O zmianie instytucjonalnej w Europie w okresie kryzysu

The purpose of this paper is to analyze the specificity of institutional changes taking place in the framework of European integration, with particular emphasis on the crisis. Have these changes been increasingly often introduced by non-democratic methods in order to improve their efficiency? Regardless of whether they are gradual (incremental) or radical, are they implemented as a result of informal and discreet agreements reached in the restricted circles of the political and official elite, and bypassing citizens? Can one refer to national democracy without harming the progressing integration of the Old Continent? The analysis is based on two examples – the amendments to EU treaties concluded by the establishment of the Lisbon Treaty in 2007 and expanding the powers of the European Central Bank at the time of the eurozone crisis.

Celem niniejszego artyku³u jest analiza specyfiki zmiany instytucjonalnej dokonuj¹cej siêw ramach integracji europejskiej, ze szczególnym uwzglêdnieniem sytuacji kryzysowej. Czywspomniane zmiany s¹ coraz czêœciej dokonywane metod¹ niedemokratyczn¹, co wynika z chê-ci poprawy ich skutecznoœci? Czy bez wzglêdu na to, czy s¹ one stopniowe (inkrementalne), czyradykalne – s¹ dokonywane w wyniku nieformalnego i dyskrecjonalnego porozumienia w ³oniew¹skich elit politycznych i urzêdniczych, ale ponad g³owami obywateli? Czy mo¿na odwo³ywaæsiê do demokracji narodowej bez szwanku dla postêpów integracji na Starym Kontynencie?Analiza zosta³a oparta na dwóch przyk³adach – zmianie traktatowej, której zwieñczeniem by³ouchwalenie Traktatu lizboñskiego (w 2007 roku) oraz wzmocnienie uprawnieñ EuropejskiegoBanku Centralnego podczas kryzysu strefy euro.