie bez odniesienia do wartości. Sam postulat niezależności od wartości w badaniach może doprowadzić jedynie do realizowania w nich wartości nieuświadomionych, bądź to już na etapie wyboru przedmiotu badań, bądź na etapie ich analizy „obiektywnej” i obojętnej na aktualne i rzeczywiste problemy społeczne. Dotykamy tu problemu społecznej roli badacza, jego wrażliwości i odpowiedzialności.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2018, 2/268
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjski Werter Michała Suszkowa (u źródeł werteryzmu w literaturze rosyjskiej)
Российский Вертер Михаила Сушкова (у истоков вертеризма в русской литературе)
Autorzy:
Mucha, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22632231.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
literatura rosyjska
XVIII w.
sentymentalizm
werteryzm
Michał Suszkow
Rosyjski Werter
Opis:
Эпистолярный роман Гете Страдания молодого Вертера приобрел значительную популярность в русской литературе последнего десятилетия восемнадцатого века. Многочисленные подражания этому шедевру открывает Российский Вертер Михаила Сушкова, автобиографическая повесть, написанная в 1792 году и опубликованная в 1801 году, через несколько лет после самоубийства семнадцатилетнего автора. В настоящей статье дается сравнительный анализ романа Гете и повести Сушкова. Она не является рабским подражанием немецкому подлиннику. При некотором их сходстве они имеют свои отличительные черты. Русский Вертер живет не только чувствами, но и разумом. Он сочетает поверхностный сентиментализм с вольтерьянизмом, что представляется общей характерной особенностью русской дворянской культуры конца восемнадцатого столетия. Поэтому Российский Вертер является ее своеобразным литературным памятником.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2000, 2; 57-70
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizacja projektu „człowieka czułego” w Dzienniku wojskowym z 1813 r. i Wspomnieniach mojej młodości Kazimierza Brodzińskiego
The Implementation of the „Man of Feelings” Project in Kazimierz Brodziński’s The Military Diary of 1813 and The Memories of my Youth
Autorzy:
Bąkowska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062488.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sentimentalism
anthropology
“man of feelings”
Kazimierz Brodziński
Enlightenment
sentymentalizm
antropologia
czuły człowiek
oświecenie
Opis:
The article is devoted to the anthropological “man of feelings” project. This pattern, formed in the 18th century, found its most well-rounded form in Franciszek Karpiński’s work. However, it is worth considering how the “man of feelings” project functioned in the late Enlightenment. This kind of perspective may give an opportunity to show “the long duration” of sentimentalism, defined not only as a literary movement but also a set of anthropological attitudes and ideas, playing a crucial role in Polish culture in the first decades of the 21st century. Kazimierz Brodziński’s literary legacy is one of the most important examples of this phenomenon.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 141-159
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
STERNE/YORICK JAKO SENTYMENTALNY PODRÓŻNIK I WSPÓŁ- CZESNE STUDIA LITERATURY PODRÓŻNICZEJ: PROBLEMATYZACJA KRYTYCZNEGO ŻYCIA W “PODRÓŻY SENTYMENTALNEJ”.
STERNE/YORICK, THE SENTIMENTAL TRAVELLER AND CONTEMPORARY TRAVEL WRITING STUDIES: PROBLEMATISING THE CRITICAL AFTERLIFE OF A SENTIMENTAL JOURNEY
Autorzy:
Jakub Lipski, Jakub Lipski
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911913.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Laurence Sterne
sentimentalism
sternizm
reception
travel writing
literary criticism
sentymentalizm
recepcja
literatura podróżnicza
krytyka literacka
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę wkładu twórczości Laurence’a Sterne’a, a w szczególności jego Podróży sentymentalnej (1768), w rozwój literatury podróżniczej. Krytyce poddane zostają dwa toposy badawcze: wkład Sterne’a w tzw. przeformułowanie paradygma-tu, z podróżopisarstwa „naukowego” na „subiektywne”, oraz koncepcja „maniery sternowskiej”, często pochopnie stosowana w odniesieniu do różnorodnych przemian stylistycznych w literaturze podróżniczej po 1768 roku. Topos pierwszy potraktowany jest jako przykład stylu odbioru niepotrzebnie dążącego do ustanowienia mitu początku, często kosztem rzetelności historyczno-literackiej. Topos drugi, analizowany w odniesieniu do współczesnych zastosowań pojęcia sternizmu, stanowi ilustrację braku ciągłości pomiędzy koncepcją badawczą a pierwotnym punktemodniesienia.
This article addresses two critical topoi in contemporary travel writing studies – Laurence Sterne’s agency in the so-called paradigm shift from the scientific to the subjective in eighteenth- century travel writing and the vague concept of “Sternean/Shandean fashions”, which has tended to be used as an umbrella term for stylistic idiosyncrasies in post-1768 travel writing. The former is approached as reflective of a style of reception that yearns to establish a myth of origin at the cost of historical accuracy. The latter is analysed with reference to the East Central European notion of sternizm, and exemplifies a pattern of disconnection, where a critical term derived from a name begins an autonomous life of its own and loses contact with the point of origin.
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 231-242
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toni sentimentali nelle poesie di Gábor Dayka
Autorzy:
Papp, Judit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084364.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sentimentalism
Hungarian literature
mysterious melancholy
opaque sadness
sentymentalizm
literatura węgierska
tajemnicza melancholia
nieprzejrzysty smutek
Opis:
In this paper, I intend to explore the influence of sentimentalism in the works of Gábor Dayka (1769– 1796), a Hungarian poet, an author of sentimental poems imbued with the ideals of the Enlightenment. The sentimental tones of his verses derive first of all from being misunderstood and oppressed and from the impossibility of unveiling the opaque sadness of the mysterious melancholy. Dayka, forced to choose the ecclesiastical career and then abandon it because of his liberal ideas, gradually becomes a sentimental and pessimistic poet who thinks love is painful and projects his pain into nature. I will focus on the sentimental means of expression of Dayka from the poem titled Rettenetes éjszaka (Terrible Night) to Titkos bú (Mysterious Melancholy).
Artykuł analizuje wpływ sentymentalizmu na twórczość węgierskiego poety Gábora Dayki (1769– 1796), autora sentymentalnych wierszy przepojonych ideałami oświecenia. Sentymentalne tony jego wierszy wynikają przede wszystkim z niezrozumienia ze strony środowiska literackiego oraz z niemożności ujawnienia nieprzejrzystego smutku tajemniczej melancholii, która go dręczyła. Dayka, zmuszony do wybrania kariery kościelnej, a następnie porzucenia jej dla swoich liberalnych idei, stopniowo zmienia się w sentymentalnego i pesymistycznego poetę, który uważa miłość za bolesne doświadczenie i przenosi swój ból na naturę. W artykule podjęto próbę analizy sentymentalnych środków wyrazu Dayki od poezji Rettenetes éjszaka (Straszna noc) po Titkos bú (Tajemnicza melancholia).
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2021, 1; 57-70
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sentymentalny wymiar „napoleońskich” wspomnień Franciszka Wiktora Dmochowskiego
A Sentimental Aspect of Franciszek Wiktor Dmochowski’s “Napoleonic” Memoirs
Autorzy:
Timofiejew, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848142.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Franciszek Wiktor Dmochowski
Andrzej Edward Koźmian
memoirs of Napoleonic era
sentimentalism
pamiętnik z epoki napoleońskiej
sentymentalizm
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie pamiętnika z epoki napoleońskiej – Pism byłego wachmistrza (1843) Franciszka Wiktora Dmochowskiego – jako jednego z przejawów żywotności sentymentalizmu w latach 40. XIX wieku. Dwupasmowa struktura narracji: zapis faktów historycznych i zapis przeżyć osobistych – wykazuje typową dla sentymentalizmu prawidłowość: im bardziej intensywne jest doświadczanie uczuć, tym bogatsza relacja o zewnętrznym wobec podmiotu świecie. We wspomnieniach Dmochowskiego główną rolę w prowadzeniu narracji odgrywa motyw nieszczęśliwej miłości. Niezależnie od sentymentalnie skonwencjonalizowanej struktury utwór Dmochowskiego jest postrzegany przez jego wydawcę, Andrzeja Edwarda Koźmiana, w sposób typowy dla edytorskiej konwencji sentymentalizmu – wydawca kreuje w swojej przedmowie do Pism ich autora zgodnie z sentymentalnym wzorcem antropologicznym i usprawiedliwia to akceptowaną przez siebie aksjologią sentymentalną.
The article focuses on showing memoirs of Napoleonic era – Franciszek Wiktor Dmochowski’s Letters from a Former Sergeant Major (Pol. Pisma byłego wachmistrza; 1843) – as a sign of vivacity of sentimentalism at the end of early part of the 19th century. Two-strip structure of narration – recording of historical data and recording of subjective emotional experiences – shows accordance with typical sentimental regulation: the more intensive inner life the richer description of external reality. The motif of unfortunate love plays an important part in carrying a recollection. Apart of sentimentally conventionalized narrative structure the work of Dmochowski is perceived by its editor, Andrzej Edward Koźmian, in the way that indicates a publishing manner of sentimentalism. The publisher in his Preface creates the author of memoirs according with sentimental anthropological patterns and explains this creation referring sentimental axiology which he consents to.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 313-324
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эпоха i асоба ва ўспамiнах Францiшка Карпiнскага «Гiсторыя майго веку i людзей, з якiмi я жыў»
Epoka i jednostka we wspomnieniach Franciszka Karpińskiego „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem”
An epoch and an individual in Frantsishek Karpinsky’s memoirs “The history of my century and people who I lived with”
Autorzy:
Шаўчэнка, Ганна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106843.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Franciszek Karpiński
pamiętniki
historia
autobiografia
Oświecenie
sentymentalizm
Frantsishak Karpinsky
memoirs
history
autobiography
sentimentalism
Age of Enlightenment
Opis:
Artykuł został poświęcony pamiętnikom „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem” Franciszka Karpińskiego (1741–1825), polskiego pisarza, poety i dramaturga. Omówiono w nim historię pisania i wydania utworu, zbadano nowatorski charakter gatunku wyrażający się w sposobach odzwierciedlania życia człowieka w określonych warunkach historycznych, przeanalizowano tematykę i problematykę pamiętników, zwrócono również uwagę na oświeceniowo-sentymentalne cechy stylu pisarza.
The article is devoted to the memoirs “The history of my century and people who I lived with” by Frantsishek Karpinsky (1741–1825) – Polish writer, poet and playwright. The author of the article examines the process of writing and publishing the work, studies its genre innovation in the methods of describing a person’s spiritual life in real historic circumstances, analyzes the subjects and problems of memories. The attention is also paid to peculiarities of the writer’s style connected with the Age of Enlightenment.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 191-202
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Эпоха i асоба ва ўспамiнах Францiшка Карпiнскага «Гiсторыя майго веку i людзей, з якiмi я жыў»
Epoka i jednostka we wspomnieniach Franciszka Karpińskiego „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem”
An epoch and an individual in Frantsishek Karpinsky’s memoirs “The history of my century and people who I lived with”
Autorzy:
Шаўчэнка, Ганна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944849.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Frantsishak Karpinsky
memoirs
history
autobiography
Age of Enlightenment
sentimentalism
franciszek karpiński
pamiętniki
historia
autobiografia
oświecenie
sentymentalizm
Opis:
Artykuł został poświęcony pamiętnikom „Historia mojego wieku i ludzi, z którymi żyłem” Franciszka Karpińskiego (1741–1825), polskiego pisarza, poety i dramaturga. Omówiono w nim historię pisania i wydania utworu, zbadano nowatorski charakter gatunku wyrażający się w sposobach odzwierciedlania życia człowieka w określonych warunkach historycznych, przeanalizowano tematykę i problematykę pamiętników, zwrócono również uwagę na oświeceniowo-sentymentalne cechy stylu pisarza.
The article is devoted to the memoirs “The history of my century and people who I lived with” by Frantsishek Karpinsky (1741–1825) – Polish writer, poet and playwright. The author of the article examines the process of writing and publishing the work, studies its genre innovation in the methods of describing a person’s spiritual life in real historic circumstances, analyzes the subjects and problems of memories. The attention is also paid to peculiarities of the writer’s style connected with the Age of Enlightenment.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 191-202
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giovanni Battista Pergolesi i jego theatrum doloris
Autorzy:
Szywalski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668959.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Giovanni Battista Pergolesi
opera
comic opera
opera buffa
the Enlightenment
sentimentalism
galant style
opera komiczna
oświecenie
sentymentalizm
styl galant
Opis:
Stabat Mater is one of the last compositions by Giovanni Battista Pergolesi and today it is probably the most well-known and valued arrangement of those ancient sequences. The composer translated the incredibly moving medieval poem into the sounds with a great mastery. He managed to create a musical fresco placing us in the centre of the suffering true mystery. The power of his music is so real and stimulating that it is not possible to remain indifferent.The following essay presents the phenomenon of Pergolesi’s artistic genius on the background of that time cultural changes and it focuses on his posthumous fame. The author analyses the composer’s achievement of galant style and discusses Pergolesi’s Stabat Mater in relation to the language of emotions related to sentimental literature. Moreover, he suggests to comprehend that music through the prism of the Italian Marian devotion phenomenon. Scientists are still intrigued by the figure of Giovanni Battista Pergolesi. They try to reconstruct his life story and to deal with the confusion concerning his legacy. The success story of Pergolesi’s Stabat Mater is particularly interesting. Thus, successive generations of musicologists ask a question what the fame origin of this work and its creator could be. The author of this essay presents a few clues that might help us to get closer to the answer to this question.
Stabat Mater is one of the last compositions by Giovanni Battista Pergolesi and today it is probably the most well-known and valued arrangement of those ancient sequences. The composer translated the incredibly moving medieval poem into the sounds with a great mastery. He managed to create a musical fresco placing us in the centre of the suffering true mystery. The power of his music is so real and stimulating that it is not possible to remain indifferent.The following essay presents the phenomenon of Pergolesi’s artistic genius on the background of that time cultural changes and it focuses on his posthumous fame. The author analyses the composer’s achievement of galant style and discusses Pergolesi’s Stabat Mater in relation to the language of emotions related to sentimental literature. Moreover, he suggests to comprehend that music through the prism of the Italian Marian devotion phenomenon. Scientists are still intrigued by the figure of Giovanni Battista Pergolesi. They try to reconstruct his life story and to deal with the confusion concerning his legacy. The success story of Pergolesi’s Stabat Mater is particularly interesting. Thus, successive generations of musicologists ask a question what the fame origin of this work and its creator could be. The author of this essay presents a few clues that might help us to get closer to the answer to this question.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2013, 11
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pankratija Sumarokowa wkład w rozwój czasopiśmiennictwa rosyjskiego
Pancras Sumarokov’s Contribution to the Development of the Russian Periodicals
Autorzy:
Dąbrowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437070.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Pankratij Sumarokow
czasopismo
Tobolsk
„Wiestnik Jewrropy”
epigramat
sentymentalizm
polemika literacka
Pancras Sumarokov
periodical
Tobol’sk
„Vestnik Evropy”
epigram
sentimentalism
literary polemics
Opis:
Artykuł zawiera omówienie roli Pankratija Płatonowicza Sumarokowa (1765–1814) – poety, tłumacza, redaktora czasopism, krewnego Aleksandra Sumarokowa) w dziejach czasopism prowincjonalnych (regionalnych) „Irtysz, priewraszczajuszczyjsia w Ippokrenu” (Tobolsk, 1789–1791) oraz „Biblioteka uczonaja, ekonomiczeskaja…” (Tobolsk, 1793–1794) i stołecznego czasopisma „Wiestnik Jewropy” z lat 1804–1805. Artykuł dotyczy związków Sumarokowa z kierunkami literackimi (sentymentalizm), gatunkami literackimi (epigramat) i polemikami literackimi (Iwan Pnin).
Pancras Platonovich Sumarokov (1765–1814) was a poet, translator, editor of the periodicals and Alexander Sumarokov’s relative. The article presents the role of Sumarokov in the history of the local periodicals: „Irtysh, prevrashchaiushchiisia v Ippokrenu” (Tobol’sk, 1789–1791), „Biblioteka uchonaya, ekonomicheskaya…” (Tobol’sk, 1793–1794), and the capital periodical „Vestnik Evropy” of 1804–1805. The article concerns connections of Sumarokov with the literary movements (sentimentalism), genres (epigram) and literary polemics (Ivan Pnin).
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2018, 3; 121-138
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego preromantyzm? Literatura przełomu XVIII i XIX stulecia w terminologii historyka literatury
Why pre-Romanticism? Literature of the Turn of the 18th and 19th Centuries in the Terminology of a Literary Historian
Autorzy:
Pluta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799033.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
preromantyzm; romantyzm; oświecenie; klasycyzm; sentymentalizm; gotycyzm; osjanizm; rokoko; Puławy; Czartoryscy; natura
pre-Romanticism; Romanticism; Enlightenment; Classicism; Sentimentalism; Gothicism; Ossianism; Rococo; Puławy; Czartoryski family; nature
Opis:
Artykuł jest próbą spojrzenia na znaczenie terminu „preromantyzm” przez pryzmat funkcjonowania tego pojęcia w tekstach literaturoznawczych. Przedmiotem analizy są rozprawy zamieszczone w przygotowanych przez Alinę Aleksandrowicz i Ewę Grzędę dwóch książkach naukowych, które dzieli data wydania (1991 i 2007), charakter publikacji (tom zbiorowy i autorska antologia utworów literackich), łączy natomiast użycie w formule tytułowej terminu „preromantyzm”. Rekonstruowane w toku rozważań sensy terminu „preromantyzm” odsyłają do zjawisk estetyczno-literackich, które mają w nauce o literaturze swoje nazwy: „sentymentalizm”, „gotycyzm”, „osjanizm” czy „rokoko”. Materiałem uzupełniającym bądź porównawczym dla formułowanych wniosków są spostrzeżenia innych badaczy literatury (T. Kostkiewiczowa, A. Kowalczykowa, J. Krzyżanowski, Z. Libera, J. Lyszczyna, J. Maciejewski), którzy problem preromantyzmu rozpatrywali wcześniej.
The article is an attempt to look at the meaning of the term “pre-Romanticism” through the prism of its functioning in literary texts. The subject of analysis are texts published in two book by Alina Aleksandrowicz and Ewa Grzęda. The two books are different in terms of the date (1991 and 2007) and the nature of the publication (collective volume and author’s anthology of literary works), but also linked to each other through the use of the term pre-Romanticism in their titles. The reconstructed senses of the term pre-Romanticism refer to aesthetic and literary phenomena which have their specific names in literary studies: Sentimentalism, Gothicism, Ossianism or Rococo. The observations of other literary researchers (T. Kostkiewiczowa, A. Kowalczykowa, J. Krzyżanowski, Z. Libera, J. Lyszczyna, J. Maciejewski), who previously considered the problem of pre-Romanticism, constitute a complementary or comparative material for the formulated conclusions.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 39-52
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Franciszek Karpiński – A hallmark sentimental writer?
Franciszek Karpiński – po czym poznać pamiętnikarza sentymentalnego?
Autorzy:
Zając, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089386.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
the history of Polish literature
the Enlightenment
prose
memoirs
sentimentalism
Franciszek Karpiński (1741–1825)
historia literatury polskiej
oświecenie
proza
pamiętnikarstwo
sentymentalizm
Franciszek Karpiński
Opis:
In the last phase of Franciszek Karpiński's life as a writer (the first quarter of the 19th century), he practically gave up poetry and concentrated instead on writing memoirs. This article tries to find out to what extent his autobiographical work, especially his Historia mego wieku i ludzi, z którymi żyłem [A History of My Century and the People with Whom I Lived], is influenced by an attitude characteristic of the sentimentalism of the previous century. As this analysis shows Karpiński's narrative exhibits both a sensitivity much indebted to Rousseau's autobiographical method and skilful shifts of tone, from satire and irony to various shades of melancholy. For sentimentalist aesthetic and poetics the continual manipulation of tone is a means of alerting the reader to the world's complexity. As in the novels of Lawrence Sterne, that complexity is experienced by way of careful observation of fragments of reality, defined by the subjectivity of the observer and the truth of his emotions.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 5; 533-545
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Córka źle strzeżona» – baletowe wcielenie sentymentalizmu
Dance Embodiment of Sentimentalism in the Case of «The Wayward Daughter» Ballet
Autorzy:
Narewska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519880.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
historia baletu
taniec
historia tańca
Jean Georges Noverre
Jean Dauberval
«Córka źle strzeżona»
sentymentalizm
ballet
ballet history
dance
dance history
«The Wayward Daughter»
sentimentalism
Opis:
Artykuł przedstawia analizę Córki źle strzeżonej, znanej jako najdłużej utrzymujące się dzieło w repertuarze baletowym na całym świecie. Do jej powstania w 1789 roku przyczynił się sentymentalizm, który wpłynął również na balet, odciskając swoje piętno na formie i treściach tej dziedziny sztuki. Kontekstem dla niniejszego studium Córki źle strzeżonej Jeana Daubervala (pomysłodawcy i pierwszego choreografa) są estetyczne, filozoficzne i kulturowe poglądy i założenia wielkich osiemnastowiecznych myślicieli (np. Jean-Jacquesa Rousseau i Denisa Diderota). Ich idee stały się podwalinami nowoczesnej sztuki baletowej, na którą duży wpływ wywarł także jeden z największych reformatorów sztuki tańca, Jean Georges Noverre. Jego uczeń, Dauberval, korzystając z zasad opracowanych przez Noverre'a, stworzył balet komiczny i przełamał monopol modnych wówczas baletów tragicznych. Dzięki wartkiej akcji, nieco naiwnej, acz zabawnej fabule i licznym urokliwym sekwencjom choreograficznym, Córka źle strzeżona bawi nawet współczesną publiczność. Oprócz analizy relacji między założeniami sentymentalizmu a formą i treścią spektaklu baletowego, w artykule omówiono jedną z najsłynniejszych XX-wiecznych choreografii do baletu, autorstwa Fredericka Ashtona, która do dziś wykonywana jest przez wiele zespołów na całym świecie.
This article presents an analysis of The Wayward Daughter, famed for being the most enduring piece in the ballet repertory all over the world. Sentimentalism, which influenced ballet as well, leaving its mark on the form and content of this art, contributed also to the creation of The Wayward Daughter in 1789. The context for this study of «The Wayward Daughter» by Jean Dauberval (the ballet’s originator and first choreographer) is provided by aesthetic, philosophical and cultural views and assumptions of great eightennth-century thinkers (e.g. Jean-Jacques Rousseau and Denis Diderot). Their ideas had become foundtions for the modern art of ballet, which has also been heavily influenced by one of the greatest reformers of the art of dance, Jean Georges Noverre. His student, Dauberval, using the rules developed by his Noverre, created the comic ballet and broke the monopoly of tragic ballets in vogue at the time. Thanks to its fast-paced action, somewhat naïve yet funny plot and numerous charming choreographic sequences, «The Wayward Daughter» is entertaining even for today’s audiences. Apart from analysing how the premises of sentimentalism apply to the form and content of a ballet show, the article discusses one of the most famous 20th-century choreographies for the ballet, devised by Frederick Ashton, which is performer by many ballet companies around the world to this day.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 209-224
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies