Aktywność fizyczna pacjentów w wieku 40–60 lat z chorobą zwyrodnieniową stawów, zamieszkałych na terenie województwa łódzkiego

Wprowadzenie i cel pracy. Choroba zwyrodnieniowa jest najczęstszą chorobą stawów i jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności wśród osób starszych. W chorobach narządu ruchu ćwiczenia fizyczne stanowią jedną z najskuteczniejszych metod leczenia. Celem pracy była ocena aktywności ruchowej podejmowanej przez osoby w wieku 40–60 lat z chorobą zwyrodnieniową stawów (ChZS), z województwa łódzkiego. Materiał i metoda. W badaniu wzięło udział 40 osób w wieku 40–60 lat ze zdiagnozowaną ChZS, zamieszkałych w województwie łódzkim. Badanie obejmowało pomiar podstawowych parametrów antropometrycznych, na podstawie których zostały wyliczone wskaźniki BMI i WHR. Aktywność fizyczna została oceniona metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem Kwestionariusza 7-dniowej Aktywności Fizycznej i autorskiego kwestionariusz ankiety. Wyniki. 35% badanych podejmowało aktywność fizyczną codziennie, jednak czas wysiłku fizycznego większości badanych nie przekraczał 60 minut. Najczęściej wybieraną formą aktywności fizycznej był spacer (39%). Dobowy wydatek energetyczny na wysiłek fizyczny wyniósł średnio 1759 kcal wśród mężczyzn i 343 kcal wśród kobiet. Przyczyną podejmowania aktywności fizycznej przez większość badanych było rozpoznanie ChZS. Większość ankietowanych zauważyła wpływ systematycznych ćwiczeń fizycznych na poprawę ich stanu zdrowia oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych (63% badanych). Wnioski. Głównym motywem podejmowania aktywności fizycznej przez osoby w wieku 40–60 lat jest dopiero rozwój choroby, w tym przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów. W związku z tym koniecznie należy podejmować działania edukacyjne skierowane do osób dorosłych informujące o korzyściach wynikających z podejmowania regularnego wysiłku fizycznego w ramach profilaktyki choroby zwyrodnieniowej stawów.

Introduction and purpose. Osteoarthritis is the most common joint disease and a major cause of disability among the elderly. In diseases of the motor organ, physical exercises are one of the most effective methods of treatment. The aim of the study was to assess physical activity undertaken by people with osteoarthritis (OA) aged 40–60 from the Łódź Region. Material and Method. The study involved 40 patients aged 40–60, diagnosed with OA living in the Łódź Region, and included anthropometric measurements of basic parameters based on which the BMI and WHR were calculated. Physical activity was assessed by a diagnostic survey using a 7-day Physical Activity Questionnaire Recall and a questionnaire designed by the author. Results. 35% of respondents undertook physical activity every day, but in the majority of respondents the duration of physical activity did not exceed 60 minutes. The most frequently chosen form of physical activity was walking (39%). Daily energy expenditure on physical activity was 1,759 kcal for men and 343 kcal for women, on average. The reason for undertaking physical activity by most respondents was the diagnosis of OA. The largest number of them noted that regular physical activity resulted in the improvement of their health and reduction of pain (63%). Conclusions: The primary incentive for undertaking physical activity by the population aged 40–60 is the development of disease, in this case, of osteoarthritis. Therefore, it is necessary to implement educational efforts aimed at informing adults about the benefits of regular physical activity on the prevention of osteoarthritis.