Effect of the application methods of natural plant extracts on emergence of beets

The experiment presented in this article consisted in determination of the impact of the method of application of green plant extracts on germination of fodder beet (Beta vulgaris L.) ‘Rekord’ variety, sugar beet (Beta vulgaris L.) ‘Szach’ variety, and red beet (Beta vulgaris L. var. conditiva Alef.) ‘Czerwona Kula’ variety seeds in soil. Earlier in vivo laboratory tests allowed for identification of plant extracts with the strongest germination stimulating effect and contamination reduction on seeds selected for the experiment. This included the infusions of Juniperus communis fruits in the case of fodder beet, Hyssopus officinalis herb in the case of sugar beet, and Artemisia absinthium herb in the case of red beet. In the paper mean time, uniformity and rate of germination were determined for all plants in two combinations. The first combination consisted of seeds pre-treated with the aforementioned plant extracts and sown into non-treated soil while the second combination consisted of non-treated seeds sown into the soil that had been locally pre-treated with plant extracts. The control group consisted of non-treated seeds sown into non-treated soil. As demonstrated, in-soil germination capacity of root crop seeds was better when the plant extracts were applied into the soil rather than onto the seeds themselves. The largest differences in the dynamics of germination depending on the method of herb brews application were observed in the case of red beet seeds.

Przedstawione w publikacji doświadczenie polegało na określeniu wpływu, jaki ma sposób aplikacji zapraw przygotowanych z roślin zielonych na wschody buraka pastewnego (Beta vulgarisL.) odmiany ‘Rekord’, buraka cukrowego (Beta vulgaris L.) odmiany ‘Szach’, buraka ćwikłowego (Beta vulgaris L. var. Conditiva Alef.) odmiany ‘Czerwona Kula’ w glebie. We wcześniejszych badaniach laboratoryjnych in vivo wyłoniono wyciągi z roślin, które najsilniej stymulowały kiełkowanie wybranych do badania nasion oraz ograniczały ich zasiedlenie przez drobnoustroje. W przypadku buraka pastewnego był to napar z owoców Juniperus communis, buraka cukrowego napar z ziela Hyssopus officinalis, a buraka ćwikłowego napar z ziela Artemisia absinthium. W doświadczeniu przedstawionym w artykule określono średni czas, równomierność oraz szybkość wschodów roślin w glebie w dwóch kombinacjach. Pierwszą stanowiły nasiona zaprawiane w/w wyciągami i wysiane do gleby, natomiast drugą nasiona niezaprawione wysiane do gleby, w której uprzednio punktowo zaaplikowano wyciągi wodne. Próbą kontrolną były nasiona niezaprawiane wysiane do gleba bez zapraw. Wykazano, że w warunkach glebowych na zdolność kiełkowania nasion buraków zdecydowanie lepiej działało aplikowanie wyciągów do gleby, a nie na nasiona. Największe różnice w dynamice wschodów w zależności od metody aplikacji naparów roślinnych odnotowano dla buraka ćwikłowego.