Teoria grzeczności a konstruowanie spójności w narracjach lekarzy i pacjentów. Studium diagnozy w polskim dyskursie medycznym

Artykuł ma na celu pokazanie, jak lekarze i pacjenci negocjują znaczenia poprzez interakcję, a szczególnie za pomocą tworzonej narracji. Praca uzupełnia nowsze podejścia do analizy narracyjnej poprzez zastosowanie koncepcji ram grzecznościowych do opisu relacji między aktywnością językową lekarzy a narracjami pacjentów. Interdyscyplinarnym kontekstem analizy danych jest w artykule medycyna narracyjna (MN), czyli podejście kliniczne, które proponuje pacjentom „przestrzeń na ich opowieść”. Wyniki badania dowodzą, że zarówno pacjenci, jak i lekarze dążą do ukształtowania spójnej narracji. Analiza pokazuje, w jaki sposób w komunikacji między lekarzem a pacjentem rozwijają się ramy spójności narracyjnej, oraz dowodzi, że narracja odgrywa w tego typu interakcjach istotną rolę.

This paper aims at showing a study on how doctors and patients negotiate meaning through interaction, concentrating on the role of narrative in the medical encounter. This paper complements more recent approaches to narrative analysis, within implementing the concept of politeness framework to analyze the relationship between doctor elicitations and patient narratives. The study also examines the clinical approach of Narrative Medicine (MN), which proposes patients the “space” in which to create their narratives, to create an interdisciplinary lens for investigating data. The main results show that both patients and doctors try to create narrative coherence. The analysis reveals how the frame of developing narrative coherence presents insights into the interactional narratives as they are co-constructed by participants. This study shows how politeness and NM add to the perception of doctor-patient interaction. Generally, the examination suggests that narrative plays an essential part in forming relevant meanings in medical interactions between the doctor and the patient.