Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Antykomunizm"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Anti-communism is All Around Us
Antykomunizm jest wszędzie wokół nas
Autorzy:
Dean, Jodi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009586.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anti-communism
critique of ideology
politics of fear
far-right politics
antykomunizm
krytyka ideologii
polityka strachu
polityka skrajnej prawicy
Opis:
The essay discusses four theses on contemporary anti-communism: 1) anti-communism is general and international; 2) anti-communism is an operator within capitalist ideology; 3) anti-communism is a politics of fear; 4) anti-communism is a lure that communists should reject. It proposes new theoretical framework to understand and contest many-faced manifestations of anti-communism.
Prezentowany esej przedstawia cztery tezy na temat współczesnego antykomunizmu: 1) antykomunizm jest powszechny i międzynarodowy; 2) antykomunizm to narzędzie ideologii kapitalistycznej; 3) antykomunizm to polityka strachu; 4) antykomunizm to pokusa, którą powinni odrzucić komuniści. Proponuje też nową ramę teoretyczną umożliwiającą zrozumienie i kwestionowanie różnorodnych manifestacji antykomunizmu.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 15-24
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antykomunizm Polaków w XX wieku
Współwytwórcy:
Kardela, Piotr (1968- ). Redakcja
Sacewicz, Karol (1978- ). Redakcja
Oddział w Białymstoku (Instytut Pamięci Narodowej). Wydawca
Instytut Pamięci Narodowej Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Białystok ; Olsztyn : Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej. Oddział w Białymstoku ; Instytut Pamięci Narodowej
Tematy:
Antykomunizm
Polacy
Polacy za granicą
Praca zbiorowa
Opis:
Bibliografia, netografia, filmografia na stronach 755-818.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Australijskie reakcje na wydarzenia 1956 roku w Polsce
Australian response to Polands June 1956 crisis
Autorzy:
Rudziński, Adrian
Korobacz, Victor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478184.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
stosunki polsko-australisjkie polityka zagraniczna australisjki antykomunizm etniczny antykomunizm polscy emigranic
Australian - Polish relations Australian foreign policy Australian anti-communism ethnic anti-communism Polish emigres
Opis:
This article examines reaction in Australia and Australian foreign policy responses to Poland’s June 1956 crisis - Poznanski Czerwiec. Poznan’s June events prompted immediate Australia-wide demonstrations and protests by Polish emigres who were supported by friends and allies in the Catholic Church and the anti-communist movement. Nation-wide and well-attended demonstrations in Australia and subsequent approaches by Poles and supporters required a disinterested government to develop a position on Poznan. Pressure on the government for a response, potentially disruptive to its foreign policies, was applied only by elements within the Australian political scene that posed little threat to its future. Poznan’s greatest impact takes place within the peculiar nature of Australian politics where the Poznan issue was used to fan the flames of bitter rivalry within the labour movement by a strident anti-communist faction seeking to displace the Australian Labor Party and establish itself instead, as the legitimate representative of Australian workers. In taking up the Polish émigré cause, the Australian anti-communist leadership claimed the moral high-ground, but lacked sufficient strategic commitment to use their considerable parliamentary advantage to pressure the government to adopt a more muscular position on Poznan.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 160-189
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lewica pozostawiona z TINA: Sztuka, alienacja i antykomunizm
Left with TINA: Art, Alienation and Anti-Communism
Autorzy:
Dimitrakaki, Angela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009581.pdf
Data publikacji:
2019-05-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
contemporary art
politics of anti
democracy
alienation
anti-communism
Generation X
accelerationism
anti-fascism
ethical left
sztuka współczesna
polityka anty
demokracja
alienacja
antykomunizm
Pokolenie X
akceleracjonizm
antyfaszyzm
etyczna lewica
Opis:
Prezentowany artykuł śledzi, w jaki sposób współczesne pole sztuki bywa nawiedzane przez kulturową i polityczną wyobraźnię właściwą dla czasów po 1989 roku, a uchwyconą w powieści Douglasa Couplanda Pokolenie X: Opowieści na czasy przyśpieszającej kultury (1991, 1998). Książka ta okazała się formacyjna z uwagi na prezentowane w niej stanowisko antypracy, jak również narrację wycofania w podziwie dla procesów przyspieszenia, która opisywała, jak zasady produkcji przekładają się na „oszołomione i zdezorientowane” style życia. Uprzywilejowanie przez przedstawicieli Pokolenia X perspektywy „mikrokosmosów” – gdzie wycofanie spotyka się z niskiej częstotliwości kolektywizmem – staje się jeszcze bardziej powszechne w kolejnych dekadach i utożsamione z demokracją realizowaną i idealizowaną w kategoriach polityki „anty” (w tym antyfaszyzmu), co znajduje liczne przykłady w polu sztuki w jego powiązaniu z etyczną lewicą. Stałe i gloryfikowane antagonizmy łączą w tym kontekście liberalne pole sztuki z polem społecznym, każdorazowo przepisując „anty” na TINA – zasadę „braku alternatywy” (ang. „there is no alternative” – TINA). TINA, jak argumentuję, przyjmuje szczególne figuracje w ramach przeważnie lewicowego obszaru sztuki, gdzie praktyki uwspólniania pozostają odcięte od polityki komunizmu, a technofilia – tak na gruncie, jak i poza polem sztuki – jest legitymizowana przez lewicę i prawicę jako substytut pragnienia komunizmu. Główne tezy artykułu prezentują się następująco: (a) opisane wyżej zjawiska są powiązane z politycznym procesem walki, którego głównym efektem jest alienacja – alienacja od wyobrażonego punktu końcowego owej walki; (b) wspomniana alienacja nie może być rozważana oddzielnie od hegemonii przyspieszenia, zwłaszcza w świetle traumatycznego wycofania z komunizmu i wycofania się samego komunizmu oraz stałego dla kapitalizmu przepracowywania prefiguratywnego antykomunizmu.
The article traces the haunting of the contemporary art field by a post-1989 cultural and political imaginary captured in Douglas Coupland’s novel Generation X: Tales for an Accelerated Culture (1991). This was a formative literary work for its anti-work stance but also the narrativisation of withdrawal in awe of processes of acceleration that saw production principles translating into “dazed and confused” lifestyles. The preference of Gen-Xers for “microcosms”, where withdrawal encountered low-fi collectivism, became more prevalent in subsequent decades and aligned with a democracy realised, and idealised, as the politics of “anti” (including anti-fascism) – exemplified in the art field in its association with an ethical left. Constant and glorified antagonisms join the liberal art field to the social field, forever re-scripting ‘anti’ as TINA – the principle that “there is no alternative”. TINA, it is argued, is assuming specific figurations within the largely left-inclined art terrain where commoning practices remain cut off from the propositional politics of communism while, both within and beyond the art field, technophilia is legitimised left and right as a substitute for the desire for communism. The main theses of the article are that: (a) such developments are intertwined with a political process of struggle that delivers alienation as their main outcome – that is, alienation from an imagined endpoint of the struggle and (b) that such alienation cannot be considered separately from the hegemony of acceleration in light of the traumatic withdrawal from, and of, communism and capitalism’s continuous re-working of prefigurative anti-communism.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 31, 1; 25-48
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niebezpieczne związki. Antykomunizm, antyamerykanizm,… tożsamość narodowa i rusofila w działalności i ideologii francuskiego Frontu Narodowego z antysemityzmem w tle
Autorzy:
Falęcki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489704.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Opis:
The French National Front was formed in 1972-1973 as a result of structural and ideologicalchanges in the extreme antiliberal right wing. It was an electoral emanation of the neo-naziorganization New Order. In the 1980s National Front led by Jean-Marie Le Pen occupieda significant position on the French political stage. The party was distinctly anticommunisticin character. Due to the adoption of ideology of the so-called new right wing an Alain deBenoist group, after the communist block fall the question of French national identity cameinto importance. Said identity was threatened by globalistic tendencies and immigrant influxparticularly from Maghreb countries. Criticizing the USA as world’s capitalistic center andpromoting demagogic slogans allowed the National Front to claim voters of communistparty and to aim at rising above the division into left and right wing. In such circumstancesPutin’s Russia became the Front’s most significant support. Adoption of the so-called euro-Asian vision of uniting Europe solidified this relationship. Marine Le Pen’s growing influencecaused the ideological modernization through the so-called de-devilment of the Front, i.e. therejection of anti-Semitic and racist slogans. The creation of the mainstream political parties“republican barrier” successfully prevents the Front from gaining a more important say instate government.Key words: political parties, extreme right wing, National Front, France, nationalism,xenophobia
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2016, 16, 213
2081-3333
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niebezpieczne związki. Antykomunizm, antyamerykanizm,… tożsamość narodowa i rusofila w działalności i ideologii francuskiego Frontu Narodowego z antysemityzmem w tle
Autorzy:
Falęcki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489831.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Opis:
The French National Front was formed in 1972-1973 as a result of structural and ideologicalchanges in the extreme antiliberal right wing. It was an electoral emanation of the neo-naziorganization New Order. In the 1980s National Front led by Jean-Marie Le Pen occupieda significant position on the French political stage. The party was distinctly anticommunisticin character. Due to the adoption of ideology of the so-called new right wing an Alain deBenoist group, after the communist block fall the question of French national identity cameinto importance. Said identity was threatened by globalistic tendencies and immigrant influxparticularly from Maghreb countries. Criticizing the USA as world’s capitalistic center andpromoting demagogic slogans allowed the National Front to claim voters of communistparty and to aim at rising above the division into left and right wing. In such circumstancesPutin’s Russia became the Front’s most significant support. Adoption of the so-called euro-Asian vision of uniting Europe solidified this relationship. Marine Le Pen’s growing influencecaused the ideological modernization through the so-called de-devilment of the Front, i.e. therejection of anti-Semitic and racist slogans. The creation of the mainstream political parties“republican barrier” successfully prevents the Front from gaining a more important say instate government.Key words: political parties, extreme right wing, National Front, France, nationalism,xenophobia
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2017, 16
2081-3333
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antykomunizm w myśli politycznej Solidarności Walczącej. Zarys zagadnienia
Anti-communism in the political thought of the Fighting Solidarity. An outline of the issue
Autorzy:
Siedziako, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595469.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
anti-communism
political thought
the Fighting Solidarity
the Polish People’s Republic
the 80s.
antykomunizm
myśl polityczna
Solidarność Walcząca
PRL
lata 80.
Opis:
Solidarność Walcząca (SW) była jedną z głównych organizacji opozycji demokratycznej w Polsce lat 80. XX w. Na tle innych ugrupowań opozycyjnych wyróżniała się radykalnym antykomunizmem, objawiającym się m.in. postulatem odsunięcia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od władzy i obalenia reżimu komunistycznego. W tekście poddano analizie te elementy myśli politycznej SW, które odnosiły się do oceny komunizmu w teorii i praktyce jego funkcjonowania w ostatniej dekadzie istnienia tzw. bloku państw socjalistycznych.
The Fighting Solidarity was one of the main organizations of the democratic opposition in Poland in the 80s of the 20th century. In comparison with the other opposition groups its distinguishing feature was the radical anti-communism, which was expressed in the postulate of overthrowing the rules of the Polish United Workers’ Party and the communist regime. The paper analyses that elements of the political thought of the Fighting Solidarity, which applied to its assessments about the communism in theory and practice of its functioning in the last decade of the existence of the so-called socialist countries bloc.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2018, 44, 2; 75-86
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młodzieżowe organizacje konspiracyjne z lat 1944-1956 : przegląd
Autorzy:
Kawęcki, Krzysztof.
Powiązania:
Wyklęci. Ogólnopolski Kwartalnik Poświęcony Żołnierzom Wyklętym 2021, nr 2, s. 126-134
Data publikacji:
2021
Tematy:
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Organizacje młodzieżowe
Antykomunizm
Młodzież
Prześladowania polityczne
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Autor artykułu omawia wybrane organizacje młodzieżowe funkcjonujące w Polsce w latach 1944-1956, skupiające się na antykomunistycznej działalności. Podaje, że według szacunków historyków od lipca 1944 do grudnia 1956 roku na terytorium Polski działało prawie 10 000 organizacji, które zrzeszały ponad 11 000 młodych ludzi. Organizacje te prowadziły działalność propagandową, sabotażową, dywersyjną, a niekiedy nawet i wojskową. Wymienia m.in. Tajną Organizację Młodzieżową „Orlęta”, Harcerską Organizację Podziemną „Iskra”, Związek Białej Tarczy działający w Łodzi, Orlęta Miasta Lwowa, które to działały na terenie powiatu dębickiego, organizację „Jord-Just” ze Starogardu Gdańskiego czy Orlęce Oddziały Bojowe z terenów Jeleniej Góry.
Fotografia.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Idea współpracy polsko-rosyjskiej w myśli politycznej rosyjskiej emigracji w Polsce (lata 1918–1939)
Autorzy:
Suławka, Adam Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705262.pdf
Data publikacji:
2013-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
II Rzeczpospolita
Rosjanie
„trzecia Rosja”
emigracja
mniejszość narodowa
ZSRR
antykomunizm
prawosławie
Opis:
W okresie międzywojennym na terytorium II Rzeczypospolitej przebywali zarówno przedstawiciele emigracji rosyjskiej, którzy opuścili terytorium ZSRR po rewolucji bolszewickiej, jak i członkowie społeczności rosyjskiej zamieszkujący ziemie polskie od pokoleń (mniejszościowcy). Większa część tej społeczności była nastawiona jednoznacznie antykomunistycznie, co w czasie wojny polsko-bolszewickiej próbował wykorzystać Józef Piłsudski (koncepcja „trzeciej Rosji”). Natomiast po traktacie ryskim, kiedy Polska usiłowała utrzymać pokojowe stosunki z Rosją Radziecką, działania społeczności rosyjskiej stawały się dla władz polskich uciążliwe. Innymi czynnikami spornymi w relacjach pomiędzy władzami polskimi a społecznością rosyjską w Polsce były: ogłoszenie autokefalii Kościoła prawosławnego w Polsce, próba utworzenia przez władze watykańskie na Kresach Wschodnich Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowiańskiego (tzw. neounia), podjęte pod koniec lat 30. represje wobec Kościoła prawosławnego (burzenie cerkwi na Chełmszczyźnie) oraz próby spolonizowania mniejszości rosyjskiej w Polsce. Znacznie lepiej wyglądały stosunki polsko-rosyjskie na niwie kulturalnej (m.in. wspólne obchody Roku Puszkinowskiego czy też polsko-rosyjski literacki klub dyskusyjny „Domek w Kołomnie”).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 3; 221-238
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siergieja Mielgunowa emigracyjne spotkania z Polską
Sergei Melgunov’s Relations with Poles on Emigration
Autorzy:
Dryblak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156704.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Rosja
Polska
biała emigracja
antykomunizm
Mielgunow
Wraga
Russia
Polska
white emigration
anti-communizm
Melgunov
Opis:
Artykuł prezentuje sylwetkę wybitnego rosyjskiego historyka i działacza politycznego Siergieja Mielgunowa, na tle jego zainteresowań Polską i kontaktów z Polakami po jego wyjeździe z ZSRS. Ten mało znany wątek z historii stosunków polsko-rosyjskich na emigracji można traktować jako reprezentatywne studium przypadku obrazujące trudności, które napotykali polscy emigranci, próbując nawiązać dialog z przedstawicielami emigracji rosyjskiej. Z drugiej strony stanowi on również przykład współpracy polsko-rosyjskiej w obszarze propagandy antysowieckiej. Rosyjski historyk utrzymywał na emigracji kontakt z kilkunastoma Polakami, stałe relacje (do śmierci) miał jednak tylko z Ryszardem Wragą, z którym łączyła go przyjaźń. Przykład Mielgunowa dobrze pokazuje również, jak różne znaczenia Polacy i Rosjanie przypisywali hasłu demokratycznej Rosji. Kiedy większość demokratów rosyjskich, tak jak Mielgunow, chciała połączyć ustrój demokratyczny z imperialną pozycją swojego kraju, Polacy uważali, że tylko deimperializacja Rosji może przynieść jej demokrację i wolności przynależne ludziom Zachodu.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 291-312
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies