Zasoby naturalne jako czynnik rozwoju społeczno-gospodarczego

Działalność gospodarcza opiera się na wykorzystaniu zasobów naturalnych, kapitałowych i ludzkich (społecznych). We wcześniejszych ujęciach określano je także jako tzw. czynniki wzrostu gospodarczego w postaci ziemi, kapitału i pracy. Ostatnio wyodrębnia się również technologię lub przedsiębiorczość – czyli umiejętności łączenia tych podstawowych czynników. Celem artykułu jest zaprezentowanie modelu powiązań gospodarki z naturą oraz analiza wpływu ograniczoności zasobów naturalnych na rozwój społeczno-gospodarczy w ujęciu tzw. słabej i mocnej trwałości rozwoju, z rozróżnieniem kryzysu wydobycia i kryzysu zaopatrzenia.

The paper presents a discussion on the natural resources and the conditions of their exploitation in time of scarcity of certain resources and the renewable character of others. In particular, the paper focuses on the interconnection of the economy and the environment with the application of formulae describing relationships between the primary and secondary resources, waste and consumption. Further on, the author proceeds with the presentation of the impact made by the limited resources on social and economic development along the weak and strong sustainability of development approach, making a distinction between the crisis of exploitation and the crisis of supply. In the analysis, the author used various statistical data on the production of major resources and power generation in the world, and the use of primary energy carriers in Poland.