Alchemy and Edmund Spenser’s Faerie Queene. A Methodological Introduction

Prezentowany artykuł oparty na literaturze średniowiecznej, renesansowej i współczesnej, ma na celu „wprowadzenie do metodologii opus alchemicum", jego tła, ideologii, celów i praktyki, a także ma określić, ja k studia nad alchemią mogą pomóc w oświetleniu spenserowskiego świata czarów w poemacie The Faerie Queene. Punktem wyjścia dla rozważań autorki jest Proem do drugiej księgi Królowej Elfów, wskazujący na zbieżność myślenia kompozycyjnego poety, oraz teorii i praktyki alchemii, które Spenser musiał poznać podczas studiów uniwersyteckich. Artykuł składa się z następujących części: krótka historia alchemii, metoda alchemiczna, alchemia i alegoria. W ostatniej części autorka wraca do równoległości między postępowaniem alchemicznym a postępowaniem alegoryzującym Spensera. Używa on metody alchemicznej, łącząc abstrakcję i konkret tak jak duszę i ciało. Ujmując poemat w czterech poziomach interpretacji - od dosłownej do anagogicznej, sprawia, że ziemskie terytorium Anglii staje się odbiciem wielkości i wspaniałości Elżbiety I, Amfitryny Oceanu rozciągającego się do nowego świata i stanowiącego jego symbol. Jednocześnie tytuł drugiej księgi - Temperance - odnosi się do cnoty umiarkowania jako drogi do królowej i - w jedności rzeczy - do Boga.