Protest Jako Mechanizm Równoważenia Nierówności Społecznych

Zamierzam tu pokazać, że protesty społeczne stanowią szczególny przypadek mechanizmu równoważenia dysproporcji między aktorami społecznymi w zakresie dostępu do kapitału kulturowego i materialnego. Opisany zostanie proces pojawiania się określonych zmian prowadzących do nastania „nowego” dyskursu polityczno-społecznego ostatniego stulecia. Proces ten to cykl przemian, który spowodował modyfikację oddolnie powstających działań społecznych równoważących powszechne formy sprawowania władzy i kontroli politycznej. Wyodrębnione zostaną także pewne cechy protestów społecznych funkcjonalne wobec potocznie rozumianej idei ładu społecznego. Dyskurs będzie rozumiany jako „układ reguł umożliwiających w jakimś określonym czasie zjawianie się przedmiotów - przedmiotów wydzielonych za pomocą działań dyskryminacyjnych i represyjnych” (Foucault 1997, s. 58), w tym także zespoły takich formacji, które wobec oficjalnych sfer szeroko rozumianych wypowiedzi regulacyjnych stanowią operacje równoważenia, czyli trwałą siłę antagonistyczną będącą w istocie determinantem równowagi tego dyskursu. Reguły dyskursu przejawiają się w działaniach maksymalizujących kontrolę polityczną zasobów i jednocześnie - w przeciwieństwie do formalnych i politycznych - społeczne formy ich kumulacji. Poniższe rozważania zostaną uzupełnione propozycją typologii protestów, która być może w przyszłości umożliwi głębszą empiryczną analizę tego zjawiska.