Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Last will" wg kryterium: Temat


Tytuł:
W żalu za grzechy młodości – testament Armanda de Bourbon, księcia de Conti
Deploring the Sins of Youth – the Testament of Armand De Bourbon, Prince of Conti
Autorzy:
Skrzypietz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16026632.pdf
Data publikacji:
2018-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Last will
Fronde
Jansenism
Opis:
The paper analyzes the last will of Armand de Bourbon, Prince of Conti, who in his youth abandoned ecclesiastical career and later took active part in the Fronde. Still later, de Bourbon became associated with Jansenists and spent the final years of his life on practicing piety, giving proof of his rigorous morality. The paper thus discusses his last will and professed expiation for the sins of youth, as it attempts to establish whether the testament is a testimony to prince’s Jansenist convictions.  
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2018, 17; 337-357
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Proszę, by wszystkim moim domownikom wypłacono gaże i pensje…” – odprawa dla służby i spłata długów Armanda de Bourbon, księcia de Conti po jego śmierci
“i request that all my household be paid their wages and stipends …” – gratuities for the servants and the payment of debts of Armand de Bourbon, prince of Conti after his death
Autorzy:
Skrzypietz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065706.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Last will
accounts
family
servants
Opis:
The article presents the settlements and household accounts following the death of Armand de Bourbon, Prince of Conti, as well as testamentary and pre-mortem bequests the prince made to provide for his servants. Surviving documents show the decision taken by the executors of the last will, while the books reveal ambiguous, sometimes astonishing variation of amounts designated as wages and lifetime stipends for the prince’s domestics, as well as attest to the concern of the testator himself and his wife for the fates of people engaged in the household.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2018, 18; 227-245
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O naturze przebaczenia i skuteczności przebaczenia wydziedziczonemu
On the Nature of Forgiveness and the Effectiveness of Forgiveness towards the Disinherited
Autorzy:
Rafałowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518567.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
inheritance law
forgiveness
disinheritance
last will
Opis:
In the civil law doctrine, forgiveness is considered to be an emotional act or an act similar to a legal act (including a conventional act) which consists of forgetting the resentments for the harm suffered and the hurt felt. Meanwhile, forgiveness is a personal process, involving a person’s entire psyche, the purpose of which is to get rid of the forgiver’s desire to retaliate against the perpetrator. It is not a declaration of intent nor any other legal construct. Due to the ambiguity of Art. 1010 of the Civil Code there is a dispute as to whether forgiveness can have legal effects after a will – in which an offender has been disowned – has already been drawn up, and the instruction has not been revoked. In the Supreme Court’s view, forgiveness is effective in such a situation, while according to the vast majority of the doctrine, the opposite view is correct. The informal nature of forgiveness and its purpose – which is the act of “annulment of a civil penalty,” as well as the requirement of protecting family ties by the inheritance law – validate the aptness of the Supreme Court’s position.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2019, 5 (55); 41-52
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testament Magdaleny z Tarłów Lubomirskiej, wojewodziny krakowskiej
Autorzy:
Popiołek, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032706.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
last will
woman
biography
Saxon period
Opis:
The last will of Magdalena Lubomirska is a very interesting document of female mentality. She was a polish noble women jointed with the king’s court of Augustus II Wettin. She presented the economic problem of her fortune and she created the schooling system for her children, and she protected their life as the orphans.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2013, 18; 423-433
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Симеон Полоцкий: „финансовый портрет”
Simeon of Polotsk: the „Financial Portrait”
Autorzy:
Лаврентьев, Александр
Преображенская, Aнастасия
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031093.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Simeon of Polotsk
poet
last will
roubles
chervonets
Źródło:
Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 4; 747-765
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testament mieszczanki szadkowskiej Doroty Czygańskiej z Lipińskich z 1693 r.
Last will of Szadek townswoman Dorota Czygańska born Lipińska, from year 1694
Autorzy:
Szkutnik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510426.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
last will
Dorota Czygańska
the Lipiński family
testament
Lipińscy
Opis:
Szadek has a well-preserved set of town records for the period 1401 – 1697, consisting of 32 volumes. These books contain a number of legal entries, including testaments. The last will of Dorota Czygańska born Lipińska, written in 1693, found in one of the books, is an interesting document throwing light on many aspects of life in old Poland. The testatrix was a wealthy townswoman possessing a homestead, four plots within the town and much livestock. The property was mainly inherited by her two sons, with a bequest to her brother, Jakub Lipiński, a priest. This suggests that the testatrix belonged to the town’s elite. The mother’s ambition was that her younger son should receive education. The bequests for the younger child contain conditions concerning his education.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2014, 14; 97-111
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of primary care physicians in enabling validation of a patient’s ability to make legal statements and express a last will
Autorzy:
Trnka, Jakub
Drobnik, Jarosław
Susło, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551959.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
forensic psychiatry
forensic medicine
medical records
family medicine
last will.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2017, 3; 319-322
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnospadkowe konsekwencje popełnienia przestępstwa
Legal consequences of a crime vs inheritance
Autorzy:
Haberko, Joanna
Zawłocki, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693640.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
unworthiness
disinheritance
crime
last will and testament
niegodność
wydziedziczenie
przestępstwo
testament
Opis:
This paper analyses the mutual relationship of the civil law and the criminal law provisions insofar as they pertain to the institutions of the law of succession that permit disinheritance of a person and adjudication of unworthiness to inherit as a result of a crime committed by that person. An attempt is made to answer the question whether the use of concepts typical of criminal law in civil law legislation has been made on purpose with the intention of referring the interpreter of the Civil Code provisions to the provisions of the Penal Code, or whether their use serves merely as a linguistic tool, imposing no such obligation. The premises for adjudicating unworthiness of an heir and disinheritance of an heir entitled to a legitim are analysed.
Przedmiotem artykułu jest analiza zagadnienia relacji między przepisami prawa cywilnego a przepisami prawa karnego w zakresie, w jakim odnoszą się one do instytucji prawa spadkowego pozwalających na wydziedziczenie oraz orzeczenie niegodności w związku z popełnieniem przestępstwa. Autorzy podejmują próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy posługiwanie się przez ustawodawcę cywilnego pojęciami właściwymi prawu karnemu stanowi zabieg celowy i nakazuje odesłanie do przepisów Kodeksu karnego, czy stanowi jedynie pewien zabieg językowy i nie nakłada na interpretatora przepisów Kodeksu cywilnego tego obowiązku. Przedmiotem analizy pozostają przesłanki orzeczenia niegodności spadkobiercy oraz wydziedziczenia spadkobiercy uprawnionego do zachowku.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 29-42
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WPŁYW NOWYCH TECHNOLOGII NA ZAGADNIENIE FORM TESTAMENTU W POLSKIM PRAWIE SPADKOWYM
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663819.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
electronic will
video will
form
last will and testament
civil law.
testament elektroniczny
wideotestament
forma, testament
prawo cywilne.
Opis:
This article addresses issues relating to the form of last wills and testaments under Polish law. Articles 949-958 of the Polish Civil Code prescribe the forms last wills and testaments may take, ruling that a will infringing these provisions is invalid. In the context of these regulations and the ongoing discussion on amendments to Polish civil law, we should perhaps consider whether the provisions currently in force prescribing admissible forms of wills correspond to today’s reality, especially as regards the development of modern technologies. One of the ways to modernise Polish inheritance law postulated by some of the specialists on doctrine is to make electronic wills or video wills legal under Polish civil law.
W niniejszym artykule przybliżono kwestie związane z formą testamentu. Polski ustawodawca w art. 949-958 kodeksu cywilnego przewidział przepisy o formie testamentu oraz wskazał, że testament sporządzony z ich naruszeniem jest nieważny. W kontekście tych regulacji, a także dyskusji na temat zmian w polskim prawie cywilnym, konieczne wydaje się zastanowienie, czy aktualnie obowiązujące przepisy w zakresie formy testamentu przystają do współczesnych realiów, w tym rozwoju nowych technologii. Jedną z form uwspółcześnienia polskiego prawa spadkowego jest postulowany przez część doktryny postulat wprowadzenia do kodeksu cywilnego testamentu elektronicznego lub wideotestamentu.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘Testamentum pestis tempore conditum’
Autorzy:
Sobczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098374.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
testamentum pestis tempore conditum
testament
zaraza
epidemia
the last will and testament
plague
epidemic
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest szczególnej formie testamentu uznanej w konstytucji Dioklecjana i Maksymiana w 290 r. (C. 6,23,8), nazywanej tradycyjnie testamentum pestis tempore conditum. Była to złagodzona co do wymogów forma testamentu, stosowana jedynie w czasie zarazy i mająca na względzie niebezpieczeństwo zarażenia się i związaną z tym obawę świadków testamentowych oraz dotykające testatora trudności w sporządzeniu testamentu. Uwagi na jej temat poprzedzam syntetyczną prezentacją zwyczajnych form testamentu znanych prawu rzymskiego, gdyż analizowana forma szczególna była tylko złagodzoną postacią zwyczajnej. Stawiam dwa zasadnicze problemy: w jakich okolicznościach testamentum pestis tempore conditum było dopuszczalne i na czym polegało odstępstwo od zwyczajnej formy testamentu. Analizie poddaję terminy casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos i iungi atque sociari. Niestety zwięzła treść reskryptu uniemożliwia precyzyjną i jednoznaczną odpowiedź na powyższe pytania. W mojej ocenie testamentum pestis tempore conditum było stosowane, gdy dotknięty chorobą zakaźną testator sporządzał testament, przebywając w miejscowości, w której panowała zaraza o takim rozmiarach, które pozwalały uznać ją za siłę wyższą. Nie wystarczał tu zaś stan epidemii jako taki ani też choroba potencjalnego świadka testamentu, jeżeli testator pozostawał zdrowy. Złagodzenie wymogów formalnych testamentu polegało na tym, że świadkowie nie musieli składać swych pieczęci w bliskim kontakcie z chorym testatorem, jednakże czynność ta musiała odbyć się w obecności testatora, choć w pewnym dystansie od niego. Nie przekonują mnie zaś propozycje wykładni zakładające brak jakiejkolwiek styczności testatora ze świadkami podczas czynności sporządzania testamentu, zwłaszcza przyjmujące, że świadkowie składali swoje pieczęcie pod nieobecność testatora.
This paper is about a special form of last will and testament (testamentum) admitted by Diocletian and Maximian’s constitution of 290 and traditionally referred to as the testamentum pestis tempore conditum, although the terms pestis or pestilentia did not appear in the rescript. It was a modified, less rigorous version for a last will, to be used only during outbreaks of plague, and took into consideration the risk of infection to the witnesses and the problems facing the testator. As the special type of will I examine in this paper is only a less restrictive modifcation of the ordinary form, I precede my comments with an overview of the typical formula for a last will generally used in Roman law. I look at two basic problems: the circumstances in which testamentum pestis tempore conditum was admissible, and the nature of the modifications. My analysis focuses on the terms casus maior, morbo oppresso, morbo oppressos and iungi atque sociari. Unfortunately, the very concise content of the rescript makes it impossible to give an unequivocal and precise answer to these problems. In my opinion, the testamentum pestis tempore conditum was used when a person suffering from an infectious disease during an epidemic in his locality wanted to draw up his will, but there were conditions on the applicability of this type of will. The epidemic had to have reached a state when it could be recognized as force majeure; furthermore, it could not be used if one of the prospective witnesses had contracted the disease but the testator was still healthy. The relaxation of the formalities meant that the witnesses did not have to put their seals on the document in close contact with the sick testator, but they still had to perform their duty in his presence. I am not convinced by interpretations which claim that there was no contact at all between the witnesses and the testator, and especially that the witnesses were released from the requirement of having to perform their duty in the testator’s presence.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 169-202
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Gloss to the Decision of the Supreme Court of 16 October 2014, File Ref. No. III Csk 301/13
Autorzy:
Wolak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803120.pdf
Data publikacji:
2019-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
last will and testament
witness
legal entity
governing body of a legal person
member (shareholder) of a corporate legal person
Opis:
The gloss addresses the decision of 16 October 2014, III CSK 301/13, in which the Supreme Court adopted the position that a member of the governing body of a legal entity may, in principle, be a witness to making a testament in which a benefit is provided for that legal person. Similarly, in the Supreme Court’s opinion, a witness to the making of a will may, in principle, be a member of a corporate legal person for which a benefit is provided in that will. The author offers a critical assessment of that position. He considers as appropriate the view according to which a last will in which a benefit is envisaged for a legal person cannot, in principle, be witnessed by either an officer of such a legal entity, or by any member (shareholder) of a corporate legal person.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 2; 135-154
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Das Familienfideikommiss von Ostrog im Lichte des Testaments von Paweł Karol Sanguszko aus dem Jahr 1743
The Ostrog Entail in the light of the will of Paweł Karol Sanguszko of 1743
Autorzy:
Graczyk, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139268.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
ordynacja ostrogska
Paweł Karol Sanguszko
Marianna z Lubomirskich Sanguszkowa
testament
dziedziczenie
Ostrog entail
Marianna née Lubomirska Sanguszko
last will
inheritance
Opis:
Ordynacja zwana Ostrogską została założona przez księcia Janusza Ostrogskiego za zgodą sejmu Rzeczypospolitej w 1609 roku. W jej skład miały wchodzić dobra Ostrogskiego położone w województwach wołyńskim, kijowskim, sandomierskim i krakowskim. Ordynacja Ostrogska dostała się w ręce książąt Sanguszków za sprawą drugiej żony Pawła Karola Sanguszki (1680-1750), Marianny z Lubomirskich Sanguszkowej (zm. 1729), córki Józefa Karola Lubomirskiego i Teofili z Zasławskich, oraz siostry Aleksandra Dominika Lubomirskiego, ordynata Ostrogskiego. Po śmierci brata w 1720 roku  weszła w posiadanie ordynacji Ostrogskiej. Dobra wchodzące w skład ordynacji ostrogskiej zostały wymienione w testamencie księcia Pawła Karola Sanguszki ze wskazaniem swego syna Janusza Aleksandra jako do niego należące.
The Ostrog entail was founded by prince Janusz Ostrogski with the consent of the Polish Sejm in 1609. It was to include Ostrogski’s estates situated in Volyhnia, Kiev, Sandomierz and Krakow provinces. The Ostrog entail came into the hands of the Sanguszko princes through Paweł Karol Sanguszko's (1680-1750) second wife, Marianna née Lubomirska Sanguszko (d. 1729), daughter of Józef Karol Lubomirski and Teofila née Zasławska, and sister of Aleksander Dominik Lubomirski, the entailer of Ostrog. On her brother's death in 1720 she came into possession of the Ostrog Entail. Goods comprising the Ostrog entail were mentioned in the last will of prince Paweł Karol Sanguszko indicating they belonged to his son Janusz Aleksander.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 196-206
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obligation to present the last will in the law of Justinian
OBOWIĄZEK OKAZANIA TESTAMENTU W PRAWIE JUSTYNIAŃSKIM
Autorzy:
Kursa, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389945.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
last will
presentation of a will
opening of a will
interdict
testator
will holder
witness
Roman law
Justinian
Ulpian
testament
okazanie testamentu
otwarcie testamentu
interdykt
detentor
świadek
prawo rzymskie
Justynian
Opis:
The article deals with the obligation to present the last will in order to officially read the will, to acquaint the beneficiaries with its content and to enable them to obtain a copy. This action was, apart from convening witnesses, one of the two actions preceding the formal opening of the inheritance. The obligation to do so rested with holders elected by the testator or actual ones, after establishing the fact of the testator’s death. Their unjustified resistance led to the application of an interdict de tabulis exhibendis. It applied to the testamentary beneficiaries, both before and after the official opening of the inheritance.
Artykuł dotyczy obowiązku prezentacji testamentu w celu dokonania jego urzędowego otwarcia, zapoznania się z treścią i umożliwienia uzyskania kopii jego beneficjentom. Czynność ta była, obok zwołania świadków, jedną z dwóch, które poprzedzały formalną procedurę otwarcia testamentu. Obowiązek jej dokonania spoczywał na wybranych przez testatora lub faktycznych dzierżycielach testamentu, po ustaleniu faktu śmierci testatora. Nieuzasadniony opór z ich strony pociągał za sobą zastosowanie interdyktu de tabulis exhibendis. Przysługiwał on beneficjentom testamentowym zarówno przed urzędowym otwarciem testamentu, jak i po nim.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 4; 15-23
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Last Will as an Act of Preparation for Death [Based on Documents from Registers of the Solovetskiy Monastery of the 16th Century]
Духовная грамота как элемент подготовки к смерти (на материале документов XVI века из архива Соловецкого монастыря)
Autorzy:
Хрынкевич-Aдамских, Божена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635534.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Old-Russian common law
a last will
registers of the Solovetskiy Monastery of the 16th century
the Christian attitude towards death
Opis:
Expressing wishes as to how a person’s property was to be distributed at death was permitted by Old-Russian common law. At first, oral disposals had been practiced, whereas written wills became widespread only in the 14th century. Disposals of an estate were principally made by liege lords and church authorities, hardly ever by peasants. This article presents a study of 8 unique peasants’ wills from registers of the Solovetskiy Monastery of the 16th century. A pope was obligatorily in attendance when such documents were prepared. All analyzed wills referred to Christian ethics and values. The dispositions of personal property alternated with requests to pray for the testator’s salvation. It seems that the main purpose of the examined last wills was not to transfer of real estates and personal property to successors but to contain a testator’s understanding of dying and death, and to form a proper attitude towards them. Preparation of someone’s last will and getting rid of material goods constituted an act of contrition that closed the testator’s worldly existence and conditioned his eternal life after death.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 14
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz August Nahlik (1812-1878). Proboszcz strzyżowski z konspiracyjną przeszłością
Rev. August Nahlik (1812–1878). Strzyzow parish priest and an underground activist
Autorzy:
Ziobro, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602594.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
parafia Strzyżów
proboszcz
Galicja
testament
ruch niepodległościowy
rabacja galicyjska
Galicja Wschodnia
August Nahlik
Strzyzow parish
parish priest
Galicia
last will
independence movement
Galician Slaughter
Eastern Galicia
Opis:
W artykule przybliżone zostały mało znane losy księdza Augusta Nahlika (1812- 1878) z czasów, kiedy sprawował on probostwo w parafii pw. św. Katarzyny w Rumnie. Zaangażował się tam bowiem w ruch niepodległościowy, a następnie stał się jedną z czołowych postaci tzw. spisku w Horożannie, którego głównym celem było wywołanie w Galicji Wschodniej lokalnego powstania skierowanego przeciwko zaborcom. Wspólnie z innymi tego typu wystąpieniami na terenie całej Galicji spisek w Horożannie miał stać się ważnym ogniwem w przygotowywanym od lat 40. XIX wieku przez Towarzystwo Demokratyczne Polskie ogólnonarodowym zrywie niepodległościowym. Niestety, w 1846 r. spisek ten został wykryty i krwawo stłumiony przez chłopów, a same zaś zajścia w Horożannie łączone są z rozgrywającymi się w tym samym czasie wydarzeniami określanymi przez historiografię mianem rabacji galicyjskiej. Ks. Nahlik wraz z innymi spiskowcami, którym udało się ujść z życiem przed cepami i kosami chłopów, skazany został na 15 lat pobytu w jednym z najcięższych ówcześnie więzień Cesarstwa Austrii – twierdzy Spielberg. Jednak dzięki ogłoszonej w 1848 r. amnestii odzyskał wolność i po rocznej suspensie skierowany został najpierw na probostwo do parafii pw. św. Wawrzyńca w Chyrowie, a następnie w 1864 r. przeniesiony został na zachodnie krańce diecezji przemyskiej do parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i Bożego Ciała w Strzyżowie, która była ostatnią placówką duszpasterską na drodze ks. Nahlika. Zarządzał nią bowiem aż do swojej śmierci w 1878 r. Treść artykułu wzbogaca ponadto edycja ostatniej woli ks. Nahlika z 1878 r., która zachowała się w aktach notarialnych Feliksa Misky’ego, a także fotografia księdza pochodząca ze zbiorów Polskiej Akademii Nauk.
The article presents the life of reverend August Nahlik (1812–1878) during his service as a parish priest of St. Catherine’s parish in Rumno. There, he got involved in the independence movement, and then became one of the leading figures of the so-called conspiracy in Horozhanna, whose main goal was to spark a local uprising against the partitioners in Eastern Galicia. Together with other upheavals of this type throughout the entire Galicia, the conspiracy in Horozhanna was to become an important part of the nationwide independence spur being prepared by the Polish Democratic Society since the 1840s. Unfortunately, in 1846 the conspiracy was discovered and bloodily suppressed by the peasants, and the incidents in Horozhanna are associated with other revolts taking place at the time, described in historiography as the Galician Slaughter. Rev. August Nahlik, along with other conspirators who managed to escape the peasants’ attack, was sentenced to 15 years in one of the toughest prisons of the Austrian Empire - the Spielberg fortress. However, thanks to the amnesty announced in 1848, he regained his freedom and, after a year of suspension, was first appointed a parish priest of St. Lawrence’s parish in Chyrow, and then in 1864 he was transferred to the western part of the Przemysl diocese, to the parish of Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary and Corpus Christi in Strzyzow. There, he significantly contributed to the revival of the religious life of the parish, as well as to the restoration of the former glory of the temple, devastated in the Josephine times. He managed the parish in Strzyzow until his death in 1878. The content of the article is additionally enriched by the edition of the last will of Rev. August Nahlik from 1878, which has been preserved in Feliks Misky’s notarial deeds, and a previously unpublished photograph of the priest from the collection of the Polish Academy of Sciences.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 525-541
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies