Some critical interpreters of Kant’s ethics accuse it for not
corresponding to our common moral convictions. Kant claims that we
are not allowed to lie to a murderer at the door even when he wants to
kill his victim being our friend hidden by us. In this paper I argue
against the opinion that there is a sufficient justification for this
restriction in Kant’s ethics. If we reconsider the central point of Kant’s
moral theory, which is categorical imperative, we will find several
arguments for accepting lying in some cases. What is more, in extreme
situations we are obliged to lie, for example when it is the only way to
save the innocent victim’s life. Thus, one can suggest that Kant
interpreted his own theory in a wrong way. In conclusion, I advocate for
the view that, after all, Kant’s theory remains in agreement with the
common moral intuitions.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00