Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cataract" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zespół Lowe’a (oczno-mózgowo-nerkowy) – problemy diagnostyczne i lecznicze w warunkach opieki medycznej w Polsce
The oculocerebrorenal syndrome of Lowe – diagnostic and therapeutic problems in Polish health care system
Autorzy:
Jarmoliński, Tomasz
Zaniew, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036004.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
zespół oczno-mózgowo-nerkowy
zaćma wrodzona
opóźnienie rozwoju
tubulopatia proksymalna
hipofosfatemia
hiperkalciuria
oculocerebrorenal syndrome
congenital cataract
developmental delay
proximal tubulopathy
hypophosphatemia
hypercalciuria
Opis:
Zespół oczno-mózgowo-nerkowy, opisany po raz pierwszy przez Lowe’a w 1952 roku, jest rzadkim defektem genetycznym (częstość 1 : 500 000), wywołanym mutacją w genie OCRL kodującym enzym 5-fosfatazę 4,5-dwufosfo-fosfatydyloinozytolu. Jest on zlokalizowany na chromosomie X (Xq25-26), a choroba dziedziczy się w sposób recesywny sprzężony z płcią. Typowymi objawami są: wrodzona zaćma, upośledzenie rozwoju umysłowego i tubulopatia proksymalna (wtórny zespół Fanconiego bez glukozurii) z wolno postępującym upośledzeniem czynności nerek, aż do schyłkowej ich niewydolności w 2–4 dekadzie życia. Inne objawy to: zaburzenia wzrastania, jaskra, woloocze, hipotonia mięśniowa, opóźnienie rozwoju motorycznego, dziwne zachowania (napady agresji i złości, ruchy mimowolne), wentrykulomegalia, przykurcze, artropatie, osteopenia, wnętrostwo, dysplazja zębów, torbiele skórne i skaza krwotoczna. Rozpoznanie wstępne można postawić na podstawie obrazu klinicznego z typową sekwencją pojawiania się objawów, z których początkowymi są zaćma, hipotonia z brakiem odruchów głębokich i białkomocz cewkowy. Potwierdzenie diagnozy stanowi badanie genetyczne, w którym stwierdza się jeden z ponad 200 znanych wariantów genu OCRL lub mutację de novo. Przedstawiono przypadek 2-letniego chłopca z obrazem klinicznym zespołu Lowe’a (wrodzona zaćma, hipotonia, opóźnienie rozwoju psychofizycznego i tubulopatia), diagnozowanego i leczonego w wielu ośrodkach. Po przekazaniu chorego pod opiekę powiatowego oddziału pediatrycznego w Międzyrzeczu rozpoznanie potwierdzono badaniem genetycznym, w którym wykazano hemizygotyczną punktową mutację w eksonie 13 OCRL (c.1351G > A); badanie wykonano dzięki uprzejmości prof. Michaela Ludwiga w Laboratorium Biologii Molekularnej Uniwersytetu w Bonn. Zwrócono uwagę na celowość wczesnego zgłaszania chorych z podejrzeniem zespołu Lowe’a do krajowego rejestru POLtube, co ułatwia dostęp do diagnostyki molekularnej.
The oculocerebrorenal syndrome described by C.U. Lowe in 1952 is a rare genetic defect (prevalence 1:500 000) caused by mutation of the OCRL gene which encodes phosphatidylinositol 4,5-bisphosphate 5-phosphatase. Its location on chromosome X (Xq25-26) leads to an X-linked recessive mode of inheritance. A typical clinical triad characterizing the disease consists of congenital cataract, mental retardation and proximal tubulopathy (secondary Fanconi syndrome without glycosuria) with slow progression to end stage kidney disease in the 2nd–4th decade. There are many other symptoms reported like: growth retardation, glaucoma, buphthalmos, muscle hypotonia, neuromotor retardation, behavioral abnormalities (aggression, temper tantrums, repetitive purposeless movements), ventriculomegaly, contractures, arthropathy, osteopenia, cryptorchidism, dental anomalies, skin cysts and bleeding disorders. Preliminary diagnosis may be based on the clinical picture with a typical sequence of symptoms starting from cataracts, hypotonia with a lack of deep tendon reflexes and tubular proteinuria. Final identification of the disease is confirmed by molecular testing with one out of more than 200 known mutations (or de novo variant) found. Here we reported a 2-year-old boy with the clinical picture of Lowe syndrome (congenital cataract, hypotonia, psychomotor development retardation and tubulopathy), examined and treated in many medical centers. The final diagnosis was confirmed by genetic testing planned in the regional hospital in Międzyrzecz and performed by prof. Michael Ludwig from the Laboratory of Molecular Biology at University of Bonn, Germany. A single hemizygous deviation in exon 13 (c.1351G > A) was found. Attention was paid to the purpose of early notification of such patients to the national registry POLtube which facilitates molecular diagnosis.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 92-98
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beyond monofocal optics, below extended depth of focus IOLs - new standard in cataract surgery with monofocal plus?
Pomiędzy optyką jednoogniskową a soczewkami EDOF – nowy standard w chirurgii zaćmy z soczewkami monofocal plus?
Autorzy:
Dmitriew, Andrzej
Goździewska, Ewa
Kocięcki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232238.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
intraocular lens
cataract surgery
EDOF lenses
enhanced monofocal lenses
presbyopia
monovision
soczewka wewnątrzgałkowa
operacja zaćmy
soczewki EDOF
ulepszone soczewki jednoogniskowe
prezbiopia
monowizja
Opis:
Recently, due to higher demand for presbyopia correction, we are seeing an increase in the variety of premium intraocular lenses, which are used during cataract surgery. Premium intraocular lenses include multifocal lenses, lenses with extended depth of focus/field, and recently developed enhanced monofocal or monofocal plus lenses. In the article, we discuss the characteristics of monofocal plus lenses and lenses with extended depth of focus/field, the basics of enhanced monovision technique, and general rules of patient’s qualification for these types of lenses.
W ostatnim czasie, ze względu na większe zapotrzebowanie na korekcję prezbiopii, obserwujemy zwiększenie różnorodności soczewek wewnątrzgałkowych klasy premium, które są stosowane podczas operacji zaćmy. Wśród soczewek wewnątrzgałkowych klasy premium znajdują się soczewki wieloogniskowe, soczewki EDOF oraz niedawno opracowane ulepszone soczewki jednoogniskowe lub jednoogniskowe plus. W artykule omówiono charakterystykę soczewek jednoogniskowych plus oraz soczewek EDOF, podstawy techniki ulepszonej monowizji, a także ogólne zasady kwalifikacji pacjenta do wszczepienia tego typu soczewek.
Źródło:
OphthaTherapy; 2022, 9, 4; 273-277
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Evolution of a Concept from ‘Glaucoma’ to ‘Cataract’ at the French Royal Academy of Sciences (1705–1708)
Od jaskry do zaćmy — ewolucja poglądów członków Francuskiej Królewskiej Akademii Nauk (1705–1708)
Autorzy:
HEITZ, ROBERT FERNAND
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530410.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
history of ophthalmology
cataract
couching
glaucoma
French Royal Academy of Sciences
Michel Brisseau
Philippe de La Hire
Gabriel-Philippe de La Hire
Antoine Maître-Jan
Jean Méry
historia okulistyki
zaćma
zepchnięcie soczewki
jaskra
Francuska Królewska Akademia Nauk
Opis:
From 1705 to 1708 the French Royal Academy of Sciences studied the question of the origin of the blindness by a glaucomatous crystalline lens or by an opaque membrane. The analysis of the proceeding registers of the Academy permit to understand the evolution towards the revision of the century-olds concepts concerning the anatomical position and nature of cataract, the vocabulary and the concept of cataract surgery by couching.
W latach 1705–1708 Francuska Królewska Akademia Nauk zajmowała się zagadnieniem pochodzenia utraty widzenia w przypadku jaskrowych zmian soczewki oraz obecności nieprzejrzystej błony. Analiza archiwów tej instytucji pozwala zrozumieć ewolucję poglądów na temat patogenezy zaćmy obejmującą położenie anatomiczne i naturę zaćmy, terminologię oraz zasady operacji zepchnięcia zaćmy do komory ciała szklistego.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/1; 9-16
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manifestacje okulistyczne w zespole Sjögrena – czy nieszczęścia chodzą parami? Opis przypadku
Ocular manifestations in Sjögren’s syndrome – it never rains but it pours? Case report
Autorzy:
Hitnarowicz, Anna M.
Janocha, Aleksandra
Wielgos, Zuzanna
Sarnat-Kucharczyk, Monika
Pojda-Wilczek, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234037.pdf
Data publikacji:
2023-07-21
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
zespół Sjögrena
manifestacje okulistyczne
objawy ogólne
zespół suchego oka
zaćma
przewlekła obturacyj-na choroba płuc
choroba refluksowa przełyku
Sjögren’s syndrome
ocular manifestations
systemic manifestations
dry eye syndrome
cataract
chronic ob-structive pulmonary disease
gastroesophageal reflux disease
Opis:
Zespół Sjögrena (Sjögren’s syndrome – SS) jest przewlekłą, autoimmunologiczną chorobą układową o charakterze zapalnym. Występują w nim limfocytarne nacieki zapalne w gruczołach wydzielania zewnętrznego, co prowadzi do ich znacznej dysfunkcji i zniszczenia. Stan chorobowy najczęściej obejmuje gruczoły łzowe i ślinianki, co powoduje suchość oczu i suchość w jamie ustnej. W pracy opisano przypadek 64-letniej kobiety, która od 6 lat odczuwała dyskomfort w prawym oku. Okulista rozpoznał zaćmę początkową obu oczu, owrzodzenie rogówki oka prawego i podwinięcie powieki dolnej prawej wymagające interwencji chirurgicznej. Pomimo udanego zabiegu rzęsy zaczęły nieprawidłowo odrastać i podrażniać rogówkę. W krótkim czasie problem nieprawidłowo rosnących rzęs objął również powieki lewego oka. Rzęsy powiek obu oczu wielokrotnie usuwano mechanicznie. Na podstawie objawów, dodatniego wyniku testu Schirmera oraz obecności przeciwciał SS-A rozpoznano SS. W kolejnych latach w obu oczach pacjentki rozwinęły się keratopatia wraz z ubytkami na-błonka rogówki, zaawansowana zaćma, podwinięcie górnych powiek oraz związany z tym nieprawidłowy wzrost rzęs. Stany te wymagały intensywnego leczenia farmakologicznego oraz chirurgicznego, w tym naszycia błony owodniowej na powierzchnię oka prawego, plastyki powiek, zamknięcia punktów łzowych i operacji zaćmy. Pomimo leczenia u pacjentki występują obecnie liczne zrosty spojówkowe oraz unaczynione bielmo rogówki prawego oka. Oprócz objawów ocznych pacjentka wykazuje objawy ze strony innych narządów.
Sjögren’s syndrome (SS) is a chronic, systemic, autoimmune inflammatory disease. It is characterized by inflammatory lymphocytic infiltration of exocrine glands, leading to their significant dysfunction and destruction. Lacrimal and salivary glands are commonly affected, causing dryness of the eyes and mouth. The subject of the study is a case report of a 64-year-old woman who had been suffering from discomfort in her right eye for 6 years. Early stage cataract in both eyes, corneal ulceration of the right eye, and a right lower eyelid entropion requiring surgical intervention, were diagnosed at that time. Despite successful treatment, the eyelashes began to grow improperly again and irritated the cornea. Subsequently, the problem of trichiasis also affected the eyelid of the left eye. The eyelashes of both eyes were removed mechanically many times. Sjögren’s syndrome was diagnosed on the basis of the symptoms, a positive Schirmer test and the presence of SS-A antibodies. In the following years, the patient developed keratopathy with corneal epithelial defects, advanced stage cataract, and upper eyelid entropion with associated trichiasis in both eyes. These conditions required both intensive pharmacological and surgical treatment, including an amniotic membrane transplant onto the surface of the right eye, blepharoplasty, lacrimal puncta closure and cataract surgery. Despite the treatment, the patient currently has numerous conjunctival adhesions and vascularized corneal leucoma of the right eye. In addition to the ocular symptoms, the patient has presented other systemic signs.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 108-114
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies