Produkcja ekologiczna a zrównoważona w świetle odpowiedzialności biznesu

Przedmiotem artykułu są pojawiające się na rynku tendencje do określania i znakowania produktów jako zrównoważone, głównie w celach marketingowych, z pominięciem formalnego systemu certyfikacji na produkcję zgodną z wymogami ekologicznymi oraz uznanymi systemami ekoznakowania. Zjawiska te dotyczą przede wszystkim branży spożywczej i są podejmowane przez dużych producentów. Niektóre przedsiębiorstwa dążą do wykorzystania braku formalno-prawnej definicji produkcji zrównoważonej i zrównoważonego produktu, stąd definiują je zgodnie z partykularnymi interesami. Stanowi to zagrożenie dla rynkowej wiarygodności produktów znakowanych jako ekologiczne i prowadzi do zaburzenia uczciwej konkurencji pod względem ekologicznych charakterystyk produktów.

This paper examines the emerging trend to label non-sustainable products as sustainable ones, mainly for marketing reasons, bypassing the formal certification system consistent with ecological standards (eco-labelling). This primarily concerns major food companies. They take advantage of the absence of formal legal definitions of sustainable products and sustainable production, and make up their own definitions that align with their particular interests. Such behaviour proves to be a serious threat to the credibility of products labelled as sustainable (eco-labelled), and to fair competition among manufacturers of ecological products.