Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rococo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Le bilboquet, un badinage dangereux ? Une étude sur Le Bilboquet de Marivaux
The Bilboquet: a Dangerous Game? A Study on Marivaux’s “Le Bilboquet”
Autorzy:
Pan, Jingxuan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201508.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Marivaux
bilboquet
frivolité
rococo
libération de l’esprit
trifle
Rococo
liberation of the mind
Opis:
La fable du Bilboquet de Marivaux donne à imaginer la fureur sociale provoquée par ce jeu à l’époque. Poussé par un ressentiment contre le bilboquet qui distrait sa maîtresse, le narrateur développe comment la Folie a conquis les gens de l’Europe à travers cette frivolité. À travers la mise en scène de la contagion du jeu, on observe comment le plaisir qu’il procure ainsi que le désir mimétique des hommes contribuent au succès du bilboquet. Le désordre social résultant de cette frénésie ludique nous amène à nous interroger sur la nature du jeu : s’agit-il simplement d’une distraction divertissante ou représente-t-il en réalité un danger ? Une telle « bagatelle » peut avoir de graves conséquences, conformément à une logique de réévaluation du « rien » que l’on retrouve dans la plupart des œuvres de Marivaux.
The “Le Bilboquet” of Marivaux illustrates the social frenzy incited by this game at that time. Driven by resentment against the bilboquet, which distracts his mistress, the narrator elaborates on how Madness has conquered the people of Europe through this frivolity. Through the depiction of the contagion of the game, we could observe how the pleasure it brings and the mimetic desire of men contribute to the success of the bilboquet. The social disorder resulting from this ludic frenzy leads us to question the nature of the game: is it merely an entertainment or does it actually represent a danger? Such a trifle could have grave consequences, in line with the logic of reevaluating the “nothingness” that we can find in most of Marivaux’s works.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2023, 13; 48-57
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anakreontyki zaangażowane. Rozpoznania wstępne na dwóch przykładach
Militant Anacreontics. Preliminary Investigations of Two Examples
Autorzy:
Jędrzejewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097173.pdf
Data publikacji:
2022-02-11
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Rococo
anacreontism
John Thelwall
Adam Mickiewicz
Opis:
In a common reflection, Rococo is associated with the salon and courtly taste and lifestyle of the elite who liked to adorn themselves — as Stanisław Pietraszko wrote — with ‘the jewelery of literature’. The Rococo aesthetics was related to the sweetness of life of the ancien regime. Poems of this style presented moral extravagances of the aristocracy and rich bourgeoisie of the 18th century in different European countries. However, in the course of historical development, Rococo forms and motifs revealed their activist potential. This tendency was gaining momentum at the end of the 18th century and in the first decades of the 19th century. This article, attempts to show the forms of social and political engagement of Rococo literature using the example of three anacreontic poems. The verses by John Thelwall (Anacreontic, 1794) and Adam Mickiewicz (Pieśń Filaretów, 1820) are taken into consideration In each of these texts, the Rococo topoi take on new meanings and testify to the political dimension of the ‘toys in verse’. Symposiastic poetry enters into close relations with Romantic aesthetics. Anacreontics became an attractive genre of ideological expression of poets with democratic and pro-revolutionary inclinations.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2021, 64, 4; 49-61
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W rokokowym blasku podróży na Cyterę… Dramaturgiczne antecedencje formowania koncepcji postaci w XVIII-wiecznej operze seria na przykładzie Alciny Georga Friedricha Händla
In the Rococo Glow of a Journey to Kythira. The Dramaturgic Antecedents to the Formation of the Concept of a Character in eighteenth-century Opera Seria as in Alcina by Georg Friedrich Händel
Autorzy:
Lisiecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135522.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tragedy
poetics
French classicism
Aristotle
opera seria
Rococo
Watteau
Händel
Opis:
This study presents the effect of the principles of dramatic poetics with regard to the way the concept of a character in eighteenth-century opera seria was formed. Similarly to the rococo message of Antoine Watteau’s paintings, this genre of opera was characterised by melancholic sophistication, the rule of the artificiality of the presented world and an allegorical plan of reference that assumed an intellectualised strategy of reception of a work of art. The article presents the path to the formation of a model eighteenth-century-opera character, from the transformation of the principles of Aristotelian poetics due to the influence of the rhetorical and scholastic tradition and later due to that of the poetics of French classicism. Händel’s Alcina serves as an example of the superiority of ethos and pathos, i.e. of the presentation of the affects and internal states of the titular character, over other elements of the drama. It is also used to explain to what extent the project of the rococo opera, artificial and challenging the probability rule, practises the mimetic postulates of artistics presentation.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2022, 42; 33-56
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw rokokowego tańca w „Dukli Amaliowej” Mirona Białoszewskiego
The rococo dance motif in “Dukla Amaliowa” by Miron Białoszewski
Autorzy:
Pawlik-Kwaśniewska, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690258.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
rokoko
estetyka
taniec
delektacja
niepokój
rococo
aesthetics
dance
relishing
anxiety
Opis:
The article analyses the Rococo dance motif in the context of Dukla Amaliowa (1952–1975) by Miron Białoszewski. Research issues are presented on a binary opposition basis. I use 18th century literature as the starting point for an analysis of 20th century poetry. The objective of the article is to demonstrate ways of continuing and reassessing the Enlightenment tradition of Rococo. I examine phenomena such as hybridity, movement and dance, which are typical for the analysed movement, as a subject of the author’s interpretation. As far as Białoszewski’s work is concerned, dance reflects the speed of changing states. It becomes the metaphor of human life. Losing oneself leads to awareness of the upcoming tragedy. Transitions between states are smooth. The work contains references to a pair of concepts – relish and anxiety – which are defined as potential poles of aesthetic experience. The poet plays with symbols and the notion of Rococo. I consider Dukla Amaliowa a materialisation of the aesthetic assumptions of the movement.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2016, LXXI; 157-165
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La noble simplicité – wrocławska rezydencja Fryderyka II Hohenzollerna a zjawisko klasycyzacji rokoka
La Noble Simplicité: the Wrocław Residence of Frederic II Hohenzollern versus the Phenomenon of Rococo Classicizing
Autorzy:
Wojtyła, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15999138.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
rokoko fryderycjańskie
Wrocław
Johann Boumann
Augustin Dubuisson
Frederician Rococo
Wroc≥aw
Opis:
Powściągliwa i chłodna w wyrazie dekoracja wnętrz Traktu Fryderyka II we Wrocławiu (1751–1753) nie wynikała, jak dotychczas sądzono, tylko ze względów oszczędnościowych, lecz wpisywała się w proces klasycyzacji rokoka, ogarniający w tym czasie również jego ojczyznę – Francję. Sam Fryderyk II reprezentował orientację oświeceniową i cenił architekturę Palladia, projektant architektury i dekoracji wnętrz wrocławskiego Traktu – Johann Boumann ze swej rodzimej Holandii wyniósł zamiłowanie do architektury racjonalnej w wyrazie, a wykonawca dekoracji rzeźbiarskiej, Johann Michel Hoppenhaupt preferował formy symetryczne. W programie ikonograficznym Biblioteki Traktu pojawią się też motywy masońskie. Natomiast szeroki margines dla rokokowej fantazji zagwarantowano w niektórych z martwych natur (Augustin Dubuisson) z supraport i panneaux.
The restrained and dispassionate in its expression decoration of the interior of Frederick II’s Tract in Wrocław (1751–1753) did not, as previously believed, result from economizing, but constituted an inherent element in the process of Rococo classicizing, at the time also spreading throughout monarch’s native France. Representing the Enlightenment frame of mind, Frederick II appreciated Palladio’s architecture; the Wrocław facility’s architect and designer of its interior decoration Johann Boumann derived predilection for rational-form architecture from his native Netherlands, and the author of the sculpture decoration Johann Michel Hoppenhaupt had preference for symmetrical forms. Furthermore, masonic motifs appeared in the iconographic programme of the Tract’s Library. However, a broad margin for Rococo fantasy was reserved in some of the still lifes (Augustin Dubuisson) in overdoors and panneaux.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 2; 239-273
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The style of ‘regular irregularities’ – rococo gardens and their reception in Polish garden art of the 18th century
Autorzy:
Malawski, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798731.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rococo; Baroque; nature; gardens; Poland; Saxony
rokoko; barok, natura; ogrody; Polska, Saksonia
Opis:
Styl „regularnych nieregularności” – rokokowe ogrody i ich recepcja w polskiej sztuce ogrodowej XVIII w. Odrębność stylowa rokoka w sztuce ogrodowej wciąż pozostaje tematem dyskusji badaczy. Stojące w opozycji do formalnej i retorycznej sztuki baroku rokoko wniosło do XVIII-wiecznych ogrodów nową jakość. Wyrażała się ona przede wszystkim w elementach kompozycji: asymetrii, nieregularności i falistej linii, rozdrobnieniu formy i ornamentyce, a także w zbliżeniu do natury oraz specyficznym nastroju. Za ojczyznę rokoka uznaje się Francję, skąd moda na nowy, lekki styl rozprzestrzeniła się na inne kraje europejskie. Upowszechnianiu nowych wzorców sprzyjały ukazujące się drukiem rozprawy teoretyczne i zbiory projektów. Szczególną popularnością cieszyły się prace takich autorów, jak: L. Liger, J-F. Blondel, J-B-A. le Blond, F. de Cuvilliés, M-A. Laugier, G-L. Le Rouge, W. Chambers oraz S. Switzer i B. Langley. Wiele okazałych ogrodów o cechach rokokowych powstało zwłaszcza w Niemczech i w Polsce. Ich szczególny rozkwit w Polsce przypada na czasy unii polsko-saskiej, a zwłaszcza w latach 1733--1763, za panowania Augusta III. Na szczególną uwagę zasługują realizacje związane z mecenatem pierwszego ministra Henryka Brühla. Cech rokoka dopatrywać się można w kilku z nich, np.: w ogrodzie przy Nowym Świecie w Warszawie, ogrodzie na Woli, w niezrealizowanym projekcie ogrodu przy dawnym pałacu Sanguszków czy ogrodu w Brodach (niem. Pförten). Rokokowe kompozycje powstały także w ogrodach księcia Adama Ponińskiego – przy ul. Żyznej w Warszawie i w Górcach. Około 1966 r. powstała koncepcja okazałego ogrodu królewskiego przy Zamku Ujazdowskim. Na uwagę zasługuje także aranżacja ogrodów w Puławach z czasów Zofii i Augusta Czartoryskich, a także Flemmingów w Terespolu. Projektantami wielu polskich ogrodów tego okresu byli architekci sascy, tacy jak: J.D. von Jauch, J.F. Knöbel, C.F. Pöppelmann, E. Schröger czy J.Ch. Knöffel. Od lat 70. XVIII wieku kreacje rokokowe w Polsce ustępować zaczęły koncepcjom krajobrazowym.
The stylish difference of the Rococo in the garden art is still the topic of the researchers’ discussion. The Rococo, which was in opposition to the formal and rhetorical art of the Baroque, brought a new value to the eighteenth-century gardens. This value was expressed primarily in the elements of the composition, asymmetry, irregularity, wavy line, fragmentation of form and ornamentation, as well as in relation to nature and specific mood. France is considered to be the fatherland of the Rococo style, from where this new, light style has spread to other European countries. The dissemination of new ideas was favored by print theoretical dissertations and collections of projects. The works by authors such as L. Liger, J-F. Blondel, J-B-A. le Blond, F. de Cuvilliés, M-A. Laugier, G-L. Le Rouge, W. Chambers, S. Switzer and B. Langley enjoyed particular popularity. Many impressive gardens with Rococo features were created especially in Germany and Poland. Their special flourishing in Poland fell on the times of the Polish-Saxon Union, and especially during the reign of Augusts III in the years 1733-1763. Special attention should be paid to the projects related to the patronage of the first minister H. Brühl. Rococo features can be found in several of his gardens, such as garden at Nowy Świat in Warsaw, garden in Wola, the unfinished garden project for the former Sanguszko palace or a garden in Brody (Pförten). Rococo compositions were also created in the gardens of Prince Adam Poniński at Żyzna street in Warsaw and in Górce. In 1966, the concept of a magnificent royal garden at the Ujazdów Castle was created. Noteworthy is also the arrangement of gardens in Puławy from the times of Zofia and August Czartoryski as well as Flemming in Terespol. The designers of many Polish gardens of that period were Saxon architects, such as: J.D. von Jauch, J.F. Knöbel, C.F. Pöppelmann, E. Schröger or J.Ch. Knöffel. From the 1770s, Rococo creations in Poland began to give way to landscape concepts.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 4; 61-107
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ludzkie pragnienia, trudy i obawy w oświeceniowych modlitwach poetyckich
Autorzy:
Marcinkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030439.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Enlightenment
poetic prayer
everyday life
rococo
providence
oświecenie
modlitwa poetycka
codzienność
rokoko
Opatrzność
Opis:
  The paper is devoted to poetic prayer songs of the Enlightenment, which contain references to the work and the wider circle of relationships as well as values and feelings of the individual. The considerations are focused on the analysis undertaken by the authors who concentrate on the social changes taking place in the late eighteenth century. The basic research tasks include, among other things, describing the role of poetic prayers in complex human relationships in the context of communication theory as well as genre characteristics. The main aim of the paper is to introduce the meaning and the understanding of prayer as an important part of human life that is placed in the contemporary everyday social rhythm.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 170-190
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pałac Potockich w Lublinie w świetle osiemnastowiecznych źródeł
The Potocki Palace in Lublin in the Light of Eighteenth-century Sources
Autorzy:
Gombin, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953439.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dekoracje
szlachta/arystokracja
pałac
portrety
Potocki
rokoko
królewski
decorations
nobility
palace
portraits
rococo
royal
Opis:
The Potocki palace in Lublin was for the first mentioned in the sources in 1734. It is not, however, on the plan of Chevalier d'Orxen of 1716, hence it was constructed between those years. It was built for Jerzy Potocki, and most probably was ready in 1730, when his sone, Eustachy, studied at the Lublin Jesuit college. There are no hints that the palace built in the times of Jerzy Potocki was something special with regard to its artistic class and scale. The magnate stayed mainly in Serniki, where he lived in a small wooden mansion of little artistic value. It is there where his sons were born. The fact that the Lublin seat was not a representative building, fit for a bigger event, is evidenced when Eustachy Potocki's wedding with Marianna née Kątska (December 1741) was organised in August Czartoryski's neighbouring palace. The construction and modernisation works in the Potocki palace, as evidenced by the sources, were conducted as late as the 1750s, already after Jerzy Potocki's death, when its owner was Eustachy. It follows from Eustachy's correspondence, now in the Main Archives of the Ancient Acts in Warszawa and in the State Archives in Kraków (the branch at Wawel), that some sentences about the Lublin palace can be found. Thus between January and the beginning of April 1755 the side pavilions were covered with a new shingle, mirrors were imported, curtains and upholstery were installed; glass, lead, calcium, and plaster were used for some unidentified works. They were all related to Eustachy's function of the marshal of the Crown Tribunal, which he took in 1754, and needed a seat appropriate to this rank. During the proceedings of the Tribunal in Potocki's palace there were festive receptions and balls: on the occasion of the king's, president's, the marshal's, or hetman Jan Klemens Branicki's nameday; another event was when a Turkish parliament member stayed in the palace, or the Tribunal's limit. Eustachy Potocki's son, Stanisław Kostka, was born in the Lublin palace. There are only circumstantial evidences as to who could design and supervise modernisation works in the palace in the 1750s. They irrefutably point to Jakub Fontana who then worked at the construction of the palace in Radzyń Podlaski. Potocki himself thought that he should be consulted about the smallest steps. We do not know at present the inventory of the Lublin palace from the times of Eustachy Potocki. The only one we have comes from 1783. According to this inventory, the floors in the Lublin palace were made of timber (in the vestibules it was made of bricks). It follows that the whole building was rather poorer, in the spirit of a gentleman's residence. The inventory does not say anything about the upholstery of the rooms on the ground floor. The rooms on the first floor were crimson, red, yellow, and blue. The “big room” was whitened in 1783. It goes without saying that this white colour meant that its new owners had a neo-classical taste, that colour could not come from Eustachy's times. It seems that in 1755 the colour green was most likely. The furniture mentioned in the inventory of 1783 is obviously a remnant of several sets from various interiors. The decisive majority of the then preserved was of similar colours: red, blue, and red-blue. We also know the other units of the yellow set. The inventory of 1783 mentions the “Big portrait of August II in golden frames.” It might have been the remaining part of a larger collection. We know that in the nineteenth century the royal portraits hang in another residence built by Eustachy Potocki – in Radzyń Podlaski, from where after the First World War they was conveyed to the National Museum in Warszawa. Most of them have been preserved up to date (the portraits of August III, Stanisław Leszczyński, August II, Sigismund I the Old, Sigismund August, Henry of Valois, Jan III Sobieski, and Władysław II Jagiełło). We have no evidential sources that there was a gallery of royal portraits in Lublin, but it goes without saying that in this type of residence there must have hung at least portraits of the then king and his wife. The portraits of August III and Maria Józefa, like August II the Strong, were among those that had been sent from Radzyń to Warszawa. Therefore it is likely that the portraits of kings in the eighteenth century hung in the Lublin palace. They were of a low artistic class that did not fit in the rococo decorations in Radzyń, but were fit for the Lublin seat of a tribunal's marshal, the seat often visited by the nobility for whom that type of works must have been uniquely dear.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 291-305
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe źródła do prac Macieja Polejowskiego w Kolegiacie Sandomierskiej
New Sources for Maciej Polejowski’s Works in the Sandomierz Collegiate Church
Autorzy:
Dworzak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887746.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maciej Polejowski
lwowska rzeźba rokokowa
Sandomierz
rocaille
rzeźba
mała architektura
Lvov rococo sculpture
sculpture
street furniture
Opis:
Prace lwowskiego rzeźbiarza Macieja Polejowskiego dla kolegiaty w Sandomierzu są stosunkowo dobrze znane dzięki badaniom Jerzego Kowalczyka. Jednak w świetle nowych materiałów archiwalnych, głównie rachunków i ksiąg fabrycznych, można uzupełnić wiedzę na temat funkcjonowania i składu warsztatu Polejowskiego oraz zakresu pracy. Jak się wydaje, w sprowadzeniu do Sandomierza lwowskiego mistrza oprócz abp. Sierakowskiego mógł mieć także udział ks. Jacek Kochański, który z ramienia kapituły nadzorował jego prace. Analiza materiałów archiwalnych i zabytków pozwoliła wyodrębnić prace autorskie Franza Mullera, prawdopodobnie członka warsztatu Polcjowskicgo, z prac lwowskiego mistrza. Istotną informacją jest także odnaleziona dyspozycja obrazów w nowych ołtarzach bocznych, która powstała już w 1768 roku. Tak więc nie jest prawdą jakoby zagadnienie ikonografii ołtarzy sandomierskich było wtórne. Oprócz zaproponowanych przez Kowalczyka wzorców dla struktur ołtarzy, można także wskazać inne ryciny F.X. Habermanna, którego sztychy miały wpływ na zastosowaną przez Polcjowskicgo ornamentykę. Choć tu możną także wskazać na projekty Georga Christopha Gótza. Nowe materiały pozwoliły ustalić pierwotną kolorystykę nastaw, a także określić zakres ingerencji zleceniodawcy (kapituły) w ogólne wytyczne kompozycyjne. Także tron wystawienia, który obecnie pełni funkcję podstawy pod krucyfiks, należy wiązać z warsztatem Polcjowskicgo, a anioły adorujące za własnoręczne dzieło mistrza.
The works by the Lvov sculptor Maciej Polejowski that he created for the collegiate church in Sandomierz are relatively well researched thanks to the studies done by Jerzy Kowalczyk. However, in the light of new archival material – mainly bills and the book of expenses – our knowledge about the functioning and the staff of Polejowski’s workshop as well as about the range of the work they did may be complemented. It seems that apart from Archbishop Sierakowski also Rev. Jacek Kochański contributed to the idea of bringing the Lvov master to Sandomierz, as he supervised Polejowski’s work on behalf of the Chapter. Analysis of record office materials as well as of actual works has allowed distinguishing among the Lvov master’s works some original ones by Franz Muller, who seems to have been a member of the staff of Polejowski’s workshop. Also, a recently found order of 1768 for paintings for the new bye-altars is important – it shows that is not true that the issue of the iconography of the Sandomierz altars is a secondary one. Apart from the patterns for the altar structures proposed by Kowalczyk, also prints by F. X. Habermann may be pointed to, as they also influenced the ornamentation used by Polejowski. On the other hand, Georg Christoph Götz’s projects may be here referred to as well. New materials have allowed determining the original colors of the retables, and also defining the range of interventions from the employer (the Chapter) in the general composition directives. Also the throne of the exposition that at present plays the role of the basis of the crucifix should be connected with Polejowski’s workshop, and the adoring angels should be considered a work of the master himself.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 33-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O rokokowej realizacji Tassowego wątku w "Erotykach" Franciszka Dionizego Kniaźnina
On rococo realization of Tasso’s thread in "Erotics" by Franciszek Dionizy Kniaźnin
Autorzy:
Mazurkowa, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967983.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
epic poem
rococo
dream
lyrical poetry
Torquato Tasso
torquato tasso
epos
franciszek dionizy kniaźnin
rokoko
sen
liryka
Opis:
The author devotes attention to four pieces from the poetic cycle Erotics (Erotyki, 1779) of Franciszek Dionizy Kniaźnin, cleary inspired by a few scenes from romantic thread of Tancred and Clorinda in epic poem Godfrey or Jerusalem Delivered (Gofred abo Jeruzalem wyzwolona, 1618) by Tasso‑Kochanowski. The context of consideration are reflections which concern interest in baroque work and characteristic cult of Italian artist, lively in Poland until romanticism. The goal of detailed analysis is to capture multiple signals of connections between Kniaźnin’s rococo lyrics and paralel fragments of seventeenth‑century translation. In the poem’s plot these relations concern meetings of Christian knight with beautiful pagan, his behaviour in these situations, statements which he addressed to both living and departed Clorinda and also the dream in which he was haunted by ghost of the loved woman. Comparative steps aim at determining how epic material was used and processed in the amorous poetry of good taste”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 34, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Хоч не пансько, да й не хамсько будем розмовляти…» жанрово-стильові особливості творчості Івана Некрашевича
“Chocz ne panśko, da i ne chamśko budem rozmowlaty” – a genre-stylistic characteristics of Ivan Nekrashevych’s works
„Chocz ne panśko, da i ne chamśko budem rozmowlaty” – charakterystyka gatunkowo-stylistyczna twórczości Iwana Nekraszewycza
Autorzy:
Sarapyn, Vita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887607.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
synkretyzm stylistyczny
barok
klasycyzm
oświecenie
rokoko
poetyka
ludowa kultura śmiechu
stylistic syncretism
Baroque
Classicism
the Enlightenment
rococo
poetry
folk humorous culture
Opis:
У статті розглянуто синкретичну стильову парадигму творчості священика Івана Некрашевича, структуровану естетичними тенденціями другої половини ХVІІІ ст. Зауважено, що у ній, поруч із бароковими, простежуються класицистичні і рокайльні елементи, а книжна традиція органічно співіснує з народною сміховою культурою.
The article deals with the syncretistic stylistic paradigm of priest Ivan Nekrashevych’s creation, which is structured by aesthetic trends of the second half of the eighteenth century. It is determined that in Ivan Nekrashevych’s works there are classicism and rocaille elements along with baroque elements and literary tradition coexists organically with the folk humorous culture.
W artykule omówiono synkretyzm stylistyczny twórczości o. Iwana Nekraszewycza, ukształtowany pod wpływem tendencji estetycznych II połowy XVIII wieku. W tekstach autora obok elementów barokowych zauważalne są również wpływy klasycystyczne i rokokowe, zaś wysoka kultura literacka współegzystuje z ludową kulturą śmiechu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 183-196
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblia w stylu rokoko. Malarstwo religijne w dobie kryzysu sztuki francuskiej
Bible in the Rococo Style. Religious Painting in the Age of Crisis
Autorzy:
Niemira, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046358.pdf
Data publikacji:
2020-10-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sztuka francuska
malarstwo religijne
rokoko
salon
krytyka artystyczna
XVIII wiek
French art
religious painting
rococo
art criticism
18th century
Opis:
Przedmiotem niniejszego tekstu jest francuskie malarstwo religijne wystawiane na Salonie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu w latach 1747-1748. W latach czterdziestych, określanych często jako czas kryzysu sztuki francuskiej i wewnętrznego kryzysu Akademii daje się zaobserwować specyficzna mutacja tej gałęzi sztuki. Na przykładzie strategii produkcji Jeana Restout, Noëla Hallé’a, czy François Bouchera, a więc malarzy wystawiających na Salonie w latach 1747-1748 obrazy religijne, zaprezentowana zostaje rola, którą odgrywał w ówczesnej kulturze artystycznej rokokowy kostium, bądź przypisana tematyce biblijnej maniera grand goût.
The article deal with religious paintings exhibited at the Salons of the Royal Academy of Painting and Sculpture in Paris from 1747 to 1748. In the late 1740s, a period often described as a time of crisis of French art and period of internal crisis of Royal Academy, specific mutation of this genre of art can be observed. My analysis is based on the strategies of three painters exhibiting their religious paintings at the Salon in 1747-1748: Jean Restout, Noël Hallé and François Boucher. In those examples the role that grand goût and rococo costume played in artistic and social culture of 1740s is presented.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 1; 445-460
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barok i rokoko na Łotwie. Pałac książąt Kurlandii w Jełgawie. Kartki z dziejów budowy i konserwacji
Autorzy:
Tołłoczko, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218031.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
barok
Rokoko
Łotwa
Pałac Książąt Kurlandii w Jełgawie
konserwacja zabytków
Baroque
Rococo
Latvia
Palace of the Dukes of Courland in Jelgava
conservation of monuments
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2006, 20; 17-22
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego preromantyzm? Literatura przełomu XVIII i XIX stulecia w terminologii historyka literatury
Why pre-Romanticism? Literature of the Turn of the 18th and 19th Centuries in the Terminology of a Literary Historian
Autorzy:
Pluta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799033.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
preromantyzm; romantyzm; oświecenie; klasycyzm; sentymentalizm; gotycyzm; osjanizm; rokoko; Puławy; Czartoryscy; natura
pre-Romanticism; Romanticism; Enlightenment; Classicism; Sentimentalism; Gothicism; Ossianism; Rococo; Puławy; Czartoryski family; nature
Opis:
Artykuł jest próbą spojrzenia na znaczenie terminu „preromantyzm” przez pryzmat funkcjonowania tego pojęcia w tekstach literaturoznawczych. Przedmiotem analizy są rozprawy zamieszczone w przygotowanych przez Alinę Aleksandrowicz i Ewę Grzędę dwóch książkach naukowych, które dzieli data wydania (1991 i 2007), charakter publikacji (tom zbiorowy i autorska antologia utworów literackich), łączy natomiast użycie w formule tytułowej terminu „preromantyzm”. Rekonstruowane w toku rozważań sensy terminu „preromantyzm” odsyłają do zjawisk estetyczno-literackich, które mają w nauce o literaturze swoje nazwy: „sentymentalizm”, „gotycyzm”, „osjanizm” czy „rokoko”. Materiałem uzupełniającym bądź porównawczym dla formułowanych wniosków są spostrzeżenia innych badaczy literatury (T. Kostkiewiczowa, A. Kowalczykowa, J. Krzyżanowski, Z. Libera, J. Lyszczyna, J. Maciejewski), którzy problem preromantyzmu rozpatrywali wcześniej.
The article is an attempt to look at the meaning of the term “pre-Romanticism” through the prism of its functioning in literary texts. The subject of analysis are texts published in two book by Alina Aleksandrowicz and Ewa Grzęda. The two books are different in terms of the date (1991 and 2007) and the nature of the publication (collective volume and author’s anthology of literary works), but also linked to each other through the use of the term pre-Romanticism in their titles. The reconstructed senses of the term pre-Romanticism refer to aesthetic and literary phenomena which have their specific names in literary studies: Sentimentalism, Gothicism, Ossianism or Rococo. The observations of other literary researchers (T. Kostkiewiczowa, A. Kowalczykowa, J. Krzyżanowski, Z. Libera, J. Lyszczyna, J. Maciejewski), who previously considered the problem of pre-Romanticism, constitute a complementary or comparative material for the formulated conclusions.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 39-52
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upodobania i pasje hofrata Kazimierza Chłędowskiego
Autorzy:
Jaskólski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609565.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Austro-Hungarian Monarchy
Galicia
Renaissance
Baroque
Rococo
Italy
France
Rome
Ferrara
Siena
Naples
Paris
monarchia austro-węgierska
Galicja
renesans
barok
rokoko
Włochy
Francja
Rzym
Neapol
Paryż
Opis:
The essay presents the life and work of Kazimierz Chłędowski (1843–1920), partly in recognition of his political merit, but first of all to acknowledge his contribution to cultural studies and the popularization of knowledge about the Renaissance and the Baroque. Being a mere clerk and occupying at first the lowest post in the administration of Galicia, the part of the Austro-Hungarian Monarchy, with time Chłędowski raised to the position of the minister for Galicia in the Austrian government. Throughout his career and during the retirement he wrote several powerful monographs devoted to the history and culture of the Renaissance and the Baroque in Italy and France. His works had many re-editions in Poland and their translations won great popularity mainly in Germany and Scandinavia. Today Chłędowski seems to be a rather forgotten figure, hence the idea of writing this essay.
W eseju została przedstawiona postać Kazimierza Chłędowskiego (1843–1920) gwoli przypomnienia jego zasług po części politycznych, lecz głównie na polu kulturoznawstwa i popularyzacji wiedzy o renesansie i baroku. Chłędowski jako urzędnik przeszedł drogę od najniższych stanowisk w administracji Austro-Węgier i Galicji jako kraju koronnego, po stanowisko ministra dla Galicji w rządzie austriackim. W trakcie swej pracy, a potem na emeryturze, stworzył kilka potężnych monografii poświęconych dziejom oraz kulturze renesansu i baroku we Włoszech i Francji. Jego prace cieszyły się wielką popularnością na ziemiach polskich oraz miały wiele nakładów i tłumaczeń, głównie w Niemczech i Skandynawii. Dziś wydaje się postacią nieco zapomnianą, stąd cel napisania tego eseju.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies