Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "senescence" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Search for polyprenols in leaves of evergreen and deciduous Ericaceae plants.
Autorzy:
Ranjan, Rajiv
Marczewski, Andrzej
Chojnacki, Tadeusz
Hertel, Jozefina
Swiezewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044157.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
Ericaceae
polyprenols
senescence
chemotaxonomy
Opis:
Various species and cultivars of Ericaceae family were checked for the presence of long-chain polyprenols in their leaves. In the genus Rhododendron no polyprenols were found in the ever-green species, while they were present in the deciduous type. The polyprenols were of chain-length of 14-20 isoprene residues and they occurred in the form of acetic acid esters. The polyprenol accumulation is discussed with respect to senescence of leaves.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2001, 48, 2; 579-584
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Low-glucose medium induces ORP150 expression and exerts inhibitory effect on apoptosis and senescence of human breast MCF7 cells
Autorzy:
Krętowski, Rafał
Stypułkowska, Anna
Cechowska-Pasko, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039569.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
β-galactosidase
senescence
ORP150
apoptosis
Opis:
Glucose deprivation is a factor evoking endoplasmic reticulum (ER) stress and induction of expression of an oxygen-regulated protein of 150 kDa (ORP150). We studied the effect of inducible overexpression of ORP150 on senescence and apoptosis of human breast carcinoma cells (MCF7) and human skin fibroblasts. We found an inhibitory effect of ORP150 on apoptosis and senescence of MCF7 cells, but not fibroblasts in ER stress conditions. An increased expression of senescence-associated β-galactosidase and acid β-galactosidase activity (biomarkers of cellular senescence) was observed. We suggest that ORP150 induction in cancer cells can promote tumour progression and may be a major cause of their resistance to chemotherapeutics.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 2; 167-173
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technique for the retention of leaf senescence of six ericoid wild plant taxa using ascorbic acid
Autorzy:
Panda, Subhasis
Pati, Chandan Kumar
Bhattacharjee, Aloke
Samanta, Sudhansu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076546.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Ascorbic acid
Ericaceae
India
Leaf senescence
Opis:
Efficacy of a growth promoter ascorbic acid (Vitamin C) on senescence deferral action was analysed using leaf discs of six wild ericoid plant taxa. Changes of some biochemical parameters like chlorophyll, protein, soluble and insoluble carbohydrates, RNA and DNA as well as activity of catalase enzyme were analysed as reliable senescence indices during detached leaf senescence of these six species under dark condition. With the progress of ageing duration from zero to 144 hours the levels of chlorophyll and proteins in leaf discs gradually declined in both control and ascorbic acid treated samples. However, in the chemical / Vitamin-C treated samples the rate of decline was found to be much slower. Concomitantly the levels of insoluble carbohydrate, RNA and DNA started declining right from 48, 96 and 144 hours of observation period both in treated and untreated samples. And here also ascorbic acid arrested the rapid rate of reduction of the levels of the biochemical parameters. On the other hand, soluble carbohydrate level started increasing irrespective of the treatments during the whole observation periods. However, the magnitude of increase was found to be low in case of the leaf samples which experienced treatment with ascorbic acid. The activity of the enzyme catalase was found to decrease progressively during the four observation periods (0, 48, 96 and 144 hours) regardless of the treatments. Ascorbic acid partially averted the rapid fall of the enzyme activity during the ageing periods. Ascorbic acid, a nonconventional senescence deferred thus seems to be a potent senescence deferral phytohormone /chemical / vitamin at least in case of six ericoid wild plant taxa.
Źródło:
World Scientific News; 2019, 115; 128-137
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinetin affects the level of chloroplast polyamines and transglutaminase activity during senescence of barley leaves
Autorzy:
Sobieszczuk-Nowicka, Ewa
Wieczorek, Przemysław
Legocka, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040582.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
barley leaves
senescence
transglutaminases
chloroplasts
kinetin
polyamines
Opis:
We analysed the level of polyamines (PAs) bound to thylakoids and the level and activity of thylakoid transglutaminases throughout barley leaf senescence, retarded by kinetin. The level of PAs bound to thylakoids changed in senescing barley leaves: bound putrescine (PU) and spermidine (SD) increased throughout senescence, whereas bound spermine (SM) decreased. Kinetin diminished the increase in thylakoid-bound PU and SD and almost completely abolished the decrease of the bound SM. These data suggest different roles of PU/SD and SM in thylakoid degradation. Immunodetection of transglutaminases (TGase) in thylakoid fraction revealed three bands of 33, 58 and 78 kDa. During senescence the intensity of all bands increased and it was correlated with an increase in TGase activity. Kinetin down-regulated the accumulation of the 58- and 78-kDa TGases and the TGase activity. We postulate that formation of covalent bonds between PAs and proteins by TGase is involved in chloroplast senescence. The kinetin-mediated preservation of low TGase levels and activity throughout leaf senescence may represent an important component of the mechanism of kinetin action in the retardation of leaf senescence.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2009, 56, 2; 255-260
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biochemical characterisation of chlorophyllase from leaves of selected Prunus species - A comparative study
Autorzy:
Sytykiewicz, Hubert
Sprawka, Iwona
Czerniewicz, Paweł
Sempruch, Cezary
Leszczyński, Bogumił
Sikora, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039551.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
chlorophyllase; chlorophyll catabolism; leaf senescence; Prunus genus
Opis:
Despite senescence-induced chlorophyll depletion in plants has been widely studied, the enzymatic background of this physiologically regulated process still remains highly unclear. The purpose of this study was to determine selected biochemical properties of partially purified fractions of chlorophyllase (Chlase, chlorophyll chlorophyllido-hydrolase, EC 3.1.1.14) from leaves of three Prunus species: bird cherry (Prunus padus L.), European plum (Prunus domestica L.), and sour cherry (Prunus cerasus L.). Secondarily, this report was aimed at comparing seasonal dynamics of Chlase activity and chlorophyll a (Chl a) content within investigated plant systems. Molecular weight of native Chlase F1 has been estimated at 90 kDa (bird cherry) and approximately 100 kDa (European plum and sour cherry), whereas molecular mass of Chlase F2 varied from 35 kDa (European plum) to 60 kDa (sour cherry). Furthermore, enzyme fractions possessed similar optimal pH values ranging from 7.6 to 8.0. It was found that among a broad panel of tested metal ions, Hg+2, Fe+2, and Cu+2 cations showed the most pronounced inhibitory effect on the activity of Chlase. In contrast, the presence of Mg+2 ions influenced a subtle stimulation of the enzymatic activity. Importantly, although Chlase activity was negatively correlated with the amount of Chl a in leaves of examined Prunus species, detailed comparative analyses revealed an incidental decrement of enzymatic activity in early or moderately senescing leaves. It provides evidence that foliar Chlase is not the only enzyme involved in autumnal chlorophyll breakdown and further in-depth studies elucidating this catabolic process are required.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2013, 60, 3; 457-465
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of pulsing with growth regulators on senescence of the detached cold-stored leaves of Zantedeschia aethiopica Spr. and Hosta 'Undulata Erromena'
Wpływ kondycjonowania regulatorem wzrostu na starzenie się ciętych liści cantedeskii (Zantedeschia aethiopica Spr.) i funkii (Hosta 'Undulata Erromena') przechowywanych w niskiej temperaturze
Autorzy:
Skutnik, E.
Rabiza-Świder, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364527.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
senescence
chlorophyll content
leaf senescence
cut leaf
leaf
low temperature
pulsing
growth regulator
Hosta
cold storage
Zantedeschia aethiopica
Opis:
Cut leaves of Zantedeschia aethiopica Spr. and Hosta ‘Undulata Erromena’ are widely used as the florists’ green. Effect of pulsing leaves with growth regulators and a storage method (dry or wet, in light or darkness, at 5°C) on postharvest longevity and chlorophyll content was investigated. Leaf vase life after 3 days storage was evaluated at 20°C and 12 h light/12 h night. Results confirmed that a dry and dark storage of Zantedeschia leaves negatively affected their decorative values while for Hosta foliage a dry storage was improper both in darkness and in light. Negative effects of storage conditions could – at least partly – be alleviated by a 24 h puls conditioning with gibberellic acid or benzyladenine for Zantedeschia and Hosta, respectively. In Zantedeschia the pulsed leaves cold stored in darkness had their vase life seven-fold that of non pulsed leaves. In Hosta pulsing leaves with BA prior to storage increased their vase life six times relative to untreated leaves, however, the cytokinin did not completely overcome a negative effect of dry storage. Positive action of both growth regulators was reflected in the leaf higher chlorophyll contents at all sampling dates.
Cięte liście cantedeskii etiopskiej (Zantedeschia aethiopica Spr.) i funkii (Hosta ‘Undulata Erromena’) stanowią bardzo wartościowy materiał uprawiany na zieleń ciętą. W pracy sprawdzono wpływ traktowania regulatorami wzrostu zastosowanego przed przechowywaniem w obniżonej temperaturze i sposobu przechowywania liści przez 3 dni w obniżonej temperaturze (5 ± 1°C) (na świetle /na mokro; na świetle /na sucho; w ciemności /na mokro; w ciemności /na sucho), na ich pozbiorcz trwałość oraz na zmiany zawartości chlorofilu w trakcie starzenia. Po przechowywaniu liście umieszczano w fitotronie (20 ±1°C w rytmie dobowym 12 h światła, 12 h ciemności). Wyniki przeprowadzonych doświadczeń potwierdziły wykazany wcześniej negatywny wpływ przechowywania ciętych liści cantedeskii etiopskiej w ciemności na sucho, a liści funkii na sucho (zarówno w ciemności, jak i na świetle) na ich dekoracyjność. Stwierdzono jednak, że negatywne skutki przechowywania ciętych liści obu gatunków w ciemności bądź na sucho można przynajmniej częściowo zniwelować, stosujc przed przechowywaniem 24-godzinne kondycjonowanie regulatorami wzrostu: w przypadku liści cantedeskii – kwasem giberelinowym, a w przypadku liści funkii – benzyloadeniną. U cantedeskii zabieg ten całkowicie niweluje negatywne skutki przechowywania w ciemności w perforowanej folii polietylenowej, utrzymujc ich trwałość na poziomie 7-krotnie wyższym od liści nietraktowanych. U liści funkii kondycjonowanie benzyloadenin zwiększa ich trwałość 6-krotnie w stosunku do liści nietraktowanych. Mimo tak dużego wzrostu trwałości, w liściach funkii traktowanych benzyloadenin utrzymuje się negatywny efekt przechowywania na sucho. Korzystny wpływ regulatorów wzrostu odzwierciedlił się w wyższym poziomie chlorofilu w liściach.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2005, 04, 2; 101-110
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zn-induced ROS and RNS metabolism alterations in plants with modulated senescence via cytokinin level
Autorzy:
Prochazkova, D.
Haisel, D.
Pavlikova, D.
Schnablova, R.
Szakova, J.
Vytasek, R.
Wilhelmova, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/81119.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
conference
premature senescence
plant life
abiotic stress
reactive oxygen species
senescence
cytokinin
transgenic plant
transgenic tobacco
Nicotiana tabacum
chlorophyll content
nitrotyrosine
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2013, 94, 2
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laminopatie – układ integrujący i ciągle intrygujący
Laminopathies – an integrating yet still intriguing system
Autorzy:
Hausmanowa-Petrusewicz, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061261.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
LMNA
dystrophy
heart
lipodystrophy
senescence
serce
starzenie
dystrofia
lipodystrofia
Opis:
Lamins – proteins with intermediate filaments – are components of the internal membrane and internal structures of cell nucleus. Some lamins are encoded by the LMNA gene, located at the long arm of the chromosome 1 – 1q21-23. Mutations of this gene are responsible for several diseases in humans. Some of these diseases have been described long ago – they were considered very rare, they were not diagnosed properly or their pathogenesis was unclear. Other diseases of this class only recently have appeared in medical handbooks. The key event in our understanding of laminopathies was elucidation in 1994 of the Emery-Dreifuss syndrome, well known to clinicians but rarely described hitherto. It is characterized by the triad of symptoms: early articular contractures (mainly of the cubital, talocrural and cervical vertebral joints), moderate atrophy and weakness of the brachial and peroneal muscle groups, and cardiomyopathy with conduction block, developing at the age of 20. The latter is the main life-threatening factor in Emery-Dreifuss syndrome patients. It became clear that the development of this condition depends on mutation of the STA gene, located at the long arm of the X chromosome (Xq28). The product of this gene is a protein included in the internal nuclear membrane, of molecular weight 34 kDa, called “emerin” in memory of Alan Emery. Its discovery marked a breakthrough in myology (hitherto it was believed that cell nucleus does not play any significant role in human pathology), paving the way for subsequent important discoveries. Among other things, it turned out that the Emery-Dreifuss dystrophy phenotype is not always associated with mutation of the STA gene or with emerin deficit. Growing interest in emerinopathy contributed to gathering of a fairly large number of patients featuring a similar phenotype but entirely different genotypic profile. The most important observation was that some patients phenotypically consistent with the Emery-Dreifuss syndrome are afflicted with one of the many possible mutations of the LMNA gene. The disease has an autosomal dominant inheritance pattern (rarely autosomal recessive). The product of the LMNA gene are lamins A/C. The gene has 12 exons and depending on location of the mutation, several entirely different syndromes may develop. Thereof, the most important are: 1. Emery-Dreifuss syndrome, featuring the same triad as the Emery-Dreifuss syndrome associated with emerinopathy; 2. limb-girdle muscular dystrophy type 1B, characterized by an autosomal dominant pattern of inheritance; 3. isolated, i.e. idiopathic dilated cardiomyopathy, characterized by an autosomal dominant inheritance pattern; 4. Charcot-Marie-Tooth disease type 2B with axonal conduction disorders, characterized by an autosomal dominant inheritance pattern; 5. familial partial lipodystrophy (Dunnigan type), featuring an autosomal dominant inheritance pattern; 6. mandibuloacral dysplasia (MAD) – a rare yet very severe disease, featuring autosomal recessive inheritance pattern; 7. Hutchinson-Gilford progeria, characterized by premature senescence of children, featuring autosomal dominant inheritance. In the field of laminopathies, which constitute a relatively novel area of research in medicine, we are struck by prominent role of cell nucleus and various mutations at several exons of the LMNA gene, resulting in different nosologic entities. From the clinician’s perspective, laminopathies (or nucleopathies in general) constitute a heterogenous group of hereditary diseases which damage skeletal muscles, cardiac muscle, connective tissue, nerves and bones. An interesting problem is “tissue specificity” of particular laminopathies, in spite of their presence in every tissue.
Laminy - białka z pośrednimi filamentami - wchodzą w skład wewnętrznej błony i wewnętrznych struktur jądra komórkowego. Niektóre laminy są kodowane przez gen LMNA, który jest zlokalizowany na długim ramieniu chromosomu 1. - 1q21-23. Mutacje tego genu są odpowiedzialne za cały szereg chorób człowieka. Część tych chorób opisano już dawno - uważano je za bardzo rzadkie, nie zawsze były rozpoznawane lub miały niejasną patogenezę, inne pojawiły się w podręcznikach medycyny dopiero teraz. Prologiem do poznania laminopatii było wyjaśnienie w 1994 roku znanego klinicystom, ale rzadko opisywanego zespołu Emery’ego-Dreifussa. Charakteryzuje go triada następujących objawów: wczesne przykurcze stawowe, głównie stawu łokciowego, skokowego i kręgosłupa szyjnego, umiarkowany zanik i nieznaczne osłabienie mięśni grupy ramieniowo-strzałkowej oraz kardiomiopatia z blokiem przewodzenia, która objawia się około 20. r.ż. Właśnie ona stanowi najistotniejsze zagrożenie dla życia pacjentów z zespołem Emery’ego-Dreifussa. Pojawienie się choroby okazało się zależne od mutacji genu STA, zlokalizowanego na długim ramieniu chromosomu X (Xq28). Produktem tego genu jest białko wewnętrznej błony jądrowej o ciężarze 34 kDa, nazwane na cześć Alana Emery’ego „emeryną”. Jego odkrycie było przełomem w miologii (do tego momentu uważano, iż jądro komórkowe nie odgrywa w ludzkiej patologii poważniejszej roli), stanowiło katalizator dalszych istotnych odkryć. Okazało się między innymi, że fenotyp dystrofii Emery’ego-Dreifussa nie zawsze idzie w parze z mutacją genu STA czy też z deficytem emeryny. Zainteresowanie emerynopatią przyczyniło się do zebrania dużej liczby chorych o podobnym fenotypie, ale całkiem innej charakterystyce genotypowej. Najważniejsze było stwierdzenie, że część pacjentów fenotypowo odpowiadających kryteriom zespołu Emery’ego-Dreifussa ma jedną z licznych możliwych mutacji genu LMNA. Choroba dziedziczy się w sposób autosomalny dominujący (rzadko recesywny). Produktem genu LMNA są laminy A/C. Gen ma 12 eksonów i w zależności od lokalizacji mutacji powstają bardzo rozmaite zespoły chorobowe. Najważniejsze z nich to: 1. zespół Emery’ego-Dreifussa z triadą taką samą jak w zespole Emery’ego-Dreifussa związanym z emerynopatią: 2. obręczowo-kończynowa dystrofia typu 1B, dziedzicząca się autosomalnie dominująco: 3. izolowana, tzw. idiopatyczna kardiomiopatia rozstrzeniowa, dziedzicząca się autosomalnie dominująco: 4. choroba Charcota-Marie’a-Tootha typu 2B z aksonalnymi zmianami przewodzenia, dziedzicząca się w sposób autosomalny recesywny: 5. rodzinna lipodystrofia typu Dunnigana (FPLD), dziedzicząca się w sposób autosomalny dominujący: 6. dysplazja żuchwowo-obojczykowa (MAD) - jest schorzeniem rzadkim, ale bardzo ciężkim, dziedziczy się autosomalnie recesywnie: 7. progeria Hutchinsona-Gilforda, charakteryzująca się przedwczesnym starzeniem dzieci, dziedzicząca się autosomalnie dominująco. W laminopatiach, które stanowią względnie nowy przedmiot badań medycyny, uderza olbrzymia rola jądra komórkowego i rozmaite mutacje w różnych eksonach LMNA powodujące różne zespoły chorobowe. Z punktu widzenia klinicysty laminopatie (a może w ogóle nukleopatie) są heterogenną grupą chorób dziedzicznych, które uszkadzają mięsień szkieletowy, sercowy, tkankę łączną, nerwy, kościec. Intrygującym problemem jest „tkankowa swoistość” laminopatii, pomimo ich obecności w każdej tkance.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 1; 24-31
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proliferation and apoptosis of human T cells during replicative senescence - a critical approach.
Autorzy:
Jaruga, Ewa
Skierski, Janusz
Radziszewska, Ewa
Sikora, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044352.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
senescence
p16
CD25
apoptosis
T cells
proliferation
CD8
Opis:
Normal human T lymphocytes growing in culture undergo replicative senescence. Previously, we have shown that in our conditions polyclonal T cells cease proliferation after about three weeks (Radziszewska et al., 1999, Cell Biol. Int. 23, 97-103). Now we present results of a more detailed analysis of in vitro growth as well as phenotypic changes of T cells. Cell cycle analysis showed that about 20% of cells were in the S phase untill the 17th day of culture (young cells). The highest number of mitotic cells (phase G2/M; 10%) was observed during the first week of culture. All not dividing senescent cells were stopped in the G1 phase (after the 30th day of culture). The sub-G1 fraction which represents apoptotic cells did not exceed 8% during the whole period until the 30th day of culture. During in vitro T-cell growth, a rather rapid selection to CD3+CD8+ cells occurs. In the presenescent (between the 17th and 30th day) and senescent populations the majority of cells (above 90%) were CD8 positive. We also have checked the expression of α-chain interleukin-2 (IL-2) receptor (CD25). In young and presenescent cells about one third of cells was CD25 positive, but only 15% in the pool of senescent cells. Immunoblotting analysis of p16 protein recognized previously as a marker of senescent T cells, showed its highest and transient expression in presenescent cells. A critical review of the polyclonal T cell replicative senescence model is presented.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2000, 47, 2; 293-300
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The importance of physical and social activity in the process of positive aging
Autorzy:
Rokicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11373432.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Senior/elderly
physical activity
social activity
senility/senescence
health
positive aging
Opis:
The article aims to draw attention to the importance of physical and social activity in the elderly. It emphasizes the need for the care of one’s physical and intellectual condition. It also accentuates the fact that being needed in the family and maintaining a social life is crucial for each senior. The article also stresses the important role that Pope John Paul II fulfilled in intergenerational relations. Peaceful and happy aging is largely dependent on making young people and seniors aware that we must take care of our health in advance, and that it is never too late to be active
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2021, 11, 2; 85-100
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molecular markers of delayed senescence in transgenic tobacco with enhanced cytokinin level
Autorzy:
Skowron, Ernest
Trojak, Magdalena
Sobala, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1190060.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
tobacco
delayed senescence
cytokinin
ipt
SAG12
chlorophyll
Rubisco LSU
superoxide dismutase
Opis:
Cytokinins are phytohormones that promote plant growth and development. They stimulate cell division and upregulate expression of photosynthetic-associated genes. However, the main reason for cytokinin research is their anti-senescing action used to delay the onset of plant senescence, improve productivity and postharvest storage. Exogenously applied cytokinins, like 6-benzylaminopurine, are commonly use to slow down or even inhibit the leaf yellowing and prolong lifespan of economically important plants. Similar effects, the regreening of mature fully-developed basal leaves, can be obtained by removal the top of the plant redirecting cytokinins flow from roots back to the ageing structures. Nevertheless, the real breakthrough was the engineering of transgenic tobacco plants with an inserted gene of cytokinins biosynthetic pathway (ipt) fused with a senescence-specific promoter (PSAG12). Enhanced hormones synthesis results in a leaf ageing retardation and its negative auto-regulated activity prevents developmental abnormalities. We studied the capacity of elevated hormone level in the transgenic tobacco to reduce chlorophyll, soluble proteins and Rubisco degradation in plants exposed to nine days of light deprivation. We also investigated possible correlation between the enhanced cytokinin synthesis and antioxidant properties of PSAG12-IPT plants analyzing three isoforms of superoxide dismutase. This paper is an attempt to determine molecular and physiological basis of cytokinin role in an inhibition of leaf ageing.
Źródło:
World Scientific News; 2016, 51; 13-25
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proteolytic activity and nitrogen remobilisation in senescing leaves of phenological forms of Fagus sylvatica
Autorzy:
Kraj, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41003.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Dendrologii PAN
Tematy:
proteolytic activity
nitrogen remobilization
leaf senescence
phenological form
peptidase
protein
phenology
Fagus sylvatica
beech
Opis:
Leaf senescence allows plants to remobilise and use the same nitrogen repeatedly and is closely linked to autumn phenology. The timing of leaf senescence affects the growth rate and survival of trees due to the association between senescence and the remobilisation of nutrients, particularly nitrogen. The present study compares protein degradation dynamics and nitrogen remobilisation in early, intermediate and late phenological forms of beech trees (Fagus sylvatica L.). Specimens of phenological forms were marked and examined in 2005 and 2008. Leaf samples were collected from August to October during each of these years, and a biochemical analysis and a determination of proteolytic enzyme activity were conducted. The early phenological form showed protein degradation with three clearly indicated phases, whereas in the late form, protein degradation was stable with a constant decrease. The phenological forms differed significantly in their C/N ratios, which increased from approximately 20 in August to 37.5, 35 and 32 for the early, intermediate and late forms, respectively, at the end of leaf senescence. The date of the sudden drop in temperature had a decisive effect on the beginning of leaf senescence. Temperature has a greater effect on protein degradation and the protein and nitrogen resorption efficiency in the early form than in the late form. The trees that began to senesce the earliest exhibited the highest resorption of nitrogen compounds. Senescence led to an increase in proteolytic activity. Aminopeptidase activity was highest at the beginning of senescence, while endo- and carboxypeptidase activity was highest in the middle of senescence. The early form had the highest activity levels for all peptidase types. These results indicate that beech trees that differ in their autumn senescence timing display different nitrogen remobilisation efficiencies. This efficiency depended on the length of leaf senescence, peptidase activity and the sensitivity of particular phenological forms to temperature changes.
Źródło:
Dendrobiology; 2014, 72
1641-1307
Pojawia się w:
Dendrobiology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Senescence of cut leaves of Zantedeschia aethiopica and Z. elliottiana. Part I. Chlorophyll degradation
Starzenie ciętych liści Zantedeschia aethiopica i Z. elliottiana. Część I. Rozkład chlorofilu
Autorzy:
Skutnik, E.
Rabiza-Świder, J.
Wachowicz, M.
Łukaszewska, A. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364404.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
leaf senescence
cut leaf
Zantedeschia elliottiana
benzyladenine
gibberellic acid
chlorophyll degradation
leaf
Zantedeschia aethiopica
Opis:
Chlorophyll degradation occurring during leaf senescence in under control of plant hormones. Changes in the chlorophyll content and the effects of BA (benzyladenine) and GA₃ (gibberellic acid) on this process were analyzed during senescence of cut leaves of Zantedeschia aethiopica Spr. and Zantedeschia elliottiana Engl., two species grown for the florists’ green. Both growth regulators were applied as 24 h pulse treatment: 0.25 mmol·dm⁻³ and 0.1 mmol·dm⁻³ for GA₃ and BA, respectively. Gibberellic acid was more effective than benzyladenine in delaying senescence of both Zantedeschia species leaves by retarding chlorophyll loss. A standard preservative solution used to prolong longevity of cut flowers (8-HQC /citrate of hydroxyquinoline/ +2% S /sucrose/) radically accelerated chlorophyll loss of Z. aethiopica leaves but had no effect on pigment degradation in leaves of Z. elliottiana. However, in both species the preservative diminished the positive effect of GA₃ treatment on final chlorophyll content.
Degradacja chlorofilu zachodząca w trakcie starzenia się ciętych liści regulowana jest przez fitohormony. W doświadczeniach analizowano zmiany zawartości chlorofilu w trakcie starzenia się ciętych liści dwóch gatunków stosowanych jako zieleń cięta (Zantedeschia aethiopica Spr. i Zantedeschia elliottiana Engl.) i wpływ BA (benzyloadeniny) i GA₃ (kwasu giberelinowego) na ten proces. Roztwory obu regulatorów wzrostu aplikowano w formie 24-godzinnego kondycjonowania (BA – 0,1 mmol·dm⁻³; GA₃ –0,25 mmol·dm⁻³). Kwas giberelinowy okazał się skuteczniejszy od benzyloadeniny w opóźnianiu rozkładu chlorofilu w przypadku obu gatunków, zwiększając tym samym ich trwałość. Pożywka standardowa, używana w celu przedłużenia pozbiorczej trwałości ciętych kwiatów, (8-HQC /cytrynian 8-hydroksychinoliny/ + 2% S /sacharoza/) istotnie przyspieszyła degradację chlorofilu w ciętych liściach Z. aethiopica, nie mając jednocześnie wpływu w przypadku Z. elliottiana. W obu jednak przypadkach pożywka osłabiła pozytywny wpływ GA₃ na końcową zawartość chlorofilu.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2004, 03, 2; 57-65
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EPR-spin labelling measurements of thylakoid membrane fluidity during barely leaf senescence
Autorzy:
Jajic, I.
Sarna, T.
Wisniewska, A.
Strzalka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/79849.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
conference
electron paramagnetic resonance
spin labelling
thylakoid membrane
fluidity
barley
leaf senescence
molecular oxygen
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2013, 94, 2
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Senescence of cut leaves of Zantedeschia aethiopica and Z. elliottiana. Part III. The reducing sugars content
Starzenie ciętych liści Zantedeschia aethiopica i Zantedeschia elliottiana. Część III. Zawartość cukrów redukujących
Autorzy:
Skutnik, E.
Rabiza-Świder, J.
Wachowicz, M.
Łukaszewska, A. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364410.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
leaf senescence
cut leaf
Zantedeschia elliottiana
benzyladenine
gibberellic acid
reducing sugar
leaf
Zantedeschia aethiopica
Opis:
Cut leaves of Zantedeschia aethiopica and Z. elliottiana are widely used as the florists’green. Over the years we studied the parameters related to postharvest quality of leaves in the two above species. Here the effect of plant hormones known to delay leaf senescence (benzyladenine and gibberellic acid) and of the standard preservative solution (8-HQC + 2% sucrose) on the reducing sugars contents is presented. BA (0.1 mmol·dm⁻³) and GA3 (0.25 mmol·dm⁻³) were applied as 24 h pulse treatments. Pulsed and unpulsed leaves were kept either in water or in the preservative. In both species contents of reducing sugars during their senescence in vases initially rose and then dropped to 60–80% of the initial levels. Pretreatment with BA did not counteract a decrease in reducing sugar contents while in the GA₃-treated leaves sugar loss was prevented in Z. aethiopica and a 20% increase occurred in Z. elliottiana. Placing leaves in the sugar containing solution provoked a dramatic loss of reducing sugars in Z. aethiopica (to 12% of the initial level) while in Z. elliottiana this loss was less pronounced (52% of the initial value). Cytokinin did not mitigate the negative effect of the preservative on reducing sugar losses while GA₃ was more effective in this respect. Results of analyses do not support hypothesis that sugar depletion might be a cause of senescence of detached leaves in the two Zantedeschia species.
Zantedeschia aethiopica i Zantedeschia elliottiana znajdują szerokie zastosowanie jako zieleń cięta. W doświadczeniach analizowano wpływ regulatorów wzrostu, skutecznych w opónianiu starzenia ciętych liści (benzyloadeniny i kwasu giberelinowego) oraz pożywki standardowej (8-HQC + 2% sacharozy) na zawartość cukrów redukujących. BA (0,1 mmol·dm⁻³) i GA3 (0,25 mmol·dm⁻³) aplikowano w formie 24-godzinnego kondycjonowania. Traktowane i nietraktowane regulatorami wzrostu liście wstawione zostały do wody lub pożywki standardowej. W przypadku obu gatunków zawartość cukrów redukujących w trakcie ich starzenia się początkowo rosła, po czym spadała do poziomu 60-80% zawartości początkowej. Kondycjonowanie liści Z. aethiopica w roztworze BA nie zapobiegło spadkowi ich zawartości, podczas gdy skutecznym w opónieniu tego procesu okazało się traktowanie kwasem giberelinowym a co więcej – w przypadku Z. elliottiana odnotowano 20% wzrost. Pożywka standardowa spowodowała gwałtowny spadek zawartości cukrów rozpuszczalnych w ciętych liściach Z aethiopica (do poziomu 12% zawartości początkowej), podczas gdy w liściach Z. elliottiana odnotowano spadek jedynie do poziomu 52% zawartości początkowej. Cytokinina nie złagodziła negatywnego wpływu pożywki standardowej na zawartość cukrów rozpuszczalnych, skuteczna natomiast okazał się GA₃.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2004, 03, 2; 219-227
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies