Jane Austen’s Persuasion

The essay begins by asserting that fi ction is persuasion—subtle, indirect, undogmatic, nevertheless it has designs on the reader and is a mode of communication. The example of Jane Austen gives particular illustrations of persuasion as a subject, including self-persuasion (in Emma); the easy persuasion of an unresisting subject (in Sense and Sensibility); and diffi cult and unwelcome persuasion (in Persuasion).

Esej rozpoczyna się od stwierdzenia, że fi kcja jest perswazją – subtelną, niebezpośrednią, niedogmatyczną, a mimo to mającą wpływ na czytelnika i będącą formą komunikacji. Twórczość Jane Austen przedstawia perswazję jako temat w trzech odsłonach: perswazję wewnętrzną (w Emmie); łatwą perswazję wobec podatnego odbiorcy (w Rozważnej i romantycznej); oraz perswazję trudną i niepożądaną (w Perswazji).