Wykonywanie środków oddziaływania penitencjarnego na przestrzeni lat

Izolacja penitencjarna jest niewątpliwie anormalną sytuacją życiową dla osób jej doświadczających, powodując szereg doświadczeń traumatycznych i depresyjnych. Jej skutki są odczuwalne nie tylko dla samego skazanego, ale także dla jego rodziny i osób w najbliższym otoczeniu. Potrzeba porzucenia obecnego stylu życia ze wszystkimi tego konsekwencjami, a także separacja od bliskich, powoduje, że przetrzymywanie w warunkach jednostek penitencjarnych staje się szczególnie bolesną dolegliwością dla skazanych. Celem opracowania jest przedstawienie zakresu stosowania środków oddziaływania penitencjarnego na skazanych na przestrzeni ostatnich czternastu lat (2005-2018) w zestawieniu z ogólną liczbą skazanych i ukaranych. Na łamach kolejnych stron tekstu zostaną omówione poszczególne dane statystyczne publikowane w ramach corocznych raportów Służby Więziennej, co pozwoli na wskazanie zarówno działających, jak i niedziałających mechanizmów odpowiedzialnych za oddziaływanie na skazanych.

Penitentiary isolation is undoubtedly an abnormal life situation for people experiencing it and causes a number of traumatizing and depressing factors. Its effects are felt not only for the convict himself, but also for his family and people in the immediate environment. The need to abandon the current lifestyle with all its consequences, as well as separation from loved ones, all of them cause that detention in the conditions of penitentiary units becomes a particularly painful ailment for convicts. The purpose of the article is to present the scope of penitentiary measures on convicts in the last fourteen years (2005-2018) in comparison with the total number of convicts. On the following pages of the text I will discuss the individual statistical data published as a part of the annual reports of the Prison Service, which will allow for indicating both working and non-working mechanisms responsible for the reintegration of the prisoners.