Radość u źródeł rozwoju dziecka

Radość dziecka jest uczuciem specyficznym w swej naturze. Dziecko potrafi czerpać ją z wielu źródeł – ze spontanicznej aktywności będącej zaspokojeniem potrzeby ruchu i potrzeby poznawczej, z doświadczenia pokonywania przeszkód, z chwilowego sukcesu twórczego, z krótkotrwałych kontaktów społecznych i trwających w czasie relacji z bliskimi osobami, zabaw z rówieśnikami, kontaktów z naturą i sztuką. Jej odczuwanie leży u podstaw wszystkich pozytywnych reakcji społecznych dziecka i wzbudza pozytywne nastawienie do świata i ludzi. Prezentowane opracowanie zmierza do scharakteryzowania źródeł i istoty dziecięcej radości oraz wskazania roli i znaczenia tego uczucia we wszechstronnym rozwoju dziecka.

Child’s joy is a feeling specific in its nature. The child is able to derive pleasure from a variety of sources – from a spontaneous activity satisfying the need for physical exercise as well as cognitive needs, from the experience of overcoming obstacles, a momentary creative success, from short-term social contacts and long-term relationships with loved people, from play with peers, contact with nature and art. The feeling of joy underlies all the positive social reactions of the child and inspires a positive attitude to the world and people. This article aims to characterize the source and essence of children’s joy and to identify the role and importance of this feeling in the comprehensive development of the child.