The “Al di là” exhibition as an episode of propaganda Cold War in Italy in 1953

The climax of the Cold War in Europe at the beginning of the 1950s was manifested by more than just the suspension of political and economic contacts between countries on both sides of the Iron Curtain. It also involved a confrontation in the field of culture, which was increasingly subordinated to “great politics.” One of the incidents of this cold war was the exhibition “Al di là,” which opened in Italy in 1953 and brought controversy not only to the country’s internal politics, but also to Rome’s relations with the countries of the Eastern Bloc, including Poland. The present article focuses on these internal Italian contexts and the role of the exhibition in Polish-Italian relations.

Apogeum zimnej wojny w Europie początków lat 50. XX wieku objawiało się nie tylko zamrożeniem kontaktów politycznych i gospodarczych między krajami pozostającymi po obu stronach „żelaznej kurtyny”. Oznaczało ono również konfrontację obejmującą relacje na polu kultury, która coraz częściej była podporządkowana „wielkiej polityce”. Epizodem tej zimnej wojny jest sprawa wystawy „Al di là”, otwartej w 1953 r. we Włoszech i wzbudzającej kontrowersje nie tylko w polityce wewnętrznej tego kraju, jak też w stosunkach Rzymu z krajami bloku wschodniego, w tym z Polską. Niniejszy artykuł skupia się na tych wewnątrz włoskich kontekstach oraz na roli wystawy w relacjach polsko-włoskich.