Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rak płaskonabłonkowy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Histopatologia i zmiany przedrakowe w raku krtani
Autorzy:
Kaczmarczyk, Dariusz
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401940.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zmiany przedrakowe
rak płaskonabłonkowy
zalecenia
Opis:
Carcinoma of the larynx is the one of the most common malignant deaseases. Squamouscell carcinoma are 95% of the laryngeal malignancy, the other malignant neoplasmsconsist only 5% of them. In this study we present morphological and histopathologicaltypes of the SSC of the larynx, the clinical and histopathological menagement of theprecancerous lesion and the treatment recomendations.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2014, 3, 3; 132-139
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mnogie pierwotne nowotwory u chorych leczonych z powodu płaskonabłonkowego raka przełyku
Autorzy:
Dranka-Bojarowska, Daria
Lewiński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392090.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
drugi pierwotny nowotwór (SPTs)
rak płaskonabłonkowy przełyku
Opis:
Płaskonabłonkowy rak przełyku jest powiązany z podwyższonym ryzykiem wystąpienia innych pierwotnych nowotworów złośliwych, głównie w obrębie głowy i szyi, ale także w substytucie przełyku wykonanym z żołądka. Częstsze rozpoznawanie mnogich pierwotnych nowotworów związanych z rakiem przełyku (zarówno synchronicznych, jak i metachronicznych) wynika z dłuższego okresu obserwacji chorych po radykalnym leczeniu z powodu raka przełyku oraz z wysokiej jakości postępowania diagnostycznego zarówno przed, jak i pooperacyjnego. W przedstawionej pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa oraz opisano podstawy molekularne powstawania mnogich pierwotnych nowotworów związanych z rakiem płaskonabłonkowym przełyku.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 38-41
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kliniczno-patologiczne badanie nowotworów jamy nosowej i zatok przynosowych
Autorzy:
Joshi, Ankita
Behera, Subrat
Malik, Junaid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398992.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
histopatologia
niedrożność nosa
rak płaskonabłonkowy
zmiana nowotworow
Opis:
Wprowadzenie: W praktyce klinicznej często napotyka się rozmaite łagodne i złośliwe nowotwory jamy nosowej i zatok przynosowych. Wszystkie masy w obrębie nosa i zatok charakteryzują się podobnym obrazem klinicznym i symptomatologią. W związku z tym nie jest możliwe określenie choroby podstawowej na podstawie obrazu klinicznego. Rozpoznanie wymaga: dokładnego wywiadu, badania klinicznego, odpowiednich badań obrazowych oraz szczegółowej oceny histopatologicznej.Cel: Celem niniejszego badania, prowadzonego w ośrodku trzeciego stopnia referencyjności w stanie Odisha, było sklasyfikowanie różnych rodzajów łagodnych i złośliwych zmian przyjmujących postać mas w jamie nosowej i zatokach przynosowych oraz scharakteryzowanie ich profilu kliniczno-patologicznego.Metody: Do badania prospektywnego, prowadzonego w ciągu 24 miesięcy (wrzesień 2013–wrzesień 2015), włączono 120 przypadków mas nowotworowych w obrębie jamy nosowej i zatok. Wszystkie przypadki poddano analizie kliniczno-patologicznej. Wstępne rozpoznanie formułowano po przeprowadzeniu oceny klinicznej i badań radiologicznych, zaś ostatecznego rozpoznania dokonywano w oparciu o badanie histopatologiczne.Wyniki: Liczba zmian łagodnych była większa niż złośliwych (odpowiednio: 66,66% i 33,33%). W grupie badanej znaleźli się pacjenci ze wszystkich grup wiekowych, przy czym średnia wieku w momencie prezentacji wynosiła 29,5 lat dla nowotworów łagodnych i 50,25 lat dla nowotworów złośliwych. Stosunek mężczyzn do kobiet to 3:1 w przypadku nowotworów łagodnych i 1,7:1 w przypadku nowotworów złośliwych. Wśród łagodnych zmian obserwowanych w naszym badaniu największą częstością występowania charakteryzowały się naczyniakowłókniaki, które stanowiły 37,5%. W przypadku zmian złośliwych najczęściej obserwowano raka płaskonabłonkowego, który stanowił 67,5%. Rak jamy nosowej stanowił 70% wszystkich zmian złośliwych. Dolegliwościami najczęściej zgłaszanymi przy prezentacji były: niedrożność nosa (91,6%), okresowe krwawienie (69,16%) i wysięk z nosa (58,3%).Wniosek: Stwierdziliśmy, że w celu prawidłowej oceny patologicznej masy w obrębie jamy nosowej i zatok przynosowych konieczne jest jednoczesne wykonanie badania klinicznego, radiologicznego i histopatologicznego. Choć badanie histopatologiczne we wszystkich przypadkach zapewnia potwierdzenie rozpoznania, techniką diagnostyczną umożliwiającą prawidłową i szybką interwencję staje się badanie immunohistocytochemiczne.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 28-35
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związek stadium zaawansowania klinicznego raka jamy ustnej z ekspresją markerów immunohistochemicznych
Autorzy:
Świątkowski, Wojciech
Rahnama, Mansur
Tomaszewski, Tomasz
Bigas, Mariola
Świątkowska, Agnieszka
Łobacz, Michał
Wallner, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393183.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak jamy ustnej
markery nowotworowe
rak płaskonabłonkowy
markery proliferacyjne
Opis:
Cel. Celem pracy jest ocena zależności pomiędzy ekspresją wybranych markerów białkowych: p53, EGFR, PCNA, p44/42 a stopniem zaawansowania klinicznego nowotworów jamy ustnej. Materiał. 48 pacjentów z Katedry i Kliniki Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej, ze zdiagnozowanym nowotworem jamy ustnej. Grupę kontrolną stanowiło 10 pacjentów ze zdiagnozowaną leukoplakią jamy ustnej. Metody. Analizę immunohistochemiczną wykonano z użyciem systemu DAKO K5007 Cat - Dako REAL ™ Detection System, Peroxidase DAB +, Rabbit / Mouse. Wyniki. Na podstawie analizy statystycznej wykazano znamienne korelacje pomiędzy ekspresją białka p53 oraz stopniem zaawansowania klinicznego nowotworu. Nie stwierdzono istotnej korelacji pomiędzy pozostałymi badanymi markerami a stopniem zaawansowania klinicznego nowotworu jamy ustnej. Wnioski. Poszukiwanie markerów nowotworowych raka jamy ustnej pozostaje wciąż zasadne. Rozpoznanie miarodajnych markerów związanych z rozwojem raka jamy ustnej, mogłoby umożliwić zastosowanie badań przesiewowych populacji w celu wcześniejszego diagnozowania i leczenia nowotworów jamy ustnej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 17-22
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trudności w ocenie zaawansowania raka przewodu słuchowego zewnętrznego – opis przypadku
Autorzy:
Żurek, Michał
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399748.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak płaskonabłonkowy
przewód słuchowy zewnętrzny
petrosektomia boczna
nerw twarzowy
Opis:
Nowotwory przewodu słuchowego zewnętrznego (PSZ) są niezwykle rzadkie, występują z częstotliwością 1–6 przypadków na 1 000 000 pacjentów. Zazwyczaj dotykają osoby w średnim wieku (50–60 lat), równie często kobiety, jak i mężczyzn. Najczęstszym typem histologicznym jest rak płaskonabłonkowy. Celem pracy jest omówienie przypadku raka PSZ u 56-letniej pacjentki leczonej w Klinice Otolaryngologii WUM. Pacjentka zgłosiła się z powodu trwającego od ponad 5 miesięcy szumu w prawym uchu, stopniowego pogorszenia słuchu i okresowego wycieku z prawego ucha. W badaniu otoskopowym uwidoczniono guz w PSZ całkowicie wypełniający jego światło. Wykonano biopsję tkanek guza. Rozpoznano raka płaskonabłonkowego. Następnie wykonano tomografię komputerową kości skroniowych, rezonans magnetyczny głowy i badanie ultrasonograficzne szyi. Na ich podstawie ustalono stopień zaawansowania guza na T3 N0. Zaplanowano zabieg petrosektomii bocznej z elektywną operacją węzłów chłonnych szyi. W czasie resekcji śródoperacyjne badania histopatologiczne potwierdziły naciekanie przez raka przedniej ściany PSZ, jamy bębenkowej, szczytu piramidy kości skroniowej, torebki stawu skroniowo-żuchwowego oraz ślinianki przyusznej. Poszerzono resekcję o staw żuchwowo-skroniowy wraz z głową żuchwy oraz śliniankę przyuszną. Przypadek pokazuje, że badania obrazowe są niezbędne przed planowanym leczeniem operacyjnym, ale rozległość nacieku raka często jest niedoszacowana. Dostępne w literaturze wyniki badań sugerują, że najlepsze rokowania mają chorzy poddani rozległej resekcji, uzupełnionej radioterapią, choć dokładny schemat leczenia nie został do tej pory w pełni ustalony.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 45-50
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie techniki biopsji węzła wartowniczego w laryngologii onkologicznej
Autorzy:
Krawczyk, Przemysław Hubert
Marcin, Braun
Kaczmarczyk, Dariusz
Morawiec-Sztandera, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400388.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
węzeł wartowniczy
biopsja węzła wartowniczego
rak płaskonabłonkowy
elektywna dysekcja szyi
Opis:
Nowotwory głowy i szyi zajmują 6 miejsce pod względem zachorowalności na nowotwory złośliwe na świecie. Skuteczność leczenia tej heterogennej grupy chorób zależy od radykalności zabiegu chirurgicznego oraz obecności przerzutów do węzłów chłonnych, których wykrycie w trakcie postępowania diagnostycznego bywa niemożliwe. Rutynowe wykonywanie elektywnej dysekcji szyi u pacjentów bez klinicznych cech limfadenopatii (cN0) sprzyja wystąpieniu powikłań związanych z zabiegiem i wydaje się być postępowaniem zbyt inwazyjnym u pacjentów z guzami o niskim stopniu zaawansowania (cT1-2). Biopsja węzła wartowniczego jest zabiegiem diagnostycznym pozwalającym na wykluczenie obecności przerzutów do węzłów chłonnych zbierających bezpośredni spływ chłonki z guza pierwotnego. Metoda ta sprzyja ograniczeniu inwazyjności zabiegu operacyjnego, pozwalając na mikroskopową ocenę obecności komórek nowotworowych w układzie chłonnym. Biopsja węzła wartowniczego jest rutynowo wykorzystywana u chorych z czerniakiem skóry i rakiem sutka, a liczne badania potwierdzają jej zastosowanie w leczeniu raka regionu głowy i szyi.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 42-49
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wybranych czynników klinicznych i histologicznych usposabiających do wystąpienia wznowy u kobiet po pierwotnym leczeniu płaskonabłonkowego raka sromu
Analysis of selected clinical and histological factors predisposing to tumor recurrence after primary treatment of planoepithelial vulvar cancer
Autorzy:
Gajewska, Małgorzata
Figat, Małgorzata
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030165.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
recurrence
clinical factor
histological factor
planoepithelial vulvar cancer
treatment
czynnik histologiczny
czynnik kliniczny
leczenie
rak płaskonabłonkowy sromu
wznowa
Opis:
Aim of paper: Analysis of selected clinical and histological factors predisposing to local or regional-nodal recurrence in patients after primary treatment of planoepithelial vulvar cancer. Material and methods: Study population consisted of 34 women aged 37-93 years, operated on for planoepithelial vulvar cancer. Most patients underwent radical vulvectomy with bilateral inguinal lymphadenectomy. An indication for adjuvant radiotherapy was non-radical tumor excision or presence of metastases in inguinal lymph nodes. Results: Seven patients were excluded from study population. Recurrence occurred in 9 out of 27 patients (33.3%) aged 59-93 years . In 3 cases, recurrence developed at the place of inguinal lymph nodes, while in 6 – at the place of excised vulva. Out of 10 women (37%) with inguinal lymph node metastases, 5 patients (50%) developed a recurrence. Conclusions: Metastases to inguinal lymph nodes developed significantly more often in primary tumors exceeding 5 cm in diameter. Recurrence of vulvar cancer developed significantly more often in patients with late-stage disease process. Local recurrence of vulvar cancer developed significantly more often in patients with non-radical margin of excision, which in turn was more frequently seen in patients with tumors exceeding 3 cm in diameter.
Cel pracy: Celem pracy była analiza wybranych czynników klinicznych i histologicznych usposabiających do wystąpienia wznowy miejscowej lub węzłowej u chorych po pierwotnym leczeniu płaskonabłonkowego raka sromu. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiły 34 pacjentki w wieku 37-93 lat operowane z powodu płaskonabłonkowego raka sromu. U większości pacjentek wykonano radykalną wulwektomię z obustronnym usunięciem węzłów chłonnych pachwinowych. Wskazaniem do uzupełniającego leczenia metodą radioterapii było nieradykalne usunięcie guza lub przerzuty do węzłów chłonnych pachwinowych. Wyniki: Spośród 34 pacjentek wykluczono 7 chorych. Nawrót choroby wystąpił u 9 (33,3%) kobiet w wieku 59-93 lat. U 3 stwierdzono nawrót raka w miejscu operowanych węzłów chłonnych pachwinowych, u 6 w miejscu po usuniętym sromie. Spośród 10 (37%) kobiet z przerzutami do węzłów chłonnych pachwinowych u 5 (50%) wystąpiły wznowy. Wnioski: Przerzuty do węzłów chłonnych pachwinowych istotnie częściej występowały, gdy operowane guzy były wielkości powyżej 5 cm. Wznowy raka sromu istotnie częściej występowały u chorych z zaawansowanym procesem nowotworowym. Istotnie statystycznie częściej wznowy miejscowe raka sromu występowały u chorych z nieradykalnymi marginesami zdrowych tkanek, a te z kolei częściej obserwowano u chorych z guzem o średnicy powyżej 3 cm.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 161-168
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak płaskonabłonkowy jamy ustnej u kotów - obserwacje własne i przegląd piśmiennictwa
Feline oral squamous cell carcinoma - the own observations and literature review
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Cyganska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/860707.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
onkologia weterynaryjna
koty
choroby zwierzat
nowotwory
rak plaskonablonkowy jamy ustnej
wystepowanie
objawy chorobowe
czynniki ryzyka
etiopatogeneza
diagnostyka
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 05
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak płaskonabłonkowy jamy ustnej kotów - rozpoznawanie i leczenie
Feline oral squamous cell carcinoma - diagnosis and treatment
Autorzy:
Zawlocka-Hutny, E.
Jankowski, M.
Kubiak, K.
Glinska-Suchocka, K.
Spuzak, J.
Bakowska, J.
Borusewicz, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/862170.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
onkologia weterynaryjna
koty
nowotwory
rak plaskonablonkowy jamy ustnej
etiologia
objawy chorobowe
diagnostyka
badania radiologiczne
badania krwi
leczenie
rokowanie
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2015, 90, 01
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ słonecznego promieniowania ultrafioletowego (UV) na powstawanie raków skóry
The effect of solar ultraviolet radiation (UVR) on induction of skin cancers
Autorzy:
Pacholczyk, Marta
Czernicki, Jan
Ferenc, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164405.pdf
Data publikacji:
2016-04-25
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
rak podstawnokomórkowy
promieniowanie UV
czerniak
rak płaskonabłonkowy
uszkodzenia DNA
melanina
Basal cell carcinoma
UV radiation
melanoma
squamous cell carcinoma
DNA damage
melanin
Opis:
Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest fizycznym czynnikiem mutagennym i karcynogennym. Do powierzchni Ziemi dociera ok. 95% promieniowania ultrafioletowego A (UVA) (320–400 nm) i ok. 5% UVB (280–320 nm). Naturalnym czynnikiem ochronnym skóry przed UV jest melanina. Do raków skóry, których rozwój jest związany z długotrwałym narażeniem na promieniowanie UV, zalicza się niebarwnikowe raki skóry (non-melanoma skin cancers – NMSC) – raka podstawnokomórkowego (basal cell carcinoma – BCC) i raka kolczystokomórkowego (squamous cell carcinoma – SCC) oraz czerniaka złośliwego skóry (cutaneous malignant melanoma – CMM). Wysokie ryzyko rozwoju BCC związane jest z ostrą i wielokrotną ekspozycją na UV, powodującą oparzenia słoneczne. Badania molekularne BCC wykazały zaburzenia na szlaku regulacji sygnalizacji komórkowej sonic hedgehog (SHH), które były związane z mutacjami genu supresorowego PTCH1 (protein patched homolog 1). Ryzyko rozwoju BCC jest również związane z polimorfizmem genu receptora melanokortyny-1 (MC1R). Obserwowane w komórkach BCC mutacje genu P53 klasyfikowano jako wtórne zmiany genetyczne. W komórkach SCC mutacje indukowane UV najczęściej dotyczyły genu P53. W rozwoju SCC istotne znaczenie ma zwiększona ekspresja genu enzymu cyklooksygenazy-2 (COX-2). Innym czynnikiem patogenetycznym SCC jest nasilenie syntezy cytokin prozapalnych (czynnika martwicy nowotworu α (tumor necrosis factor α – TNF-α), interleukiny-1 α (IL-1α), IL-1β i IL-6). Obecnie w patogenezie CMM powszechnie uznawana jest rola UVB. W komórkach CMM notowano mutacje w genach: p16 INK4A (cyclin-dependent kinase inhibitor 2A INK4A), genie kodującym cyklinozależną kinazę 4 (cyclin-dependent kinase 4 – CDK4), Ras, PTEN (phosphatase and tensin homolog deleted on chromosome 10) i BRAF (proto-oncogene B-Raf). Mutacje genu BRAF stwierdzano w ok. 50% przypadków CMM. Mutacje genu P53 nie są charakterystyczne dla komórek CMM. Med. Pr. 2016;67(2):255–266
Ultraviolet radiation is a physical mutagenic and cancerogenic factor. About 95% of ultraviolet A (UVA) (320–400 nm) and 5% of UVB (280–320 nm) reach the Earth’s surface. Melanin is a natural skin protective factor against UV radiation. Skin cancers associated with long-term exposure to UV radiation are: basal cell carcinoma (BCC), squamous cell carcinoma (SCC) and cutaneous malignant melanoma (CMM). The high risk of BCC development is related to acute and repeated exposure to UV causing sunburn. Molecular studies of BBC demonstrated disorders in sonic hedgehog (SHH) cell signaling regulation pathway, associated with the suppressor protein patched homolog 1 gene (PTCH1) mutations. The risk of the BCC development is related to the polymorphism of melanokortin-1 receptor gene (MC1R). Tumor P53 gene mutations observed in BCC cells has been classified as secondary genetic changes. In SCC cells UV-induced mutations were mostly related to P53 gene. Increased expression of cyclooxigenase- 2 gene (COX-2) plays a significant role in the development of SCC. Other pathogenetic factors include intensification of the synthesis of pro-inflammatory cytokines (tumor necrosis factor α (TNF-α), interleukin-1 α (IL-1α), IL-1β and IL-6). Currently, the role of UVB has been recognized in the pathogenesis of CMM. In CMM cells the following gene mutations were noted: cyclindependent kinase inhibitor 2A INK4A (p16 INK4A), cyclin-dependent kinase 4 (CDK4), Ras, phosphatase and tensin homolog deleted on chromosome 10 (PTEN) and proto-oncogene B-Raf (BRAF). The BRAF gene mutations were observed in ~50% of CMM cases. Mutations of P53 gene are not characteristic of CMM cells. Med Pr 2016;67(2):255–266
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 2; 255-266
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molekularna charakterystyka uszkodzeń chromosomów w liniach komórkowych chłoniaka Hodgkina oraz płaskonabłonkowego raka krtani
Autorzy:
Giefing, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398787.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
płaskonabłonkowy rak krtani
chłoniak Hodgkina
array-CGH
delecje homozygotyczne
geny supresji nowotworowej
Opis:
Z molekularnego punktu widzenia zarówno etap inicjacji, jak i progresji procesu nowotworowego charakteryzuje nadekspresja onkogenów i obniżenie (brak) ekspresji genów supresji nowotworowej. Zmiany ekspresji onkogenów i genów supresorowych nie dotyczą całej ich puli, ale wykazują swoistość wobec typu nowotworu oraz etapu onkogenezy (rozwoju nowotworu). Prawidłowość ta wymaga jednak wielu badań szczegółowych. Celem pracy doktorskiej było pogłębienie wiedzy na temat przebiegu płaskonabłonkowego raka krtani i chłoniaka Hodgkina poprzez wskazanie nowych, dotychczas nieopisanych w literaturze genów supresji nowotworowej inaktywowanych w przebiegu tych nowotworów. Dokonano wyboru dwóch stosunkowo różnych chorób nowotworowych, dostrzegając w nich ewidentne podobieństwo polegające na wysokim poziomie niestabilności chromosomowej, prowadzącym z kolei do dużej liczy aberracji chromosomowych. Skomplikowany obraz cytogenetyczny obu nowotworów z mnogością delecji, amplifi kacji i translokacji, sugeruje potencjalną obecność także mniejszych aberracji, jakimi są delecje homozygotyczne mogące powodować inaktywację genów, w tym genów supresji nowotworowej. Istnieje szereg doniesień dowodzących, że częstym mechanizmem inaktywacji genów supresji nowotworowej są właśnie delecje homozygotyczne. Historycznie, większość klasycznych genów supresji nowotworowej, takich jak CDKN2A (p16) czy RB1, została odkryta właśnie dzięki identyfi kacji delecji homozygotycznych w genomach komórek nowotworowych.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 812-814
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Płaskonabłonkowy rak pochwy u pacjentki z całkowitym wypadaniem narządów płciowych – opis przypadku
Squamous cell vaginal cancer in a patient with complete pelvic organ prolapse – case report
Autorzy:
Moszyński, Rafał
Kościński, Tomasz
Burchardt, Bartosz
Szubert, Sebastian
Sajdak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031583.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rak płaskonabłonkowy pochwy
enterocoele
u-kształtna siatka polipropylenowa
podwieszenie kikuta
pochwy
wznowa
virginal squamous-cell cancer
enterocele
u-shaped polypropylene mesh
vaginal stub suspension
cancer
recurrence
Opis:
Vaginal cancer is one of the least common reproductive tumors in women; in Poland it constitutes only 1–4% of them. It is found primarily in elderly patients with the mean age at diagnosis of approximately 70 years. Because of a similar clinical presentation and histological structure, vaginal cancer can be mistaken in its early stages for infiltrating cervical cancer. The incidence of vaginal cancer has been increasing at an alarming pace in recent years, due to the aging of the surveyed populations. In this article we analyzed the comorbidity of squamous cell vaginal cancer and complete pelvic organ prolapse. In order to employ proper cancer treatment, we had to restore the normal anatomy of the reproductive organs prior to brachytherapy. Following unsuccessful attempts to reduce the prolapse using a conservative approach, a two-stage surgical treatment was performed to enable brachytherapy. Initially, we excised the uterus with its adnexa and removed (with a rim of healthy tissue) the tumor in the pouch of Douglas. Subsequently, in collaboration with a surgical team, we reconstructed the vaginal ligaments with the use of a U-shaped polypropylene mesh, which was fixed to the sacral bone. Simultaneously, we reconstructed the rectovaginal septum. In connection with this case report we reviewed the current methods of surgical and systemic treatment of vaginal cancer.
Rak pochwy to jeden z najrzadszych nowotworów kobiecych narządów płciowych; w Polsce stanowi jedynie 1–4% przypadków nowotworów z tej grupy. Dotyczy przede wszystkim pacjentek w wieku podeszłym: średnia wieku w chwili rozpoznania to około 70 lat. W początkowych stadiach choroba może być mylona z naciekającym pochwę rakiem szyki macicy – ze względu na podobną symptomatologię i wygląd histopatologiczny. W ostatnich latach zaobserwowano niepokojącą tendencję wzrostową występowania raka pochwy, co ma związek ze starzeniem się społeczeństwa. Praca porusza problem współwystępowania dwóch patologii w obrębie miednicy mniejszej: raka płaskonabłonkowego pochwy i całkowitego wypadania narządów płciowych. Aby umożliwić prawidłowe leczenie przeciwnowotworowe, przed rozpoczęciem brachyterapii należało przywrócić prawidłowe stosunki anatomiczne narządów płciowych. Po nieudanych próbach zachowawczego odprowadzenia wynicowanych narządów płciowych zdecydowano się na leczenie operacyjne, przeprowadzone dwuetapowo, co pozwoliło na wdrożenie brachyterapii. Po usunięciu – w pierwszym etapie – macicy z przydatkami oraz resekcji (w granicach zdrowych tkanek) guza zlokalizowanego w zatoce Douglasa we współpracy z zespołem chirurgicznym wykonano rekonstrukcję aparatu więzadłowego pochwy za pomocą U-kształtnej siatki polipropylenowej, ufiksowanej do kości krzyżowej, z jednoczesnym odtworzeniem przegrody odbytniczo-pochwowej. Na podstawie opisu przypadku przedstawiono i przeanalizowano współczesne metody zabiegowego i systemowego leczenia raka pochwy.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 3; 233-238
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowotwory powiek u psów i kotów
Eyelids neoplasia in dogs and cats
Autorzy:
Sapierzynski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9881.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Okulistyka Weterynaryjna
Tematy:
okulistyka weterynaryjna
psy
koty
choroby oczu
nowotwory powiek
rak plaskonablonkowy rogowaciejacy
melanocytoma
czerniaki
plamy soczewicowe
gruczolaki z gruczolow Meiboma
chloniaki
brodawczaki
objawy chorobowe
diagnostyka
biopsja aspiracyjna cienkoiglowa
badania histopatologiczne
leczenie
Opis:
Physical and functional abnormalities of the lids or adnexal ocular structures may result in abnormalities of the cornea and subsequently vision. Cancer begins when normal cells start to change and grow uncontrollably, forming a mass called a tumor. Eyelid tumors can be either benign or malignant. The most common malignant eyelid tumors include basal cell carcinoma, sebaceous gland carcinoma, squamous cell carcinoma and malignant melanoma. Cytologic examination of the fine needle aspiration and biopsy samples may reveal a specific type of neoplasm. All cancers from the eyelid and eye globe need to be removed. Histologic examinations of incised masses are recommended.
Źródło:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii; 2012, 2
2082-9256
Pojawia się w:
Okulistyka Weterynaryjna. e-kwartalnik dla lekarzy i studentów weterynarii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Serum concentration of total sialic acids in patients with primary laryngeal carcinoma
Poziom całkowitego kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z pierwotnym rakiem krtani
Autorzy:
Bronikowska, Izabela
Świętochowska, Elżbieta
Morawski, Robert
Ścierski, Wojciech
Czecior, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27320993.pdf
Data publikacji:
2022-11-23
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
markers in laryngeal cancer
N-acetyl-5-neuraminic acid
sialic acids
squamous cell carcinoma of the larynx
kwas N-acetylo-5-neuraminowy
kwas sjalowy
markery raka krtani
rak płaskonabłonkowy krtani
Opis:
Aim: The aim of the study was to evaluate serum concentrations of total sialic acids (TSA) in patients with squamous cell carcinoma of the larynx preoperatively and 4 years postoperatively and to compare the results with the serum concentration of sialic acids in patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Material and methods: The study comprised 52 patients with squamous cell carcinoma of the larynx and 25 patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Serum TSA concentrations were assessed in all patients preoperatively. 4 years after surgery, serum TSA concentrations were assessed again in 21 patients from the study group in whom recurrence was not detected. Results: Significantly higher serum concentrations of TSA were found in patients with laryngeal cancer compared to the control group (P < 0.05). Changes in TSA concentrations in the study group depended only on cancer grade (G). Significantly higher TSA concentrations were found in G3 patients. Such a relationship was not found for other parameters assessed. Alcohol consumption was the only important factor that affected TSA concentration in the control group. Significantly higher TSA concentrations were found in patients who admitted alcohol abuse. Significantly lower TSA concentrations were observed in patients with laryngeal cancer who were assessed 4 years postoperatively (P < 0.05). Conclusion: Serum concentration of TSA was increased significantly in laryngeal cancer and decreased significantly after several years of successful treatment. Further studies are warranted to assess the possibility of using sialic acids as a marker or target for immunotherapy.
Cel: Celem pracy była ocena poziomu całkowitego kwasu sjalowego (TSA) w surowicy pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym krtani przed leczeniem operacyjnym oraz 4 lata po leczeniu operacyjnym, a także porównanie uzyskanych wyników z poziomami kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z nienowotworowymi zmianami w obrębie krtani. Materiał i metody: Badaniem objęto 52 pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem krtani oraz 25 chorych z nienowotworowymi zmianami w krtani. U wszystkich pacjentów dokonano pomiaru stężenia TSA w surowicy przed leczeniem chirurgicznym. Po upływie 4 lat od leczenia chirurgicznego dokonano ponownej oceny poziomu TSA w surowicy 21 pacjentów z grupy badanej, u których nie stwierdzono nawrotu choroby. Wyniki: Zaobserwowano istotnie wyższe stężenia TSA w surowicy pacjentów z rakiem krtani, w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (p<0,05). Zmiany w stężeniach TSA w grupie badanej zależały jedynie od stopnia złośliwości nowotworu (G). Istotnie wyższe stężenia TSA odnotowano u pacjentów z nowotworami stopnia G3. Nie stwierdzono jednak podobnej zależności dla pozostałych ocenianych parametrów. Jedynym istotnym czynnikiem wpływającym na stężenie TSA było spożywanie alkoholu. Istotnie wyższe stężenia TSA obserwowano u pacjentów przyznających się do nadużywania alkoholu. U pacjentów z rakiem krtani, badanych 4 lata po leczeniu chirurgicznym, stwierdzono znaczne obniżenie stężeń TSA (p <0,05). Wnioski: Stężenie TSA w surowicy ulega znacznemu zwiększeniu w przebiegu raka krtani i znacznie obniża się w ciągu kilku lat od zastosowania skutecznego leczenia. Ocena możliwości wykorzystywania kwasu sjalowego jako markera lub punktu uchwytu immunoterapii wymaga przeprowadzenia dalszych badań.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 2; 12-17
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotny rak płaskonabłonkowy gruczołu Bartholina. Raport o trzech przypadkach
Primary squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland. Report on 3 cases
Autorzy:
Kozakiewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030773.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Bartholin’s gland tumor
squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland
treatment of Bartholin’s gland carcinoma
vulvar tumor
leczenie raka gruczołu bartholina
nowotwory gruczołu bartholina
nowotwory sromu
rak płaskonabłonkowy gruczołu bartholina
Opis:
The greater vestibular gland was first described by Danish anatomist Bartholin in 1675. Cancer of this organ was first reported 190 years later by J.M. Klob. To date, there are about 300 cases of squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland reported in the literature. These conditions constitute about 0.03% of all female genital malignancies. During 28 years of activity of the Center of Oncology in Warsaw, Poland, 3 patients with primary squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland have been treated. Prior to admission, they were observed at their place of residence and received antiinflammatory treatment. The lesions did not respond to this treatment but did not cause pain either. The patients suffered only moderate discomfort in this area. On admission, tumors measuring 4 cm and over were noticed, deeply infiltrating adjacent tissues without ulceration of overlying skin. One patient had a coexisting rectovaginal fistula. All patients underwent surgical treatment only. Radical vulvectomy with bilateral inguinal and pelvic lymphadenectomy was performed in 2 patients. One patient underwent local vulvectomy without lymphadenectomy due to internal-medical comorbidities and lack of consent to radiotherapy. She survived 30 months with dramatic recurrence of disease taking place during the final 6 months. One patient survived 11 years after undergoing 3 repeated excisions of recurrent tumors. One patient died 3 years after primary surgery due to cardiovascular events.
Gruczoł przedsionkowy większy został po raz pierwszy opisany przez duńskiego anatoma Bartholina w 1675 roku; raka tego narządu jako pierwszy 190 lat później opisał J.M. Klob. Dotąd w piśmiennictwie przedstawiono około 300 przypadków zachorowań na raka płaskonabłonkowego gruczołu Bartholina (GB). Zachorowania te stanowią około 0,03% wszystkich nowotworów złośliwych narządu rodnego. W okresie 28 lat w Centrum Onkologii w Warszawie leczono 3 pacjentki z rakiem płaskonabłonkowym GB. Wszystkie były obserwowane od 12 do 24 miesięcy i leczone przeciwzapalnie w miejscu zamieszkania. Zmiany te nie reagowały na leczenie, ale też nie sprawiały dolegliwości bólowych. Pacjentki odczuwały jedynie dyskomfort w ich okolicy. W chwili zgłoszenia stwierdzone zostały czterocentymetrowe i większe guzy, które naciekały głęboko tkanki sąsiednie bez owrzodzeń skóry. U jednej chorej była obecna przetoka odbytniczo-pochwowa. Wszystkie chore leczono wyłącznie chirurgicznie. Radykalne wycięcie sromu wraz z obustronnymi węzłami pachwinowymi i miedniczymi wykonano u 2 pacjentek. Jedna, z powodów internistycznych i braku zgody na radioterapię, miała wykonane miejscowe wycięcie sromu bez węzłów chłonnych. Okres przeżycia bez wznowy wyniósł u tej chorej 30 miesięcy, gwałtowny nawrót choroby nastąpił w ostatnich 6 miesiącach życia. U jednej pacjentki, po trzykrotnym usunięciu wznów, okres przeżycia wyniósł 11 lat, inna bez stwierdzanej wznowy zmarła w trzecim roku obserwacji z powodów kardiologicznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 51-57
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies