Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wierzbowski, J." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Skład pokarmu wybranych ssaków drapieżnych na terenie Gorczańskiego Parku Narodowego
Diet composition of carnivore species in the Gorce National Park
Autorzy:
Gaspar, G.
Wierzbowska, I.A.
Misiewicz, A.
Armatys, P.
Loch, J.
Czarnota, P.
Wierzbowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/985769.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
Canis lupus
parki narodowe
Gorczanski Park Narodowy
ssaki drapiezne
wilk
rys
Lynx lynx
lis pospolity
Vulpes vulpes
kuna lesna
Martes martes
sklad pokarmu
analiza skladu pokarmu
ssaki kopytne
drobne ssaki
nisze pokarmowe
canis lupus
lynx lynx
vulpes vulpes
martes martes
ungulates
the carpathians
Opis:
The aim of the study was to assess the diet composition of four carnivore species inhabiting the Gorce National Park (Western Carpathians, S Poland), i.e., grey wolf (Canis lupus), Eurasian lynx (Lynx lynx), red fox (Vulpes vulpes), and pine marten (Martes martes). The food analysis was based on scats collected between June 2016 and February 2017 along seven transects of a total length 96.13 km. Altogether 187 faeces were found, 95 of grey wolf, 20 of lynx, 49 of red fox, and 23 of pine marten, respectively. The dominant food category of wolf and lynx were ungulates, comprising respectively 98% and 95% of the consumed biomass. The trophic niche overlap between wolf and lynx was very high (Pianka’s index Ojk=0.99). However, there were differences in the consumed prey species. Wolves fed on red deer (Cervus elaphus), roe deer (Capreolus capreolus) and wild boar (Sus scrofa), while lynxes foraged equally on two ungulates, red deer and roe deer. Medium−sized carnivores showed greater variety in consumed food. Both pine marten and red fox had higher values of Levins’ index of the trophic niche breadth than larger carnivores and highly overlapped their diets (Ojk=0.96). Pine marten and red fox consumed mostly small mammals. Additionally, martens consumed frequently fruits, whereas red foxes foraged on carrion of ungulates. This might explain the fact that wolf and lynx overlapped their trophic niches more with red fox than with the pine marten.
Źródło:
Sylwan; 2018, 162, 04; 333-342
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ammonites and stratigraphy of the Bathonian and Callovian at Janusfjellet and Wimanfjellet, Sassenfjorden, Spitsbergen
Amonity i stratygrafia batonu i keloweju okolic Janusfjellet i Wimanfjellet w Sassenfjorden, Spitsbergen
Autorzy:
Kopik, J.
Wierzbowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22290.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Three ammonite faunas in the lower part of the Janusfjellet Fm., in the southern Sassenfjorden area have been recognized. The first fauna is correlated with the Stephanoides (= Fasciculatus Subzone) of the Cranocephaloides Zone Upper Bathonian, the second one — with the Calyx Zone of the uppermost Bathonian, and probably also with the Apertum Zone of the lowermost Callovian, and the third one — with the upper part of the Middle Callovian and/or the lower part of the Upper Callovian. The co-occurrence of Cardioceratidae and Kosmoceratidae in the Upper Bathonian in Spitsbergen is indicative of the Subboreal province, whereas the presence of Cardioceratidae and the absence of Kosmoceratidae found in the Middle/Upper Callovian characterize the Boreal province. Thus, within the Boreal Realm the boundaries of the Boreal and the Subboreal provinces shifted through the Spitsbergen area during the Early/Middle Callovian time. In the paleontological part are described the representatives of Kepplerites (subgenera: Seymourites, Toricellites), Costacadoceras, Cadoceras (Paracadoceras), Stenocadoceras, Pseudocadoceras and ?Longaeviceras; a new species, Kepplerites (Toricellites) blrkelundae Kopik, has been established.
Opisano trzy zespoły amonitów zebrane z przeławiceń syderytowych wśród łupków reprezentujących niższą część formacji Janusfjellet, odsłoniętych w okolicach Wimanfjellet i Janusfjellet, w Sassenfjorden na Spitsbergenie (fig. 1—2). Zespoły te zostały porównane z zespołami amonitów z innych obszarów domeny borealnej, a zwłaszcza Wschodniej Grenlandii, Syberii oraz północnej części Ameryki Północnej, co umożliwiło zaliczenie ich do odpowiednich poziomów amonitowych w stosowanych podziałach stratygraficznych (fig. 2). Najstarszy zespół amonitów stanowią: Kepplerites (Seymourites) fasciculatus Spath (= K. stephanoides Callomon), K. (Seymourites) sp. oraz Costacadoceras sp. Zespół ten jest charakterystyczny dla podpoziomu stephanoides poziomu cranocephaloide z górnego batonu Wschodniej Grenlandii oraz odpowiadającej mu górnej części szeroko rozumianego poziomu kochi z Syberii. Drugi zespól jest dość bogaty i reprezentowany przez następujące formy: Kepplerites (Seymourites) svalbardensis Bodyl., K. (Toricellites) birkelundae sp. n. Kopik, K. (Toricellites) aff. zortmanensis Imlay, Cadoceras cf. apertum Cal. et Birk., C. (Paracadoceras) cf. victor Spath oraz C. (Paracadoceras) cf. multiforme Imlay. Zespół ten reprezentuje poziom calyx najwyższego batonu oraz ewentualnie poziom apertum najniższego keloweju ze wschodniej Grenlandii, odpowiadające razem części szerokiego poziomu elatmae z Syberii. Najmłodszy badany zespół amonitów złożony jest ze Stenocadoceras multicostatum (Imlay), Stenocadoceras sp., Pseudocadoceras nanseni (Pompeckj) oraz ?Longaeviceras cf. pomeroyense (Imlay). Amonity te mogą być uznane jako diagnostyczne dla wyższej części poziomu coronatum (oraz jego odpowiedników, por. fig. 2), a więc najwyższego środkowego keloweju, oraz, bądź też, niższej części poziomu athleta (= niższej części poziomu Keyserlingi), która odpowiada najniższej części keloweju górnego w podziałach ze wschodniej Grenlandii i Syberii. W pracy przedstawiono także stosunek zbadanych zespołów do innych zespołów amonitów batonu i keloweju opisanych dotąd ze Spitsbergenu, a także z Ziemi Króla Karola w Swalbardzie (tab. 1). Analiza zespołów amonitowych pozwoliła na określenie pozycji biogeograficznej Spitsbergenu w batonie i keloweju. Współwystępowanie przedstawicieli rodzin Cardioceratidae i Kosmoceratidae w późnym batonie wskazuje, że obszar Spitsbergenu należał w tym czasie do prowincji subborealnej podobnie jak wschodnia Grenlandia. Z kolei, w środkowym i w późnym keloweju, amonity występujące na obszarze Spitsbergenu należą wyłącznie do rodziny Cardioceratidae, co wskazuje, że obszar ten wszedł w obręb prowincji borealnej s.s., i wykazywał tym samym szczególne pokrewieństwa faunistyczne z Syberią oraz północnymi obszarami Ameryki Północnej. W części paleontologicznej pracy opisano 11 form należących do następujących rodzajów i podrodzajów: Kepplerites (Seymourites, Toricellites), Costacadoceras, Cadoceras (Paracadoceras), Stenocadoceras, Pseudocadoceras oraz ?Longaeviceras. Ustanowiony został także nowy gatunek, Kepplerites (Toricellites) birkelundae sp. n. Praca została wykonana w ramach programu CPBP 03.03.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1988, 33, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meteorytowy krater Mjølnir na Morzu Barentsa w interpretacjach stratygraficznych
The meteorite Mjølnir crater in the Barents Sea in stratigraphical interpretations
Autorzy:
Wierzbowski, A.
Grabowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075086.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
meteorite crater
ejecta
stratigraphical correlations
Jurassic-Cretaceus boundary
meteorytowy krater
korelacja stratygraficzna
pogranicze jury i kredy
Opis:
The Mjølnir submarine crater attaining about 40 kilometers in diameter on the Barents Shelf is one of the largest meteorite craters in the World. It was formed in the earliest Ryzanian as proved by the ammonite datings of the ejecta bearing strata in the boreholes in the Barents Sea. The iridium anomalies related to that impact were recognized also on central Spitsbergen, and in Nordvik Peninsula of northern Siberia . The Mjølnir impact resulted in a large scale reworking and redeposition of sediments in the Boreal Sea across the Late Volgian and Ryazanian transition as documented e.g. in a close neighbourhood of the crater, but also in more distal successions in central Spitsbergen. So far, no unequivocal proof of this event was documented in more southern areas in Europe, but the detailed studies of complete successions in the nonmarine Purbeck-type facies in north-western and central Poland seem to be promising in this respect. This could allow for correlation of the Boreal ammonite subdivision with that based on the ostracodes. The palaeomagnetic studies of the continuous succession in the Nordvik Peninsula section of the uppermost Upper Volgian and Lower Ryazanian yielded also new information on the correlation between the Boreal and the Mediterranean biostratigraphical zonal schemes which is especially importantfor recognition of the uniform Jurassic-Cretaceous boundary in the World. The recent results of these studies indicate that the Mjolnir impact took place during magnetozone 17 r which suggests the correlation of that event with the boundary of the Jacobi and Occitanica ammonite zones corresponding to the boundary of the Lower and the Middle Berriasian of the Mediterranean domain. This confirms an opinion that the Volgian-Ryazanian boundary of the Boreal domain is placed much higher than the Tithonian-Berriasian boundary in the Tethyan domain - treated as a main candidate level for the uniform Jurassic-Cretaceous boundary in the World.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2013, 61, 9; 516--522
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some Holothurian sclerites from the Polish Jurassic
Skleryty Holothuroidea z utworów jurajskich wyżyny wieluńskiej i okolic Łukowa
Nekotorye sklerity goloturijj iz jurskikh otlozhenijj Polaha
Autorzy:
Garbowska, J.
Wierzbowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945904.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Eight species (including a new one), assigned to 5 genera of the holothurian sclerites from the Jurassic of the Wieluń. Upland and of the environs of Łuków are described. The suitability of sclerites for the local correlation of lithological units is shown and their palaeoecological significance is pointed out.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1967, 12, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lower Jurassic to lower Middle Jurassic succession at Kopy Sołtysie and Płaczliwa Skała in the eastern Tatra Mts (Western Carpathians) of Poland and Slovakia: stratigraphy, facies and ammonites
Autorzy:
Iwańczuk, J.
Iwanow, A.
Wierzbowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061015.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
stratigraphy
Middle Jurassic
ammonites
microfacies
correlation
Tatra Mts.
Western Carpathians
stratygrafia
jura środkowa
amonity
mikrofacja
korelacja
Tatry
Karpaty Zachodnie
Opis:
The Lower Jurassic and the lower part of the Middle Jurassic deposits corresponding to the Sołtysia Marlstone Formation of the Lower Subtatric (Krížna) nappe in the Kopy Sołtysie mountain range of the High Tatra Mts and the Płaczliwa Skała (= Ždziarska Vidla) mountain of the Belianske Tatra Mts in the eastern part of the Tatra Mts in Poland and Slovakia are described. The work concentrates both on their lithological and facies development as well as their ammonite faunal content and their chronostratigraphy. These are basinal deposits which show the dominant facies of the fleckenkalk-fleckenmergel type and reveal the succession of several palaeontological microfacies types from the spiculite microfacies (Sinemurian–Lower Pliensbachian, but locally also in the Bajocian), up to the radiolarian microfacies (Upper Pliensbachian and Toarcian, Bajocian–Bathonian), and locally the Bositra (filament) microfacies (Bajocian–Bathonian). In addition, there appear intercalations of detrital deposits – both bioclastic limestones and breccias – formed by downslope transport from elevated areas (junction of the Sinemurian and Pliensbachian, Upper Toarcian, and Bajocian). The uppermost Toarcian – lowermost Bajocian interval is represented by marly-shaly deposits with a marked admixture of siliciclastic material. The deposits are correlated with the coeval deposits of the Lower Subtatric nappe of the western part of the Tatra Mts (the Bobrowiec unit), as well as with the autochthonous-parachthonous Hightatric units, but also with those of the Czorsztyn and Niedzica successions of the Pieniny Klippen Belt, in Poland. The character of the deposits in the sequences, and their biostratigraphical analysis, show that sedimentation during the Early Jurassic, and up to the Late Bajocian, was controlled by rifting phases which were active at the junction of the Sinemurian and Pliensbachian (Zliechov Phase), during the Late Pliensbachian and Toarcian (Devín Phase), and during the Bajocian (Krasín Phase). The onset of pelagic sedimentation overlying the rift strata took place during the latest Bajocian. Selected ammonite taxa are illustrated and discussed.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2013, 11, 1; 19--58
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The change of mechanical properties of selected wood species after drying process under various conditions
Zmiana własności mechanicznych wybranych gatunków drewna po procesie suszenia przebiegającym w różnych warunkach
Autorzy:
Baranski, J.
Wierzbowski, M.
Konopka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/9184.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
mechanical property
wood species
drying process
drying condition
high temperature
wood property
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2014, 86
1898-5912
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New data on the classic "Callovian" locality in Babiarzowa Klippe (Pieniny Klippen Belt, Poland)
Autorzy:
Schlogl, J.
Wierzbowski, A.
Golej, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183427.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Pieniński Pas Skałkowy
Pieniny
Babiarzowa Klippe
Pieniny Mts.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2008, 34, 3/1; 206-207
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The selected effects of high temperature air-steam mixture wood drying
Wpływ warunków suszenia drewna bukowego w wysokiej temperaturze z wykorzystaniem mieszaniny powietrzno-parowej na jego właściwości
Autorzy:
Konopka, A.
Baranski, J.
Wierzbowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7527.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2015, 92
1898-5912
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A potential stratotype for the Oxfordian/Kimmeridgian boundary: Staffin Bay, Isle of Skye, UK
Autorzy:
Wierzbowski, A.
Coe, A.
Hounslow, M.
Matyja, B.
Ogg, J.
Page, K.
Wierzbowski, H.
Wright, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061313.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ammonite succession
Oxfordian/Kimmeridgian boundary
microfossils
isotope stratigraphy
magnetostratigraphy
Opis:
A coastal exposure of the Staffin Shale Formation at Flodigarry, Staffin Bay, Isle of Skye, Scotland, UK fulfils the criteria for definition as the Global Stratotype Section and Point (GSSP) for the base of the Kimmeridgian Stage (Upper Jurassic). This marine shale succession was deposited during a long-term transgression, and is part of a complete, relatively well-expanded stratigraphic succession. A rich fauna of ammonites above and below the Oxfordian/Kimmeridgian boundary allows recognition of the Evoluta Subzone (Pseudocordata Zone) and Rosenkrantzi Subzone (Rosenkrantzi Zone) of the Subboreal and Boreal uppermost Oxfordian, and the Densicostata Subzone (Baylei Zone) and the Bauhini Zone of the Subboreal and Boreal lowermost Kimmeridgian). A suitable level for the boundary is thus marked by the replacement of the Subboreal Ringsteadia (M)/Microbiplices (m) by Pictonia (M)/Prorasenia (m), and by the first appearance of Boreal Amoeboceras (Plasmatites). Detailed study of the microfossils reveals an excellent dinoflagellate succession. A variety of stratigraphically important dinoflagellates are found, the assemblages being intermediate in character between Boreal and Subboreal ones. The magnetostratigraphic data, though rather troublesome to extract, shows a polarity pattern which can be confidently correlated to other UK boundary sections. The upper boundary of a normal magnetozone falls at, or very near, the proposed Oxfordian/Kimmeridgian boundary. The 87Sr/86Sr ratio at the boundary, based on an analysis of belemnites, lies between 0,70689 and 0,70697, averaging 0.70693. Matching worldwide trends, no distinct change in the ratio is seen across the boundary. A lack of variations in the carbon isotope composition of belemnites across the Oxfordian/Kimmeridgian boundary does not indicate perturbation in the global carbon cycle. However, high ?13C values and their scatter suggest the influence of local fractionation affecting isotope composition of dissolved inorganic carbon (DIC) in the partly isolated Boreal sea. A fall in the belemnite ?18O values in the Upper Oxfordian and Lower Kimmeridgian compared to the Mid Oxfordian suggests a slight rise in seawater temperature.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2006, 4, 1; 17-33
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewitalizacja kamieniołomu skał jurajskich w Wieluniu w celu wykorzystania jego walorów geologicznych, geoturystycznych i rekreacyjnych
Revitalization of the Jurassic rock quarry at Wieluń for its geological, geotourist and recreation values development
Autorzy:
Antczak, J.
Krzeczyńska, M.
Wierzbowski, A.
Woźniak, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87887.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
kamieniołom
geza
rewitalizacja
zagospodarowanie obszarów poprzemysłowych
jura środkowa
quarry
geiza
revitalization
development of industrial areas
Middle Jurassic
Opis:
Kamieniołom Kowalskiego w Wieluniu jest jednym z ważniejszych obiektów poeksploatacyjnych w pasie Jury Polskiej pod względem potencjału naukowego i edukacyjnego. Można w nim zobaczyć rzadko dostępne na powierzchni skały z pogranicza jury środkowej i górnej, które formowały się w morskim środowisku około 165 -160 mln lat temu. Kamieniołom ten odegrał też istotne znaczenie w historii kształtowania się miasta, bowiem właśnie stąd pochodził charakterystyczny twardy, żółty kamień (geza), z którego powstały jego najstarsze, średniowieczne budowle. Przemysłowej eksploatacji w kamieniołomie Kowalskiego zaprzestano w latach 60. XX w. Walory przyrodnicze kamieniołomu oraz jego położenie dały początek idei stworzenia w nim parku łączącego rekreację z interdyscyplinarną i interaktywną edukacją wysuwającą na pierwszy plan zagadnienia geologiczne. Projekt zmierza do ukazania Wielunia, jako północnych „wrót” Jury Polskiej, atrakcyjnego turystyczne regionu pomiędzy Wieluniem, Częstochową, a Krakowem.
The Kowalski’s quarry at Wieluń is one of the most important post-exploited objects in the Polish Jura area both from its scientific and educational potentials. It shows the rocks rarely accessible on the surface from the transition of the Middle and Upper Jurassic which originated about 165-155 millions of years ago in sea environment. The quarry played an important role in development of Wieluń because it yielded the characteristic hard yellow-coloured rock (geizas) being the rough material for construction of the town. The industrial exploitation in the quarry was checked in sixties of the twenty century. The natural value of the quarry and its location gave the assumption for its treatment as a place for the future park foundation where the interdisciplinary and interactive education with special attention to geology could be realized. The project is aimed at accentuation of the position of the Wieluń Town as the northern “gate” of the Polish Jura – the attractive touring region.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2014, 26; 37-43
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notes on the evolution of the ammonite families Aulacostephanidae and Cardioceratidae and the stratigraphy of the uppermost Oxfordian and lowermost Kimmeridgian in the Staffin Bay sections (Isle of Skye, Northern Scotland)
Autorzy:
Wierzbowski, A.
Matyja, B. A.
Wright, J. K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060955.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
stratigraphy
ammonites
evolution
heterochrony
Oxfordian/Kimmeridgian boundary
stratygrafia
amonity
ewolucja
Opis:
Detailed study of all the ammonite collections gathered by the authors in the Staffin Bay sections has resulted in minor changes in the distribution of ammonite taxa, and slight modification of the position of the Oxfordian/Kimmeridgian boundary. Most significant is the discovery of Pictonia (Triozites) cf. seminudata which results in the placing of the stage boundary 0.16 m below the level formerly proposed. This study discusses the evolution of the Subboreal family Aulacostephanidae, and the Boreal family Cardioceratidae, indicating changes in the patterns of individual development in the evolution of both families in terms of heterochrony. The Oxfordian/ Kimmeridgian boundary interval shows major morphological changes in both ammonite families which were released from phylogenetic constraints by heterochrony, closely related to changes in environmental conditions.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2018, 16, 1; 27--50
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rediscovery of the classic locality of Callovian in Babiarzowa
Autorzy:
Wierzbowski, A.
Schlögl, J.
Aubrecht, R.
Krobicki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061197.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Pieniński Pas Skałkowy
kelowej
żyła neptuniczna
fauna
Pieniny Klippen Belt
Callovian
neptunian dyke
Opis:
Red-coloured laminated wackestones to packstones of the filament (Bositra-like) microfacies occurring within crinoidal limestones of the Smolegowa Limestone Formation in the Babiarzowa Klippe (Pieniny Klippen Belt, Carpathians) represent infilling of subhorizontal neptunian dyke of Callovian age. The locality is well-known in geological literature as it yielded the rich fossil assemblage of Callovian age (ammonites, gastropods, pelecypods, brachiopods and others) described by Uhlig (1878, 1881).
Skałka Babiarzowa koło Nowego Targu w zachodniej części pienińskiego pasa skałkowego Polski jest stanowiskiem szeroko znanym w literaturze geologicznej (fig. 1), które dostarczyło bogatego zespołu skamieniałości, w tym zwłaszcza amonitów, ślimaków, małży i ramienionogów wieku kelowejskiego (Uhlig 1878, 1881, 1890). Znaczenie tego stanowiska wiąże się przede wszystkim z faktem, że skamieniałości wieku kelowejskiego są w pienińskim pasie skałkowym słabo poznane, i tym samym, że stanowiło ono główny punkt odniesienia dla znajomości fauny tego wieku w omawianym rejonie (Birkenmajer 1963). Niestety zarówno dokładna lokalizacja wspomnianego stanowiska, jak i sytuacja geologiczna występujących tu utworów pozostawały nieznane. Dlatego też obecne odkrycie wspomnianego stanowiska na Babiarzowej Skałce posiada doniosłe znaczenie zarówno dla poznania zespołów faunistycznych jak i zawierających je utworów. Utwory keloweju są tu wykształcone jako drobnolaminowane czerwone wapienie typu wackestone i packstone o mikrofacji filamentowej, lecz wzbogacone w warstewki materiału krynoidowego (fig. 2, 3). Utwory te stanowią wypełnienie poziomej żyły neptunicznej rozwiniętej w obrębie wapieni krynoidowych bajosu należących do formacji wapienia ze Smolegowej. Szczegółowe studia paleontologiczne zebranych skamieniałości są w toku.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2005, 3, 1; 11-14
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Middle Oxfordian to lowermost Kimmeridgian ammonite succession at Mikhalenino (Kostroma District) of the Russian Platform, and its stratigraphical and palaeobiogeographicai importance
Autorzy:
Głowniak, E.
Kiselev, D.
Rogov, M.
Wierzbowski, A.
Wright, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061380.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ammonites
biostratigraphy
Boreal zonation
Subboreal zonation
Submediterranean zonation
correlation
Oxfordian/Kimmeridgian boundary
Opis:
The Mikhalenino section on the Russian Platform has yielded numerous ammonites from the Middle and Upper Oxfordian and lowermost Kimmeridgian, collected bed by bed. The ammonites belong mostly to the Boreal family Cardioceratidae, but also to the Subboreal family Aulacostephanidae; additionally at some levels there were collected various Submediterranean ammonites (Perisphinctidae, Oppeliidae and Aspidoceratidae). The co-occurrence of ammonites representative of different faunal provinces makes possible recognition of the Boreal, Subboreal, and partly also Submediterranean standard zonations. In consequence, it is possible to make a close correlation between these zonal schemes. The Oxfordian/Kimmeridgian boundary at the Pseudocordata/Baylei zonal boundary of the Subboreal zonal scheme corresponds precisely to the Rosenkrantzi/Bauhini zonal boundary. This boundary of the stages defined well faunistically in the Flodigarry section (Isle of Skye, Scotland) and proposed as a candidate for the uniform Oxfordian/Kimmeridgian boundary, can be also recognized in the Russian section studied. The boundary can be traced in the Mikhalenino section using the same criteria as used at Staffin: the appearance of the first representatives of Pictonia [M]–Prorasenia [m] (Subboreal), and the first appearance of Amoeboceras (Plasmatites) (Boreal). This indicates the large correlation potential of the boundary defined in this way. The research on the Mikhalenino section has provided the new palaeontological findings described in this study. These include the first discovery in the territory of the Russian Platform of ammonites of the genera/subgenera Decipia, Vineta and Pomerania (Pachypictonia). Two new species: Decipia (?) kostromensis sp. nov., and Pictonia mesezhnikovi n. sp. are described.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2010, 8, 1; 5-48
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratigraphy and palaeo- geographic position of the Jurassic Czertezik Succession, Pieniny Klippen Belt (Western Carpathians) of Poland and Eastern Slovakia
Autorzy:
Wierzbowski, A.
Aubrecht, R.
Krobicki, M.
Matyja, B. A.
Schlögl, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191597.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Jurassic
Western Carpathians
Pieniny Klippen Belt
Czertezik Succession
stratigraphy
ammonites
palaeogeography
Opis:
The Czertezik Succession has been closely re-examined in its most classical sections of the Pieniny Klippen Belt (Western Carpathians) in Poland and eastern Slovakia. The study revealed the presence of the "lower nodular limestones" (Niedzica Limestone Formation), and resulted in discovery of Early Bajocian ammonite fauna in grey crinoidal limestones of the Smolegowa Limestone Formation/Flaki Limestone Formation, and the latest Bajocian to Early Bathonian ammonite fauna in the Niedzica Limestone Formation. These new data proved closer similarity between the Czertezik Succession and the Niedzica Succession than between the Czertezik Succession and the Czorsztyn Succession as it was suggested up to now. On the other hand, the Czertezik Succession represents deeper palaeogeographical position within the Pieniny Klippen Basin than the Niedzica Succession and it has been deposited near the Branisko/Kysuca Succession.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2004, 74, No 3; 237-256
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stratigraphy and microfacies of the Jurassic and lowermost Cretaceous of the Veliky Kamenets section (Pieniny Klippen Belt, Carpathians, Western Ukraine)
Autorzy:
Rehakova, D.
Matyja, B.
Wierzbowski, A.
Schlogl, J.
Krobicki, M.
Barski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2061005.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
biostratigraphy
microfacies
ammonites
organic-walled dinoflagellates
calpionellids
Jurassic
lowermost Cretaceous
Opis:
The Veliky Kamenets section in the eastern part of the Pieniny Klippen Belt in the Ukrainian Carpathians shows a well exposed, 83 m thick succession composed of Jurassic and lowermost Cretaceous (Berriasian) deposits. The terrigenous part of the section includes: gravels with a sandy matrix (unit 1A), massive grey-green sandstones (unit 1B) and shales with intercalations of siltstones/sandstones and oyster/gastropod lumachelles (unit 2). Organic-walled dinoflagellates document the Toarcian-Aalenian age of the siliciclastic deposits of unit 2. The carbonate part of the succession embraces: stromatactis mud-mounds interfingering with crinoidal limestones (unit 3A), lower nodular limestones (unit 3B), cherty limestones (unit 3C), upper nodular limestones (unit 3D), pink pelitic limestones (unit 3E), limestones with a volcanogenic bed (unit 5) and limestone breccia limestones (unit 6). This succession has yielded abundant ammonites from the Bathonian, Oxfordian and Kimmeridgian (with a stratigraphical hiatus covering the Callovian and Lower Oxfordian), as well as calcareous dinoflagellates (from the Upper Oxfordian towards the top of the succession), and calpionellids (in the Tithonian and Berriasian). Detailed stratigraphical study of the succession based both on ammonites and microfossils has resulted in the recognition of biostratigraphical units and their correlation with the chronostratigraphical scale.The microfacies recognized in the pelagic part of the succession include: the “filament” (Bositra) microfacies (Bathonian), the planktonic foraminifer microfacies (Oxfordian), the Saccocoma microfacies (Kimmeridgian to Upper Tithonian), and the calpionellid microfacies (Upper Tithonian–Berriasian). The volcanogenic rocks (lava flows and volcanic ash) appear in the topmost part of the succession (units 4 to 6) and this volcanic event is very precisely located in the Elliptica-Simplex chrons of the Middle and Late Berriasian.
Źródło:
Volumina Jurassica; 2011, 9, 1; 61-104
1896-7876
1731-3708
Pojawia się w:
Volumina Jurassica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies