Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Heraldyka"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
O gminie i jej sprawach językiem symboli, czyli o informacjach zaszyfrowanych w znakach gmin wiejskich województwa łódzkiego
Autorzy:
Adamczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617222.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
województwo łódzkie
herby gmin wiejskich województwa łódzkiego
Ustawa o samorządzie gminnym z marca 1990 r.
tworzenie nowych herbów
polskie „prawo heraldyczne”
heraldyka samorządowa
Opis:
W artykule poruszono zagadnienia tzw. poprawności heraldycznej i historycznej herbów gmin wiejskich województwa łódzkiego. Ten aspekt badawczy w świetle obowiązującego prawa, a także niepisanych reguł heraldycznych jest szczególnie kontrowersyjny. W rozważaniach na temat prawnego aspektu ustanawiania herbów samorządowych poruszyć należy kwestię tworzenia gminnych logo heraldycznych, także przez samorządy z województwa łódzkiego. W tym przypadku wyraźnie rozróżnić należy „zwykłe” logo od logo heraldycznego, które w formie i w funkcjach zazwyczaj jest tożsame z herbem.
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2014, 20
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 5, Wykazy kaszubsko-pomorskich właścicieli ziemskich XVI-XVIII w., uzupełnienia i sprostowania t. I-IV
Wykazy kaszubsko-pomorskich właścicieli ziemskich XVI-XVIII w., uzupełnienia i sprostowania t. I-IV
Autorzy:
Pragert, Przemysław.
Współwytwórcy:
Wydawnictwo BiT. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańsk : Wydawnictwo BiT
Tematy:
Szlachta
Heraldyka
Herbarze
Opis:
Mapy kolorowe na wyklejkach.
Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Św. Jan Chrzciciel w cieniu św. Benedykta z Nursji. Kartki z dziejów Puchaczowa
St. John the Baptist in the Shadow of St. Benedict of Nnursia History of Puchaczów
Autorzy:
Moskal, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040577.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Puchaczów
benedyktyni
heraldyka miejska
św. Jan Chrzciciel
Benedictines
city heraldry
St. John the Baptist
Opis:
Puchaczów to nieduża osada położona 5 km od Łęcznej. W 1526 roku król Zygmunt I Stary wyraził zgodę na lokację miasta (prawa zabrane w 1870), pozostającego do pocz. XIXw. pod opieką benedyktynów z Sieciechowa. Parafię erygował biskup krakowski Piotr Tomicki w 1533 roku. Drewniana świątynia z tego czasu spłonęła w czasie pożaru miasta w 1623 roku. Nowa, wybudowana przy wsparciu arcybiskupa lwowskiego Andrzeja Próchnickiego, została konsekrowana w 1633 roku. Pod koniec XVIII wieku podjęto inicjatywę budowy kościoła murowanego, którą zwieńczyła konsekracja w 1786 roku. Na uwagę badaczy dziejów miasta zasługuje herb przedstawiający św. Jana Chrzciciela. Jest on z jednej strony inny, niż znane heraldyczne wyobrażenia tego świętego, z drugiej jest przykładem koegzystencji dwóch świętych w jednej osadzie, uwzględniając patrona właścicieli miasta − benedyktynów, św. Benedykta z Nursji.
Puchaczów is a small settlement, located five kilometers away from Łęczna, east of Lublin. In 1526, King Sigismund I allowed to locate a town here (city rights suspended in 1870), leaving it under the custody of the Benedictine Friars from Sieciechów, who stayed here until the early 19th century. The parish was erected by Bishop of Cracow Piotr Tomicki in 1533. The original wooden parish church burnt down in 1623. A new church, built with the support of the Bishop of Lviv Andrzej Próchnicki, was consecrated in 1633. An initiative to build a brick-and-stone church emerged in the late 18th century, leading to the consecration of a new temple in 1786. Researchers of the history of the town can be attracted by its coat-of-arms. It depicts St. John the Baptist. On the one hand, it is different from a lot of other heraldic representations of this saint, while also being an example of a peculiar "cohabitation" of two saints on one coat-of-arms. This other patron saint is Benedict of Nursia - the patron of the family that owned Puchaczów.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 4; 105-114
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of the strengthening of the Hungarian Prime Minister’s power on the organizational background (1989–2018)
Wpływ wzmocnienia władzy premiera Węgier na zaplecze organizacyjne
Autorzy:
Szinay, Ildikó
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942138.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Spain
constitution
autonomous communities
flags
coats of arms
heraldry
Hiszpania
konstytucja
wspólnoty autonomiczne
flagi
herby
heraldyka
Opis:
The Prime Minister’s Office is generally the top institution for the Head of Government, and the tool for the implementation of its strategy (whether secretarial or general government). The place, responsibilities and weight of the government differ from country to country. The author seeks to determine the extent to which the function of the Office has changed in Hungary per legislative period, or whether the changed office function can be defined by the previous established set of rules, or perhaps a new addition is required to the existing theoretical bases. With only touching on the times prior the change of regime, the author examines the Prime Minister’s background institution from the first democratic Prime Minister to the currently governing Prime Minister
Kancelaria Premiera jest na ogół najwyższą urzędem dla szefa rządu i narzędziem realizacji jej strategii (czy to sekretariatu, czy rządu). Miejsce, odpowiedzialność i waga rządu różnią się w zależności od kraju. Autor stara się ustalić, w jakim stopniu Urząd zmieniał się na Węgrzech w okresie ustawodawczym, czy zmieniona funkcja urzędu może być zdefiniowana przez poprzednio ustalony zestaw zasad, lub może konieczne jest dodanie nowego do istniejącego teoretycznego podstawy. Mając na uwadze jedynie czasy poprzedzające zmianę reżimu, autor bada instytucję wstępną premiera od pierwszego demokratycznego premiera do obecnego premiera.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 361-376
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Długosza Banderia Prutenorum
Autorzy:
Długosz, Jan (1415-1480).
Górski, Karol (1903-1988).
Rudnicki, Marek (1927-2004).
Współwytwórcy:
Piankówna, Gabriela (1893-1973). Tłumaczenie
Winniczuk, Lidia (1904-1993). Tłumaczenie
Data publikacji:
1958
Wydawca:
Warszawa : Państ. Wydaw. Naukowe
Tematy:
Bitwa pod Grunwaldem (1410)
Sztandary wojskowe krzyżackie, państwo 15 w.
Heraldyka
Zdobycz wojenna
Opis:
Oryg. łac. i tł. pol. - 2 s. tyt. łac.
Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Studia nad wybranymi pieczęciami z herbem miasta Poznania
Autorzy:
Stróżyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608116.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
sphragistics
seals of Dominican Nuns
municipal seals
seals of January Uprising
heraldry
coat-of-arms of the city of Poznań
Friedrich Wilhelm Below
sfragistyka
pieczęcie dominikanek
pieczęcie miejskie
pieczęcie powstania styczniowego
heraldyka
herb miasta Poznania
Fryderyk Wilhelm Below
Opis:
The three studies presented here deal with some selected questions connected with seals displaying the coat-of-arms of Poznań. They include seals of Dominican Nuns of Poznań, early modern municipal seals and a seal from the period of the January Uprising.
Trzy prezentowane studia dotyczą wybranych zagadnień związanych z pieczę-ciami, na których umieszczony został herb Poznania. Są wśród nich pieczęcie poznańskich dominikanek, nowożytne pieczęcie miejskie oraz pieczęć z okresu powstania styczniowego.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2019, 85
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W sprawie dwu siedemnastowiecznych kamiennych tablic z Poznania. Przyczynek do historii poznańskiego klasztoru panien benedyktynek
Autorzy:
Stróżyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949352.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
foundational plaque
hierogram IHS
Jesuit badge
monastic heraldry
St. Adalbert Hill in Poznań
Benedictine convent in Poznań
Magdalena Mortęska
tablica fundacyjna
godło jezuitów
heraldyka zakonna
Wzgórze św. Wojciecha w Poznaniu
klasztor benedyktynek w Poznaniu
Opis:
Artykuł dotyczy pochodzenia dwóch kamiennych tablic znajdujących się na Wzgórzu Świętego Wojciecha w Poznaniu, łączonych z tamtejszymi fundacjami mieszczanina Macieja Mydelnika. Obiekty łączyć jednak należy z klasztorem benedyktynek, fundowanym w Poznaniu na początku XVII w. 
The paper is concerned with origins of two stone plaques on St. Adalbert Hill in Poznań, traditionally connected with the foundations of the burgher Maciej Mydelnik for the church there. However, the plaques should be linked with the Benedictine convent founded in Poznań at the beginning of the 17th century.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2018, 84
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunek św. Floriana jako symbol heraldyczny w niektórych herbach polskich gmin i miast
The image of St. Florian as a heraldic symbol in some arms of Polish municipalities and cities
Autorzy:
Sobkowicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595390.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
św. Florian; herb; heraldyka; kult świętych; ikonografia;
St. Florian; coat of arms; heraldry; veneration of the saints; iconography;
Opis:
Wizerunek św. Floriana w porównaniu z wizerunkami innych świętych, obok św. Jerzego, jest jednym z najczęściej wykorzystywanych wizerunków w herbach polskich. Nasuwa się pytanie: Dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest bardzo prosta. Otóż św. Florian to wzór człowieka nieugiętego w swoich przekonaniach, wzór wierności wyznawanej wiary, wzór męstwa, odwagi, ofiarności, który narażał się dla bliźnich, przyjaciół, chciał pomóc, chciał ulżyć w cierpieniu. Św. Florian, patron m.in. ludzi, którzy w trosce o życie, zdrowie i mienie bliźniego oraz środowisko walczą z pożarami i miejscowymi zagrożeniami, jest wciąż pamiętany i czczony w wielu zakątkach naszego kraju i poza nim, a pamięć ta jest okazywana w różnoraki sposób, w tym także przez wykorzystywanie jego wizerunku w heraldyce samorządowej.
The image of Saint Florian in comparison with images of other saints, apart from Saint George, it is one of the most frequently used images in Polish arms. The question why is raised as to why that is so? The answer is simple, Saint Florian is an example of a man unyielding in his beliefs, an example of faithfulness to professed religion, an example of valour, courage, dedication, who clearly showed himself to neighbours and friends as a man who wanted to help people, to alleviate their suffering and due to this he became a victim of his own dedication. Saint Florian is a patron of people who out of concern for life, health and property of a neighbour and environment, fight the fires. He is still remembered and revered in many parts of Poland and abroad and it is shown in various ways, including also in the use of his image in local government heraldry.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 251-269
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herby biskupów diecezjalnych Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w perspektywie heraldyki kościelnej
The coats of arms of the diocesan bishops of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in the perspective of church heraldry
Autorzy:
Mazurkiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570865.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
herb biskupi
heraldyka
biskup diecezjalny
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
bishop’s coat of arms
heraldry
diocesan bishop
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg)
Opis:
Heraldyka kościelna rozwijała się zgodnie z heraldyką ogólną i zajmowała się herbami duchownych wszystkich stopni kościelnych, zakonów, jak i innych organizacji w łonie kościołów chrześcijańskich. Tworzenie herbu osobistego i wybór zawołania jest przywilejem, a nie obowiązkiem hierarchów kościelnych. W herbie i zawołaniu duchownego zawarta jest jego tożsamość, odbiór świata i sprawy dla niego najważniejsze. Najbardziej charakterystyczne dla herbów kościelnych są symbole religijne. Przedstawiane są one w postaci dewiz, trzymaczy i podpór oraz innych insygniów heraldycznych. Zarówno herb, jak i dewiza (zawołanie) jest osobistym wyborem hierarchy i wynika z jego posługi i bliskich mu treści religijnych. Opis herbu składa się z dwóch części, a mianowicie z opisu symboli umieszczonych na obrazie herbu oraz z przedstawienia jego intencji. W niniejszym artykule dokonano opisu graficznej postaci herbów biskupów diecezjalnych, analizując symbole w nich umieszczone.
Church heraldry developed in accordance with the general heraldry and dealt with the crests of clergy of all church grades, orders and other organizations in the womb of Christian churches. Creating a personal coat of arms and choosing a calling is a privilege, not a duty of church hierarchs. In the coat of arms and the call of the clergy, his identity, the perception of the world and the matters most important to him are included. Religious symbols are the most characteristic of religious coats of arms. They are presented in the form of foreign currency, holders and supports and other heraldic insignia. Both the coat of arms and the motto (call) is a personal choice of the hierarch and results from his ministry and his religious content. The description of the coat of arms consists of two parts, namely the description of symbols placed on the image of the coat of arms and the presentation of its intentions. In this article, a graphic description of the form of the diocesan bishop's coats of arms was made, analyzing the symbols placed in them.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 85-101
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Długosza chorągwie grunwaldzkich zwycięzców
Autorzy:
Długosz, Jan (1415-1480).
Współwytwórcy:
Kuczyński, Stefan Krzysztof (1938-2010). Opracowanie
Kobyliński, Szymon (1927-2002). Ilustracje
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe
Tematy:
929.9(438)(084.11):943.8.03A/Z:943.0]"14"
Bitwa pod Grunwaldem (1410)
Sztandary wojskowe krzyżackie, państwo 15 w.
Heraldyka
Zdobycz wojenna
Opis:
Opisy chorągwi przejęte z tłumaczenia z łac. Roczników J. Długosza.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Próba rekonstrukcji wizerunku na fragmencie malowanego szkła z wykopalisk przy pl. Jana Pawła II we Wrocławiu
Autorzy:
Kmiecik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36084373.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
szkło historyczne
Wrocław
Stefan Batory
archeologia
rekonstrukcja
heraldyka
historical glass
archeology
reconstruction
heraldry
Opis:
Niniejszy artykuł omawia problematykę związaną z próbą graficznej rekonstrukcji wizerunku przedstawionego na fragmencie szkła odnalezionego podczas wykopalisk, prowadzonych w ramach wyprzedzających badań archeologiczno-architektonicznych, na obszarze dawnego Szpitala Wszystkich Świętych we Wrocławiu. Pierwotnie uważany za szkło witrażowe, detal ten okazał się być pochodzącym z połowy XVI w. fragmentem przedstawionego na szkle herbu Stefana Batorego, jako króla Polski. Dokonana na podstawie wielodyscyplinowej analizy rekonstrukcja wizerunku, stała się przyczynkiem do dalszych rozważań nad metodologią prowadzonych w ten sposób analiz, jako wymagających nie tylko rozbudowanej analizy graficznej, lecz również badań z zakresu dyscyplin pokrewnych, dla możliwie wiarygodnego odwzorowania.
This article discusses the issues related to the attempt to graphically reconstruct the image depicted on a fragment of glass found during excavations carried out as part of preliminary archaeological and architectural research in the area of the former All Saints Hospital in Wrocław. Originally considered to be stained glass, this detail turned out to be a fragment of the coat of arms of Stefan Batory as the king of Poland from the mid-16th century. The reconstruction of the image made on the basis of a multidisciplinary analysis has become a contribution to further considerations on the methodology of analyzes carried out in this way, as requiring not only extensive graphic analysis, but also research in the field of related disciplines, for possibly reliable reproduction.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2021, 72, 1; 33-37
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herby biskupów pomocniczych Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej w perspektywie heraldyki kościelnej
The coats of arms of the auxiliary bishops of the Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese in the perspective of church heraldry
Autorzy:
Mazurkiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570818.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
herb biskupi
heraldyka
biskup diecezjalny
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
bishop’s coat of arms
heraldry
auxiliary bishop
Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese
Opis:
Biskup pomocniczy to wyświęcony na biskupa duchowny katolicki, którego zadaniem jest pomoc biskupowi diecezjalnemu w zarządzaniu diecezją, zazwyczaj jako wikariusz generalny lub wikariusz biskupi. Podczas sediswakancji, w przypadku niemożności wypełniania obowiązków przez biskupa diecezjalnego (choroba, śmierć), najstarszy nominacją biskup pomocniczy przejmuje władzę w diecezji do czasu wyboru administratora diecezjalnego. Bez przeszkód wypełnia również władzę, którą posiadał wcześniej, jako wikariusz generalny lub biskupi. Biskupów pomocniczych określa się też mianem sufraganów. Biskupi przez swą konsekrację biskupią wraz z zadaniem uświęcania otrzymują także zadanie nauczania i rządzenia, które z natury swej mogą być wykonywane tylko w hierarchicznej wspólnocie z głową Kolegium i jego członkami. W herbie i zawołaniu duchownego zawarta jest jego tożsamość, odbiór świata i sprawy dla niego najważniejsze. Herby hierarchów Kościoła Rzymskokatolickiego to kościelne oznaki godności, a symbole umieszczane w herbach dostojników kościelnych informują o ich miejscu w hierarchii Kościoła. W niniejszym artykule dokonano opisu graficznej postaci herbów biskupów pomocniczych diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej i analizy symboli w nich umieszczonych.
Auxiliary bishop is an ordinated Roman-catholic religious man, whose duty is to assist the diocese bishop to manage the diocese. He does it usually as a vicar general or vicar episcopal. During sede vacante period (the diocese bishop’s sickness or death) the eldest (considering his nomination) auxiliary bishop takes over in the diocese up to the choice of a diocese administrator. He also is able to still rule as a vicar general or vicar episcopal. Auxiliary bishops are called suffragans. Bishops along with their consecration have a duty of sanctifying and also teaching and ruling, which can be done only in a hierarchical community with its head and members. In the coat of arms and motto of a religious there is contained his identity, his world reception and other most important things. Coats of arms of the hierarchs of the Roman-Catholic Church are church signs of dignity, symbols contained in the coats of arms of the Church dignitaries inform of their posts in the hierarchy of the Church. In this article there has been done a description of the graphic form of bishops’ coats of arms in Koszalin-Kolobrzeg (Kołobrzeg) Diocese, and also an analysis of the symbols contained by them.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 133-144
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały dotyczące heraldyki książąt pomorskich w Archiwum Państwowym w Szczecinie
Sources to the heraldry of the Pomeranian princes in the holdings of The State Archives in Szczecin
Autorzy:
Gaziński, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065216.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
heraldyka książąt pomorskich
Archiwum Państwowe w Szczecinie
herb Gryfitów
heraldry of the Pomeranian princes
the State Archives in Szczecin
coat-of-arms of Griffins
Opis:
There are scattered sources to the history of the coat of arms of the Pomeranian princes in the holdings of the State Archives in Szczecin. Only few parchment records with seals are to be found in the archival collections. The oldest among them was issued by prince Otto III in 1458. It presents a single-pole princery coat of arms featuring Griffin in the attack position. Among the diplomas with heraldic seals are records of Boguslaw X (1488 and 1512), Jerzy I and Barnim IX (1524) and Bogusław XIV (1626). Still, the most important archival fond at the holdings of the state archives in Szczecin – The Pomeranian Dukes Archives – contains only one archival unit (I/2428), showing a ten-pole princery coat of arms of 1623. The intention was to put it on the entrance gate of the castle in Szczecinek. Images of the great ten-pole princely coat of arms and its description are still preserved in the fond Manuscripts and Legacies (item no. 450) and the Collection of Loeper (No. 45a). Moreover, the princery coats of arms appear on the maps of Pomerania stored in the Cartographic Collection (a map by Petrus Artopaeus to cosmography Sebastian Münster and a map by Joaness Jannsonius). A library of the archives has in its collection a few old books in which are also to be found signs of the prince. The most important among them is a chronicle of Szczecin by Paul Friedeborn of 1613. It contains a description and image of the greater coat of arms of Pomerania. In addition, ducal signs are in the Pomeranian catechism of 1593 and a chronicle of the Pomeranian Church by Daniel Kramer. The greater coat of arms of the Pomeranian dukes is featured in these works. Sources preserved in Szczecin archives are far from complete and allow only to make a preliminary draft of development proccess of the ducal coat of arms. Full query, for research the developmental paths of the coat of arms Griffin, requires visit at the archives, libraries and museums in Berlin and Greifswald and the Pomeranian Library in Szczecin, the National Museum and the Library of the University of Szczecin.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2016, 23; 9-25
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały do herbarza Emiliana Szeligi Żernickiego w Archiwum Głównym Akt Dawnych
Notes for Emilian Szeliga Żernicki’s armorial in the Central Archives of Historical Records
Autorzy:
Jankowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076654.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Emilian Żernicki h. Szeliga
heraldyka
herbarz szlachty polskiej
Archiwum Główne Akt Dawnych
Emilian Żernicki (coat of arms Szeliga)
heraldry
armorial of Polish nobility
Central Archives of Historical Records
Opis:
The article discusses the content of notes for Emilian Szeliga Żernicki’s armorial, preserved in the Central Archives of Historical Records in Warsaw. The notes are part of a file, created by Żernicki when preparing the book Der polnische Adel und die demselben hinzugetretenen andersländischen Adelsfamilien, General-Verzeichniss (Bd. 1–2, Hamburg 1900). Notes preserved in the file complement the information contained in the printed version of the armorial
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2019, 26; 145-152
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia lubelska 1569 : pieczęcie i herby
Pieczęcie i herby : unia lubelska 1569
Autorzy:
Górzyński, Sławomir (1962- ; historyk).
Współwytwórcy:
Wajs, Hubert. Autor
Król-Próba, Justyna. Autor
Jankowski, Rafał. Autor
Dacka-Górzyńska, Iwona. Redakcja
Wydawnictwo DiG. Wydawca
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo DiG
Tematy:
Akt unii lubelskiej
Heraldyka
Pieczęcie
Sfragistyka
Unia lubelska (1569)
Źródłoznawstwo
Katalog zabytków
Praca zbiorowa
Publikacja bogato ilustrowana
Opis:
Na stronie przytytułowej: Historia jednego dokumentu.
Bibliografia, netografia na stronach 131-134.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Inskrypcja poetycka na contrasigillum Leszka Czarnego
Poetic inscription on Leszek the Black’s contrasigillum
Autorzy:
Okniński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520794.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
sigillography
ideology of power
heraldry
Latin poetry
artistic craftsmanship
sfragistyka
ideologia władzy
heraldyka
poezja łacińska
rzemiosło artystyczne
Opis:
W artykule przedstawiono nową próbę rekonstrukcji i interpretacji inskrypcji poetyckiej w otoku pieczęci odwrocia księcia Leszka Czarnego z okresu jego rządów w księstwie krakowskim (1279–1288). Epigram napieczętny został poddany analizie na szerokim tle porównawczym, z wykorzystaniem licznych zabytków polskiej i zachodnioeuropejskiej sfragistyki średniowiecznej.
The article is a new attempt to reconstruct and interpret the poetic inscription around the rim of the counterseal of Duke Leszek the Black from the period of his reign in the Duchy of Cracow (1279–1288). The seal epigram has been analysed against a broad comparative background, with the use of numerous Polish and West European mediaeval seals.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2022, 60; 125-132
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odrowąż, smok i salamandra. Kreacja wizerunku w herbowych znakach własnościowych ksiąg Jana Ponętowskiego
The Odrowąż coat of arms, dragon and salamander: Jan Ponętowski’s self-invention through book ownership marks
Autorzy:
Herman, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946351.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Jan Ponętowski
ekslibris
superekslibris
Odrowąż
Ogończyk
salamandra
Hradisko
heraldyka
uzurpacja herbowa
Order Smoka
Kraków
Ołomuniec
bookplate
supralibros
salamander
heraldry
heraldic usurpation
Order of the Dragon
Olomouc
Opis:
The ownership marks of the books and print albums that belonged to Jan Ponętowski (c. 15401598) have already been studied extensively. Thus, this article presents hitherto unconsidered aspects of the bibliophile’s armorial marks with emphasis on written sources and the interchangeable use of the Ogończyk and Odrowąż coats of arms for his bookplates, supralibros, seals, medal with his portrait and his crosier. It investigates why Ponętowski employed the Odrowąż with the emblem of the Order of the Dragon, and by focussing on the literary sources of the relation between the dragon and salamander, which were depicted on an armorial bookplate, the article accentuates Ponętowski’s self-invention and seemingly compound heraldic usurpation. Key words: Jan Ponętowski, bookplate, supralibros, Odrowąż, Ogończyk, salamander, Hradisko, heraldry, heraldic usurpation, Order of the Dragon, Kraków, Olomouc.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2019, 13; 67-94
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Długosza Banderia Prutenorum tudzież ; Insignia seu clenodia Regni Poloniae
Autorzy:
Długosz, Jan (1415-1480).
Muczkowski, Józef (1795-1858).
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa
Tematy:
929.9(4)(084.11):943.8.03A/Z:943.0+929.6(438)(084.11)]"14"
Bitwa pod Grunwaldem (1410)
Sztandary wojskowe krzyżackie, państwo 15 w.
Heraldyka
Zdobycz wojenna
Opis:
Przedr. fotooffs., oryg. : Kraków : w Drukarni Uniwersyteckiej, 1851. - Tekst łac., koment. pol.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Herbowe ekslibrisy L. S. J. barona Schimmelpfenninga : domniemane znaki książkowe Biblioteki Rady Miejskiej Poznania z XVI-XVII wieku
Die Wappenexlibris von Baron L. S. J. Schimmelpfennig - angebliche Bucheignerzeichen der Posener Stadtratsbibliothek aus dem 16.-17. Jahrhundert
Autorzy:
Wagner, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041030.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Heraldik
Geschichte
16.-17. Jahrhundert
Wappen
Holzschnitt
heraldyka
historia
XVI-XVII wiek
herb
drzeworyt
heraldry
history
16th-17th century
crest
woodcat
Opis:
Der Artikel ist einem heraldischen Exlibris gewidmet, das in der polnischen Fachliteratur bisher als Buchzeichen der Posener Stadtratsbibliothek aus dem 16.-17. Jahrhundert fungiert. Es wurde in Linolschnittechnik ausgeführt und stellt einen Schild mit Wappenbild, Helm und von zwei Löwen gehaltenem Kleinod dar. Die Gesamtkomposition befindet sich in einer Umrandung aus Lorbeerblättern. In Wirklichkeit gehörte das Exlibris, wie eine genaue künstlerisch-heraldische Analyse ergab, Baron Ludwig Simon Juda Schimmelpfennig (de Schimmelpennink van der Oye, 1708-1772), einem privaten Buchliebhaber aus dem Ermland, Domherr in Dobre Miasto (Guttstadt), Pfarrer in Kiwity, Ryna Reszelska (bei Rössel) und Rogóż. Seine Bibliothek bestand vorwiegend aus Werken mit religiöser Thematik, die er dem Jesuitenkloster in Swieta Lipka (Heiligenlinde) testamentarisch vermachte. Nach dem Krieg gelangte sie zusammen mit den aus diesem Kloster stammenden Frühdrucken in die Bibliothek des Bobolanum in Warschau, wo sie sich bis heute befindet. Die Untersuchung dieser Büchersammlung ergab, daß noch zwei weitere, in der Literatur unbekannte Exlibris von Schimmelpfennig existieren. Eines davon bildet eine Variante des aus der Literatur bekannten Exlibris (mit ihm ist die überwiegende Mehrheit der Bücher beklebt), das zweite dagegen basiert, obwohl es ebenfalls das Wappen des Besitzers darstellt, auf einer anderen Komposition und stammt höchstwahrscheinlich von einem anderen Künstler. Alle diese Exlibris sind höchstwahrscheinlich nach der Mitte des 18. Jahrhunderts entstanden, wovon die Eigentumsvermerke des Sammlers zeugen. Diese Vermerke gibt es in zwei Ausführungen: die die Personalien und ein Verzeichnis der kirchlichen Funktionen des Sammlers enthaltenden Identifikationsvermerke (welche wahrscheinlich vom Besitzer selbst stammen) und die sich auf sein Legat beziehenden Memorativvermerke (welche von anderer Hand stammen). Sie befinden sich in den Büchern meistens zusammen mit dem Exlibris (dann auf dem Vordersatz), viel seltener auf einem anderen Blatt oder selbständig - ohne Exlibris.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2002, 77; 443-463
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From the History of Sigillography and Heraldry of Private Towns in Western Pomerania. A Case Study of the Seal and Coat of Arms of Łobez
Autorzy:
Gut, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146222.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
civic heraldry
Western Pomerania
city seal
Łobez
Labes
heraldyka miejska
Pomorze Zachodnie
pieczęć miejska
Opis:
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o funkcjonowanie wyobrażeń napieczętnych i herbów miast prywatnych na Pomorzu Zachodnim. Osiągnięcie tego celu – przy obecnym stanie badań – możliwe jest jedynie poprzez wykorzystanie metody case study, która dzięki analizie przeprowadzonej w oparciu o wszystkie dostępne źródła może pokazać intencje twórców pieczęci miejskich, przede wszystkim w okresie wczesnonowożytnym. Do analizy wybrano pieczęcie i herb jednego z pomorskich miast prywatnych – Łobza. W wyniku analizy ustalono, że pieczęć Łobza pokazywała zależność miasta od właściciela, ale w XVIII w. wykorzystana została do propagandowej walki o niezależność od szlacheckiego rodu v. Borcke. Dodany wówczas element chronologiczny wykazał także dużą trwałość już w czasach, gdy Łobez stał się miastem królewskim po 1808 r. Usunięcie daty z pola herbu nastąpiło dopiero w okresie po 1945 r., kiedy ludność niemiecka zastąpiona została ludnością polską.
The aim of the present article is to answer the question about the functioning of seal images and coats of arms of private towns in Western Pomerania. Achieving this goal – given the current state of research – is possible only through the use of the case study method, which, owing to the analysis of all available sources, can reveal the intentions of the creators of civic seals, primarily in the early modern period. The seals and coat of arms of one of the Pomeranian private towns – Łobez were selected for the analysis. As a result of the analysis, it has been established that the seal of Łobez manifested the dependence of the town on the owner, but in the 18th century it was used in the propaganda actions related to the struggle for independence from the gentry family von Borcke. The chronological element added at that time proved to be long-lasting still in the times when Łobez became a royal town after 1808. The date was removed from the field of the coat of arms only after 1945, when the German population was replaced by the Polish population.
Źródło:
Studia Maritima; 2023, 36; 27-48
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apoteoza godła heraldycznego biskupa Wojciecha Skarszewskiego w łacińskich wierszach herbowych w rubrycelach chełmsko-lubelskich i lubelskich
Apotheosis of the heraldic emblem of Bishop Wojciech Skarszewski in the Latin armorial poems in the Chełm-Lublin and Lublin directorium
Autorzy:
Strycharczuk, Agnieszka
Marczewski, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882756.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
heraldyka
herb Leszczyc
biskup Wojciech Skarszewski
rubrycele
epigramaty
poezja herbowa
heraldry
Leszczyc coat of arms
Bishop Wojciech Skarszewski
directorium
epigrams
armorial poetry
Opis:
Ważną rolę w życiu pastoralnym każdej diecezji odgrywają rubrycele. W Polsce druki te znane są od XVI w. Zawierają one kalendarz liturgiczny uwzględniający lokalne obchody, dyrektywy duszpasterskie oraz listę instytucji i duchowieństwa pracującego w diecezji. Rubrycele wydawane są mocą władzy biskupa. We wcześniejszych wiekach stało się to okazją do drukowania na pierwszej stronie jego herbu rodowego oraz odpowiedniego łacińskiego utworu poetyckiego. W czasie rządów Wojciecha Skarszewskiego, ostatniego biskupa chełmskiego a potem pierwszego biskupa lubelskiego ukazały się 34 rubrycele eksponujące herb Skarszewskich – Leszczyc. Zamieszczone tam wiersze były niekiedy powtórką utworów wcześniej drukowanych. Łącznie zatem w rubrycelach chełmskich i lubelskich ukazało się 21 oryginalnych wierszy. Ich autorzy nie są znani. Wiersze te mają formę epigramatów. W zakresie kompozycji są to krótkie utwory liryczne ujęte w cztero- i sześciowersowe strofy, pisane dystychem elegijnym, mające strukturę dwudzielną, w której pierwszy człon odnosi się bezpośrednio do herbu szlacheckiego, drugi zaś jest jego alegorycznym wyjaśnieniem. W niniejszym artykule zostały one przedrukowane i przetłumaczone na język polski. Ich analiza i tłumaczenie jest nowym zjawiskiem, gdyż dotychczas nie pojawiły się na gruncie polskim prace o charakterze przekładu czy naukowego opracowania wierszy zamieszczonych w rubrycelach.
A directorium plays an important role in the pastoral life of a diocese. In Poland such writings have been known since 16th century. They are made up of a liturgical calendar, which lists local holidays, pastoral directives, as well as institutions and clergymen serving in a diocese. A directorium is issued by the decision of the bishop. In the early centuries, it was an opportunity for the bishop to print his coat of arms and an appropriate Latin poem on the first page of a directorium. Wojciech Skarszewski, the last bishop of Chełm, and then the first bishop of Lublin, had 34 directoria issued, which displayed the Skarszewskis’ coat of arms, i.e. the Leszczyc coat of arms. The poems presented in the directoria sometimes repeated themselves. Altogether, 21 original poems were issued in the directoria in Chełm and Lublin. Their authors remain unknown. The poems are in the form of epigrams, which are short texts, usually of a 4- or 6-verse stanzas, written in the elegiac couplet, of a two-part structure, where the first part refers to a coat of arms, and the other one refers to its allegorical explanation. This article presents the poems translated into Polish. Their analysis and translation is a new phenomenon as there is a lack of scientific works dealing with poems issued in the directoria. 
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 3; 149-176
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła wiedzy heraldycznej Ludwiga Wilhelma Brüggemanna. Herby miejskie w Ausführliche Beschreibung des gegenwärtigen Zustandes des Königl. Preussischen Herzogtums Vor- und Hinter-Pommern
Sources of Heraldic Knowledge of Ludwig Wilhelm Brüggemann. Urban Coats of Arms in Ausführliche Beschreibung des gegenwärtigen Zustandes des Königl. Preussischen Herzogtums Vor- und Hinter-Pommern
Autorzy:
Gut, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591058.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
urban coats of arms
heraldry
Western Pomerania
Ludwig W. Brüggemann
herby miejskie
heraldyka
Pomorze Zachodnie
Opis:
Artykuł poświęcono analizie sztandarowego dzieła Ludwiga W. Brüggemanna – Ausführliche Beschreibung des gegenwärtigen Zustandes des Königl. Preussischen Herzogtums Vor- und Hinter-Pommern, przedstawiającego stan XVIII-wiecznego Pomorza Zachodniego. Jednym z elementów opisu miast były także ich herby, dzięki czemu opracowanie Brüggemanna nabrało charakteru pierwszego źródła pisanego, zawierającego bezpośrednie informacje o znakach miejskich, a co za tym idzie – istotnego dla badań z zakresu heraldyki miejskiej. Celem artykułu było ustalenie, skąd badacz ten czerpał swoją wiedzę na temat współczesnych herbów miast zachodniopomorskich. Przeprowadzona analiza wskazuje, że podstawowym źródłem informacji heraldycznych były dla Brüggemanna przede wszystkim aktualne pieczęcie miejskie poszczególnych miast. Innym źródłem wiedzy heraldycznej były naukowe opracowania pomorskich historyków: P. Friedeborna, J. Micraeliusa, Ch.W. Hakena, W.C. Stollego, S. Gadebuscha, M. Rangonisa. Nigdy jednak opisów zamieszczonych w dziełach swoich poprzedników nie przepisywał in extenso ani bezrefleksyjnie, ale skracał je i przerabiał dla własnych potrzeb. W przypadku kilku opisów (8 razy) nie udało się niestety ustalić, skąd zaczerpnięte zostały dokładne informacje o historii lub symbolice herbu miasta. Natomiast zaledwie w trzech przypadkach opisy herbów pochodziły z topografii przesłanych przez urzędników w odpowiedzi na ankietę rozesłaną przez L.W. Brüggemanna. Ustalenia te prowadzą do wniosków ważnych dla współczesnej heraldyki miejskiej. Okazało się bowiem, że zdecydowana większość opisów herbów zamieszczonych w Ausführliche Beschreibung… jest efektem dokonywanych przez Brüggemanna interpretacji wyobrażeń napieczętnych, które znał z autopsji. Nie powstały one na podstawie informacji przekazanych przez urzędników miejscowych magistratów. Są zatem raczej odbiciem stanu świadomości heraldycznej samego Brüggemanna, a nie właścicieli tych herbów – mieszczan i władz miejskich konkretnych miast.
The article contains an analysis of the most important work written by Ludwig W. Brüggemann entitled Ausführliche Beschreibung des gegenwärtigen Zustandes des Königl. Preussischen Herzogtums Vor- und Hinter-Pommern; it presents the 17th-century Western Pomerania. One of the elements of his description are coats of arms, thanks to which Brüggemann’s work has become the first written source of direct information on urban coats of arms, and as a result is a very valuable source for research into urban heraldry. The aim of the article is to identify the sources Brüggemann had drawn his knowledge from on the coats of arms of West Pomeranian towns. According to the analysis the basic source of heraldic information for Brüggemann were first of all the seals of particular towns. Another source of heraldic knowledge were scientific works written by Pomeranian historians: P. Friedeborn, J. Micraelius, Ch.W. Haken, W.C. Stolle, S. Gadebusch, M. Rangonis. Yet, Brüggemann had never copied their texts in extenso or slavishly; instead, he had shortened the texts and modified them to make them more suitable for his own needs. In some cases – eight to be exact – it was impossible to identify the sources he had drawn the information from on the history or the symbolism of the coats of arms. On the other hand, only in three cases the heraldic descriptions of towns had come from the topography and had been sent by clerks as a reply to a questionnaire prepared by L.W. Brüggemann. The results of the research lead to very important conclusions concerning the present-day urban heraldry. It has turned out that the overwhelming majority of the descriptions of coats of arms included the ones in Ausführliche Beschreibung… result from Brüggemann’s interpretations of seal images he had seen with his own eyes. They were not created on the basis of the information given by clerks of the local town halls. Therefore they are rather a reflection of the state of heraldic consciousness of Brüggemann himself, and not of the owners of those coats of arms – the burghers and the municipal authorities.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2018, 1; 79-98
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztandar Hufca Szkolnego Przysposobienia Wojskowego z Gimnazjum Salezjańskiego im. Piusa XI w Różanymstoku z 1933 r. i jego symbolika. Z zagadnień weksykologii
The school military training team banner form 1933 of the pius xi salesian gymnasium in Różanystok and its symbolism.fromthe area of vexillology
Autorzy:
Wąsowicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496772.pdf
Data publikacji:
2014-08-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
salezjanie
szkolnictwo salezjańskie
Przysposobienie Wojskowe
Różanystok
weksylologia
heraldyka
nauki pomocnicze historii
the Salesians
salesian education
Military Training
vexillogy
heraldry
historical auxiliary sciences
Opis:
Historical auxiliary sciences has lately been noticed to come to vogue among scholars, inclu-ding Church historiographers in Poland. One example here is vexillology which deals with banners as real and symbolic military, national and territorial signs of organizations as well as social and religious groups. It retains a strong connection with heraldry from which it originates. The article covers the history and symbolism of the School Military Training Team banner of the Salesian Gym-nasium of Pius XI in Różanystok from1933.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 3; 191-203
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Unknown Portrait of King of Cyprus Hugh IV Lusignan: Reconstructions, Questions and Hypotheses Regarding a Miniature from the Manuscript BSB. Clm. 10268. Michael Scotus. F. 1r.
Nieznany portret króla cypryjskiego Hugona IV Lusignan: Rekonstrukcje, pytania i hipotezy wokół miniatury z manuskryptu BSB. Clm. 10268. Michael scotus. F. 1r.
Autorzy:
Bliznyuk, Svetlana V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038476.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kings
art
portraits
manuscripts
heraldry
reconstruction
Cyprus
królowie
sztuka
portrety
manuskrypty
heraldyka
rekonstrukcja
Cypr
Opis:
The Lusignan epoch in Cyprus produced a number of interesting and extraordinary individuals, of which king Hugh IV Lusignan particularly stood out. However, due to a lack of portraits left to us from that time, we have only a very vague concept of what those individuals’ appearances looked like. This work makes a unique attempt at reconstructing a portrait of king Hugh IV Lusignan based on a miniature found in a manuscript containing works of Michael Scotus, located in the Bavarian State Library.
Era dynastii Lusignan na Cyprze zrodziła wiele ciekawych i niezwykłych postaci, spośród których wyróżnia się szczególnie król Hugon IV Lusignan. Ponieważ nie przetrwały żadne portrety z tego okresu, posiadamy jedynie mgliste wyobrażenie o tym, jak mogły wyglądać te postaci. Niniejsza praca ma na celu próbę unikalnej rekonstrukcji portretu króla Hugona IV Lusignan na podstawie miniatury znajdującej się w manuskrypcie zawierającym dzieła Michaela Scotusa, przechowywanym w Bawarskiej Bibliotece Landowej.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 77-88
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heraldyczny program na relikwiarzowym gotyckim krzyżu sandomierskim. Studium źródłoznawcze
The heraldic programme on the Gothic reliquary cross of Sandomierz A critical study of a historical source
Autorzy:
Stróżyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763466.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Sandomierz
reliquary
late gothic goldsmithing
Jagiellonian heraldry
White Eagle and Pogoń
King Władysław III (of Varna)
krzyż sandomierski
złotnictwo późnogotyckie
herby
heraldyka Jagiellonów
Władysław III (Warneńczyk)
Opis:
Artykuł opisuje i analizuje zespół sześciu herbów wygrawerowanych na stopie gotyckiego krzyża relikwiarzowego z XIV-XV wieku (obiekt nie jest jednorodny), znajdującego się w muzeum w Sandomierzu. Krzyż właściwy z emaliowanymi plakietami został wykonany w XIV wieku, a w wieku XV dodano mu puszkę relikwiarzową i podstawę, na której umieszczono herby. Analiza programu heraldycznego wskazuje, że zespół herbów należy datować na 1440 rok i łączyć z osobą króla Władysława III (Warneńczyka). Tym samym, przyjęte dotąd w literaturze przedmiotu datowanie puszki relikwiarzowej i podstawy krzyża na drugą połowę XV wieku należy skorygować na lata 1439-1440, a dorobione wówczas elementy krzyża uznać – wbrew starszym poglądom – za królewską fundację Władysław III.
The paper describes and analyses a group of six coats-of-arms engraved on the foot of a Gothic reliquary cross from the 14th-15th centuries (the object is not uniform) in the collection of the Museum in Sandomierz. The cross proper with enamelled plates was made in the 14th century, while in the 15th a reliquary box was added with a foot, on which the coats-of-arms were placed. The analysis of the heraldic programme indicates that the armorial group should be dated to 1440 and linked to the person of King Władysław III (of Varna). Therefore, the dating of the reliquary box and the foot of the cross, accepted so far by the literature as the second half of the 15th century, should be corrected to the years 1439-1440, while the added elements should be recognised – contrary to earlier opinions – as a foundation of King Władysław III.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 88; 77-121
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orzeł Biały z 1 VIII 1919 roku – idealny wzór polskiego orła państwowego czy „heraldyczne nieszczęście”? Uwagi na marginesie inicjatywy obywatelskiej w sprawie przywrócenia „tradycyjnego” herbu Rzeczypospolitej
White Eagle from 1919 – the ideal model of the Polish state eagle, or “heraldic misfortune”? Comments on the citizens’ initiative in the case to restore the “traditional” coat of arms of the Poland
Autorzy:
Adamczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687474.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Orzeł Biały
heraldyka
herb Rzeczypospolitej / herb Polski
White Eagle
heraldry
Polish national coat of arms
Opis:
In 2018, a group of politicians submitted a proposal to change the coat of arms of Poland. They proposed that the coat of arms of the Polish state that is currently used replaced with the coat of arms from 1919. The coat of arms of the Polish state from 1919 resembled the emblem used in the 18th and 19th centuries. The crown on the head of the eagle from 1919 took the form of a closed crown with a cross. The eagle in the crown with the cross – according to the applicants – symbolizes both state sovereignty and national sovereignty. The eagle in the crown with the cross – what the applicants pointed out – has been a traditional eagle of Poland for centuries. The author of the article draws attention to the errors contained in the arguments for the change of the coat of arms of Poland. The author draws attention to historical, symbolic, political and aesthetic arguments, which together allow for a critical assessment of the application. The most important are historical arguments. The basic sources – the seals of Polish kings – from the coronation of Przemysław II to Stanisław August – have the image of an eagle in the open crown without a cross. The crown closed with a cross on the head of the eagle on the royal seals appeared in the 18th century. This observation proves that the eagle in the official coat of arms of Poland until the mid-18th century had an open crown without a cross. However, the crown closed with a cross on the head of the Polish eagle often appeared on the unofficial images of the White Eagle. In the 19th century, during the November Uprising, the National Government issued an important decision on the coat of arms of Poland. The eagle from February 1831 was crowned with an open crown. The eagle in the open crown replaced the eagle in a closed crown with a cross. The government‘s decision of February 1831 about the coat of arms was invoked by politicians who designed the emblem of Poland in 1919. However, they did not know that the official eagle of February 1831 had an open crown. They mistakenly believed that the Polish eagle had a crown closed with a cross throughout the November Uprising. The question remains open whether the Polish eagle of 1919 would be crowned with a crown closed with a cross if the politicians who designed it knew exactly what form the coat of arms of February 1831 was. Historians agree with the opinion that state emblems change their form, and the form of coats of arms changes with artistic and historical periods. The coat of arms of the Polish state in the following years may be changed. The question should be asked whether the new form of the coat of arms should closely repeat the pattern from previous historical periods. Many believe that the alternative to duplicating old eagle designs is to create an Polish eagle in „modernist“ stylization, appropriate to the aesthetics of the early 21st century.
1 sierpnia 1919 r. Sejm Ustawodawczy przyjął ustawę o polskich godłach państwowych. Posłowie w trakcie obrad parlamentarnych zgłosili szereg wątpliwości w sprawie formy Orła Białego przedłożonego do poselskiej akceptacji. Pomimo zastrzeżeń i wątpliwości Sejm przyjął zgłoszoną regulację. Ustawa z 1919 r. nie zakończyła dyskusji na temat polskich znaków państwowych, a jedynie wprowadziła znak tymczasowy i zapowiedziała jego uszczegółowienie. Godło przyjęte 1 sierpnia 1919 r. było jednym z trzech znaków w grupie ważnych orłów rywalizujących u progu II Niepodległości o miano godła państwowego. Dwa pozostałe godła – orzeł Kazimierza Kierskiego z początku 1917 r. lub nawet z końca 1916 r. i orzeł Bronisława Gembarzewskiego z początku 1917 r. – w różnym czasie pełniły funkcje polskich znaków przedpaństwowych, a nawet funkcje polskich znaków państwowych po 11 listopada 1918 r. Orzeł z sierpnia 1919 r. sylwetą odwoływał się do tradycji polskich znaków państwowych z końca XVIII i XIX w. Wyrażał ciągłość państwa i akcentował przywiązanie twórców godła do tradycji powstania listopadowego i – werbalnie – do herbu ustanowionego przez Sejm i Rząd Narodowy na początku 1831 r. Słuszne założenie o zachowaniu ciągłości z decyzjami władz powstańczych z 1831 r. jednakowoż nie zostało w 1919 r. dobrze zrealizowane. Orzeł z sierpnia 1919 r. był inny od orła z 1831 r., a także został gorzej od niego narysowany. Z tego powodu podjęte zostały prace, które finalnie przynieść miały lepszy wzór godła. Od sierpnia 1919 r. w Ministerstwie Sztuki i Kultury, a następnie w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przygotowywano nowe wersje godła Rzeczypospolitej. Prace nadzorowane przez aparat państwowourzędniczy II Rzeczypospolitej zmierzały do stworzenia znaku, który stylizacją nawiązywałby do godła z sierpnia 1919 r. Równolegle do prac ministerialnych czołowi graficy ówczesnej Polski opracowywali własne Orły Białe, często wzorując się na orłach jagiellońskich. Na uwagę zasługują prace prof. Zygmunta Kamińskiego i Zofii Trzcińskiej-Kamińskiej. Zaprojektowane przez nich w 1924 i 1925 r. orły zainteresowały rządzących Polską po zamachu majowym z 1926 r. i rządzący ci zlecili w 1927 r., aby prof. Kamiński przygotował wzór nowego herbu Rzeczypospolitej. Orzeł Biały prof. Z. Kamińskiego z 1927 r. formą odbiegał od wzoru z sierpnia 1919 r., a jakością wykonania wyraźnie przewyższał dotychczasowe godło. Kontrowersje wzbudziła zmiana korony na głowie orła. W miejsce korony zamkniętej prof. Kamiński wprowadził koronę otwartą. Dla polityków i dla zwolenników ugrupowań prawicowo-narodowych taka korekta – szczególnie, że nastąpiła po zbrojnym zamachu stanu w maju 1926 r. i bez udziału parlamentu – była nie do zaakceptowania. Dyskusja wywołana zmianą formy korony, czy szerzej – zmianą formy polskiego orła państwowego w 1927 r. trwa do dziś. Heraldycy i politycy spierają się, czy w herbie Rzeczypospolitej powinna być korona otwarta, czy też korona zamknięta, a politycy prawicowo-narodowi podpowiadają, że Rzeczypospolitej należy przywrócić jej tradycyjne godło, a tym tradycyjnym godłem – według polityków prawicowo-narodowych – jest orzeł z sierpnia 1919 r. Odpowiedź na pytanie o właściwą formę polskiego orła państwowego, a także o rodzaj jego korony nie jest łatwa. Źródła (w tym przypadku analizowane były królewskie pieczęcie) sugerują odpowiedź. W długim trwaniu, w okresie przedrozbiorowym polski orzeł ukoronowany był koroną otwartą. Ponadto w 1831 r. Sejm powstańczej Polski i jej rząd zgodnie przyjęli herb z orłem „jagiellońskim” ukoronowanym także koroną otwartą. Korona zamknięta na głowie orła na pieczęciach pojawiła się w okresie panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Była popularna w przedstawieniach polskiego orła w XIX w. i ta dziewiętnastowieczna tradycja korony zamkniętej wpłynęła na treść dwudziestowiecznej dyskusji o godle Rzeczypospolitej.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2018, 20; 7-42
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Герб роду панів Гербуртів ХІІІ-початку XVII ст.
Herburt Coat of Arms from the 13th Century to the Early 17th Century
Herb rodowy Herburtów od XIII do początku XVII wieku
Autorzy:
Однороженко, Олег
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666130.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Herburtowie z Felsztyna
herb Herburt
ziemie ruskie Korony Królestwa Polskiego
modyfikacje herbów
heraldyka
herb
pieczęć
Herburts from Felsztyn
Herburt coat of arms
Russian lands of the Crown of the Kingdom of Poland
changes in coats of arms
heraldry
coat of arms
seal
Opis:
Herb rodowy Herburtów od połowy XIII do początku XVII wieku przedstawiał się na‑ stępująco: na tarczy jabłko przebite trzema mieczami. Jednak od przełomu XVI-XVII wieku poszczególni przedstawiciele rodu uzupełniali tę kompozycję figurą krzyża umieszczoną nad jabłkiem. Jednocześnie możemy zaobserwować znaczną kolorystyczną odmienność różnych figur herbu, głównie w zawartości emblematów hełmów. Pomimo faktu, że w klejnotach her‑ bów rodu Herburtów znajdujemy zwykle pawie lub strusie pióra, różnica w ich liczbie i ko‑ lorze (wraz ze zmianą koloru labr i figur na tarczy) natychmiast umożliwia rozpoznanie 19 odmian herbu używanego przez różnych przedstawicieli rodu. Taka zmienność drugorzędnych elementów ogólnego emblematu była charakterystyczna zarówno dla czesko-morawskich, jak i ruskich gałęzi rodu. W tym drugim przypadku obserwowana zmienność była swoistą kon‑ tynuacją tradycji charakterystycznych dla herbów szlacheckich na ziemiach Korony Czeskiej.
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2019, 11; 220-261
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czternastowieczna nieznana pieczęć Wieruszowa. Przyczynek do badań nad najstarszą heraldyką miasta i jego właścicieli
Das unbekannte Siegel von Wieruszów aus dem 14. Jahrhundert Ein Beitrag zur Forschung über die älteste Heraldik der Stadt und ihrer Besitzer
The unknown fourteenth-century seal of Wieruszów: A contribution to research on the oldest coats of arms of the town and of its owners
Autorzy:
Wójcik, Marek L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018625.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Wieruszów
rodzina Wieruszów
herb
pieczęć
kozioł
jeleń
the family of Wierusz
coat of arms
seal
goat
stag
Opis:
Artykuł dotyczy pieczęci herbowej miasta Wieruszowa wyciśniętej przy dokumencie z 28 stycznia 1426 roku. Jest ona punktem wyjścia do analizy heraldyki tego miasta oraz jego właścicieli, którymi od przełomu XIII i XIV wieku aż do 1467 roku byli przedstawiciele familii Wieruszów herbu Wieruszowa. W historiografii pieczęć ta nie była dotychczas znana, a za najstarszy herb miasta powszechnie uchodził kładziony w srebrnym polu wizerunek czarnego, kroczącego w prawą stronę kozła stojącego na zielonej murawie i dźwigającego na grzbiecie czerwony kościół z dwiema wieżami, którego przedstawienia pochodzą dopiero z pieczęci z końca XVIII wieku. Odnaleziona pieczęć, datowana na lata 1368–1426, eksponuje dwudzielną w słup tarczę herbową z szachownicą sześciorzędową w trzy cegły na polu prawym i wspiętym poł kozłem na polu lewym, w otoku zaś napis: + · S(igillum) · C(ivitatis) · WERVSC[HOW]IENSIS. Jej ikonografia nawiązuje ewidentnie do herbu właścicieli miasta, którzy pieczętowali się kozłem na poły czarnym, na poły szachowanym w czerwono-srebrne cegły. Na podstawie analizy artefaktu z 1426 roku oraz pieczęci herbowych panów Wieruszowa z lat 1395–1448 autor wykazuje, że brak uzasadnienia dla forsowanej ostatnio w literaturze opinii, jakoby rodzina kładła w herbie jelenia zamiast kozła. Nieznana dotąd pieczęć była używana przypuszczalnie do końca XV wieku. Po pożarze miasta, jaki wybuchł w 1497 lub 1498 roku, została wymieniona na nową, z uaktualnioną treścią ikonograficznego przekazu, który z jednej strony łączył symbolikę odwołującą się bezpośrednio do założycieli miasta i reprezentującą zwierzchność feudalną (kozioł), z drugiej zaś był formą manifestacji miejskiej samodzielności (fasada kościoła z dwiema wieżami). W takim kształcie herb funkcjonuje do dziś.
The article has as its subject the coat of arms seal of Wieruszów that was used to authenticate a document from 28th January 1426. The seal is a point of departure for analysing the coat of arms of the town and of its owners. From the turn of the fourteenth century till 1467 the owners were representatives of the Wierusz family, who used Wieruszowa coat of arms. In historiography the seal had not been known before this discovery. The oldest coat of arms of Wieruszów was thought so far to be the following image: argent, a goat sable standing on the grass vert, bearing church gules with two towers of the same on the back. The representations of the goat originate from the seal as late as the end of the eighteenth century. The older seal recently discovered is dated for 1368—1426 and displays a coat of arms shield, party per pale, the dexter side checky of three and six gules and argent, on the sinister argent a demi-goat passant sable. In the rim there is the inscription “+ · S(igillum) · C(ivitatis) · WERVSC[HOW]IENSIS”. The iconography of the seal visibly relates to the coat of arms of the town’s owners. They used the Wieruszowa coat of arms: argent, a goat half sable half checky gules and of the field. The artefact from 1426 and the coat of arms seals of the Wieruszów owners that they used between 1395 and 1448 have been analysed. The article demonstrates that the opinion that the owners laid a stag in their coat of arms instead of a goat is unfounded. This opinion has recently been put forward a lot in the research. The seal, unknown until recently, probably kept being used till the end of the fifteenth century. After the fire of the town, which broke out in 1497 or 1498, the seal was replaced with a new one. The iconography of the new seal was an updated one, since it combined the symbols associated with the town’s founders and with feudal allegiance (a goat) and with manifesting the town’s independence (a church façade with two towers). This is the current shape of the town’s coat of arms.
Der Artikel ist dem Siegel der Stadt Wieruszów (dtsch. Weruschau) gewidmet, das auf einer Urkunde vom 28. Januar 1426 abgedruckt wurde. Der Siegelabdruck bietet einen Ausgangspunkt für die Analyse der Heraldik dieser Stadt, die vom Ende des dreizehnten Jahrhunderts bis 1467 den Vertretern der Familie Wierusz gehörte. In der Geschichtsschreibung blieb das Siegel bisher unbekannt. Als das älteste Stadtwappen galt allgemein die Abbildung des schwarzen, rechts schreitenden Ziegenbocks auf silbernem Grund, der auf dem grünen Rasen steht und eine rote zweitürmige Kirche auf dem Rücken trägt, dessen Darstellungen erst aufden Siegeln vom Ende des achtzehnten Jahrhunderts zu sehen waren. Das aufgefundene, für die Jahre 1368—1426 datierte Siegel stellt einen gespaltenen Wappenschild mit dem sechsreihigen Schachbrett zu drei Ziegeln rechts, einem halben aufgerichteten Ziegenbock links und folgender Umschrift dar: + · S(igillum) · C(ivitatis) · WERVSC[HOW]IENSIS. Seine Ikonografie bezieht sich eindeutig auf das Wappen der Stadtbesitzer, die sich mit dem einen halb schwarzen, halb rot-silber geschachten Ziegenbock darstellenden Siegel legitimierten. Auf der Grundlage der Analyse des Artefakts aus dem Jahre 1426 und der Wappensiegel der Herren von Wieruszów aus den Jahren 1395—1448 deutet der Autor darauf hin, dass es keine Begründung für die in der letzten Zeit in der Literatur verbreitete Meinung gibt, dass die Familie in ihremWappen einen Rehbock anstelle des Ziegenbocks getragen hätte. Das unbekannte Siegel wurdehöchstwahrscheinlich bis Ende des fünfzehnten Jahrhunderts verwendet. Nach dem Stadtbrand im Jahre 1497 bzw. 1498 wurde es gegen ein neues getauscht, mit dem aktualisierten ikonografischen Inhalt, der einerseits eine sich direkt auf die Gründer der Stadt beziehende und die Feudalherrschaft vertretende Symbolik (Ziegenbock) verband, andererseits die Stadtunabhängigkeit manifestierte (Kirchenfassade mit zwei Türmen). In dieser Form funktioniert das Wappen bis zum heutigen Zeitpunkt.
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2020, 12; 69-95
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies