Implementing Augmentative and Alternative Communication at a Rehabilitation & Educational Center (Specialists’ Interaction with the Family)

Ścisła współpraca środowiska domowego ze środowiskiem edukacyjnym jest istotnym elementem efektywności wdrażania alternatywnej i wspomagającej komunikacji (AAC). Celem autorki było zbadanie jakości tej współpracy na przykładzie (case study) jednego z wrocławskich Ośrodków Rehabilitacyjno-Edukacyjnych (ORE). Autorka prze- prowadziła badania ewaluacyjne równolegle z wewnętrzną ewaluacją ośrodka. Posłużyła się ankietą adresowaną do nauczycieli i specjalistów oraz  rodziców,  rozmowami  indywidualnymi,  analizą  dokumentów i obserwacją. Praktycznym efektem badań ewaluacyjnych było opracowanie szczegółowych rekomendacji dla ośrodka. Autorka stwierdziła, że efektywność wdrażania AAC w odniesieniu do dzieci i młodzieży – uczestników ORE – jest niska, głównie ze względu nieharmonijną współpracę środowiska domowego i środowiska edukacyjnego. Drugim ważnym czynnikiem jest nierównomierne korzystanie z AAC w obu środowiskach. Nauczyciele i specjaliści wykorzystują niemal wszystkie sytuacje w ciągu dnia, aby nawiązywać relację komunikacyjną z uczestnikami ORE, stosują różnorodne sposoby komunikacji, posługują się najnowocześniejszym urządzeniami, natomiast rodzice mają trudności z optymalnym wdrażaniem AAC w środowisku domowym, wskazując na wysokie koszty urządzeń do komunikacji oraz wyrażając przekonanie, że ORE wypełnia adekwatnie zadania z zakresu AAC, co zwalnia ich z obowiązku rozwijania komunikacji w domu.

Close cooperation between the home environment and the educational setting is an important element of the effectiveness of augmentative and alternative communication (AAC). The author’s aim was to examine the quality of this cooperation using the example (case study) of one of Poland’s Rehabilitation and Education Centers (OREs) in Wrocław. The author carried out an evaluation study in parallel with the center’s internal evaluation. She used a survey addressed to teachers, specialists, and parents, as well as individual conversations, document analysis, and observation. The practical effect of the evaluation study was the formulation of detailed recommendations for the center. The author stated that the effectiveness of implementing AAC in work with children and young people-OREs’ participants is low, mainly due to the inharmonious cooperation between the families and the educational center. The second important factor is the uneven use of AAC in both settings. Teachers and specialists use almost all situations during the day to establish communication with the ORE participants-they employ a variety of communication methods and utilize the most modern devices-while parents, who have difficulties adequately using AAC at home, point to the high costs of the communication devices.