Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ewangelia według św. Jana" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Jeszcze o autorstwie IV Ewangelii
Autorzy:
Paciorek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177854.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
autorstwo
John
authorship
Opis:
Basing himself, implicitly or explicitly, on the findings of diachronic and synchronic studies on the author of the Fourth Gospel, the author presents his own opinion about the authorship of this Gospel. He believes that it is John, the son of Zebedee, on of the Twelve Apostles. The work of John the Apostle is continued by John’s collaborator, one of the most prominent personalities of John’s community, namely John the Presbyter. It is in his surrounding, in Ephesus, that the proper edition of the Fourth Gospel was completed. And it is there that John the Apostle, the father of church community, which came from Syria to Asia Minor, was called “the disciple whom Jesus loved”. The last editor, after the death of John the Presbyter, in face of the dangers threatening the Church in Asia, intended to bind it closely with the authority of the “beloved disciple”, that is John son of Zebedee. He did it through his final remarks on the writing of the Gospel. From that time, that is from the time of the last edition the belief that John the Apostle was its author has paved its victorious way through ages. At the time the main editor of the Fourth Gospel, i.e. John the Presbyter, has fallen into oblivion.
Źródło:
The Biblical Annals; 2000, 47, 1; 129-152
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystocentryczne akcenty w parakletologii Janowej
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177904.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Paraklet
Ewangelia według św. Jana
Paraclete
John
Opis:
Der Verfasser untersucht zuerst das Substantiv Parakletos − als Hoheitstitel in den johanneischen Schriften. Als „zweiter” Parakleten müßte Er Eigenschaften des „ersten”, also Christus selbst tragen. Die nächsten Schrifte sind dann den Texten gewidmet, die über den Parakleten handeln aber gleichzeitig einen Bogen zu Christus spannen. Er reicht über Kontinuität der Lehre Christi, des Zeugnisses, wo überall Wahrheit als Ausdrück der Objektivität gelten muß, bis zum Bekennermut der Jünger, denen ja der Paraklet gegeben ist, damit Christus verherlicht wird.
Źródło:
The Biblical Annals; 1999, 46, 1; 63-76
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół w Janowej Ewangelii
Autorzy:
Langkammer, Hugolin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177997.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
Ewangelia według św. Jana
Church
John
Opis:
Im Johannesevangelium finden wir keine ausgeprögte Ekklesiologie. Jedoch die Kirche als konkrete Gemeinde wird angesprochen. Kirche gestallten alle die an Christus glauben und diesen Glauben in der Tat verwirklichen. Das wird anhand der Jüngerschaft plausibel gemacht. Es gibt nur eine Kirche, die durch den „zweiten” Paraklet weiter geleitet wird, den Christus der Kirche gesandt hat.
Źródło:
The Biblical Annals; 1995, 42, 1; 69-77
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Niewiasta" i "uczeń, którego miłował Jezus"
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1161914.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
niewiasta
uczeń
John
woman
disciple
Opis:
L’auteur du quatrième Evangile rapporte par deux fois que Jésus s’est sęrvi du terme „femme” pour s’adresser à sa mère; cette mention et celle du „disciple que Jésus aimait”, comme aussi d’autres détails dans le même récit du testament, jamais rencontrés auparavant, révèlent une pensée théologique profonde. Elle fut signalée d’abord à Cana en Galilée puis exprimée par les paroles du Christ en croix et par ce que le quatrième évangéliste écrit du testament du Christ. Cette pensée est la suivante: Marie, debout auprès de son Fils crucifié, realise la prophétie de la femme, contenue dans le protévangile; par la volonté du Christ Elle devient mère de tous ceux qu’Il a aimés et pour lesquels II a fait 1’offrande de sa vie, et ils deviennent ses enfants; les personnes présentes au Calvaire constituent le premier noyau de ceux qui se rassembleront autour du Seigneur Jésus, regarderont avec foi le bois de son supplice, moyennant quoi ils pourront obtenir le salut.
Źródło:
The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 39-48
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezwyczajne szczegóły w Ewangelii św. Jana
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162166.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
szczegóły
logos
John
details
Logos
Opis:
L’auteur considère ici comme particularités les définitions, tournures et phrases dans le texte du quatrième Évangile qui n’étaient pas employées dans la langue grecque d e l’époque et qui dans le contexte donné surprennent le lecteur. II veut savoir si ces expressions se trouvent dans le quatrième Évangile par hasard ou bien si elles ont un certain rôle à remplir. L’auteur définit des expressions comme: Logos, Agneau de Dieu, le disciple bien-aimé; des mots grecs; εκαθισεν, γυναι et παρα; il parle du „testament de Jésus”, donne l’interprétation johannique du nom Siloam et nous décrit le lavement des pieds et la pêche de 153 poissons. Selon l’auteur, S. Jean nous raconte de telle façon que parfois le lecteur est surpris par l’extraordinaire des événements et des détails que S. Jean sait trés bien mettre en relief. Cependant, S. Jean, par des expressions avec une double signification, par une irrégularité dans la construction de la phrase, une composition extraordinaire de la narration ou par l’annonce énigmatique de son récit, par lequel il devient intéressant, surprend tellement le lecteu r que celui-ci s’arrête étonné et doit constater qu’en dehors du récit historique se trouve encore quelque chose de plus profond — une signification spirituelle, religieuse, théologique. Les expressions qu’on ne trouve pas autre part ou des détails extraordinaires font ce rôle des signes pour nous dire que sous le récit historique se trouve un sens plus profond et spécifique.
Źródło:
The Biblical Annals; 1966, 13, 1; 95-104
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty a Jezus Chrystus w czwartej Ewangelii
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166900.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
Ewangelia według św. Jana
Holy Spirit
John
Opis:
Auf dem Grund des Wortschatzes und der johanneischen Äusserungen über die Ankunft und Aufgaben des Heiligen Geistes, besonders über seine belebende, heiligende, belehrende und bewahrende Funktion, beweist der Verfasser, dass der Heilige Geist dasselbe in der Kirche erfüllt, was Christus in seinem irdischen Leben erfüllte. Die Beschreibung der Herkunft der Lehre über den Heiligen Geisit und seiner Rolle wird durch die Abgrenzug desjenigen gezeigt, was von Johannes, von der kirchlichen Tradition und was von Jesus stammt. Der Verfasser zieht in Betracht die von Joh beliebten Wörter und Ausdrücke: auf diesem Grund hat er gezeigt, dass die johanneischen Ingerenzen in das aus kirchlichen Tradition stammende Gut betreffen fast nich mehr als die Stilisierung; in diesem Gut kann man auch diejenige Elemente zeigen, die wahrscheinlich direkt von Jesus stammen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1977, 24, 1; 47-57
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika wody w pismach św. Jana Ewangelisty i w Qumran
Autorzy:
Szojda, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162158.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
woda
symbolika
Qumran
Ewangelia według św. Jana
water
symbolism
John
Opis:
Le rite l’introduction exigé par les règles de Qumran pouvait avoir sa genèse dans le baptême des prosélytes juifs. Le quatrième Évangile mentionne un baptême semblable quand il parle de S. Jean Baptiste. Les convergences qui existent entre les rites d’introduction de Qumran et le baptême des prosélytes ainsi que celui de Jean, indiquent la provenance de ces rites de l’Ancien Testament. Les Qumraniens, ainsi que S. Jean, unissent l’eau et l’esprit. Dans les écrits esséniens l’eau opère la purification du corps. Elle constitue aussi le symbole de la pureté morale chez S. Jean. L’eau forme l’image de la réalité nouvelle qui s’accomplit dans le baptisé par 1’opération de l’Esprit Saint. On peut trouver la genèse de 1’association de l’eau et de 1’Esprit dans les écrits de 1’Ancien Testament où l’eau en tant que symbole de la vie devient l’image de Dieu ou bien de son Esprit puisque Dieu donne la vie et opère la purification. L’association de l’eau à l’Esprit était faite par les prophètes. La dernière promesse, unissant l’eau à 1’Esprit fut donnée à Joël (3, 1). Elle fut accomplie le jour de la Pentecôte. Ce qui constitue un élément nouveau dans la doctrine de S. Jean, représentant 1’Esprit Saint à l’aide de 1’image de l’eau , c’est la liaison avec le Sacrifice de la Croix. La mort de Notre Seigneur sur la croix est à l’origine de la descente der Esprit Saint et du baptême chrétien. L’essai de comparaison entre le symbolisme de l’eau dans les écrits de S. Jean et dans ceux de Qumran laisse supposer la connaissance de la doctrine essénienne par S. Jean Évangéliste. S. Jean a pu connaître la doctrine des Esséniens concernant l’eau et son symbolisme rituel soit en Palestine soit à l’étranger. Le symbolisme de l’eau dans les écrits de S. Jean diffère pourtant complètement de la doctrine de Qumran. Cette différence exclut l’existence de dépendances directes entre les écrits de S. Jean Évangéliste et les manuscrits de la Mer-Morte.
Źródło:
The Biblical Annals; 1966, 13, 1; 105-121
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więź z Bogiem według czwartej Ewangelii
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1167026.pdf
Data publikacji:
1979
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
więź z Bogiem
Ewangelia według św. Jana
bond with God
John
Opis:
Aiming at the characterization of John's approach to the relationships of the faithful and God, the author has discussed the connections of the listeners and the faithful with Jesus, the unification of Jesus and God the Father as well as the triangular mutual bonds of God the Father, Jesus Christ and the faithful, and then the meaning of the expressions meno en and eimi en, as well as the participation of particular persons in the bonds.
Źródło:
The Biblical Annals; 1979, 26, 1; 43-54
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Janowego ucznia w IV Ewangelię
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177682.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
Piotr
Jan
J 21
John
Peter
John 21
Opis:
Die Erzählung über die Offenbarung Jesu Christi am See Genezareth (J 21) berührt die Sachen der ganzen Kirche. Der Fischfang zeigt auf viele aus verschiedenen Nationen stammende Gläubigen. Die Hervorhebung der übergeordneten Rolle Petrus’ in der Kirche durch den Autor, dem es an der Betonung der Bedeutung Johannes des Evangelisten gelegen sein sollte, lässt feststellen, dass er viele Kirchengemeinden kannte und wusste, dass sie alle Christi gehören. Er kannte auch Doktrin, die sie bekannten, er kannte den nur ihnen eigentümlichen Wortschatz, und sogar unbeträchtliche Abweichungen im Inhalt. Er selbst unterzeichnete den Aufbau der Kirche, was Johannes nicht für wichtig hielt, und die gegenwärtige Eschatologie von Johannes versuchte er um die zukunftige in anderen Kirchengemeinden beliebte Eschatologie zu ergänzen. Als Ganzes strebte der Autor von J 21 nach der Einheit von allen Bekennern Christi.
Źródło:
The Biblical Annals; 1983, 30, 1; 77-83
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontekst perykopy o winnym krzewie (J 15, 1-11)
Autorzy:
Pisarek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162434.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia według św. Jana
przypowieść
J 15
1-11
John
parable
Jn 15
Opis:
Le contexte historique, psychologique et littéraire du passage de Jn 15,1—11 ou 1—17 est l’une des questions préliminaires qu’il y a lieu de considérer dans 1’interprétation de ce fragment du 4me évangile sous l’aspect théologique. Concernant le contexte historique des derniers discours du Christ (Jn 13—17), certains auteurs (p. ex. J. Maldonat, A . Bisping, J. M. Bover) acceptent la localisation et la chronologie traditionnelle (Cénacle, Dernière Cène). Selon d’autres exégètes (L. Cl. Fillion, F. Godet, B. Schwank, J. Vosté, B. F. Westcott), le second discours d’adieu fut prononcé sur le chemin de Gethsémani. L’occasion peut en avoir été fournie par un sarment de vigne à la fenêtre du Cénacle, le calice de vin à la Dernière Cène, les vignes le long du chemin vers Gethsémani, le cep d’or sur le mur du sanctuaire dans le tempie d’Hérode (J. Pickl), voire le Ps. 128 (P. Dörpinghaus). L e fragment étudié ici reçoit des localisations diverses dans le temps et dans l’espace: Gethsémani (M. Miguéns), contexte défini par I Cor. 15,6 (I. Hammer, R. Ernst), Cénacle après la Résurrection (V. M. Breton), contexte décrit par Jn 20, 19-23 (P. Guichou) ou par Mt 10 (J. M. Lagrange). Les recherches confirment l’opinion traditionnelle. Le contexte psychologique (sentiments de Jésus et des disciples) a retenu surtout l’attention de V. M. Breton, P. Dörpinghaus et P. W. von Keppler. L’ambiance affective de ce dernier soir était le produit de plusieurs faits: lavement des mains, annonce de la trahison de Judas, Eucharistie, proximité de la Passion et de la Mort du Christ. La simultanéité de sentiments opposés dans l’âme des participants était rendue possible grâce a l’anticipation (tristesse présente, joie future). Dans l’examen du contexte affectif de la parabole du cep il y a lieu de faire appel aussi aux textes suivants: Jn 12,27; 13,21; 14,1.27; 16,6. Le contexte psychologique du langage figuré de cette péricope laisse transparaitre les sentiments qui accompagnent d’ordinaire les adieux (regret causé par la séparation imminente, désir d’éveiller des sentiments d’union et de charité, de réconfort et de confiance). Tout cet ensemble affectif suggère que Jn 15,1—17 soit laissé en son contexte traditionnel historique et littéraire (après le chapitre XIV de l’Evangile johannique). L ’analyse générale des chapitres 13 à 17 et la division de cette section en parties plus petites montrent que le texte n’y est pas homogene (davantage de thèmes, dialogue, monologue). Il en résulte que nous ne sommes pas en présence d’un discours uni, continu. Les différences que l’on vient d’indiquer sont diversement expliquées selon les auteurs: les uns (P. Dörpinghaus, V. M. Breton, P. Guichou) proposent une solution objective, appuyée sur le contexte historique et psychologique; d’autres en donnent une solution subjective ou littéraire à l’aide de l’hypothèse de deux rédactions (G. M. Behler, J. M. Bover, R. Bultmann, R. Van den Bussche, St. Gallo, P. Gächter, J. M. Lagrange, B. Schwank, A. Wikenhauser). Selon ces derniers auteurs, le chapitre XIV ferait partie de la première rédaction de l’Evangile de St. Jean, tandis que les chapitres suivants (15, 16 et 17) auraient été ajoutés dans une sećonde rédaction. Parmi les tenants de l’hypothèse subjective certains n’admettent aucun complément, d’autres indiquent la possibilité d’additions, de 1’apocalypse synoptique en particulier, dans la section des discours d’adieux. La péricope du cep de la vigne n’est pas de la poésie (contrairement à D. H. Müller), il faut pourtant lui reconnaitre la forme de discours lié (J. M. Bover, P. Gächter). Dans son appréciation des hypothèses subjectives 1’auteur de l’articie marque qu’elles ne sont pas contraires à l’inspiration car elles constituent l’application de la méthode historique et critique à l’examen d’un fragment concret de l’Evangile. Il est possible que les souvenirs de St. Jean concernant le Dernier Souper aient été redigés par un secrétaire de l’Apôtre. La Cène avec 1’Eucharistie semble former le meilleur contexte pour les chapitres 15 et 16, encore qu’en raison du sens ecclésiologique fondamental dans la péricope du cep et des sarments, le contexte de Mt 10 serait possible pour cette dernière (J. M. Lagrange). Au nombre des résultats des recherches menées il y a lieu de placer les constatations que le noyau des enseignements contenus dans Jn 13—17 appartient au Jeudi Saint, avec existence d’additions possibles provenant d’un autre contexte historique, et qu’il existe, sous le rapport littéraire, une analogie entre Mt 5 s. (Sermon sur la Montagne) et Jn 13 s. (discours d’adieux). Les difficultés que pose cette section, entre autres la continuité entre Jn 14, 31 et Jn 18, 1, et le manque d’unité avec 15, 1 sont mieux expliquées par les hypothèses subjectives que par les hypothèses objectives.
Źródło:
The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 77-96
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw choroby w homiliach św. Augustyna do Ewangelii i Pierwszego Listu Jana Apostoła
Das Motiv der Krankheit in den Homilien des heiligen Augustinus zum Evangelium und zum Ersten Brief des Apostels Johannes
Autorzy:
Baran, Grzegorz M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613654.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn
choroba
Ewangelia według św. Jana
Pierwszy List św. Jana
Augustinus
Krankheit
Evangelium nach Johannes
1. Brief des Johannes
Opis:
In der reichen Sammlung der Werke des heiligen Augustinus befinden sich auch Schriften, die einen Charakter der biblischen Kommentare haben. Zu ihnen gehören auch unter anderem Homilien In Joannis Evangelium tractatus und In Joannis Epistolam ad Parthos tractatus. Der auf die biblischen Schriften zurückgreifende Bischoff von Hippo machte er nicht nur deren Exegese sondern auch trug er verschiedene Probleme unter anderem aus dem Bereich der dogmatischen und moralischen Theologie vor. In diesem Artikel wurde das Motiv der seelischen Krankheit des Menschen dargestellt, die der sich mit allegorischer Interpretationsweise von Heiliger Schrift bedienende heilige Augustinus in den erwähnten Homilien mithilfe der Begriffe, die sich auf Erscheinung der körperlichen Krankheit beziehen, beschrieb. Aus diesem Grund bezeichnete er den Stand der Seelenkrankheit unter anderem als „morbus”, „caecitas”, „aegritudo”, oder „vulnera”. Auf der Basis von Analyse der Texte der Lehre von Augustinus wurde ausgewiesen, dass die seelische Krankheit die weit verstandene Sünde ist. Bischoff von Hippo stellt fest, dass die Ursache der seelischen Krankheit vor allem Hochmut ist, und bezeichnet sie als „caput omnium morborum”. Die Ursache der seelischen Krankheit ist für heiligen Augustinus auch Mangel an Liebe, wahrgenommen als „radix omnium peccatorum”. Der Mensch, der von seelischer Krankheit also Sünde betroffen ist, kann sich selbst nicht heilen. Das kann nur Jesus Christus tun – Göttlicher Arzt. Wie heiliger Augustinus feststellte, ist seitens des Menschen Mühe notwendig, damit die Krankheit geheilt werden könnte. Vor allem soll der Mensch anerkennen, dass er krank ist. Aus diesem Grund ist aüßerst wichtig voller Demut Geständnis der eigenen Sünden („confesio”). Es ist nötig, dass der Mensch mit tifer Glaube Jesus Christus annimmt, der einzig Heilung von der seelischen Krankheit vollbringen kann. Der Mensch bewirkt, dass seine Krankheit heilbar – sanabilis wird, indem er diese Bedingungen erfüllt.
Źródło:
Vox Patrum; 2009, 53-54; 541-561
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblical Motif of Tearing of a Vesture as a Symbol of Division of a Community in the Light of 1 Kings 11:29–39 and John 19:23–24
Biblijny motyw rozdarcia szaty jako symbol podziału wspólnoty w świetle 1 Krl 11,29-39 i J 19,23-24
Autorzy:
Siemieniec, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040515.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
jedność
1 Księga Królewska
tunika Jezusa
Ewangelia według św. Jana
symbolika biblijna
unity
1 Kings
Jesus’ tunic
Gospel of John
Biblical symbolism
Opis:
Prezentowany artykuł analizuje dwa teksty, w których pojawia się motyw rozdarcia szaty użyty jako symbol. W tekście 1 Krl 11,29-39 podzielony płaszcz Jeroboama staje się symbolem rozbitego królestwa Dawidowego. Powstaną z niego dwa królestwa: Izrael i Juda. Według teologicznej interpretacji przyczyną tego podziału jest grzech króla. Tekst J 19,23-24 opisuje scenę podziału szat Jezusa. Niepodzielona tunika Jezusa symbolizuje jedność Kościoła. W przypadku sceny ukazanej w Czwartej Ewangelii mamy do czynienia z jej podwójnym przesłaniem. Najpierw wskazuje ona na różnorodność, jaka istnieje w Kościele, który sięga po krańce ziemi. Następnie podkreśla fakt, że wspólnota Kościoła, mimo że zróżnicowana, jest jedną, niepodzielną wspólnotą, a to dlatego, że pochodzi ona „z góry”, nie jest uczyniona ręką ludzką.
The presented article analyzes two texts, in which a motif of tearing of the garment which is used symbolically, occurs. In 1 Kings 11:29–39 the divided cloak of Jeroboam becomes a symbol for divided Davidic kingdom. It will be divided into two kingdoms: Israel and Judah. According to theological interpretation the reason for this division is the sin of king. The Text of John 19:23–24 describes the scene of the division of Jesus’s garment. The untorn tunic of Jesus symbolizes the unity of the Church. In the case of the scene presented in the Fourth Gospel, we have a double meaning of it. At first it indicates a variety, which exists in the Church, that reaches to the ends of the earth. Then it stresses the fact that the community of the Church, indeed variegated, is the one, undivided community. It is possible, because it origins „from above”, it is not made by any human hand.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 27-38
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Jan był czwartym Synoptykiem?
Was John the fourth Synoptic?
Autorzy:
Adamczewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009234.pdf
Data publikacji:
2018-02-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Ewangelia według św. Jana, Dzieje Apostolskie, Ewangelie synoptyczne, hipertekstualizm
The Gospel of John, the Acts of the Apostles, the Synoptic Gospels, hipertextuality
Opis:
A detailed comparative analysis of the fragments Jn 4 and Acts 8 reveals that Jn 4 is linked to Acts 8 with the use of 48 sequentially ordered correspondences.These correspondences are mainly conceptual-thematic (John’s use of Lucan ideas), but also linguistic (John’s use of Lucan phrases, keywords, etc.).In order to illustrate the ideas from Acts, John often used motifs borrowed from other works (all three Synoptic Gospels, the Septuagint, the Pauline letters,the First Letter of John, etc.). However, it is the Acts of the Apostles that constitutes the main base text (hypotext) for the conceptual structure of the Fourth Gospel. This surprisingly close structural-conceptual connection of the Fourth Gospel to the Acts of the Apostles permits us to regard John as in fact the fourth Synoptic.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 1; 78-93
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwszy znak Jezusa
The first sign of Jesus
Autorzy:
Wanat, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578661.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia według św. Jana
Kana Galilejska
znak
retoryka semicka
New Testament
Gospel of John
Cana in Galilee
sign
Hebrew rhetoric
Opis:
The focus of this thesis is an interpretation and exegesis of the first sign of Jesus. A passage from the Gospel of John (John 2:1-12) was analysed. In the analysis of the text rhetorical method was used and it was based on the principles developed by Hebrew biblical rhetoric.The article was divided into 3 interdependent points. In the first one, the text was delimited, justifying the division of the Gospel and the delimitation of the text. The second point shows a detailed segmentation. First, by „looking at the bottom”, to look at the text as a whole at the third point and to justify a symmetrical-centric structure.The conducted research allowed to make analyses included in the second point of the article. First, the biblical context of selected issues was presented, and then the interpretation of each part. This stage made it possible to notice the connections between the units described in the next section and to justify the previously shown composition figure of ABCDC’B’A.At the beginning of the third point, an interpretation of seven examined units in their references to the parallel fragments was provided, what allowed to draw theological conclusions. A wedding is an image of a messianic banquet. It reveals a New Covenant, which will be realized in the coming “hour” of Jesus. God’s glory becomes accessible for everyone who does the will of Christ. Great help for us is Mary, Mother of Jesus, who is an intercessor between her Son and the People.
Przedmiotem artykułu jest interpretacja i egzegeza pierwszego znaku Jezusa. Omówiony został fragment Ewangelii według św. Jana (J 2,1-12). Badania nad tekstem zostały przeprowadzone metodą retoryczną na podstawie zasad wypracowanych przez biblijną retorykę semicką.Artykuł został podzielony na 3 współzależne od siebie punkty. W pierwszym z nich została dokonana delimitacja tekstu, uzasadniająca podział Ewangelii i wyznaczone granice tekstu. W drugim punkcie została ukazana szczegółowa segmentacja. Najpierw poprzez „spojrzenia z dołu”, aby w trzecim punkcie spojrzeć na tekst całościowo i uzasadnić symetryczno-koncentryczną budowę.Przeprowadzone badania pozwoliły na dokonanie analiz zawartych w drugim punkcie artykułu. Najpierw został przedstawiony kontekst biblijny wybranych zagadnień, a następnie interpretacja każdej z części. Etap ten pozwolił zauważyć powiązania między jednostkami, które zostały opisane w kolejnym punkcie, oraz uzasadnić wykazaną wcześniej figurę kompozycyjną ABCDC’B’A’.Na początku trzeciego punktu przedstawiona została interpretacja siedmiu badanych jednostek w odniesieniu do paralelnych fragmentów, co pozwoliło na wyciągnięcie teologicznych wniosków. Wesele stało się obrazem uczty mesjańskiej. Objawiło Nowe Przymierze, doprowadzone do pełni w nadchodzącej „godzinie” Jezusa. Chwała Boża stała się dostępna dla każdego wypełniającego wolę Chrystusa. Wielką pomocą stała się dla ludzi Maryja, Matka Jezusa – pośredniczka między Jej Synem i ludem.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2018, 22; 171-203
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies