Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rituals / rytuały" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Święto i Jego Kulturotwórcza Rola
The Holiday and its Role in Culture Creation
Autorzy:
Dyczewski, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973867.pdf
Data publikacji:
2012-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
holiday / święto
celebrating / świętowanie
values /wartości
rituals / rytuały
customs / zwyczaje
socialisation / socjalizacja
culture / kultura
Opis:
Celebrating is a natural attribute of human beings, and holidays are a permanent element of culture. Some scholars even claim that it is celebrating and holidays that fundamentally distinguish man from animals, and also from God. The holiday fulfils various social functions: it is an expression of the alternation and cyclical nature of human life; it gives sense to the life of the individual and society; it brings people together; it is a social tie through history; it is a time of activity, of increased happiness and the substrate of experience; it helps to disperse tension, dissipate conflicts, pass difficult times. Nations and cultures, regions and local cultures are distinguished by their holidays and manner of celebrating. Every holiday has certain permanent formal elements, such as the preparations, timeframe, defined spatial elements, rituals, proper clothing, an organizer, active participation, gifts. Celebrating a holiday is an important part of the social process since it serves to transfer certain content and forms, such as the individual’s roots in the family, local society or nation. Holidays are an important element of social identity and culture - enduring and yet mutable. Celebrating, like many other abilities, has to be learned.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2012, 56, 4; 3-24
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja własnego życia i rytuały rodzinne wskazywane jako życiowe źródła wsparcia
Vision of Your Life And Family Rituals, Support Sources
Autorzy:
Farnicka, Marzanna
Liberska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/958095.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
rituals
support
Rytuały
Wsparcie
Opis:
Rituals have been a part of our reality for a long time. As an individual subject of research they have been functioning since the second half of the nineteenth century. Contemporary studies concern the problem of changes connected with rituals, their importance, form and presence in the world today. The presented research is a part of this trend pointing to the need to create ritual experiences for people at junior high school age, as the elements controlling the overwhelming chaos which resulted from internal processes (creating identity) and the processes connected with the change of the environment ( leaving primary school and entering junior high school).
Rytuały od dawna są częścią naszej rzeczywistości. Jako samodzielny przedmiot badań funkcjonują antropologii od drugiej połowy dziewiętnastego wieku. Współczesne opracowania dotyczą problemu przemian związanych z rytuałami, ich znaczeniem, formą oraz obecnością w dzisiejszym świecie. Przedstawione badanie wpisuje się w ten nurt wskazując konieczność stwarzania rytualnych doświadczeń osobom w wieku gimnazjalnym, jako elementów opanowujących wszechogarniający chaos wynikły zarówno z procesów wewnętrznych (budowanie tożsamości) jak i związanych ze zmianą środowiska funkcjonowania (zmiana szkoły podstawowej na gimnazjum).
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2013, 39, 2; 215-225
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rytuały przejścia w edukacji
Transition Rituals in Education
Autorzy:
Szczepaniak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141562.pdf
Data publikacji:
2013-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
rytuały przejścia
edukacja
rytuały edukacyjne
transition
rituals
education
Opis:
Rituals accompany people from their birth till death and play very important roles in their lives. They are an indispensable element of human functioning even though the participation in them is not always fully conscious. Organized outside daily routine they signify the uniqueness and importance of events which they accompany. Despite the fact that they themselves undergo changes what should be noticed is the need of stability based on what is certain and predictable. Understanding rituals of individuals and groups is a necessary condition for understanding the present time.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2013, 16, 3(63); 71-86
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rytuały w rzeszowskich przedszkolach – analiza kalendarzy uroczystości i wydarzeń. Sprawozdanie z badań
Rituals in kindergartens in Rzeszów – analysis of the ceremonies and events. Research report
Autorzy:
Curzytek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1538373.pdf
Data publikacji:
2021-09-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przedszkole
uroczystości
rytuały przejścia
rytuały cykliczne
rytuały okolicznościowe
kalendarz wydarzeń rytualnych
kindergarten
ceremonies
rituals of passage
cyclical rituals
occasional rituals
calendar of ritual events
Opis:
Kalendarz uroczystości i wydarzeń przedszkolnych pełni istotną rolę w procesie wychowania i socjalizacji dziecka. Obchodzone według niego święta stanowią podstawową formę kultywowania tradycji i zachowania obrzędów. Momenty te w społeczności przedszkolnej rozumiane są jako zawieszenie normalnego, ustalonego porządku codzienności i wkroczenie w czas odświętny, nasycony symbolicznie. Powtarzane i celebrowane w corocznym przedszkolnym rytmie, mogą być interpretowane jako wydarzenia o charakterze rytualnym. Sprawozdanie zawiera opracowanie empirycznej weryfikacji części badań autorskich dotyczącej liczebności, typów i znaczenia rytuałów występujących w kalendarzach wydarzeń rzeszowskich przedszkoli. Analiza ilościowa przedszkolnych uroczystości i świąt została przeprowadzona przy użyciu standaryzowanego klucza kategoryzacyjnego, w którym wyróżniono rytuały przejścia, rytuały cykliczne i rytuały okolicznościowe. Wyniki jednoznacznie wskazują na istotną obecność rytuałów w funkcjonowaniu przedszkola.
The calendar of preschool celebrations and events plays an essential role in the process of a child’s upbringing and socialization. According to it, all holidays are the basic form of cultivating tradition and maintaining rituals. For the preschool community, these moments are understood as suspending the normal, established order of everyday life and entering a festive, symbolically saturated time. Repeated and celebrated in the annual preschool rhythm, they can be interpreted as ritual events. The report contains an empirical verification of part of the author’s research on the number, types and significance of rituals occurring in the calendar of events in the Rzeszów kindergartens. The quantitative analysis of pre-school celebrations and holidays was carried out using a standardized categorization key in which rites of passage, cyclical rituals and occasional rituals were distinguished. The results clearly indicate a significant presence of rituals in the functioning of the kindergarten.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2020, 26, 1-2; 91-97
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzędy i rytuały inicjacyjne w Casamance (Senegal). Analiza etnohistoryczna
Initiation Rites and Rituals in Casamance (Senegal). Ethnohistorical Analysis
Autorzy:
Pomieciński, Adam
Sall, Moustapha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33731897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Diola
Baynounk
Senegal
Casamance
rituals
rites
obrzędy
rytuały
Opis:
W artykule przedstawiono wybrane elementy organizacji społecznej i kulturowej niektórych grup (Baynounk i Diola) żyjących obecnie w Casamance, regionie położonym w południowo-zachodniej części Senegalu. Na podstawie danych historycznych oraz antropologicznych ukazano chronologię osadnictwa w regionie oraz jego specyfikę. Owa „specyfika” interpretowana jest przez pryzmat obrzędów i rytuałów inicjacyjnych (także przedinicjacyjnych) u Baynounk i Diola. Rytuały te mają istotne znaczenie w kontekście kulturowych różnic, które podnoszone są w sytuacji konfliktu i dążeń separatystycznych mieszkańców Casamance. Są one wciąż bardzo żywe, pomimo zachodzących procesów modernizacyjnych wzmacniają ich tożsamości regionalne. Tekst oparty został na dostępnych źródłach historycznych oraz materiałach etnograficznych pozyskanych podczas kilku wyjazdów terenowych do Casamance w Senegalu.
This article presents selected elements of the social and cultural organization of some groups (Baynounk and Diola) currently living in Casamance, a region in the southwestern part of Senegal. Based on ethnohistorical and anthropological data, it presents the chronology of settlement in the region and its specificity. This “specificity” is interpreted through the prism of initiation rites and rituals (including pre-initiation) in Baynounk and Diola. These rituals are important in the context of cultural differences that arise in the context of conflict and separatist aspirations of the inhabitants of Casamance. They are still very much alive, and despite the ongoing modernization processes, they strengthen their regional identities. This paper is based on available historical sources and ethnographic materials obtained during several research trips to Casamance in Senegal.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2023, 66, 4; 31-46
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokuta publiczna heretyków: formy i funkcje
Public Penitence of Heretics: Its Forms and Functions
Autorzy:
Kras, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929343.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
herezja
inkwizycja
rytuały
pokuta
heresy
Inquisition
rituals
penance
Opis:
The article discusses the origins of public penitence for heresy in the early Christian tradition and examines its application to the penitential practice of the medieval Church. It demonstrates how the public penance for mortal sins, which took shape in the late Antiquity, was later adopted and developed within the system of medieval inquisition. In the medieval collections of canon law heresy was qualified as a religious crime which required a special public penitence. Following the guidelines set up in the ancient Church, any heretic, who declared his intention to abjure errors, was to be interrogated by a bishop, who granted him absolution of sins and prescribed due penance. An important part of the penance for heresy was a public solemn penitence which took place on Sundays and feast days, and included a number of rituals. The penitent heretic had to appear in a special garment with his hair cut off and bare foot. The ritual of solemn public penitence for mortal sins took form in the late antiquity and as such was later inserted in the medieval pontificals. The rise of medieval inquisition as an efficient weapon against popular heresy stimulated the development of penitential discipline for heretics. Papal inquisitors, who started to be appointed as extraordinary judges in heresy trials since 1230s, were particularly inventive in the way how the public penitence might be employed in the struggle against heretics. Medieval registers of heresy trials, carried out by papal inquisitors and bishops, remains the main source of information about penalties imposed on heretics, who were sentenced for their errors. The public promulgation of sentence and penalty was the final act of the inquisitorial procedure. The charter of penalties (littera penitentialis) which was first read publicly and later handed over to the penitent heretic, listed various forms of penitence which he had to fulfill. In the inquisitorial strategy of penitence which started to operate in the first half of the thirteenth century a solemn public penitence of heretics became a commonplace. The inquisitorial registers and manuals for inquisitors described in detail the ritual of public penitence and its functions. The penitence imposed on heretics offered them a chance to repent publicly for their public crimes and to give satisfaction to the society, which had been disturbed by their activities. That is why the solemn public penitence usually took place in cathedral or central market squares on feast days to be attended and witnessed by the local community. Through his special outlook and penitential garment with two signs of crosses the heretic was highly visible and could not become anonymous. The whole society was responsible for supervising the penitence of heretics and controlling their religious and moral conducts. Any act of religious transgression or misconduct was to be reported to the ecclesiastical authorities. Of course, the public penitence was aimed to give a lesson to all the faithful and prevent them from falling into heresy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 2; 5-26
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rytuały wchodzenia w dorosłość w przestrzeni religijnej i świeckiej (refleksje socjologiczne)
Rituals of entering adulthood in the religious and secular space (sociological reflections)
Autorzy:
Sroczyńska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103028.pdf
Data publikacji:
2021-07-17
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
wchodzenie w dorosłość
rytuały przejścia
rytuały nadania i zatwierdzania
współczesna młodzież
entering adulthood
passage rituals
granting and approval rituals
modern youth
Opis:
W tekście podjęto problematykę rytuałów przejścia, nadania i zatwierdzania towarzyszących wchodzeniu w dorosłość. W rozważaniach tych odniesiono się zarówno do kwestii teoretycznych, uwzględniając typologię rytuałów zaproponowaną przez Pierreʹa Bourdieu, jak i do wybranych rezultatów badań własnych (ilościowych i jakościowych), przeprowadzonych pod koniec pierwszej dekady XXI wieku wśród maturzystów regionu świętokrzyskiego. Pod uwagę wzięto te praktyki rytualne, które nadal posiadają znaczenie dla młodzieży (bierzmowanie, „osiemnastka” i matura), choć sposób ich celebracji oraz pełnione funkcje podlegają mniej lub bardziej istotnym przeobrażeniom.
The text deals with the rituals of passage, granting and approval accompanying entering adulthood. These considerations refer to both theoretical issues, taking into account the typology of rituals proposed by Pierre Bourdieu, and to selected results of own research (quantitative and qualitative) carried out at the end of the first decade of the 21st century among high school graduates of the Świętokrzyskie region. The ritual practices that are still important for young people (confirmation, "eighteenth" and high school graduation) were taken into account, although the manner of their celebration and the functions performed are subject to more or less significant transformations.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2021, XII(2(35)); 57-70
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzędy przejścia. Refleksja etnologiczna o przekraczaniu granic
Rituals of Border Crossing. Ethnological Reflection on Crossing the Borders
Autorzy:
Dziura, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38994657.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
granica
przekraczanie granic
obrzędy
rytuały przejścia
globalizacja
border
border crossing
rituals
rituals of border crossing
globalization
Opis:
Granica to obszar, który jednocześnie łączy i rozdziela. Jest to pas ziemi między przyległymi terenami, który zabezpiecza to, co jest wewnątrz i jednocześnie pozwala na zetknięcie się z tym, co jest na zewnątrz. Przekraczaniu granic zawsze towarzyszyły i towarzyszą emocje, ponieważ obszar ten ma specyficzne cechy. By zmniejszyć poczucie lęku, obawy związanej ze zmianą obszarów, tworzono obrzędy i rytuały przejścia. Niniejszy artykuł przedstawia formalne wymogi stawiane przekraczającym granice, ale też pokazuje magiczno-religijne sposoby ochrony przed niebezpieczeństwami czyhającymi na granicy. Wyjaśnia postrzeganie granic w kulturze tradycyjnej i przybliża współczesną wizję granic. Przedstawia rytuał przekraczania granicy polsko-ukraińskiej.
A border protects what is inside – orbis interior but simultaneously it lets to adjoin what is outside – orbis exterior. A border does not belong to anybody, it is the area “between”, so on one side it prompts to stop and on the other side it prompts to communication and connectivity. Borders were and are being crossed. Crossing them is connected with the change of the area but also with the experience of difference, alterity, outrangeness. To reduce the fear and anxiety about “the world abroad” and the demilitarised zone itself, there were always the rituals of border crossing. This article presents formal necessities connected with border crossing and it shows magical-religious ways of protection against the dangers lurking in the zone area. in a nowadays globalised world where the borders are wearing away and the countries welcome the comers, the rituals of crossing wither. But there are still places where you can experience these rituals. At the airports and exterior frontiers of the European Union the activities were multiplied to make travellers aware of the meaning of the border crossing. the description of the Polish-Ukrainian border controlling lets us educe the ritual of it and to capture – maybe at the last gasp – the activities performed in the demiliterised zone area. If the borders still exist, people will need the rituals of crossing them because these rituals give the feeling of safety. They are somehow connected with a kind of necessity but they also reduce the feeling of lost and fear.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 65-80
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie)normatywność rytuałów oporu w szkole
(Non)Normativity of the Rituals of Resistance at School
Autorzy:
Babicka-Wirkus, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142455.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
normatywność
norma
rytuały oporu
szkoła
normativity
norm
rituals of resistance
school
Opis:
W artykule skupiam się na zagadnieniu normatywności rytuałów oporu w szkole. Próbuję rozpatrzyć to zagadnienie z punktu widzenia dwóch kultur, które ścierają się w przestrzeni szkoły, a mianowicie kultury dominującej (kultury szkoły) i podporządkowanej (kultury ulicy). Rytuały oporu posiadają zróżnicowaną normatywność, w zależności od tego, czy są narzędziami podtrzymywania hegemonii szkolnej, czy prowadzić mają do zmiany obowiązującego porządku. W artykule również omawiam typologię rytuałów oporu uczniów, która powstała w wyniku zestawienie koncepcji róży emancypacyjnej zaproponowanej przez M. Czerepaniak-Walczak i wyróżnionych przez P. McLarena grup rytuałów istniejących w codzienności szkolnej.
The following article focuses on the normativity of the rituals of resistance at school. It examines this issue from the perspective of two cultures which clash in the school environment – the dominant culture (school culture) and subordinate culture (street culture). The rituals of resistance have diverse normativity, depending on whether they are tools for maintaining school hegemony or they are supposed to lead to a change in the current order. The article also discusses the typology of students’ rituals of resistance which was developed as a result of comparing M. Czarepaniak-Walczak’s concept of emancipational rose and P. McLaren’s groups of the rituals existing in everyday school life.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 1(73); 73-86
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzędy błogosławieństwa chorych według potrydenckich rytuałów polskich (1631-1964)
Autorzy:
Wit, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042187.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rytuały potrydenckie
liturgia
diecezje polskie
post-Tridentine rituals
liturgy
polish dioceses
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1993, 62; 161-192
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywiadówka jako przestrzeń procedur i rytuałów. O oficjalności i obligatoryjności
Autorzy:
Lulek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1993181.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
a parent-teacher meeting
parents
rituals
teachers
nauczyciele
rodzice
rytuały
wywiadówka
Opis:
Relacje rodziców i nauczycieli ujęte są w wielu szkołach w ramy grupowych i indywidualnych form współpracy. Jednym z elementarnych, utrwalonych tradycją sposobów komunikowania się wymienionych osób jest wywiadówka, prowadzona według stałej formuły obejmującej przywitanie, sprawy organizacyjne, podanie wykazu ocen, wolne wnioski. Wywiadówka przebiega zatem według określonej społecznej praktyki, złożonej z sekwencji działań uczestników. Charakteryzuje ją oficjalność, obligatoryjność i często jednokierunkowy przepływ informacji. Dostrzec należy także wyraźny podział kompetencji oparty na rozgraniczeniu „my-oni”.Cel badańW niniejszym artykule przedstawiono grupowe spotkania rodziców i nauczycieli w kategoriach powtarzających się, stereotypowych zachowań o przewidywalnej formie, łączących się z realizacją wartości. Celem badań jest opisanie wywiadówki w kategoriach zidentyfikowania i nazwania rytuałów występujących podczas spotkań grupowych.Metoda badańProwadzono badania zorientowane na ujawnianie typowych praktyk społecznych, w postaci procedur i rytuałów. Zgromadzono dane empiryczne w oparciu o obserwację uczestniczącą oraz wywiad. W toku badań skoncentrowano się na doświadczeniach rodziców związanych z tłokiem, oczekiwaniem, walką na argumenty oraz władzą nad mową.WynikiNa podstawie zebranych danych dokonano kategoryzacji zachowań uczestników wywiadówek szkolnych i wyodrębniono: zagubienie w nadmiarze wydarzeń i informacji, rutynę, nawyk, brak refleksji oraz pomniejszanie poczucia efektywności działania innych osób.WnioskiPodkreślono, że sztywność, powtarzalność i rytmiczność zachowań oraz odwoływanie się do autorytarnego porządku sprzyja podporzadkowaniu, a tym samym utrudnia, niekiedy uniemożliwia budowanie bliskości pomiędzy współpracującymi dla dobra dziecka stronami.  
Many schools associate parents and teachers’ relations with group and individual forms of cooperation. One of the basic ways of communicating is a parent-teacher meeting conducted according to a permanent approach which covers greeting, organisational matter, grade reports and free conclusions. The meeting then  follows a specific social pattern with actions sequenced by its participants. It is formal, mandatory and often with one-way flow of information. Furthermore, there is a clear division of competences based on ‘we-them’ demarcation.Research objectivesThis article presents parents and teachers’ meetings in terms of repetitive, stereotypical and predictable behaviour connected to realisation of the value. By describing these meetings, the author made an attempt to identify and name rituals encountered during group meetings.Research method The study was oriented towards revealing  typical social procedures and rituals. Empirical data was obtained through participatory observation and interview. The study focused on parents’ experience with crowding, waiting, fighting for arguments and holding power over the speech.ResultsCollected data enabled categorising participants’ behaviour during school meetings as follows: being lost in events and information overflow, routine, habit, lack of reflection and reducing other people’ sense of operational efficiency.ConclusionRigid attitude, repeatability, behaviour rhythmicity as well as referring to an authoritarian order favours submission, thus making it difficult or even impossible to build proximity between parties that work together for the benefit of a child.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2021, 40, 1; 71-85
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inauguracja prezydentury Andrzeja Dudy jako zespół roszczeń legitymizacyjnych
Inauguration of Andrzej Duda’s presidency as a set of legitimacy claims
Autorzy:
Kołodziejczak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/620384.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
political rituals
political legitimacy
presidency
Andrzej Duda
rytuały polityczne
legitymizacja polityczna
prezydentura
Opis:
The author of this paper analyzes a specific political fact, namely the inauguration of presidency in modern democratic systems. Focusing on the inauguration of Andrzej Duda’s presidency, the author answers the question of whether this extensive range of activities (encompassing the act of swearing in, symbolical acts, presidential address and other speeches) is an element of a consciously created legitimacy claim made by the president-elect. Answering this question in the affirmative, the author illustrates how the claims that refer to all three of Weber’s types of legitimacy are encompassed in the successive parts of the inauguration: the swearing in refers to the legal element of legitimacy, an extensive range of symbolical acts refers to tradition, whereas the presidential address introduces yet another element justifying legitimacy, this timeresulting from the heritage of Lech Kaczyński’s charisma.
W niniejszym artykule autorka analizuje specyficzny fakt polityczny, jakim jest inauguracja prezydentury we współczesnym systemie demokratycznym. Koncentrując się na przykładzie inauguracji prezydentury Andrzeja Dudy, autorka odpowiada na pytanie czy ten rozbudowany zespół działań (złożony z aktu zaprzysiężenia, działań symbolicznych, orędzia i innych przemówień) stanowi element świadomie konstruowanego roszczenia legitymizacyjnego, wysuwanego przez prezydenta- elekta. Odpowiadając pozytywnie na to pytanie, ukazuje ona w jaki sposób roszczenia nawiązujące do wszystkich trzech Weberowskich typów legitymizacji zostały wplecione w poszczególne części inauguracji: zaprzysiężenie zawiera więc legalny element uprawomocniający, bardzo rozbudowany kompleks działań symbolicznych – odwołania do tradycji (II i IV RP), natomiast orędzie – wprowadza kolejny typ uzasadnienia legitymizacyjnego – tym razem wynikającego z roszczenia sukcesji charyzmy po Lechu Kaczyńskim.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2016, 3; 323-341
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogiczne implikacje filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina – zarys problematyki
Pedagogical implications of Ludwig Wittgenstein’s philosophy of culture and life – an outline of the problem
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962543.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
postmodernity
culture
upbringing
transcendence
rituals
ceremonies
ponowoczesność
kultura
wychowanie
transcendencja
rytuały
ceremonie
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie oraz krótkie rozwinięcie pedagogicznych implikacji filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina. Stawiam hipotezę, iż myśl Wittgensteina może stanowić istotną alternatywę dla postmodernizmu zainspirowanego filozofią Nietzschego, skoncentrowanego wokół idei transgresji i indywidualizmu egocentrycznego. Po krótkim omówieniu pojęcia ponowoczesności w pierwszym rozdziale, postaram się w drugim rozdziale rozwinąć pojęcie wychowania, które wyłania się z myśli wiedeńskiego filozofa. Będę chciał pokazać, iż zamiast głosić konieczność emancypacji z kolektywnie ukształtowanych struktur kulturowych bądź ustanowienia nowych wartości, autor słynnego Traktatu logiczno-filozoficznego proponował postawę pokory wobec tego, czego nie sposób wyrazić w języku naukowym i metafizycznym, ale jednoznacznie manifestuje się w życiu społecznym w rozmaitych rytuałach i ceremoniach, dzięki którym jednostka zyskuje zdolność pojmowania swojej egzystencji jako sensownej. Ponowoczesny impet filozofii Wittgensteina nie polega więc na odrzuceniu nowoczesnej racjonalności, lecz na zdystansowaniu się wobec typowego dla nowoczesności nieustannego postępu oraz wynikającego z niego poczucia wyższości wobec przednowoczesnych, archaicznych form życia społecznego. Mając na uwadze współczesny nacisk na wzmocnienie wiedzy oraz umiejętności technicznych wśród dzieci i dorosłych, te humanistyczne implikacje pedagogiczne filozofii kultury i życia Wittgensteina wydają się być niezwykle aktualne i warte dalszych refleksji antropologicznych.
The aim of the article is presentation and short elaboration on the pedagogical implications of Ludwig Wittgenstein’s philosophy of culture and life. My hypothesis is that Wittgenstein’s thoughts can be considered as an important alternative to postmodernism inspired by Nietzsche’s philosophy, which is fixed on the ideas of transgression and egocentric individualism. After a short discussion on the conception of postmodernity in the first chapter, I will try to elaborate on the concept of upbringing, which emerges from the thought of the Vienna philosopher. I will indicate that instead of proclaiming the emancipation from collectively established cultural structures of the constitution of new values, the author of the famous Tractatus Logico-Philosophicus proposed a disposition to humbleness to what cannot be expressed through scientific language or metaphysics, but clearly manifests in social life in various rituals and ceremonies, through which the individual gains the ability to understand its existence as meaningful. The postmodern impetus of Wittgenstein’s philosophy lies therefore not in a rejection of modern rationality but in distancing from the specific modern tendency of constant progress and the resulting feeling of superiority towards pre-modern, archaic social life forms. Having in mind the contemporary emphasis on enhancing technological knowledge and skills among both children and adults, these pedagogical implications of Wittgenstein’s philosophy of culture and life seem to be remarkably valid and therefore worth further anthropological reflections.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W niewoli u Kościeja Nieśmiertelnego albo „samotność silnych kobiet”: studium treści rosyjskiej bajki „Maria Moriewna”
Enslaved by Koshchey the Immortal, or “the Loneliness of the Strong Women”: the Universal Wisdom of Russian Tale
Autorzy:
Abassy, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790722.pdf
Data publikacji:
2020-08-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bajka rosyjska
feminizm
kultura
rytuały inicjacyjne
Russian tale
feminism
culture
initiation rituals
Opis:
Przedmiotem analiz artykułu jest wzajemna zależność kobiety i mężczyzny w cyklu przemiany: od samotności do związku małżeńskiego. Za punkt odniesienia posłużyła postać Kościeja Nieśmiertelnego, podstawowego zaś materiału źródłowego dostarczyły teksty kultury, w których Kościej się pojawia. Centrum rozważań stanowi „silna kobieta”, utożsamiana z archetypem wojowniczki. Za reprezentatywną postać przyjęto Marię Moriewnę z bajki o tym samym tytule. Postawiono następujące hipotezy badawcze:1. Kobieca tęsknota za mężczyzną stanowi swoistego rodzaju „zew”, prowokujący pojawienie się antagonisty – Kościeja.2. „Silna kobieta” ma niektóre z cech Kościeja: gotowość do walki i bezpośredniej konfrontacji, umiejętność polegania na sobie, brak litości dla pokonanych.3. Właściwym partnerem „silnej kobiety” jest mężczyzna „dobry i głupi”. Analizy odsłoniły binarne pary zachowań kobiety i mężczyzny, konieczne do tego, by cykl rozwoju obydwojga się dopełnił: czekanie Marii Moriewny i brak pośpiechu ze strony Iwana, prośba o radę kierowana przez Iwana do Baby Jagi i poznawanie sekretu Kościeja przez Marię, budowanie siły u Iwana i rezygnacja z siły u Marii. Wysnute wnioski odsłoniły dalsze perspektywy badawcze, takie jak:– Analiza fenomenu samotności „silnej kobiety”, zniewolonej przez cechy reprezentowane archetypową postacią Kościeja, w ujęciu filozoficznym i namysł nad wertykalnym kierunkiem ludzkich dążeń.– Porównanie treści bajek jako utworów literackich z treściami filmów fabularnych, z naciskiem na formę przekazu i typ relacji między nadawcą a odbiorcą.
Koshchey the Immortal, one of main personages of Russian tales, is a negative character. Nevertheless, he plays a positive role in the heroes’ journey in life. In this paper, special attention is devoted to female heroes. The following hypotheses are presented:1. A woman’s yearning for a man constitutes the type of situation in which Koshchey the Immortal appears. It is the kind of call that provokes the antagonist to appear.2. A strong woman is the one who carries some of the Koshchey’s qualities within her, such as an eagerness to fight and for face-to-face confrontations. She often represents a warrior type.3. A simple but good man is the ideal partner for the woman who gets enslaved by Koshchey. Two kinds of enslavement are distinguished: that in which she is physically taken, and that where she carries Koshchey “inside of her” and manifests this in her behaviour. A woman alone is not able to break free.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 7; 21-36
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Halembska pielgrzymka na Jasną Górę – studium kulturoznawcze
Pilgrimage to the Jasna Góra – Cultural Study
Autorzy:
Świtała-Trybek, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040802.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pielgrzymowanie
Jasna Góra
Halemba
rytuały pielgrzymkowe
to go on a pilgrimage
pilgrimage rituals
Opis:
Praktyka pielgrzymowania występuje we wszystkich prawie religiach. Ludzie pielgrzymują do miejsc świętych, aby spełniać tam określone akty pobożności i pokuty. W Polsce najważniejszym centrum pielgrzymkowym jest Jasna Góra, którą rokrocznie odwiedza 4-5 mln pątników. Od 1979 roku wyrusza do Częstochowy piesza pielgrzymka z Halemby – jednej z dzielnic Rudy Śląskiej. Każdego roku bierze w niej udział kilkaset osób (młodzież, średnie pokolenie, rodzice z dziećmi, niepełnosprawni na wózkach inwalidzkich), które idą pieszo w obie strony. Pielgrzymce towarzyszą charakterystyczne rytuały (tzw. dzień halembski w Częstochowie, festiwal pieśni pielgrzymkowych, wspólna zabawa przy ognisku), które sprawiają, iż jawi się ona jako atrakcyjna, spełniająca potrzeby współczesnego człowieka tak w sferze duchowej, jak i świeckiej
The practice of going on a pilgrimage occurs in almost all religions. People travel to the holy places to fulfill the acts of piety and penance. In Poland, the most important pilgrimage centre is the Jasna Góra Monastery, which is visited every year by 4-5 million pilgrims. Since 1979, a pilgrimage from Halemba – one of Ruda Ślaska's districts – to Częstochowa departs. Every year, several hundred people participate in it (young people, middle generation, parents with children, the disabled in wheelchairs), who go in both directions. The pilgrimage is accompanied by the specific rituals (so-called Halemba's day in Częstochowa, a festival of pilgrimage songs, games by the fire), which cause that it is seen as attractive and satisfying the needs of a modern man, both in the spiritual and worldly sphere.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 165-178
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies